คำถามกับการเดินทางไปหาคำตอบ : บ้านริมแม่น้ำป่าสัก


"หากเราพอเพียง เราก็จะเดินทางเข้าสู่ความสมดุลของชีวิต วิถีแบบนี้เองเป็นความสุขที่เราสัมผัสได้จากตัวเอง ไม่ว่าอยู่ท่ามกลางวิกฤตใดๆก็ตาม"

คำถามกับการเดินทางไปหาคำตอบ : บ้านริมแม่น้ำป่าสัก

 

ถ้าให้ผมเลือก ผมอยากจะกลับถิ่นเกิดที่ผมเดินจากมา ที่นั่นมีภูเขา มีต้นไม้และมีเรื่องราวในอดีตที่ผมยังประทับใจเสมอในวัยเด็ก แต่ด้วยเงื่อนไขที่มีไม่มากเท่าไหร่ รวมถึงแรงผลักในการกระหายอยากเรียนรู้โลกข้างนอก ผมจึงกระโดดออกมาสู่สังคมเมืองแบบจงใจ

 

สถานีวิทยุ จส.๑๐๐ ที่ผมฟังทุกวี่วันนั่นคือ "ความสวยงามของการอยู่ร่วมกันเป็นสังคม" ผมมองเห็นไมตรี ความเอื้อเฟื้ออันเป็นรากฐานสังคมของคนไทยในสังคมเมืองผ่านการร้องขอ การช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆของผู้คนผ่านคลื่นวิทยุ นาฏกรรมเหล่านั้นเป็นความสุขภายใต้วิกฤติต่างๆที่เรามีกันอยู่ยุคข้าวยากหมากแพงเช่นปัจจุบัน

 

มีการตั้งคำถามผ่านผู้ดำเนินรายการถามว่า "ทุกวันนี้คุณมีความสุขเพิ่มขึ้นหรือลดลง" คำตอบของคำถามโดยการกล่าวอ้างความเห็นส่วนตัว หลายเหตุผลที่ทำให้ผมนิ่งคิดและชื่นชมในวิธีคิดในการก้าวผ่านชีวิตปัจจุบัน ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะมีวิถีชีวิตรูปแบบไหน สิ่งที่เลือกได้คือ "ความพอเพียง"  เมื่อพวกเขาเหล่านั้นพอเพียง เขาจะพบความสมดุลของชีวิต อันเป็นบันไดของความสุขที่ก้าวข้ามผ่านความทุกข์ของบริบทสังคม 

ใช่แล้วครับ...คำตอบส่วนใหญ่ของคนกรุง ล้วนแต่อยากหลีกลี้ ความแออัดของเอกนคร กลับไปสู่วิถีธรรมชาติที่โหยหา ผมเองก็เช่นกัน

ไม่กี่อึดใจจากความวุ่นวายของเมืองหลวง ผมเดินทางขึ้นไปไม่ถึงชั่วโมง เพื่อเดินทางไปเยี่ยม อาจารย์ ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์ ด้วยความตั้งใจที่มีอยู่เดิม จนต้องนัดหมายกับเพื่อนเดินทางไปเยี่ยมอาจารย์ให้ได้ในวันหยุดที่ผ่านมา 

 

ในมโนภาพและภาพที่ผมเคยเห็นมาบ้างว่าบ้านที่อาจารย์พักเป็นบ้านทรงไทย ริมน้ำป่าสัก ที่เต็มไปด้วยธรรมชาติที่พิสุทธิ์  เรียบง่ายและงดงาม มโนภาพเหล่านี้เองยั่วยวนจนผมต้องเดินทางไปให้ได้ในเร็ววัน

 

อำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อยู่ไม่ไกลจากถนนสายเอเชีย หากเราเดินทางเพลินไปก็อาจจะเลยไปจังหวัดอ่างทอง เพราะพื้นที่ติดกัน ถนนที่เราเดินทางผ่าน มีทุ่งนาที่กำลังเขียวชอุ่มด้วยต้นข้าว อากาศสดชื่นแบบท้องทุ่งบ้านนา เมืองไทยเราช่างโชคดีที่มีแหล่งอาหารสามารถปลูกแล้วก็กินได้ตลอดฤดู  ในน้ำมีปลาในนามีข้าว ยังมีภาพเหล่านี้ให้เห็น

 

กว่าจะเดินทางไปถึงบ้านอาจารย์ก็ใกล้มื้ออาหาร(กลางวัน)เข้าไปทุกที (ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการที่เราตั้งไว้) เพราะทราบข่าวมาอีกว่าอาหารบ้านอาจารย์อร่อยมาก(อาจารย์ธันยพร เพื่อนผู้ร่วมเดินทางยืนยัน)  

 

รถของเราจอดนิ่งหน้าบ้านทรงไทยที่ร่มรื่น...กระรอกน้อยสองตัวบนคบไม้ เกาะกิ่งชูหัวมองผู้มาเยือนอย่างฉงน  มองเข้าไปเห็นประตูเข้าสู่ตัวบ้านดูเคร่งขรึม ต้นไม้ที่รายล้อมบ้านทำให้บ้านดูเงียบสงบและรู้สึกถึงความเย็นสบาย ผมยืนสูดอากาศบริสุทธิ์ที่หาได้ยากในเมืองหลวงสักครู่ก่อนที่จะเข้าไปยังตัวบ้าน

 

 
 

อาจารย์ท่านรออยู่ก่อนแล้ว วันนี้อาจารย์สวมชุดผ้าฝ้าย นุ่งผ้าซิ่นคร่อมเท้า มวยผมรัดตรึง ทำให้อาจารย์ดูสวยสง่าและดูเข้าบรรยากาศไทยๆ ของตัวบ้านและบรรยากาศรอบตัวผม

 

