ว่างจาก ... ความโกรธ (คิดจากความว่าง)
เมื่อมาสู่โลกนี้
ทุกคนต้องเจอเรื่องน่าโกรธ
แต่ไม่ทุกคนที่อยากโกรธ
ไม่ทุกคนที่หวงความโกรธ
นั่นเพราะแต่ละคนเห็นความโกรธต่างกัน
บางคนเห็นความโกรธเป็นธรรมชาติที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
บางคนเห็นความโกรธเสริมความน่าครั่นคร้ามของตน
บางคนเห็นความโกรธเป็นวิธีเดียวที่จะแก้ปัญหาได้
ขณะที่บางคนเห็นความโกรธเป็นไฟเผาตัวต้องรีบดับ
โกรธไม่เป็นไร
แต่อย่าเกลียดก็แล้วกัน
เพราะโกรธนั้นทุกข์เดี๋ยวเดียว
แต่ถึงขั้นเกลียดจะต้องทุกข์ยืดเยื้อ
และอาจยาวนานกว่าที่คิด
เกลียดไม่เป็นไร
แต่อย่าอาฆาตก็แล้วกัน
เพราะเกลียดนั้นทุกข์อยู่คนเดียว
แต่ถึงขั้นอาฆาตจะเป็นทุกข์หลายคน
และอาจลงเอยเป็นโศกนาฏกรรมคาดไม่ถึง
จิตต้องขุ่นถึงจะโกรธได้
จิตต้องทึบถึงจะเกลียดลง
จิตต้องมืดบอดถึงจะอาฆาตนาน
จิตต้องสว่างจึงจะดับอาฆาตสนิท
จิตต้องโปร่งจึงจะระงับความเกลียดไหว
จิตต้องใสถึงจะหยุดความโกรธเร็ว
จิตจะขุ่น ทึบ หรือมืดมอด
จิตจะสว่าง โปร่ง หรือใส
ขึ้นอยู่กับความคิด
ขึ้นอยู่กับวิธีมองความโกรธ
ถ้าเห็นความโกรธเป็นโรคทางใจ
ก็จะยอมอภัยแลกกับการฟื้นไข้
เมื่อถูกโลกกระทบแล้วโกรธนั้นไม่แปลก
แต่หลังจากคิดแล้วก็ยังโกรธ
หรือหลังจากคิดแล้วถึงค่อยโกรธ
แสดงวายังคิดจากความว่างไม่เป็น
เป็นแต่คิดสร้างความทึบ
เป็นแต่คิดสร้างกำแพงไฟ
โทสะคือรากแห่งบาปข้อที่สอง
บุคคลละความโกรธได้แล้ว
ย่อมนอนหลับสบายฝันร้ายไม่มี
เมื่อนั้นมองย้อนไปจะรู้
ความโกรธทำให้เราอยากฆ่าบางสิ่ง
จะดียิ่งหากสิ่งนั้นคือความโกรธ
คิดแล้วใจเย็น
แปลว่าเห็นความว่าง
ในท่ามกลางเรื่องร้อน
ดังตฤณ (นามแฝง). คิดจากความว่าง. กรุงเทพฯ: ดีเอ็มจี, ๒๕๔๙.
ความเห็น (32)
สวัสดีครับอาจารย์
- เจอมามากครับคนที่โกรธง่าย
- แล้วก็พาลหาเรื่องคนอื่นและพยายามทำตัวให้คนอื่นสนใจ
- ผมสงสารเขามากกว่าที่ได้รับการอบรมจากทางบ้านไม่ดีพอ
- ผมจึง นิ่งสยบทุกอย่างไว้เป็นดี
- ขอบคุณบทความดีๆครับ
ขอบคุณครับ คุณครูข้างถนน ... ถ้าเรามองเห็น แล้วเข้าใจความโกรธของอีกฝ่ายได้ดี แสดงว่า ครูได้ยกระดับจิตใจขึ้นมาเหนือเขาแล้วล่ะครับ :)
- สวัสดีค่ะ...แวะมาทักทายค่ะ..
- นานแล้วไม่ได้เข้าคอมเมนท์เลย...
- ขอบคุณมากเลยค่ะ...เรื่องนี้ดีมากๆเลย...อ่านแล้วได้อะไรเยอะเลยค่ะ...
- เวลาที่หนูโกรธ..จะพยายามไม่อยู่กับคนอื่นค่ะ..หลีกห่างไปดีกว่า..เดี๋ยวจะไปพาลหาเรื่องเค้า...
- ดีนะคะที่เป็นคนที่อาจะโกรธได้ง่าย...แต่หายเร็วมากๆค่ะ
- ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..
- บางที ถ้าเราคิดว่า การโกรธเป็นการทำร้ายผู้อื่น และทำร้ายตัวเอง มันก็เป็นอีกวิธีที่ช่วยให้ความโกรธลดลงนะคะ อีกอย่าง ไม่มีใครอยากทำให้ใครรู้สึกไม่ดี ถ้าเราเข้าใจเหตุผลของคนหรือสิ่งที่ทำให้เราไม่พอใจ ความโกรธของเราก็จะลดลง ว่ามั้ยคะ
ปล. อันนี้มาจากประสบการณ์ของตัวเองนะคะ
- เชื่อว่า ความโกรธแม้ฝืนยาก แต่ฝึกให้เบาบางได้ค่ะ
- พี่อาจารย์สบายดีนะคะ ฝนตกระวังสุขภาพนะคะ เดี๋ยวไม่สบาย ลูกศิษย์จะถามหา หุหุหุ
สวัสดีครับ น้อง *~Wardah~*
- โกรธง่าย หายเร็ว ถือว่าได้รับพรอันประเสริฐจากพระเป็นเจ้ามาไงจ๊ะ
ขอบคุณครับ ดูแลสุขภาพเช่นกันนะ :)
สวัสดีครับ น้องอาจารย์ หัวใจติดปีก
- ฮั่นแน่ มาได้ไง ไม่ไปเรียนต่อเหรอ เดินทางไปเมื่อไหร่กัน
- โกรธได้ แต่ถ้าเบาลงได้ ก็ดี เอาจิตบอกตัวเองว่า โกรธเขาทำไม หรือใจคิดอะไรอยู่
- หน้าฝนแล้ว ฝนตกเย็นดี
ขอบใจมากจ้า :)
ขอมาทักทาย ยามฝนพรำครับ... :)
เมื่อคืนคุยกับ ดร.กะปุ๋ม ที่บ้านขอนแก่น เธอบอกผมว่า เราไม่ต้องกดทับความรู้สึกโกรธ แต่ให้รู้ตัวโดยเร็ว และออกจากสภาวะนั้นให้เร็วที่สุด
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
- ชีพจรลงเท้าเลยหรือครับ คุณเอก
- โลกออนไลน์นี่ อยู่ที่ไหนก็เขียน Gotoknow ได้นะครับ
- ใช่ครับ เดินถอยหลังออกมา มองเห็นความโกรธ แล้วออกจากสภาวะนั้นโดยเร็ว
ขอบคุณครับ :)
- เขาว่าโกรธคือโง่
- โมโหคือบ้า
- ผมไม่ให้น้อยหน้าเลยทั้งโกรธและโมโห มาแซวอาจารย์
- ปกติโกรธไม่ค่อยเป็น
- ถ้าไม่จำเป็นจะไม่โกรธครับ
- เป็นคนที่ไม่อาฆาต แต่ อิอิๆๆจำแม่น
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ผมเพิ่งไป วังเวียงมาครับ มีรูปสวยๆมาฝากเพียบเลย รอสักช่วงกลางคืนจะนำออกมาอวดโฉมครับ
" การให้ทานที่สูงสุด คือ อภัยทาน "
ขอบคุณครับ หนูโกกิ โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^! ที่แวะมาเยี่ยมครับ :)
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ... คนไม่ค่อยโกรธน่ะ เวลาโกรธจะน่ากลัว และบันดาลโทสะเป็นที่สุด เหมือนคนเก็บกดน่ะครับ
ยกเว้น คนที่คุมจิต คุมอารมณ์ เข้าใจถึงเหตุและผล เร็ว ครับ :)
อิ อิ จำแม่นเหรอครับ ที่บ้านผมเรียก อาฆาต อ่ะแหละอาจารย์ แหม :)
โห คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ครับ เอารูปมาโชว์ให้ผมอิจฉาอ่ะดิ อิจฉา ๆ ... รอชมครับ :)
สวัสดีครับ คุณครูอ๋อมแอ๋ม ภีรภา อัคระจาคะ (N&A) ...
การให้อภัย คือ ทานสูงสุด จริง ๆ ครับ ... ใครไม่อาฆาตเหมือนอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ถือว่า เป็นคนรู้จักตนเอง และคนดีคนหนึ่งทีเดียวครับ
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีค่ะคุณ Wasawat Deemarn
ขอบคุณค่ะ ที่นำบันทึกให้ได้อ่าน
ใช่ค่ะ ในการดำเนินชีวิต ทั้งชีวิตส่วนตัว ,หน้าที่การงานคิดว่าทุกคนต้องเจอเรื่องน่าโกรธ แต่ไม่ทุกคนที่อยากโกรธ เพราะฉะนั้นเมื่อเรามีความโกรธ เราก็ต้องหาวิธีทำให้ใจหายโกรธ ส่วนตัวเอง จะใช้การคิดว่าเราโกรธ แล้วเราได้อะไร หรือบางครั้ง ก็ดู CD ธรรมะ ,อ่านหนังสือ , ฟังเพลงที่ทำให้ใจเราผ่อนคลายได้ ก็จะทำให้ใจเราสงบลงได้ และที่ได้อ่านบันทึกนี้ ก็ได้ข้อคิดอีกเยอะเลยค่ะ
ยินดีครับ คุณ นางสาว สุวิมล แสงม่วง :) แอบอ่านย้อนหลังในสมุดบันทึกเล่มนี้ก็ได้นะครับ อาจจะมีสิ่งดี ๆ ซ่อนอยู่ก็ได้นะครับ :)
- อารมณ์โกรธ เกลียด อาฆาต พยาบาท ไม่มีผลดีต่อตัวเราและคนรอบข้างเลย จะเป็นไฟที่เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างให้วอดวายได้ในพริบตา
- เมื่อรู้ตัวว่าเกิดอารมณ์เหล่านั้น ต้องพยายามหยุดตัวเองให้ได้ หยุดคิด หยุดพูด ใช้ความเงียบสงบดับไฟในใจให้เย็นลงให้จงได้
- สาธุๆๆๆ
ขออนุโมทนาสาธุ ครับ คุณครูจุฑารัตน์ NU 11 ... ทำให้ได้นะครับ :)
สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านเพื่อให้เป็นข้อคิดเตือนใจค่ะ
- จะได้โกรธน้อยลง
- ที่น่าแปลก...บางทีเราไม่รู้ว่า...เพราะอะไรบางคนจึงโกรธเรามากมายขนาดนั้น
- และยิ่งน่าแปลกขึ้นไปอีกค่ะ...เราก็รู้สึกผิดและพาลโกรธตัวเองไปเสียอีกด้วย คิดไปต่าง ๆ นา ๆ ค่ะว่า .. เราทำ เราพูดอะไรหนอ เขาจึงโกรธเราขนาดนั้น
- ...ว่าแต่..ความโกรธนี่ไม่ดีเลยนะคะ...เอ..หรือว่าจะดี
- ...เพราะมันทำให้เรารู้ว่า...จิตของเราเป็นอย่างไร...ใช่ไหมคะ
- อ่านแล้ว..ก็ลดละความโกรธคนอื่นและต้วเองแล้วค่ะ
- อนุโมทนาด้วยนะคะ...^_^
โกรธไม่เป็นไร แต่อย่าเกลียดก็แล้วกัน เพราะโกรธนั้นทุกข์เดี๋ยวเดียว แต่ถึงขั้นเกลียดจะต้องทุกข์ยืดเยื้อ และอาจยาวนานกว่าที่คิด
ขอบคุณข้อคิดดีๆ ที่มีมาฝากกันเสมอๆ ค่ะ
จะไม่โกธรค่ะ กลัวไม่สวยค่ะ อิอิ
ขอบคุณ คุณ คนไม่มีราก ครับ .. โกรธน่ะ ไม่ดีแน่ ๆ ครับ ทำให้อายุจะสั้น เพราะหัวใจเต้นเร็วกว่าปกติครับ อิ อิ
ขอบคุณ พี่แจ๋ว jaewjingjing ... ยินดีครับ ยินดี
ขอบคุณ คุณ ครูเอ ... ดีมากครับ เพราะเดี๋ยวไม่สวย จะเหงาแย่เลยนะครับ อิ อิ
สวัสดีครับอาจารย์
การให้ทาน ช่วยขจัดความโลภให้เบาบางลง
การรักษาศีล ช่วยขจัดความโกรธให้เบาบางลง
การภาวนา ช่วยขจัดความหลงผิดให้เบาบางลง
แค่เบาบางลงเท่านั้น แต่ก็ยังไม่หมดไป จนกว่าจะมาเรียนรู้กาย เรียนรู้ใจของตนด้วยความรู้สึกตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรียนรู้ที่ใจ เพื่อเข้าใจสาเหตุที่ทำให้เกิดความโลภ โกรธ หลง เมื่อเห็นสิ่งนั้นแล้วก็เท่ากับว่า..รู้..หนทางแล้ว เพื่อก้าวไปสู่การ..ละ.. และ..วาง..ในที่สุด
เพียงแค่รู้ ก็ว่างแล้ว :)
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ขอบคุณ คุณ ข้ามสีทันดร ... ต่อยอดหลักธรรมความรู้ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นครับ
บุญรักษา ครับ
อิอิ คิดถึง เลยแว้บบบ มาเยี่ยมค่า่าา
จริงๆ ไปปลายๆเดือนอะค่ะ
พี่อาจารย์ wasawat สบายดีนะคะ ฝนตกระวังเป็นหวัด หุหุหุ
สวัสดีครับ น้องอาจารย์ หัวใจติดปีก :)
- ปลายเดือนนี้แล้วหรือ
- ยังไงคุยผ่าน Gotoknow หรือ e-mail ก็ได้นะ
- โลกยุคข้อมูลข่าวสารอยู่แล้วนี่
- ดูแลตัวเองด้วย
บุญรักษา จ้า :)
- ปิดตัวเองอีก อะน่ะ 555
- หยุดตัวเองได้หลายครั้งแล้ว เย็นจนคนใกล้ตัวหนาวเลยค่ะ อิอิ..
สวัสดีครับ คุณครูจุฑารัตน์ NU 11
- แสดงว่าเข้าอารมณ์ของผู้ปฏิบัติธรรมแล้วครับ
- ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย
- หรือไม่ บ้านก็อยู่ใกล้ ๆ โรงน้ำแข็ง
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Wasawat
อ่านบันทึกของอาจารย์แล้ว พบว่า ปูกับอาจารย์อ่านหนังสือแนวเดียวกันหลายเล่มอยู่
* ก่อนนี้เป็นคนโกรธง่ายมาก ตอนนี้ปรับตัวเองจนลดลงมามากแล้ว
* แต่บางครั้งกับบางคนก็ยังระงับไม่ได้ค่ะ
* โกรธได้เดี๋ยว ก็หาย แต่ถ้าเกลียดไม่ดีเลยค่ะ ถึงขั้นอาฆาตปลงเถิดนะคะอย่าพยาบาทกันเลย
ฝากตัวกับอาจาย์อีกสักคนนะค่ะ
สวัสดีครับ คุณพยาบาล อังคณา :)
อา ... ได้พบคนที่อ่านหนังสือแนวเดียวกันหรือครับนี่
ยังไงก็ฝาก "การรู้เท่าทันอารมณ์" ของตนเองให้ดีนะครับ
เพื่อตัวของคุณพยาบาลเอง
ยินดีและขอบคุณมากครับ :)