The 8 habits of Dae Jang Geum

ละครแดจังกึมฯ ดำเนินมาจนจวนเจียนจะหายไปจากหน้าจอแล้ว เรื่องราวก็ยิ่งเข้มข้นน่าติดตาม จริงๆ แล้ว ทุกตอนที่ผ่านมา ล้วนแล้วแต่มีข้อคิดดีๆ ให้เรียนรู้ แต่ก็ไม่มีเวลาเขียน  เสาร์หน้า ละครจะจบแล้ว คงต้องเขียนอะไรดีๆ เก็บไว้ และแลกเปลี่ยนกับชาว gotoknow  ก่อนที่ blog “ขอคิดจากละคร/หนัง” คงจะต้องปิดตัวตามไปด้วย

ถึงตอนนี้ ซอจังกึม เด็กหญิงที่กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก และเข้าวังมาอย่างโดดเดี่ยว เพื่อหวังมาเป็นซังกุงสูงสุดของห้องเครื่องตามคำสั่งเสียของแม่ ….  ก็ผ่านพ้นอุปสรรคนานับประการ  … จนในที่สุด ได้รับแต่งตั้งให้เป็น ขุนนาง มีนามนำหน้าว่า แด (Dae) และเป็นแพทย์หญิงประจำตัวพระราชา ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในราชวงศ์โชซอน

ปัจจัยแห่งความสำเร็จของจังกึม ที่สำคัญที่สุด น่าจะเป็นเพราะ ลักษณะนิสัยใจคอและการกระทำของจังกึม เป็นเหตุสำคัญ  คุณลักษณะดังกล่าวอาจเรียกว่า competencies ในภาษาบริหาร  ผู้เขียน ลองประมวลสิ่งที่จังกึมได้ทำมา สรุปเป็นคุณลักษณะเด่นได้ 8 ข้อ ซึ่งพ้องกับหนังสือของ ดร.สตีเฟน โควีย์ ที่เขียนหนังเสือเรื่องอุปนิสัย 8 อย่างที่นำไปสู่ความสำเร็จ จึงเป็นที่มาของชื่อบันทึกนี้

อุปนิสัย 8 อย่าง ที่ทำให้จังกึม ประสบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่

1. มีจุดมุ่งหมายในชีวิตที่ชัดเจน
2. มีความมุ่งมั่น แน่วแน่ และทำทุกอย่าง อย่างมีสติและคุณธรรม เพื่อเดินไปถึงจุดมุ่งหมาย
3. ไม่ย่อท้อ แม้พบอุปสรรค
4. เรียนรู้ตลอดเวลา  เป็นน้ำที่ไม่เคยเต็มแก้ว
5. กตัญญูรู้คุณ
6. ยึดมั่นในคำสั่งสอนของครู
7. ยึดมั่นในคำมั่นสัญญา ที่ให้ไว้ต่อผู้อื่น และตนเอง
8. ยึดมั่นในจริยธรรมวิชาชีพ 

จะเห็นว่า หลายข้อ ก็ตรงกับ core competency ของคณะฯ (4, 7, 8) หรือของภาคพยาธิฯ (2) หากเราทำได้แค่ครึ่งหนึ่งของจังกึม ความสำเร็จไม่ใหญ่ก็เล็ก ก็คงมาเยือนอย่างแน่นอน

[ประพนธ์]

ผมว่าถ้าเอามาเขียนเป็นหนังสือเชิงบริหาร/พัฒนาชีวิต คงจะไม่แพ้ของ Covey อย่างแน่นอน ...ตอนท้ายๆ ของเรื่องผมว่าทั้งนางเอก พระเอก และพระราชา แสดงสีหน้า อารมณ์ความรู้สึกได้ดีมากๆ ครับ ขอบคุณ อ.ปารมี ที่ตกตะกอนเอา Competency ทั้งแปดนี้ออมา ...อย่าเพิ่งรีบปิด blog นี้ นะครับ น่าจะพูดถึงแปดตัวนี้ต่อไปในรายละเอียด หรือจะพูดคุยกันเกี่ยวกับหนังเรื่องอื่นก็ได้ครับ ..ไม่อยากให้ปิดกิจการไปเฉยๆ

[ปารมี]

ขอบคุณอาจารย์ประพนธ์ สำหรับ comment และกำลังใจ

[Man In Flame]

การปลูกฝังคุณธรรมอย่างหนึ่งของคนเกาหลี เมื่อไหร่ภาพยนต์ไทยจะมีเรื่องดีๆอย่างนี้บ้างหนอ