มันล้มเหลว ? (30 พ.ค.2551)


ฤ หนังสือสั่งการจะอยู่เหนือกว่ากฎหมายแล้วในปัจจุบันนี้

 

 

 

วันที่ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๑

 

                แผนปฎิบัติงานของเราในวันนี้คือ ส่งรายงานการลงพื้นที่ให้กับนายอำเภอ แต่แผนการปฏิบัติงานของเราต้องเปลี่ยนไป เมื่อได้คุยกับอาจารย์พันธุ์ทิพย์ เนื่องจากอาจารย์กิติวรญาและอาจารย์อัจฉราได้รายงานให้ท่านทราบว่า ทางอำเภอไม่รับการยื่นคำร้องขอลงรายการสัญชาติตามมาตรา ๒๓ เพราะยังไม่ได้รับหนังสือสั่งการ ซึ่งท่านได้ให้ข้อคิดหลายอย่างๆ และยังเป็นที่สงสัยว่า

-                           ทำไมกฎหมายไม่มีผลบังคับจริงตามที่ประกาศแล้ว

-                           ทำไมเจ้าหน้าที่ถึงละเมิดไม่ปฏิบัติตามกฎหมายและอ้างว่าไม่ได้รับหนังสือสั่งการ

-                           การฝึกงานของนักศึกษาล้มเหลวเพราะไม่สามารถยื่นมาตรา ๒๓ ได้

-                           เหตุใดพวกเราที่ลงพื้นจึงยอมให้เจ้าหน้าที่ละเมิดชาวบ้าน

สิ่งที่ท่านได้ให้ข้อคิดหลายๆอย่าง ทำให้พวกเรากลับมาทบทวนว่า ยังจำเป็นอีกหรือไม่ที่เราจะทำรายงานการลงพื้นที่ให้กับผู้ที่ได้ทำการละเมิดชาวบ้าน และพวกเราทุกคน และ แกนนำในพื้นที่ก็ตกลงกันไม่ยื่นรายงานการลงพื้นที่ให้กับทางอำเภอ แต่ยื่นหนังสือขอให้ทางอำเภอชี้แจงการถึงการไม่รับการยื่นขอลงรายกรสัญชาติไทย ซึ่งในเนื้อหาของหนังสือมีดังนี้

ขอสงวนไม่เปิดเผย

             บ่ายวันนี้พวกเราจึงไปที่ว่าการอำเภอสวนผึ้งอีกครั้งพร้อมกับยื่นหนังสือฉบับดังกล่าว การไปยื่นครั้งนี้ไม่พบนายอำเภอ และปลัดที่เกี่ยวกับงานด้านนี้โดยตรง ทำให้ได้เข้าพบปลัดฝ่ายแผนและนโยบาย ซึ่งได้รับหนังสือดังกล่าวพร้อมกับได้ เล่าว่า หลังจากที่พวกเราได้เข้าพบนายอำเภอเมื่อวันที่ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๑ นายอำเภอได้เรียกประชุม เพื่อนให้ฝ่ายต่างๆเตรียมพร้อมการรับยื่นคำร้องขอลงรายการสัญชาติไทย ซึ่งแสดงว่าทุกฝ่ายได้รับทราบแล้ว ว่าให้สามารถรับคำร้องดังกล่าวได้แม้จะยังไม่ได้รับหนังสือสั่งการ แต่ฝ่ายทะเบียนก็ไม่รับการยื่นคำร้องแต่อย่างใด   

                เมื่อยื่นหนังสือแล้วเวลาก็ล่วงเลยเป็นเวลาประมาณ ๑๕.๔๐ น.ซึ่งการที่เราจะให้กรณีตัวอย่างมายื่นนั้นก็เป็นไปไม่ได้แล้ว เนื่องจากบ้านของกรณีอยู่ไกลจากที่ว่าการอำเภอมาก แม้ว่าทางอำเภอจะรับยื่นคำร้องขอลงรายการสัญชาติไทย กรณีตัวอย่างที่จะมายื่นก็มาไม่ทันเวลาราชการเสียแล้ว

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับกรุงเทพฯ ด้วยความไม่สบายใจที่ไม่สามารถพาชาวบ้านไปยื่นมาตรา ๒๓ ได้

หมายเลขบันทึก: 186824เขียนเมื่อ 8 มิถุนายน 2008 10:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

อ.ไหม ผู้ยกร่างกฎหมาย ท่านเปิดเผยจดหมายค่ะ

อ่านได้ค่ะ

http://www.archanwell.org/autopage/show_page.php?t=1&s_id=420&d_id=419

น่าเสียดายจริงๆ แล้ว นอกจากน้องๆ นักศึกษา 3 ฅน แล้วยังมีฅนอื่น ไม่ว่าจะเป็น จานมั๊ย จานชน จานมิว หรือพ่อเป็ด พี่เอ้ อยู่ในเหตุการณ์บ้าง เรื่องลักษณะนี้ มันต้อง ปอ.ม.157 ไปเลยน้อง นายอำเภอกะปลัดอำเภอแล้วก็ทีมงานจะได้รู้ว่า มาตรานี้ฅนไม่มีเส้นก็ใช้ประโยชน์ได้(ว๊อย) น้องสรุปได้กินใจมาก พี่ชอบว่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท