ค่าวฮ่ำกำเมือง.....กวีศรีล้านนา...ต๋ามประสาข้างถนน.....ต๋อน...เล่าสู่กั๋นฟัง..


      ในอดีตการต้มเหล้าหรือหมักเหล้า จะทำกันในช่วงเทศกาลต่างๆ เพื่อเตรียมไว้รับแขกที่มาเยือนหรือเอาไว้ฉลองกันเองในครอบครัวจึงทำให้วิธี การทำสรถ.(สุราท้องถิ่น)มีความพิถีพิถัน......แต่ต่อมาหลังๆนี่เริ่มมีธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง ทำให้หัวใจของผู้ประกอบการบางท่าน (บางท่านนะครับ) เสียสมดุลทางความคิด มีการนำเอายาฆ่าหญ้าหรือยาฆ่าแมลง มาเป็นส่วนผสม ตามความเชื่อ(บ้าๆ)ว่ายิ่งเหล้าแรงยิ่งดี....ผลเสียจึงเกิดแก่ผู้บริโภค...

                 " ตะวาคึกคัก  วันนี้นั่งหมอง         (เมื่อวาน)                                        ไปกิ๋นเหล้าดอง  สุนยาฆ่าหญ้า      (ผสม)
                   เกยกิ๋นของดี  ม่วนใจ๋ถ้วนหน้า       (เคยกิน)(สุขใจ)
                   พอมีก๋านก๊า  คนแปร... "               (การค้า)

เมื่อวานดื่มกินสนุกสนานแต่พอวันนี้เมาค้างไม่สบายเพราะเหล้าผสมยาฆ่าหญ้า(เงินทองทำให้คนเปลี่ยนไป)

       เวลาเปลี่ยน......ใจคนเปลี่ยน.....ช่างกระไร........ใจหนอใจคน...........ฯลฯ ช่างเหลือเกินซะจริงๆ   แต่ว่าความเห็นแก่ตัวนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ...

   ในยุคสมัยก่อนๆ โน้น ผู้เฒ่าผู้แก่เคยเล่าว่าหนุ่มสาวเวลาเกี้ยวพาราสี  ก็จะมี ค่าวก้อม(กลอนสั้น) มาพูดจาหยอกล้อ กัน โต้ตอบกันเหมือนเพลง อีแซว หรือลำตัด ของทางภาคกลาง......

หนุ่มเกี้ยว :  น้องสาวหมู่นี่   อยู่ตี้ตางไหน     (กลุ่มนี้)(ที่ทาง)

                 เป๋นดีไค่ไป   มอบส่องห้องห้าง  (อยากจะไป)(แอบมอง)

สาวๆบ้านอยู่แถวไหนพี่อยากจะไปแอบซุ่มโป่งข้างห้อง

สาวแก้    :  บ้านน้องแต้  บ่ไก๋ป๋างจ๊าง  (แท้,จริง)(ไม่ไกลปางช้าง)

                อมฮอลล์เตียวตาง  หื้อสองเม็ดเสี้ยง     (เดินทาง)(ให้)(หมด)

บ้านน้องเหรออยู่ไม่ไกลจากปางช้างหรอกเดินทางใช้เวลาประมาณว่า อมฮออลล์ต่อเนื่องกันสองเม็ดพอฮอลล์หมดก็ใกล้ถึงแล้วล่ะ...

    ขอขยายความคำว่าอมฮอลล์เดินทางซักนิดนึงครับ  แถวๆชนบทสมัยก่อน เวลาบอกระยะทางก็จะบอกตามหลักกิโลเมตร ของทางหลวง นั่นเหละครับ แต่ส่วนที่เป็นทางที่แยกออกมาจากทางหลวง  มันกะระยะกันยาก ก็เลยนานาจิตตังครับ ที่ผมได้ยินมาก็คือถ้าเราถามชาวบ้านว่าว่า ไปหมู่บ้านข้างหน้าอีกไกลมั้ย  แล้วชาวบ้านตอบว่า " สองกิโล อมฮอลล ์" ก็หมายถึงว่า เดินไปจนสุดทางหลวงนี่สองกิโลเมตร พอพ้นเขตทางหลวง แล้วให้อมฮอลล์ อีกหนึ่งเม็ด ห้ามเอาลิ้นดุน ถ้าฮอลล์ละลายหมดเมื่อไหร่ ตดบ่าตันหายเหม็น      (ไม่อยากแปลครับอันนี้แหะๆ) ก็จะถึงแล้ว  ฮอลล์สมัยก่อนเนื้อจะแน่นมาก เม็ดนึง  อมเป็นชั่วโมงยังไม่หมด  แต่สมัยนี้ ดูเม็ดมันจะกลวงๆยังไงก็ไม่ทราบได้ เม็ดนึงไม่ถึงสิบนาที...... อย่าเครียดครับ สคบ.ไปดูหนุ่มสาวเกี้ยวกันต่อดีกว่าครับ....

หนุ่มเกี้ยว     :   เจ็บแข้งขาห้าน  ขึ้นบ้านบ่ไหว          (กะเผลก)

                      ขอนั่งจามไอ   กะล่างบ้านหล้า         (ใต้ถุน)

พี่เจ็บขาขึ้นไปบนบ้านไม่ไหวขอนั่งใต้ถุนบ้านได้มั้ย....

สาวแก้         :   นั่งเต๊อะนั่งเต๊อะ  บ่าใจตี้ไผ             (นั่งเถอะ)(ไม่ใช่)(ที่ใคร)

                      ข้างตี๋นขั้นใด   ฮ่อมนอนหมาโก้ง       (บันได)(หมาลายด่าง)

นั่งเถอะนั่งเถอะไม่ใช่ที่ของใครหรอก ข้างๆบันไดเป็นที่นอนของเจ้าด่างมัน.....

หนุ่มเกี้ยว     :    รถถีบขี้เหมี้ยง  ปั่นมาแอ่วสาว          (จักรยาน)(สนิม)(เที่ยว)

                      ตกห้วยน้ำงาว   เตี่ยวกะหรัดโซ่        (เป็นอาการกางเกงติดโซ่รถ)

ปั่นรถจักรยานเก่าๆเป็นสนิม มาเที่ยวหาสาวเจ้า แต่จักรยานตกห้วยแม่น้ำงาว เพราะขากางเกงติดโซ่

สาวแก้   :         นั่งง้มโก๊ะโง๊ะ  ยาโป๊ะหัวแม่ตี๋น    (นั่งก้มหน้า)(หัวแม่เท้า)

                      รถปิ้นจะลิ่ิ่น  ยังลู่แมนหน้า..ยังลู่แมนหน้า    (ตีลังกา)(ยังมาเสนอหน้า)          

มานั่งซึมอยู่ทำไม รถล้มแถมหัวแม่็เท้าก็เจ็บ  แล้วยังมาเสนอหน้าอีก......

พอได้ยินประโยคนี้แล้วก็เตรียมหาใบบัวบก ไปคั้นเอาน้ำมาต้มแก้ช้ำอกช้ำใจได้แล้วครับท่าน....

                                                   สรีสวัสดีครับ

                                                          รพี กวีข้างถนน

                         

หมายเลขบันทึก: 186018เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2008 22:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 18:01 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (67)

แวะมาเยือนค่ะ ฮอลล์สมัยนี้ 30 นาทีก็ละลายแล้วล่ะ

สวัสดีครับคุณนัทธ์

          ผมก็อยากเผยแพร่ภาษา ล้านนา ครับเลยเขียนบึนทึกนี้ขึ้นมา

                                  ดีใจและ ขอบคุณที่มาเยือนครับ

                                                    รพี

ตอนนี้พี่อ่านภาษาได้ดีขึ้นแล้วพอเข้าใจคำต่างๆง่ายขึ้น แวะมาพักสายตา พี่กลับจากตลาดนัด KMมีรูปมาฝากด้วยนะ

      

ไม่รู้ว่าน้องรพีเคยคุยกับใครบ้าง จากซ้าย พี่ครูอ้อย ครูตุ๊กแก พี่ น้องขจิต และนายช่างใหญ่ เบื้องหลังคือบูธโรงเรียนบ้านสระกระโจม ของพี่เอง

โรงเรียนอุตรดิตถ์แวะมาเยี่ยมเยือนครับคุณกวีข้างถนน

ชอบขนบประเพณีทางเหนือมากๆครับเวลาเลือกเรียนเลยมาเป็นลูกช้าง

ขอบคุณครับสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาให้ได้ศึกษาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน

สวัสดีครับครูนงเยาว์

      ผมได้ไปเยี่ยมเยียนพูดคุยกับทุกท่านแล้วครับ(ในบันทึก)

                            หวังว่าจะมีโอกาสได้เจอตัวจริงซักวันครับ

                                              ด้วยความเคารพ

                                                      รพี

สวัสดีครับ พี่รพี

  • แวะมาเยี่ยมครับ
  • มาอ่านบันทึกครับ
  • สบายดีไหมครับ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

สวัสดีครับคุณโต

    ยินดีที่มาเยือนครับ ผมเขียนบันทึกไปตามช่วงของความรู้สึก และอยากให้คนรู้จักภาษาเหนือด้วยครับ

                                      ขอบคุณที่มาเยือนครับ

                                                            รพี

สวัสดีครับครูโย่ง

          ตอนนี้สุขภาพผมดีขึ้นมากครับ(ทั้งกายและใจ)

                                   ขอบคุณที่มาเยือนครับ

                                                   รพี

 

ม่วน..แต๊ๆ...ได้ความฮู้..ความกึ๊ด..และแนวตาง

สวัสดีครับคุณ thassana

           ยินดีครับ ผมบ่ได้เฮียนก๋านเขียน ค่าว บ้านเฮาครับ แต่ชอบอ่าน ก็เลยลองดู

                            ขอบคุณที่มาเยือนครับ

                                                     รพี

สรีสวัสดีครับ ครูพิสูจน์

          ผมยังมีความตั้งใจ เหมือนเดิม คืออยากจะไปกราบฝากตัวเป็นศิษย์ของครูครับ

                        ด้วยความเคารพครับ

                                         รพี

+ มาหาเพราะว่าคิดถึง...

+ คิดถึงจึงมาหา...

+ สบายดีอยู่ไหม...รักษาสุขภาพกายและใจด้วย

+ เป้นห่วงค่ะ

สวัสดีครับแม่น้องแอมแปร์

 ช่วงนี้ภาระกิจหนาแน่นมากครับเลยไม่ค่อยได้เข้ามา ร่างกายดีขึ้นเยอะแล้วครับ

                            ขอบคุณที่เป็นห่วงเป็นใยครับ

                                              รพี

อิอิ  น่าอนุรักษ์ไว้ค่ะ  ค่าวจีบสาว  นึกถึงคุณยายค่ะ ท่านชอบเล่าค่าวเป็นคติสอน  น่าเสียดายครูเอจำไม่ได้ค่ะ  แต่จะลองไปถามคนเฒ่าคนแก่ดูค่ะ

ขอบคุณ...ที่ทำให้ระลึกค่ะ

สวัสดีครับครูเอ

       ผมเขียนภาษาล้านนาและคำแปลง่ายๆครับและก็อยากให้หายเครียดกัน     ตอนนี้ประเทศไทยกำลังบอบช้ำ

จิตใจคนก็พลอยย่ำแย่ไปด้วยครับ มาช่วยกัน

                                             ยินดีที่มาเยือนครับ

                                                               รพี

ครูเออยากรบกวน คุณรพี ช่วยรวบรวมเป็นความรู้ได้ไหมค่ะ อยากเอาไปสอนเด็กๆค่ะ ครูเออยากอนุรักษไว้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับครูเอ

       ครูเอ ลองตั้งหัวเรื่องมานะครับแล้วผมจะลองเขียนตาม  บางค่าว ที่เป็นภาษาเหนือจริงๆ บางคำผมก็แปลไม่ออกเหมือนกันครับ ผมเลยเขียนโดยใช้คำท้องตลาดทั่วไปถ้าเป็นค่าวก้อมนี่แต่งง่าย เพราะเป็นบทเดียว  ผมกล้าที่จะเขียน ให้ครูไปสอนเด็กได้ครับ.........   แต่ค่าวที่มีคำต่อเนื่องเป็นเรื่องยาว ก็จะต้องใช้เวลาศึกษาเรื่องการ สร้างคำสัมผัสนอก-ในจะได้ไม่ผิดเพี้ยน  จากต้นร่างครับ

                                  ยินดีครับ

                                          รพี

เอาหัวเรื่องเกี่ยวกับค่าวให้คติสอนใจ สั้นๆ คล้ายๆสุภาษิต ก็ได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับครูเอ

             เดี๋ยวจะส่งไปให้ครับ( ขอนั่งเทียนซักพักครับแหะๆ)

                                        ยินดีครับ

                                             รพี

สวัสดีครับ

  • ครูเอ   ผมจะทยอยเขียนออกมาให้ครับ
  • โปรดติดตามตอนต่อไป
  •           รพี

สวัสดีครับครูปู

       รอยยิ้มพิมพ์ใจของใครหลายๆคน

                      ดีใจที่มาเยือนครับ

                                       รพี

 

แวะมาอีกรอบค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ยินดีครับครูเอ

              รพี

มาแวะแอ่วหา รพีท่านไท้ เมินแล้วบ่ได้ ทักทายถามหา
อันตั๋วม่อนนี้ เซียมซีเซาะหา เพื่อนเก่าเฮานา มาหายเหียเสี้ยง
มาป๊ะสายใย แม่ใบหน้าเกลี้ยง มาเอิ้นสำเนียง เอน้อง
ครูเปิ้นสนใจ๋ จึงได้ขอร้อง รพีคู่ถ้อง แต่งความ
สักวันก่อนเน้อ จักไปเอิ้นถาม ครูเอคนงาม เปาสามขาหั้น เปาสามขาหั้น.

สรีสวัสดีครับป้อครู

        ปิ๊กมาแล้วเน่อครับ คงได้ปะกั๋นบ่อยๆครับ

                              ด้วยความเคารพ

                                           รพี

ผมอยากรู้กำเมืองครับบอกผมทีครับ

ผมคน จ.น่านครับ อยู่บ้านมิ่งเมืองน่ะครับ

ใครรู้จักไม่ต้องมาน่ะครับ

สวัสดีครับคุณสุเมธ

     ผมบ่ได้เฮียน   แต่ชอบเขียนอ่าน

     ค่าวฮ่ำต๋ำนาน  สืบสานด้วยฮัก

     จะหื้อเล่าแต๊   ต้องแก้แหมนัก

      ขอเขียนหื้อกอย   เปาะน่อ.....

                         ยินดีตี๊มาเยือนครับ

                                  รพี

 

สวัสดีครับท่าน รพี กวีข้างถนน ค่อยๆอ่าน ทำความเข้าใจในภาษา เห็นคุณค่า การเกี้ยวพาราศรีของทางเหนือ พอเข้าใจเนื้อความครับท่าน ร่วม ลปรร ด้วยครับ

