สมดุลของความคิด ... ผู้ป่วย & หมอใส่ฟัน

 

ต่อจากข้อมูลที่อาจารย์ปิยวัฒน์ได้พูดถึงการเลือกกรณีในการใส่ฟันเทียมทั้งปากให้กับผู้สูงอายุเมื่อวานนี้นะคะ

มีปัจจัยที่ต้องคำนึงถึง ในด้านผู้ป่วย และคลินิก ก็คือ

ปัจจัยทางด้านจิตวิทยา เนื่องมาจากการสูญเสียฟัน
(เพิ่มความรุนแรงมากขึ้น เมื่อสูญเสียฟันไปมากขึ้น)

 

ด้านผู้ป่วย	ด้านคลินิก
ปัจจัยทางด้านจิตวิทยา เนื่องจากการสูญเสียฟัน (เพิ่มความรุนแรงมากขึ้น เมื่อสูญเสียฟันมากขึ้น)	ทราบถึงผลทางด้านกายวิภาค ทางสรีรวิทยา และทางด้านจิตวิทยา ภายหลังจากการสูญเสียฟัน
คุณภาพชีวิตที่ลดลง ประกอบไปด้วย - การเลือกที่จะไม่รับประทานอาหารบางชนิด - มีความเครียดมากขึ้น - หลีกเลี่ยงการออกไปพบปะผู้คนนอกบ้าน - หงุดหงิด หรือขี้ระแวง - มีความโศกเศร้า	ทราบถึงผลกระทบที่เกี่ยวข้อง กับอายุของผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้น อย่างเช่น ภาวะปากแห้ง (dry mouth) และผลของยาที่ผู้ป่วยได้รับ
สถานภาพทางการเงิน (ไม่สามารถทำฟันเทียมชนิดอื่นๆ นอกจากแบบถอดได้เท่านั้น	ควรจะทำการรักษาผู้ที่สูญเสียฟันเมื่อไร และอย่างไร
การยอมรับที่ว่า ฟันเทียมแบบถอดได้ไม่สามารถทดแทนการใช้งานได้เหมือนฟันธรรมชาติ	มีทางเลือกอย่างไร ให้กับผู้ป่วยบ้าง (โดยคำนึงถึงสภาพทางเศรษฐกิจของผู้ป่วยด้วย) การจัดการเกี่ยวกับความคาดหวังของผู้ป่วย

ฟันเทียมที่จะใส่ได้ดีในผู้สูงอายุ จึงอาจไม่ขึ้นกับหมอใส่ฟันคนเดียว หรือขึ้นกับผู้สูงอายุคนเดียว คงจะต้องเป็นความรู้สึกร่วมกัน ความร่วมมือกัน ที่จะทำให้การใส่ฟันนั้น ใส่ไปแล้วเก้ดประโยชน์ต่อผู้ใส่ได้ด้วย ซึ่งก็แน่นอนว่า การใส่ฟันนั้น เป็นการรักษา แต่ก็ต้องมีการดูแลต่อเนื่อง ก็จะทำให้ใช้ฟันนั้นๆ ได้นานๆ ด้วยค่ะ เพราะคงไม่มีใครอยากเปลี่ยนฟันเทียมบ่อยๆ เพราะกว่าจะปรับตัวเข้ากันได้กับฟันเทียม ก็อาจเจ็บตัว ได้แผล จากการไม่เข้าที่ของฟันเทียมเยอะแยะไป ... สู้หันมาส่งเสริมป้องกันสุขภาพช่องปากไปด้วยดีกว่านะคะ