สู่กรุงไคโร

 

หลังจากที่ข้าพเจ้าสมัครที่ดารุลอุลูมแล้ว และได้ทราบกำหนดการตรวจร่างกายและการสอบเข้า  ซึ่งข้าพเจ้าต้องเดินทางไปยังกรุงไคโร ตอนนั้นตรงกับเดือนรอมาฎอนพอดี บิดาต้องการไปพร้อมกับข้าพเจ้าด้วย แต่ข้าพเจ้าเห็นว่าไม่จำเป็น เพียงให้ท่านขอดุอาอ์ให้ข้าพเจ้า และบอกถนนหนทางให้ก็พอแล้ว  ท่านฝากจดหมายไปกับข้าพเจ้าให้เพื่อนของท่านคนหนึ่งผู้มั่งคั่งซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจร้านหนังสือในไคโร  ซึ่งบิดาเคยให้ความช่วยเหลือเขาไว้อย่างมากมาย และเชื่อว่าเขาเป็นคนดีและมีน้ำใจไมตรี  

          ข้าพเจ้าไปกรุงไคโรครั้งแรกในชีวิต  ตอนนั้นข้าพเจ้ามีอายุได้สิบหกปีกว่าๆ   ข้าพเจ้าถึงไปที่บาบหะดีด ประมาณเวลาอัศร์ แล้วขึ้นรถรางมายังอะตะบะฮฺ และต่อรถเมล์มายังหุเซ็น   ข้าพเจ้าไปหาร้านหนังสือนั้นแล้วมอบจดหมายให้ แต่เขาไม่สนใจต่อข้อความในจดหมายนั้น เพียงแค่มอบหมายให้คนงานในร้านคนหนึ่งช่วยดูแลข้าพเจ้า  ซึ่งคนงานนนี้เป็นคนดีมีน้ำใจ ซึ่งบิดาและข้าพเจ้าเคยรู้จักมาก่อน  เขาจึงให้การต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีและนำข้าพเจ้าไปพักที่บ้าน  เราละศีลอดร่วมกัน เสร็จแล้วจึงออกมาข้างนอก  และกลับไปรับประทานสะหูร (อาหารก่อนตะวันขึ้นเพื่อการถือศีลอดในวันนั้น – ผู้แปล ) แล้วจึงนอนหลังละหมาดศุบห์     ข้าพเจ้าตื่นแต่เช้าตรู่ ขอให้เขาช่วยบอกทางไปยังโรงเรียนดารุลอุลูม ซึ่งข้าพเจ้ามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งคือ มุฮัมมัด ชะรอฟ ฮัจญาจ เข้ามาเรียนก่อนแล้วหนึ่งปี เพื่อสอบถามถึงการเตรียมตัวเพื่อตรวจสุขภาพ และการสอบเข้า  คนงานผู้มีน้ำใจก็ช่วยบอกทางให้ ข้าพเจ้าจึงขึ้นรถเมล์มายังอะตะบะฮฺ แล้วขึ้นรถรางไปยังถนนกอศร์อัยนีย์ ตรงข้ามกับโรงเรียนดารุลอุลูม เพื่อรอพบเพื่อน เมื่อเราพบกัน เขาก็พาข้าพเจ้าไปยังบ้านเช่าถนนอับดุลบากีย์  เขตบะรอกะฮฺฟีล บ้านอยู่ชั้นสอง เขาพักอยู่กับเพื่อนๆกลุ่มหนึ่ง

          ในวันที่สองข้าพเจ้าเริ่มเดินเรื่องตั้งแต่เช้าตรู่ หลังจากเพื่อนไปโรงเรียน ข้าพเจ้าไปหาเจ้าของร้านหนังสืออีกครั้งเพื่อสอบถามถึงร้านตัดแว่น เพื่อเตรียมการสำหรับการตรวจสุขภาพ แต่เขาก็ไม่ใยดีเช่นเดิม ข้าพเจ้าจึงไม่อยากเสียเวลา จึงตรงไปยังมัสยิดอัซฮัร และเข้าไปเป็นครั้งแรกในชีวิต ข้าพเจ้ารู้สึกครั่นคร้ามในความกว้างใหญ่และการศึกษาเป็นกลุ่มๆในมัสยิด  ข้าพเจ้าแวะดูทีละกลุ่มๆ จนไปถึงกลุ่มหนึ่งข้าพเจ้าได้ยินวงสนทนากันถึงเรื่องการสอบเข้าดารุลอุลูม ข้าพเจ้าจึงรู้ทันทีว่าพวกเขาก็สมัครเรียนที่ดารุลอุลูมเช่นกัน ข้าพเจ้าจึงเข้าร่วมวงสนทนาด้วย  และบอกถึงความประสงค์ของข้าพเจ้าในการหาจักษุแพทย์เพื่อตัดแว่น  พวกเขาคนหนึ่งจึงให้ความช่วยเหลือและพาไปยังคลีนิกแพทย์หญิงที่เข้าใจว่าเป็นชาวอิตาลีที่เปลี่ยนสัญชาติเป็นอียิปต์แล้ว  เขาบอกว่าแพทย์คนนี้มีความเชี่ยวชาญเป็นอย่างยิ่ง เคยสั่งตัดแว่นที่เหมาะสมในราคาย่อมเยาให้เขามาแล้ว เมื่อเราไปถึงแพทย์ก็ทำการตรวจในทันที โดยคิดค่าตรวจเป็นเงินห้าสิบเปียส  และช่วยแนะนำร้านตัดแว่นให้ด้วย ร้านแว่นคิดราคาหนึ่งร้อยห้าสิบเปียส และตัดแว่นให้แล้วเสร็จ   ข้าพเจ้าจึงเตรียมการเสร็จสิ้นรอคอยเพียงการตรวจสุขภาพในอีกสองวันต่อมา