//สมัยก่อนคนใต้ก็มีวิธีจีบกันน่าสนใจมาก ดังตัวอย่างนี้

ผู้หญิง-ตื่นแต่เช้า ลุกขึ้นไปเยี่ยว เหลียวเห็นสาส์น

เอาตีนคีบ ใส่พรก ยกมาอ่าน

ก้าโร่ว่าเป็นสาส์น นายคล้าย เขาให้มา

(เนื้อความท่อนนี้ออกอากาศไม่ได้ เป็นคำด่าของผู้หญิง)

ผู้ชาย -ก็รับจดหมายจากผู้หญิงตอบกลับไป ว่า

//รับสาส์นนาง ดีใจ ไปอ่านที่ในส้วม

เนื้อความใน สาส์น มันกำกวม

 น้ำในส้วม ฉูดใส่สาส์น อ่านไม่เห็น (ตอนที่ผู้หญิงเขียนด่า ผู้ชายพลิ้วเสีย)

กวีคำเมือง ของบ้านเรานี่ มีนัยยะ บันทึกเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ได้เหมือนกันนะครับ

อย่างอมฮอลล์เนี่ย แสดงว่า มีฮอลล์เข้ามาขายบ้านเรานานโขแล้วใช่ไหมครับ

สวัสดีครับบังหีม

     ทุกภาคทุกท้องถิ่นก็จะมีเรื่องราวหลากหลาย สนุกสนานสรวลเสเฮฮา ผมก็หยิบยกมาส่วนนึงเพื่อมาเล่าสู่กันฟังครับ

                               ยินดีที่มาเยือนครับ

                                          รพี

คุณ ธีรนร นพรส ครับ

          คิดว่าน่าจะเกินสี่สิบเอ็ดปีละครับถ้านับจากอายุผม(ฮ่าๆ)

                               ยินดีที่มาเยือนครับ

                                        รพี

ยอมือสิบนิ้ว กราบไหว้ทูลสา อหังวันตา ยกยอใส่เกล้า

ขอกุณพุทธา ธรรมานั้นเล้า กุณสังฆเจ้า ปกปักฮักษา

มวลหมู่ปี่น้อง เพื่อนป้องวงสา จ่วยกันรุมรา แต้ตัก

กลัวบ่บ่มีใผ แลใยผ่อฟัก ของล้านนาเจ้า เนอนาย

จ่วยกันอนุรักษ์ บ่หื้อฉิบหาย จาดเจื้อเม็งราย ป่อแม่แต่งห้าง

ยินดีจาดนักตี่ได้ฮ่วมกันอนุรักษ์ค่าวล้านนา ผิดตี่ไหนตางได ขอสูมาครูบาอาจารย์ทุกท่านตวยเน้อ

คุณ จ่อฟ้าปันลมครับ

                  ยินดีปรีดา ไหว้สาหมู่มัก

                  จื่นใจ๋จ้าดนัก มาเยือน

                                      รพี กวีข้างถนน

 

น้องจิครับ

      ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจน้ามากครับ

                            ขอบคุณครับ

                                 (น้า) รพี

เอี่ยว คนเมืองหละปูน

ตั๋วผมคนนี้ เป๋นคนหละปูน

บะเกยหมกหม่น กับสิ่งบ่าดี

อยากจะศึกษา อู้จ๋าบ้านเฮา

วันหน้าจะเอาไปอู้กับหลาน

อยากเฮียนค่าวซอ อี่ป้อบ่าสอน

ตั๋วผมขอวอน ท่านจ่วยผมโตย

ผมมีอีเมล์ ตี้ติดต่อได้

จะเอาไว้ไจ้ ฮับฮู้ข่าวสาร

หากท่านใจ๋ดี มีกำบะเก่า

จ่วยส่งนั้นเลา มาฮื้อผมเน้อเจ้า

-.-.-มาฮื้อผมเน้อเจ้า.-.-

[email protected]

[email protected]

คุณเอี่ยว คนเมืองหละปูนครับ

  "หมั่นฮ่ำเฮียนฮู้ จากผู้ เคร่งเขียน  

ซักวัน ความเพียร จะส่งเสริมเจ้า

  ค่าวฮ่ำ ก้ำฟ้า นำปา ปลุกเร้า 

จ้วยกั๋น หมู่เฮา กอบกู้..."

   ผมอาศัยว่าอ่านนักครับ แต้ๆแล้วบ่ได้เฮียนมาเลยเรื่อง ค่าวเครือบ้านเฮา บางครั้งสัมผัสหรือแนวก๋านเขียนอาจยังบ่ค่อยถูกเท่าใดครับ แต่ที่ผมเขียนออกมา มันเป๋นก๋านเขียนจากความฮู้สึกลึกๆที่อยากนำเสนอครับ และในgotoknowนี่ยังมีครูบาอาจารย์อีกหลายท่านที่คอยชี้แนะ เรื่องค่าวฮ่ำคำกลอนอยู่น่ะครับ

                          ยินดีที่มาแอ่วหาครับ

                                        รพี

ขอแสดงครามเสียใจกับอาจารญกําธรหรือ จินดาพรหมจินดาหลวง

ที่จากโลกนี้ไปแล้วเมื่อ2มิถุนา 52คะ ท่านเป็นประธานชมรมนักกลอน

เชียงไหม่ลําพูนมาหลายสมัย

สูญสิ้น หนึ่งก้ำฟ้า คนกลอน

อาวรณ์ ล้ำลึก ผลึกค่าว

ก๋ายมลาย ยังไว้ ซึ่งกำกราว

ลูกหลาน ไห้ซ๊าว อาลัยป้อ....กำธร  อาลัยป้อ....กำธร

            ขอแสดงความเสียใจ๋กับครอบครัวผู้ลาลัยด้วยครับ 

                                               รพี                     

  • ตั๋วน้องหล้านี้ บ่เก่งกำค่าว
  • ขอปี้อ้ายเจ้า หมั่นสอน
  • เกิดเป๋นคนเมือง เหมือนเฟืองแอบขอน
  • เห็ดมันตึงอด ผดขึ้นบ่ได้ ผดขึ้นบ่ได้....
  • ... อย่างว่าล่ะเน๊าะ...คนเมือง จะใด๊ จะใด
  • ตึงอดเล่นกำค่าว บ่าเก่าบ่ได้...ก๊อม่วนดีเจ้า.. คะเจ้าจะแหนมหมั่นมาหัดมาเฮียนเขียนกำค่าวเน้อเจ้า..
  •  ขอบคุณเจ้า...^^"

หวัดดีคับ..

แวะมาอ่านคับ ภาษาเหนือกับภาษาใต้นี่..กู๊ดดี้จะคุ้นภาษาใต้มากกว่าคับ

เพราะคุณพ่อเป็นคนใต้นั่นเอง..

ขอบคุณที่เขียนมาเพื่อให้ความรู้ภาษาดีๆ นะคับ

สวัสดีค่ะคุณกวี

เพิ่งทราบนะคะเนี่ยว่า คุณรพี ร่ายค่าว คำเมือง ก็เปิงโตย

อ่านแล้วได้อมยิ้ม กับ อักษรศิลป์ อีกแบบนึงค่ะ

....  มีความสุขกับสิ่งที่รัก พักใจเรื่องการบ้านการเมืองเรา  5 5

ชอบบันทึกนี้จังค่ะ แล้วจะติดตาม อ่าน ค่าวของกวี ขมิ่น มิ้น ?

 

คุณมะนาวหวานครับ

     ตี้เขียนจะอี้ บ่หมีไผสอน

     ค่าวฮ่ำคำกลอน ลักจ๋ำทั้งสิ้น.....ลักจ๋ำทั้งสิ้น 

                ยินดีที่มาเยือนครับ

                              รพี

คุณgoody krub ครับ

   ไม่ว่าจะเป็น  ภาค-ภาษาไหน ก็ไม่มีอะไรกั้นขวาง ทางแห่งมิตรภาพได้แน่นอนครับ

             ขอบคุณและยินดีคุณมาเยือนครับ

                               รพี

คุณ poo ครับ

   ขอบคุณและดีใจที่คุณชอบครับ

  "ขี้มิ่ง" ภาษาเหนือหมายถึงขี้โมโหครับ

                       รพี

สวัสดีเจ้าปี่นายน้อง ผมบ่าเกยแต่งค่าวก่อนใด ใคร่หื้อสอนสั่ง จนแต่งค่าวได้ ตี่เปิ้นว่า

อาสะเปิ้งอาศัย น้ำเปิ้งเฮือเสือเปิ้งป่า สิงสาลาสัตว์เปิ้งดอย แม้นว่าหอยก็ยังเปิ้งนาโฮ้ง ป๋าจ่อมจะหื้อลำเปิ้งไปยังแว้นจั๊กไค แก๋งอ่อมไก่จะหื้อลำเปิ้งไปยังใบบ่าขูด

ค่าวฮ้ำกลอนใด บ่ามีไผสอน จี้หีดแมงไผสอนมันเต้น

สมาชิกใหม่ครับ

ฝากเนื้อฝากตั๋วโตยนะครับ

คุณ บ่าหล่อกิ๋นเข้าลำครับ

          กำค่าวกล่าวขาน หน้อยหนานสอนแต้

          เจ้าหมู่จ่วยแล แก้ถ้อย

          หมั่นเขียนเฮียนเต๊อะ ป่าเลอะค่าวฝอย

          ตวยต๋ามฮีตฮอย  ซักวันแกร่งกล้า ซักวันแกร่งกล้า

บ่าหล่อกิ๋นเข้าลำ

คุณรพี ครับ วันนี้ผมมากำเดียวครับ วันหน้าจะมาใหม่ ขอบคุณนักๆครับตี่บอกตี่สอน

ม่วนงันสันเล้า

หมู่เจ้าหลวงหลาย

เฒ่าแก่ญิง-จาย

จ่วยกั๋นสืบสร้าง

  ป๋าเวณีนี้

เมินไปบ่ฮ้าง

หากสูเจ้าฮ่วม....ฮวมแฮง

         ยินดีที่มาเยือนครับ

                           รพี

ป๊ะไม้งาม เมื่อยามมุยบ้าง

รวายตรี๋ เดิ๊กนี้หนาวฆ้อน บ่ได้หลับนอน เเน่ครัก

ย้อนว่าหัวใจ๋ โดนศรความฮัก เเตงเสียบลึก เเกนใน

เจ็บหัวเจ็บต้อง เจ็บน่องทนไหว เจ็บหอระทัย บ่อาจอยู่ได้

เจ็บหลังเจ็บไหล่ เจ็บในเเก่นต๋า ยังฮู้หายา มาทากิ๋นเสี้ยง

อันว่าเจ็บใจ๋ เเม่ใบหน้าเกลี้ยง ไหนเลยจักฮู้ ความใน

พี่ฮักตั๋วเเล้ว เสี้ยงอกเสี้ยงใจ๋ ใคร่บอกออกไป เน้อนุช

ความฮักของพี่ ถึงทีสิ้นสุด ย้อนว่าอ้ายมี คู่เคียง

จะว่าอ้ายเลว อ้ายตึงบ่เถียง ขอเเค่เพียง ได้ฮัก

คงเป๋นเวรกรรม ได้นำพาจั๊ก มาพบตั๋วนุช คนงาม

ความฮักคือหนึ่ง บ่มีสองสาม อ้ายฮักคนงาม เพียงหนึ่งว่าอั้น

ขอเเค่หัวใจ๋ เจ้าอย่าขวางกั้น เปิดหื้อได้ฮัก เต๊อะนาย

แม้บ่ได้คู่ เคียงอยู่ร่วมก๋าย ขอฮักอินาย ชั่วชีวิตเสี้ยง ชั่วชีวิตเสี้ยง......

คุณ ป๊ะไม้งามเมื่อยามมุยบ้าง ครับ

ปะไม้เนื้องาม เอายามมุยมุ่ม

กึ๊ดแล้วหื้อกลุ้ม มันฟันบ่าเข้า

ต๋อนมุยเลื่อมแล็ด ไปแผ๊ดก้อนเส้า

ฟันบ่ะหินเอา จ๋นคมปอบ้าง...จ๋นคมปอบ้าง

     บ่ได้ซ้ำเติมเน่อเอาม่วนบ่ดาย(5555555555555)

                       รพี

 

 

ผมอยากได้คำทำนายหรือเปรียบเทียบสมัยเก่ากับใหม่ เช่น สมัยหน้า หมากบ่อมีขาย ควายบ่อมีผ่อ ล้อบ่อมีเตียว เกียวบ่อเกี่ยวข้าว อะไรประมาณนี้ครับ ขอบคุณครับ

คุณพันธ์ครับ

   จะพยายามรวบรวมมานำเสนอครับ

       ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ

                   รพี

ละอ่อนบ้านปง หางดง

เฮาเป๋นคนเมืองก่อต้องอู้กำเมือ

จะไปลืมเน้อ

คุณ ละอ่อนบ้านปง หางดง ครับ

ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ

ขอบคุณจ๊าดนักครับ

รพี

สวัสดีค่ะคุณรพี สบายดีนะคะ หายเงียบไปนานมากๆ รออ่านบทกวี ดีๆอีก ขอบคุณค่ะ

คุณ pooครับ

ก็วนเวียนอยู่แถวนี้ตลอดครับ เพียงแต่วุ่นวายกับภาระกิจจน "จิตกวี"หม่นหมองไปบ้างตอนนี้คิดว่า"จิตกวี"เริ่มกลับมาแล้วครับ

       ขอบพระคุณที่มาเยือนครับ

                     รพี

นี่คือวัดที่ฉันศรัทธา

สะหรีสวัสดิ์ พิพัฒน์มั่นหมาย สูมาอาภัย ที่ได้มาอู้

ตั๋วม่อนนี้หนา ใช่ว่าอวดฮู้ เป๋นเพราะใจ๋สู้ สอดฮิ

หันฮ่อมเข้าหา เสวนาปี๋ติ ต่อท่านกวี ล้านนา

จมจื่นยิ่งแล้ว แน่แน่วนักหนา ขอฮ่วมปั๋ญญา ศรัทธาฮอมหื้อ

ศรัทธาฮอมหื้อ

 

คุณฐิติญารัตน์ครับ

ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ

                         รพี

 

 

ไหว้สาครูสนั่นครับ

ขอเข้าฮ่วมฮอย เฮียนฮ้อยภาษา วิถีล้านนา ฮีตเก่าเหง้าลึก

บ่มีครูก้ำ ได้ก้าลักฝึก เจ้าข้าฯผญาปึก ขอป้อผ่อเอิ้น...ขอป้อผ่อเอิ้น

                    ขอบพระคุณที่ท่านมาเยือนครับ

                                                   รพี

คนเมืองปาย ขอจื่นจมก๋านฮักษา ค่าวฮ่ำกำเมืองตวยเน่อ

อยากจวนมาฮ่วมงาน"ดนตรี กว๊ ชาวนา" วันที่ ๙-๑๐-๑๑ ธันวา ตี้ปายตวยครับ

คุณสันโดษ ครับ

ด้วยความขอบคุณในกำเจิญจวนครับ ต้องขออภัยอย่างสูงว่าในช่วงเวลานั้นมีภาระกิจต่อเนื่องที่ กทม.อยู่ครับเลยบ่สามารถไปฮ่วมตวยได้หวังว่าในโอกาสต่อไปจะมีโอกาสได้ไปกิ๋นหอมต๋อมม่วนตวยกั๋นเน่อครับ

                  รพี

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท