วันนี้มีภาพจากความพยายามของชาวบ้านในการอนุรักษ์และฟื้นฟู ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่เปรียบเสมือนเป็นชีวิตของพวกเขา มาฝากต่อจากคราวที่แล้วค่ะ
ฝักพืชในป่า ที่มักหล่นอยู่ใกล้ต้นพ่อแม่ ชาวบ้านจะช่วยกันเก็บไปโยนไว้ในพื้นที่ว่างที่ไกลออกไปจากต้นเดิม |
ต้นเถาคัน เลื้อยอยู่ตามต้นไม้ในป่าชายเลน ชาวบ้านบอกว่า ผลของต้นเถาค้นที่งอกอยู่ในป่านี้จะออกรสเปรี้ยวมากกว่า |
บางช่วงบางตอนของการเดินตามเส้นทางชมธรรมชาติ ต้องลุยโคลนแบบนี้ ใครน้ำหนักมากก็ลำบากหน่อย ก้าวขาไม่ออก |
สะพานคอนกรีตเล็ก ๆ ที่หน่วยงานราชการมาสร้างไว้ให้ตรงสุดทางเดิน ถึงปากอ่าว มีที่นั่งพักผ่อนเห็นวิวทิวทัศน์สบายตา |
จากเดินเท้า พวกเราพากันนั่งเรือกลับมาอีกทางหนึ่ง ธรรมชาติสวยอย่าบอกใคร |
เรือที่ชาวบ้านใช้สำหรับหาปู ปลา และทำประมงใกล้ ๆ ชายฝั่งที่พักอาศัย |
หมู่บ้านชาวประมง พวกเราพากันเดินตามทางที่ทำจากไม้ไผ่กับไม้โกงกาง |
พื้นที่เขตอนุรักษ์พันธุ์ปูแสมและเพรียง ที่ชาวบ้านได้จัดสรร เป็นแปลงสาธิต |
พื้นที่อนุรักษ์ปูแสมและเพรียง |
แมลงที่เกาะอยู่บนต้นไม้ |
สวัสดีครับ
รู้สึกได้บรรยากาศป่าเขาลำเนาไพรดีจังครับ
เพราะอยู่แต่ในเมืองอากาศก็ร้อนครับ
มาดูภาพของคุณแล้วก็ทำให้นึกอยากไปเที่ยวดูบ้าง
ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาเยี่ยมชม แถบภาคตะวันออก จะมีธรรมชาติให้ชมมากค่ะ ช่วงนี้หน้าผลไม้พอดีค่ะ ขอเชิญค่ะ