บนชานบ้านทรงไทยหลังงาม พื้นที่ตรงนี้เราสามารถมองเห็นวิวแม่น้ำป่าสักได้อย่างใกล้ชิด เรือสินค้าขนาดกลางแล่นช้าๆผ่านแม่น้ำตรงหน้าไป ช่างเป็นจังหวะที่เหมาะเจาะกับการมาเยือนของผมและเพื่อน หยิบกล้องคู่ยากกดชัตเตอร์เบาๆ เก็บภาพเหล่านี้ไว้เป็นความทรงจำ เป็นความสวยงามของวิถีชีวิตที่ผมตื่นเต้นมากเพราะชีวิตคนภูเขาแบบผมไม่เคยได้สัมผัสภาพที่เห็นตรงหน้าแบบใกล้ๆอย่างนี้

 

ไม่เพียงแต่วิวทิวทัศน์ที่แปลกตา สวยงาม มองเข้าไปในเรือนใหญ่ ความสนใจใคร่รู้ทำให้ผมเสียมารยาทเดินผ่านเข้าไปถ่ายรูปบางส่วน อาจารย์บอกว่าให้ทานข้าวก่อน แล้วจะพาทัวร์ให้รอบบ้าน เมื่อทางแม่บ้านตั้งสำรับเสร็จพวกเราทั้งหมดก็ย้ายจากชานเรือนไปยังห้องรับประทานอาหาร คิดในใจว่าอาหารมื้อนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ และก็เป็นอย่างที่คิด

 

มื้อนี้ทำให้ผมขายหน้าเป็นอย่างยิ่ง...เพราะผมมักเจริญอาหารแบบไม่น่าให้อภัยตัวเอง ผมสามารถทานได้ทุกอย่าง อย่างเอร็ดอร่อย ประหนึ่งว่าอดอยากมานาน  เรียกเติมข้าว เติมกับอยู่ร่ำไป ผมต้องโทษแม่บ้านที่ทำกับข้าวรสเด็ดและอาจารย์ที่พิถีพิถันในการประดอยโต๊ะอาหาร ทำให้ผมต้องอิ่มและมีความสุขกับการกินมาก

 

ข้าวสวยเม็ดสวยสีม่วงเรียงตัวหอมกรุ่นแทรกใบตองที่บรรจงห่อในหม้อดิน ผมบอกอาจารย์ว่าแค่ให้ผมคลุกข้าวกับน้ำปลา หรือทานเปล่าๆผมก็ยอมเพราะข้าวสวยที่หอมนุ่ม มันด้วยกรรมวิธีการหุงด้วยกะทิ เนื้อปลาที่ละมุนลิ้น สอดแน่นในใบชะพูลม้วนพอคำพร้อมน้ำจิ้มรสดี หมูที่หมักเครื่องเทศหอมได้ที่ทอดกรอบขนาดพอคำ แกงส้มผักรวมใส่ดอกโสน ก็เข้มข้น ไม่เผ็ดมากเกินไป รสชาติกลมกล่อม ในหม้อเล็กๆที่ผมจัดการจนเกลี้ยง ผมขอเพิ่มอีกจากคุณแม่บ้านที่ใจดี ส้มตำที่ซอยเปลือกมะนาวลงไปคลุกรสชาติแปลกไปจากส้มตำที่เคยทาน แต่เมื่อรับประทานกับข้าวสวยมูล ก็อร่อยอย่าบอกใคร ปิดท้ายด้วยผลไม้ ก่อนที่อาจารย์จะเชิญชวนเดินชมทุกมุมของบ้านเพื่อย่อยอาหาร

 

 
 

ผมเดินชมไปบันทึกภาพไป พยายามจะถ่ายทอดความสวยงาม ประทับใจผ่านทางรูปภาพเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี บ้านทรงไทยหลังย่อมที่เจ้าของบ้านพิถีพิถันทุกมุม ทำให้ผมเพลิดเพลินกับช่วงเวลาดีๆมีคุณค่า  เป็นความภาคภูมิใจในภูมิปัญญาของคนไทยในการสร้างบ้านให้สอดคล้องกับสภาพสิ่งแวดล้อม

 

เราเดินทะลุไปยังชั้นสอง  มีชานบ้านเล็กๆอีกด้านของตัวบ้าน ถูกดัดแปลงเป็นที่นั่งพักผ่อนสบายๆ  กิ่งไม้ใบสวย ที่คลุมอยู่ทำให้พื้นนี้ร่มรื่น ได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากดอกไม้ไทยโชยตามลมมาเป็นระยะ ยามบ่ายที่ร้อนในวันนี้หากเป็นในกรุงเทพเราคงถูกแดดเผาจนเกรียมเป็นแน่ แต่ที่นี่ไม่เปิดแอร์เพียงแค่เปิดรับลมเย็นจากท่าน้ำ แค่ต้นไม้คลุมไม่แน่นมาก ก็เย็นโล่งสบาย

 

ช่วงบ่ายกับชาชั้นดีจากฝรั่งเศล ชื่อแปลกๆ สองสามยี่ห้อ ที่อาจารย์กรุณาชงมาให้พวกเราได้ชิม กลิ่นหอมนุ่ม จิบชาพลาง พูดคุยไปพลาง เป็นชีวิตที่รื่นรมย์น่าอิจฉาเป็นอย่างยิ่ง

 

ผมขออนุญาตเดินชมสวย เพื่อเก็บภาพสวยๆ จากบ้านสู่ท่าน้ำป่าสักไม่ถึงสามสิบเมตรจากตัวบ้าน เสียงหัวเราะที่ดังเบาๆ ดังเป็นระยะๆของอาจารย์ยุวนุช กับคุณน้ำฝน ดังไปถึงท่าน้ำ...เราใช้พื้นที่นี้พูดคุยกันไปทั้งช่วงบ่ายไม่มีวี่แววว่าจะเบื่อเพลิดเพลินจนลืมเวลา

 

 

ผมไม่อยากกลับไปที่กรุงเทพเลย...บรรยากาศแบบนี้ทำให้ผมคิดถึงบ้านที่เมืองปายมากขึ้น คิดถึงป่า ถึงถึงภูเขา ทุ่งนา ป่านนี้คงเขียวชอุ่ม มีชีวิตชีวาจากฝนชุกในระยะนี้ ผมยังจำได้ว่ากลิ่นหอมของดินที่ถูกฝนทักทายครั้งแรกหอมอย่างไร ...

 

นั่งรถกลับ...พร้อมกับคิดถึงคำถามของผู้ดำเนินรายการ จส.๑๐๐ ที่ถามว่า "วันนี้คุณมีความสุขเพิ่มขึ้นหรือลดลง"

 

ผมขอตอบว่า "ความสุขของผมเพิ่มขึ้น" ไม่ใช่เหตุผลที่มาเยี่ยมบ้านอาจารย์เท่านั้น แต่การเรียนรู้ถึงความสุข ความเรียบง่าย ของชีวิตชนบท พร้อมกับความภาคภูมิใจในความเป็นไทยที่มีทุนอันเป็นภูมิปัญญาที่ทรงคุณค่าที่ผมได้เรียนรู้ในวันนี้ คำตอบที่ตอกย้ำในใจบอกว่า  "หากเราพอเพียง เราก็จะเดินทางเข้าสู่ความสมดุลของชีวิต วิถีแบบนี้เองเป็นความสุขที่เราสัมผัสได้จากตัวเอง ไม่ว่าอยู่ท่ามกลางวิกฤตใดๆก็ตาม"

 

--------------------------------------

ขอบคุณที่ทำให้วันธรรมดาให้เปี่ยมสุข

อาจารย์ ดร.ยุวนุช ทินนะลักษณ์

อาจารย์ธันยพร วณิชฤทธา 

 

 

 จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

กรุงเทพฯ

 

หมายเลขบันทึก: 179347เขียนเมื่อ 29 เมษายน 2008 08:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 18:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (53)

ภาพอื่นๆชมได้ที่นี่ครับ

Thumbnail d
     
บ้านทรงไทย ดร.ยุวนุช ริมฝั่งแม่น้ำป่าสัก
51 Photos

สวัสดีครับ

แวะไปดูภาพที่ Multiply แล้ว

งามเรือน งามตกงามแต่ง

งามเจ้าบ้าน งามน้ำจิตงามน้ำใจ

เกินคำบรรยายครับ

(กะว่าจะไปไหว้คุณพี่อยู่เหมือนกัน)

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายและอ่านบันทึกของคุณจตุพรนะคะ

บ้านของอาจารย์ดร.ยุวนุช สวยงามมากๆ (พี่แจ๋วเองก็เคยฝันอยากมีบ้านแบบนี้)

การจัดสำรับอาหารรับรองแขกผู้มาเยือนก็ละเมียดละไมงดงามเหลือเกินค่ะ

คุณจตุพรก็สามารถถ่ายภาพได้สวยงามมาก

ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สวยงามนี้นะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัดีครับ หมอเอก

  • บ้านสวยดีครับ บรรยากาศดีจังเลย อาหารน่าจะอร่อย เพราะดูประณีต ดูแล้วมีความสุขจังเลย
  • แต่ห้องน้ำ ดูแล้ว ไม่อยากให้เอาตู้โบราณไปไว้เลย ดูแล้วไม่ค่อยเข้ากัน
  • ขอบคุณครับ

ต้องบอกว่า โอ้โห่ สุดยอดจริงๆ ครับ บรรยากาศดีจริงๆ สงสัยต้องหามาครอบครองสักหลัง (ฮิฮิ แต่ตอนนี้ขออนุญาตไปหาเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟก่อน)

สวัสดี่ะคุณพี่เอก

ว้าว!!เห็นภาพแล้วสวยมาก ๆ นะค่ะ....ขอบคุณสำหรับขนมวันนั้นนะค่ะ...เป็นกำลังใจให้ในการทำงานค่ะ...รักษาสุขภาพ้วยนะค่ะ...

ที่ไหนว่าสวย ๆ งาม ๆ บรรยากาศดี ๆ

อย่างไรก้อสุ้บ้านเกิดของใครของมันไม่ได้

สู้ไออุ่นของดินถิ่นเกิด

สู้ไออุ่นจากบิดา มารดา ไม่ได้เลย เนาะ !

แต่บ้านและบรรยากาศงดงามจริง ๆ

บ้านเราฝนตกแล้ว

ปายทอดผ้าป่ากายภาพบำบัด 9 พ.ค.51 นะคร๊าบ !!

ความงดงาม...ของบ้านไม่ได้อยู่ที่กายภาพ...

หากอยู่ที่บ้านของเรา...ผู้มีพ่อ..แม่...พี่ ... น้อง เครือญาติ และความทรงจำ...เฝ้ารอคอยการกลับไปเยือนของ...เสมอ...

...........

(^___^)

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีดีนะคะ

กะปุ๋ม

สวัสดีครับธ.วั ช ชั ย ในวันฝนใกล้ตกครับ

สบายดีนะครับ

เป็นโอกาสที่ดีมากครับที่ได้ไปเยี่ยมอาจารย์นุชถึงที่บ้าน ผมตั้งใจไว้ก่อนหน้านี้แล้วช่วงไปเป็น Fa ที่ อยุธยา แต่ก็บริหารเวลาไม่ได้ครับ ครั้งนี้สมใจ

นอกจากจะได้ชมความสวยงามของบ้านแล้ว อาหารก็เอร็ดอร่อยมากๆครับ

มีโอกาสพี่ธ.วัชชัยไปเที่ยวได้ครับ ไม่ไกลจาก กทม.เลย

ธุคุณเอกค่ะ..

เจ้าของบ้านสวยจัง! ^^

สวัสดีครับ พี่แจ๋วjaewjingjing

นอกจากบ้านจะสวยแล้วบรรยากาศเย็นสบายดีครับ และอาหารอร่อยกลมกล่อมครับ (ยืนยันครับ) ต้องยกความดีให้กับแม่บ้านของ ดร.ยุวนุช ครับ

โอกาสหน้าหากไปอีก ผมคิด เมนู "เมี่ยงคำ" ครับ (แบบออเดอร์คุณป้าแม่บ้านไว้ก่อนครับ)

สวัสดีครับ ครูสุ

สบายดีนะครับ งานวิจัยทางเวียงแหงเป็นยังไงบ้าง นำมาเเลกเปลี่ยนกันนะครับ

ห้องน้ำที่ถ่ายมาเป็นห้องน้ำบนบ้านครับ ส่วนจุดข้างล่างบ้าน(ชั้นล่าง) ก็มีรูปแบบที่น่าสนใจ คือเปิดโล่งชมแสงจันทร์ยามค่ำคืนได้

ขอบคุณครับครูสุ

ฝากความระลึกถึง ทีมวิจัยชาวบ้านทุกท่านครับ

สวัสดีครับ อ. จารุวัจน์

ขอบคุณโรตี มะตะบะ ชาร้อน กาแฟเย็น ที่ร้านหน้า มอ.ตานี ครับ เสียดายว่าเวลาน้อยไปหน่อยโอกาสหน้าขอเวลายาวๆ บอก อ.นัจมีย์ ด้วยครับ

มีโอกาสเดินทางไปเมื่อไหร่จะแจ้งให้ทราบทันที พร้อมกับไปช่วยเรื่อง แลกเปลี่ยนกับ นศ.ม.อิสลามยะลา ด้วยครับผม

สวัสดีค่ะคุณเอก

ตามมาชมบ้านไทยริมแม่น้ำป่าสักที่สวยงามของพี่นุชกับคุณเอกค่ะ อิจฉาคุณเอกจัง :) แต่ไม่เป็นไร ดูจากรูปสวยงามที่คุณเอกถ่าย ก็เหมือนได้ไปดูเองแล้วค่ะ ความสุขเกิดได้ง่ายๆจากน้ำใจการต้อนรับอย่างอบอุ่นของเจ้าของบ้าน ด้วยวิถีไทยๆ บรรยากาศดี อาหารอร่อย ศิลปะการตกแต่งบ้านที่น่าอยู่ ทำให้ลืมโลกที่แสนจะวุ่นวายภายนอกได้เลยนะคะ

สวัสดีครับพี่อุ๊a l i n l u x a n a =)

ผมไม่เห็นบันทึกพี่อุ๊มานานแล้วครับ หรือว่าผมเองที่หายไป อยากเรียนรู้วัฒนธรรมอาหารที่ฮาวายด้วยครับ พี่เอามาฝากหน่อยครับ

ความสุขเกิดจากน้ำใจ และความเรียบง่ายกันเอง พร้อมบรรยากาศที่สวยงามเอื้อต่อการพักผ่อนที่สงบ

เดินเข้าบ้านผมก็รู้สึกสงบอย่างประหลาดครับ อาจเป็นด้วยบรรยากาศ

ชอบมากครับกับ มุมอ่านหนังสือ และมุมจิบน้ำชาที่ถ่ายมาให้ชม น่านั่งมากครับ

 

โอ้โห...น่าอิจฉาจริงๆได้ไป  เยี่ยมพี่นุช ถึงบ้านเรือนไทยริมน้ำป่าสัก

ต้องขอบพระคุณนะคะที่นำภาพมาฝาก  สวยจริงๆเลยค่ะ  เพราะน้องเอก ถ่ายรูปมาให้ดูนั้น  เก็บเอาความรู้สึกอบอุ่นและร่มรื่นมาเต็มๆเลยนะคะ

สวัสดีครับพี่หนิงDSS "work with disability" ( หนิง )

เป็นโอกาสที่ดีครับ เลยนำภาพสวยๆมาฝากให้ชมครับ บรรยากาศรวมถึงภาพที่เล่า ที่นำเสนออาจจะไม่เท่ากับการที่ไปชมด้วยตัวเองครับ

ขอบคุณครับ

* เรือนไทย ริมน้ำ เปี่ยมความหมาย

* ความทรงจำ ผุดพราย คล้ายในฝัน

* บรรยากาศ ไทยไทย อบอุ่นพลัน

* เรียบง่าย งาม สุขสันต์ เกินพรรณนา

ขอบคุณสำหรับภาพงาม อักษรไพเราะค่ะ

สวัสดีครับ คุณ poo

กลอนไพเราะและเข้ากับเนื้อหาที่ผมอยากนำเสนอเลยครับ

ขอบคุณมากๆครับผม

คุณเอก ดีใจที่ได้พบในวันนี้ ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สวยงามของ อ.ยุวนุช ครับ

ลองคลิกไปอ่าน http://gotoknow.org/blog/otpop/179537

มอบให้เพื่อนรักเสมอครับ

ไว้พบกันใหม่ และสุขภาพแข็งแรงนะครับ

สวัสดีค่ะ คุณเอก 

  • ยินดีกับความสุขที่เพิ่มขึ้นค่ะ
  • บ้านสวยน่าอยู่ แต่พี่สงสัยว่าเวลาน้ำหลาก ท่วมบ้านหรือเปล่า  เสียดายความงามค่ะ
  • คุณเอกเจริญอาหารมาก   ระวังรอบเอวเกิน  นะคะ
  • รักษาสุขภาพ เดินทางปลอดภัยค่ะ

มาเยี่ยมชมด้วยคน สวยทั้งบ้าน สวยทั้งคน  สวยทุกมุม น่าอยู่มากค่ะ

แวะมาเยี่ยมคะ

เห็นภาพแล้วิจฉาพี่เอก จริงๆ เลย

หนูกอดท่านอัยการ และพี่แอ๊ดให้แล้วนะคะ เอารูปมายืนยันคะ

สวัสดีครับ ดร.ป๊อบAjarn Dr. Pop

ผมดีใจครับที่มีโอกาสได้พบเจอกันโดยบังเอิญ และประทับใจ ผศ.เอี่ยม ทองดี ด้วยครับ คิดว่าผมจะหาเวลาเข้าพบท่านบ่อยครั้งหลังจากนี้และได้ร่าง proposal ไว้บ้างครับ

ขอแสดงความยินดีที่เปลี่ยนที่ทำงานไปศาลายาครับ ที่นั้นต้นไม้เยอะ ไม่แออัดเหมือนในกรุงเทพ

รักษาสุขภาพและมีพลังใจที่ดีครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับพี่อ้อยจุฑารัตน์

เพิ่งอ่านจากบันทึกว่าพี่อ้อยเข้ามาใน กทม. คราวต่อไปแจ้งด้วยนะครับ จะได้ชวนไปจิบชาคุยกันครับผม

บ้าน อ.นุช สวยมากครับ แต่ช่วงน้ำหลากก็เป็นปัญหาเหมือนกัน แม้ว่าอยู่บนตลิ่งค่อนข้างสูง อ.นุช บอกว่าท่วมชั้นล่างประมาณหน้าอกเลยนะครับ น้ำลดแล้วมาถูขัดกันใหม่ สวยงามเหมือนเดิม :)

ขอบคุณมากครับ อย่าลืมนะครับโอกาสมาใหม่แจ้งด่วน

ส่วนรอบเอวผม ชักเป็นห่วงครับผม

พี่อุบล จ๋วงพานิช

เห็นด้วยครับ สวยทั้งคน ทั้งบ้าน และบรรยากาศดีๆทำให้คนมีความสุข

ผมยังคิดว่าเวลาลงบันทึกนี้ไปพี่อุบลต้องชื่นชอบแน่ๆครับ

น้องมะปรางเปรี้ยว

ขอบคุณครับที่กอดพี่อัยการ และพี่แอ๊ดมาให้ชม กอดแบบแนบแน่นมากเลยนะครับ

มีความสุขมากครับที่ได้เห็นภาพสวยๆของเฮฮาศาสตร์

ผมสงสัยว่าเราจะชมภาพจากคอเลคชั่นไหนครับ ที่จะนำมาโหวต หรือว่าภาพที่โพสทั่วไปในการไปภูเก็ตครั้งนี้...

ขอบคุณน้องมะปรางมาก

-------------------------

ต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับที่ผมไม่สามารถเดินทางไปร่วมงานที่ภูเก็ตได้ครับ

 

ภาพสวย..บ้านสวย..เจ้าของบ้านงามค่ะ..

คุณเอกท่องยุทธจักรเหรอคะ..ช่วงนี้..ขึ้นเหนือล่องใต้..เพลินเลยนะคะ..^__^

แล้วจะติดตามตอนต่อไปค่ะ..(ขอชมเรื่องภาพนะคะ..ชอบดูภาพประกอบค่ะ...ถ่ายได้สวย...การจัดรูป..มุมมองต่างๆของรูป..สวยค่ะ..)

ขอบคุณเจ้าของบันทึกสำหรับบันทึกสวยๆเหล่านี้นะคะ..

พี่เอก คะ

ภาพที่ร่วมประกวด ผู้เข้าร่วมโพสเอาไว้แล้ว ในความคิดเห็นคะ ต้องตามอ่านตั้งแต่ความคิดเห็นแรกคะ

ลองดูคะ ช่วยไปร่วมเป็นกรรมการให้หน่อยนะคะ

แวะมาเที่ยวชม..บ้านทรงไทยที่สวยงามสุดคำบรรยาย...บรรยากาศเมื่อได้อ่านบันทึกแล้วเหมือนกับได้ไปนั้งอยู่ด้วยจริงๆ....หาดูได้ยากนะบรรยากาศไทยๆ..

หมอเอกครับ

  • ตอนนี้งานวิจัยเหมือนจะหยุดไปเฉย ๆ
  • ทางครูสุเองก็ไม่กล้าโทรไปทางอาจารย์ผึ้ง อาจารย์กิม เพราะได้ยินว่ากำลังทำวิจัยป.เอกอย่างหนัก
  • ส่วนชาวบ้านก็เงียบกันไป เนื่องจากขาดช่วงนะครับ
  • แต่ครูสุรู้สึกว่า ชาวบ้านเหมือนจะมีไฟ ที่จะทำอยู่ แต่ว่ามันหยุดไป เหมือนปิดเทอมยังงั้นนะครับ
  • ขอบคุณครับ

หวัดดีจ้ะ...น้องเอก

เป็นบ้านริมน้ำที่สวย และร่มรื่นมากเลยเลย...โอ๊ยอยากไปจัง หน้าร้อนอย่างนี้ ถ้าได้ไปนั่งเล่น นอนเล่น คงดีมิใช่น้อย อิอิ

วันก่อน...น้องแอน เทพา บอกพี่ว่าน้องเอกลงใต้ และนัดเจอพบกัน...แวะเก็บข้อมูลต่อเหรอค่ะน้อง...เมื่อไหร่จะลงมายะลาอีกเอ่ย...คิดถึงนะค่ะ

-เป็นวิถีพอเพียงที่หรูมากเลยล่ะ อยากไปจังเลยสวยอ่ะ อิจฉาอ้ายเนอะ หาความสุขให้ตัวเองอยู่ร่ำไป แต่ก็ดีแล้วที่หาเวลาแบบนี้ได้ อดเป็นห่วงไม่ได้ว่างานจะหนักเกินไปหรือเปล่า แต่เห็นแบบนี้ก็สบายใจค่ะ

การสัมผัสชีวิตตามชนบท ไม่ว่าจะเป็นซีกไหนของประเทศ นั่นแหละคือ "ชีวิต" เป็นชีวิตที่มีความหมายท่ามกลางไออุ่นของธรรมชาติ ผสมกับความบริสูทธิ์ ความเป็นอิสระ การประสบภาพชีวิตตามธรรมชาติ ไม่มีสิ่งใดจะมีคุณค่าต่อความรู้สึกที่ทัดเทียมได้อีกแล้ว บ้านเรา(แม่ฮ่องสอน)ช่วงนี้ เป็นฤดูใบไม้ผลิ มองดูรอบกายดูครึ้มเขียวไปทั่ว ฝนตกทุกยามเย็น นกร้องอย่างร่าเริงทุกยามเช้า ภูเขาสวยใสทุกยามบ่าย อยากจะบอกทุกคน รวมทั้งคุณจตุพรว่า แท้จริง แม่ฮ่องสอน มี ๕ ฤดู เราลืมฤดูใบไม้ร่วง และฤดูใบไม้ผลิ แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ แต่ก็ได้สัมผัสทุกปี ชื่นชมแนวการเขียนของคุณจตุพร ทั้งคม ทั้งแฝงด้วยปรัชญาชาวบ้าน ขอบคุณครับ ที่ทำให้ผมได้อ่านบทความดีๆ ลุงเก

อินเทอร์เน็ตเกเร ไม่สามารถโพสความเห็นมาหลายวันค่ะ

ขอบคุณค่ะและดีใจที่ผู้มาเยี่ยมมาเยือนมีความประทับใจกลับไป จนมาเขียนเล่าให้ผู้ที่ยังไม่ได้ไปอยากไปชมด้วยตนเอง

ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ มีโอกาสผ่านไปทางอยุธยาขอเชิญแวะสนทนาจิบนำชาหรือจะเป็นอาหารมื้อไหนก็ได้ ผักก็เก็บๆจากในบ้าน พี่น้อย-แม่บ้านฝีมือทำกับข้าวเลื่องลือจริงๆค่ะ

คุณจตุพรจับมุมภาพได้สวยงามและคำบรรยายนั้นก็ละเมียดละไมงดงาม ทำให้เจ้าของบ้านรู้สึกเป็นปลื้มค่ะที่ได้มีโอกาสแบ่งปันความสุขเล็กๆน้อยๆซึ่งได้รับมาจากธรรมชาติและสุนทรียศาสตร์ในการใช้ชีวิตในวิถีไทยที่เราค้นพบ

เห็นภาพแห่งมิตรไมตรีของการพบปะกันที่ภูเก็ตแล้วมีความสุขไปด้วยกับทุกท่านที่ได้ไปนะคะ อยู่ที่ไหนก็ได้ หากเต็มไปด้วยมิตรไมตรีของผู้คนรอบข้าง ความสุขมาคู่กันเสมอ

 

สวัสดีครับ  น้องเอก

  • มายะลา ไปบันนังสตา  ก็ไม่บอกเจ้าที่เจ้าทาง
  • ยังดีที่ไปอ่านเจอในบันทึก ของสิงห์ป่าสัก
  • รู้แต่ว่ามาใต้  กินบูดูทรงเครื่องที่หาดใหญ่

 

หวัดจ้ะน้องเอก สบายดีมั้ยจ้ะ ได้ข่าวจากลุงเอกว่าน้องเอกมาอยู่ที่กรุงเทพ รูปบ้านทรงไทยหลังนี้สวยจริงๆ บ้านแบบนี้แหละคือบ้านในฝันของพี่เลย มีท่าน้ำ มีต้นไม้เยอะๆ อากาศจะได้ไม่ร้อน บ้านพี่ที่เบลเยียมก็น่าอยู่ต้นไม้เยอะล้อมรอบ เงียบสงบได้ยินเสียงนกเสียงการ้องธรรมชาติมากๆ บางทีก็เห็นกระรอก กระต่าย ได้เอาแครอทไปวางไว้ให้นึกว่ามันจะกินแต่เปล่าเลยมันชอบกินแอปเปิ้ล มีคืนหนึ่งมีกระต่ายสองตัวสีน้ำตาล กับ สีดำ มานั่งกินหญ้าที่หน้าบ้านใต้แสงไฟนีออน์ให้พี่ได้ชื่นชม พี่ก็ค่อยๆแอบดูน่ารักมาก และมีอีกเจ้ากระต่ายสีขาวมานอนเล่นใต้รถมินิของพี่ตอนเช้าเลย เลยรีบคว้ากล้องไปแอบถ่ายมาได้หลายภาพและเจ้ากระต่ายก็วิ่งหนีไปเลย จะว่าไปจะดูธรรมชาติยิ่งกว่าบ้านเรา พูดถึงสัตว์ก็เล่าต่ออีกนิด มีครั้งหนึ่งพี่ขับรถไปเจอนกพิราบเดิน เตาะแตะ อยู่ริมถนนพี่จอดรถดูเจ้าพิราบมันคงโดนรถเฉี่ยว พี่ก็เลยจับมันขึ้นรถพาไปหาหมอให้รักษาใครจะว่าบ้าก็ไม่สนใจสงสารนกจับใจ หมอก็ใจดีช่วยโทรตามหาเจ้าของนกตามระหัสที่ติดอยู่ข้อเท้า แต่ติดต่อไม่ได้หมอก็ไม่คิดเงิน ก็เลยพาเจ้านกกลับมาบ้านใส่กล่องหาอาหารน้ำให้ จนมันเริ่มแข็งแรงยอมรับว่ากล้าๆกลัวไข้หวัดนก แต่คิดว่าชีวิตสัตว์ก็สำคัญเราคงไม่โชคร้ายขนาดนั้น เจ้าพิราบหายดีก็เลยปล่อยมันไป มันก็ไม่ยอมไปมาเกาะอยู่บนหลังคา อยู่หลายวันกว่าจะไป เคยช่วยนกพิราบมาสามตัวแล้ว มีตัวที่สามไม่รอดมันคงช้ำในโดนรถเช่นกัน ตอนนี้พี่ก็กล่อมสามีที่บ้านให้รู้จักเมตตากรุณาสัตว์เล็กๆน้อยๆได้ผลเลย

สวัสดีครับครูแอ๊วคุณครูแอ๊ว

เห็นด้วยครับ สำหรับข้อคิดเห็นเบื้องต้น

ด้วยงานของผมก็ต้องเดินทางตามสโลแกน เรื่องทำงาน เรื่องเที่ยวเป็นเรื่องเดียวกัน

และไม่ลืมที่จะแบ่งปันความสุขนั้นออกมาเป็นบันทึกให้ครูแอ๊วอ่านครับผม

สบายดีนะครับ  รักษาสุขภาพนะครับผม ขอบคุณมากครับ

มะปรางเปรี้ยว ครับ

ตามชมภาพแล้ว สวยๆทั้งนั้นเลยนะครับ โดยเฉพาะที่ป้าแดง และ ลุงบางทรายถ่ายมา สวยจับใจ จนอยากไปเยือนสักครั้ง

ขอบคุณครับสำหรับการนำเสนอ

 

พี่อดิศักดิ์J.moragot

ช่วงนี้ฝนตกดูแลสุขภาพด้วยครับ

นอกจากความสวยงามของบ้านทรงไทย ผมว่าสำคัญที่การจัดแต่งให้มีชีวิตในบ้าน ซึ่งอาจารย์ก็แต่งบ้านได้สวยประทับใจมาก

เห็นด้วยตามความเห็นของทุกท่านครับที่ว่า เจ้าของบ้านสวย บ้านสวย บรรยากาศดี

ขอบคุณครับพี่อดิศักดิ์

ขอที่อยู่พี่ผ่านทางอีเมลล์ของผมด้วยครับ

ครูสุ
ครับ

เป็นธรรมดาอย่างยิ่งสำหรับงานวิจัยชาวบ้าน ที่เป็นงานแบบ PAR ก็ต้องปรับไปตามสภาพการณ์

แต่อยากให้เปิดเวทีที่ไม่เป็นทางการบ่อยๆ หมายถึงให้มีพื้นที่การพบปะกันบ่อยๆในชุมชน เพื่อดูความก้าวหน้าของงาน เราอาจทำในณุปแบบการทานข้าวด้วยกัน เป็นต้นครับ เพื่อไม่ให้งานเหมือนหยุดไป

ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ

มีอะไรติดต่อผมได้นะครับ ทางมือถือก็ได้ครับ ยินดีเสมอ

พี่อ้อยควั้นครับ (sirintip)

ผมต้องขอโทษมากๆที่ลงไปไม่ได้ไปเยี่ยมพี่ และถึงแม้แต่โทรไปบอก เพราะผมเกรงใจพี่ๆทุกท่านมากครับ เพราะลงไปแต่ละที ต้องลำบากในการต้อนรับผม ดูแลเป็นอย่างดี

ผมคิดถึงเสมอๆครับ ว่าอยากไปเงียบๆและบางครั้งจะย่องไปจะเอ๋ ครับ

ครั้งนี้ลงไปถึงเบตงครับผม

มีเรื่องราวดีมาเล่าให้ฟังเพียบเลยครับแต่ชมบันทึกปฐมบทงานที่ใต้ก่อนครับความเป็นจริงในม่านหมอก : เรียนรู้เพื่อเข้าใจไฟใต้

ผมยังสู้เสมอๆครับ ขอบคุณพี่สาวที่น่ารักมากๆครับ

น้องต่ายครับ

งานของผมหนักและท้าทายเอาการครับ แต่ผมชอบครับ คิดว่าเป็นโอกาสที่เปิดให้ผมได้สัมผัสในชีวิตนี้

จริงๆงานผม กับการไปเที่ยว ผมพยายามนิยามให้อยู่ใน line เดียวกัน ก็เป็นไปได้ครับ ผมรู้สึกแบบนั้นด้วยจริงๆเวลาทำงาน

ขอบคุณครับที่ห่วงใยเสมอๆครับ

น้องก็เช่นกันครับ ดูแลสุขภาพ มีพลังใจในการทำงานเพื่อครอบครัว และสังคม

พี่เอกครับ

ท่านอาจารย์ เกครับอาจารย์เก

เมื่อได้คลุกคลี และดื่มด่ำกับธรรมชาติอย่างที่เป็นอยู่(ดำรงอยู่) เรามักจะเห็นปรัชญาที่แทรกสอดนั้นเสมอ อยู่ที่เราจะยกมาเปรียบเทียบกับเรื่องใด

ผมมีความสุขเสมอๆครับ แม้ว่าจะเครียดบ้างกับงาน กับภาระที่เกิดขึ้น แต่เป็นความท้าทายให้ผมเดินต่อไปข้างหน้า

ชีวิตที่แม่ฮ่องสอน มีความสุขมากครับ เมื่อผมมาอยู่ในสังคมเมืองผมเห็นภาพความสุขที่บ้านของเรา (แม่ฮ่องสอน) มากเท่าทวี ไม่มีที่ไหนเหมือนอีกแล้ว เราพร้อมทุกอย่างสำหรับคุณภาพชีวิต

ยามใบไม้ผลิ แม่ฮ่องสอนก็สวย

ยามป่าฝนก็ชุ่มฉ่ำ เย็นตา สบายใจ

ไม่ว่าช่วงเวลาใดๆบ้านเราก็สุขครับ

ขอให้กำลังใจอาจารย์ในการทำงานครับผม หากผมมีโอกาสได้รับใช้เรื่องใด อาจารย์แจ้งมาได้เลยครับ

ยินดีเสมอครับ

 

หวัดดีครับหนุ่มนักเดินทาง

คราวนี้ได้เดินทางไปตามชีวิตที่เปี่ยมสุขนะครับ

เลยดอดเข้ามาแอบซึมซับ, เก็บความสุขเล็กๆ แห่งความชื่นชมออกไปจากบันทึกนี้ด้วยคนน่ะค่ะ

บ้านอาจารย์เค้าสวยมากๆ  นะคะ  จริงๆ แค่คำว่าสวยคงยังไม่พอ  น่าอยู่มากๆ คงจะเหมาะกว่าเพราะมีความรื่นรมย์ที่พบเห็นและสัมผัสได้ถึงความเย็นทั้งจากตัวบ้านและน้ำใจของเจ้าบ้าน

ชื่นใจแทนผู้ไปเยือนจริงๆ นะคะคุณเอก 

สวัสดีครับ พี่ครูแอนLioness_ann

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากครับสำหรับ ไก่ทอดเทพา อร่อยสมคำร่ำลือมากครับ ประทับใจมากๆสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่น เสียดายว่าเราไม่ได้ชิมขนมจีนปักษ์ใต้ที่ครูแอนตั้งใจนำเสนอ เอาไว้รอบใหม่นะครับผม

บ้าน อ.ยุวนุช  ตามที่นำเสนอ อาจเป็นภาพ และเรื่องราวส่วนหนึ่งเองครับ ผมคิดว่า หากได้ไปเยี่ยมชมด้วยตัวเองจะได้ความรู้สึกของบ้านทรงไทยจริงๆ

 

เป็นความรื่นรมย์ที่หาได้ยากในสังคมเมือง  ฉ่ำเย็นจริงๆครับ

ขอบคุณครับครูแอนครับ

ภาพสวย

เรื่องน่าสนใจ

เพิ่มความน่าไปสัมผัสครับ

ขอบคุณครับ คุณปรีด์ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม

ที่สุราษฏร์...โฮมสเตย์ที่ให้ผมค้นหานั้น อยู่ที่ ลีเล็ด ครับ สามารถติดต่อได้

ติดต่อ : คุณประเสริฐ ชัญจุกรณ์
ที่อยู่ : 109 หมู่ 5 ต. ลีเล็ด อ.พุนพิน จ.สุราษฎร์ธานี 84130
โทรศัพท์บ้าน : 077-491081

ขอบคุณค่ะพี่เอก

เอ๋มีความสุขมากค่ะ รู้สึกเหมือนได้เดินตามหลังพี่เอกชมบ้าน ได้ชิมอาหารแสนอร่อย

นี่คือบรรยากาศในฝันค่ะ เอ๋อยากสัมผัสสักครั้งหนึ่ง แต่เอ๋คิดว่าคงไม่มีโอกาส

ภาระที่เอ๋ต้องรับผิดชอบมากมายค่ะ เอ๋แบกความหวัง ความฝันของหลายๆคนไว้

จนเอ๋คิดว่า เอ๋เกิดมาเพื่อผู้อื่น ไม่ได้เกิดมาเพื่อตนเอง เหนื่อยค่ะ ต้องเรียกว่าเหนื่อยสายตัวแทบขาด เหนื่อยนักก็ร้องไห้สักพัก ปลอบใจตัวเองสักหน่อย แล้วค่อยสู้ต่อ

มีคนเคยถามเอ๋ว่า "จ๊ะเอ๋หนูเคยโกรธให้ใครมั้ยลูก" เอ๋ต้องตอบไปหัวเราะไปค่ะว่า

หนูก็ปุถุชน คนธรรมดาคนนึงค่ะ มีรักโลภโกรธหลงเหมือนคนอื่นๆนั่นแหละค่ะ

เอ๋อยากมอบความสุขให้คนรอบข้าง ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเอ๋มีความทุกข์

พูดไปพี่เอกคงงง ช่างเถอะค่ะ เอาเป็นว่า เอ๋อ่านบันทึกพี่เอกแล้วสุขใจก็พอ

พี่เอกถ่ายทอดความงามในจิตใจให้เอ๋ได้สัมผัส ขอบคุณนะคะสำหรับสิ่งที่เอ๋ขาดไป

สิ่งนี้ช่วยเอ๋เติมเต็มได้เป็นอย่างดี

ขอบคุณจริงๆค่ะ (^_^)

น้องเอ๋ครับ

ดีใจครับที่น้องอ่านแล้ว มีความสุข...

จริงๆบรรยากาศที่นำเสนอมีมากกว่าที่เขียนในนี้

พี่อ่านที่เอ๋เขียน รู้สึกเป็นห่วงนะครับ เหนื่อยมากๆก็พักผ่อนนะครับ หาโอกาสไปเที่ยวหรือ ทำกิจกรรมอะไรที่ผ่อนคลายบ้าง

อีกสองวันผมจะเดินทางไปบ้านริมน้ำป่าสักอีกครั้ง ครั้งนี้จะขอกระโดดน้ำเล่นสักหน อยากจะดำดิ่งให้ฉ่ำเย็น สบายใจ คลายร้อน..

ให้กำลังใจนะครับผม :)

ขอบคุณค่ะพี่เอกสำหรับกำลังใจ

กลับมาจากบ้านริมน้ำป่าสักแล้ว เขียนบันทึกให้น้องอ่านอีกนะคะ

จะรออ่านค่ะ ว่าน้ำเย็นฉ่ำขนาดไหน เป็นสิบปีแล้วมั้งคะที่เอ๋ไม่ได้กระโดดน้ำเล่น

แต่ละเช้าก็แทบจะอยากทิ้งสังขารให้นอนพักผ่อนต่อ สงสารเค้าค่ะ

แต่จิตเนี่ยอยากวิ่งไปอาบน้ำให้ไว กลัวเสียเวลา

แต่ละคืนก็เที่ยว Text สนุกสนานค่ะช่วงนี้ Text Book นะคะ อิ อิ

ช่วงนี้แปลเกี่ยวกับ Atmosphere ค่ะ ต้องส่ง อ.ดร.ดุษฎี นักวิชาการกรมอุตุฯ

ก่อนวันเสาร์

พี่เอกคะฝากสูดกลิ่นอากาศริมแม่น้ำมาฝากด้วยนะคะ เอาให้เต็มปอดเลย

เอ๋คิดถึงบรรยากาศริมน้ำจัง เมื่อไหร่น๊า..จะได้สัมผัสอีก

เคลียร์งานส่งกระทรวงศึกษาก่อนละกัน..ขอบคุณค่ะพี่ชาย

  • ธุ คุณเอกค่ะ..

เข้ามาในบันทึกคุณเอกทีไรจะได้พบแต่ความละเมียดละไม และรื่นรมย์   ทั้งในภาษา และภาพถ่าย  ^^  ต้อมเพิ่งกลับจากปายค่ะ  ขอส่งโปสการ์ดให้คุณเอกด้วยความระลึกถึงค่ะ....

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท