ประสบการณ์..ปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน
วันที่ 2-4 เมษายน 2551 ดิฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน ในโครงการปฐมนิเทศก์บุคลากรใหม่ จำนวนประมาณ 300 คน
นอกจากจะได้ปฏิบัติธรรมแล้ว
เราและพี่มรกต ลิ้มวัฒนา ยังต้องมีหน้าที่ดูแลน้องใหม่กว่า 300 คน
หลายคนเจ็บป่วย ปวดท้อง
ทั้งแมลงเข้าหู ส่งน้องๆไปโรงพยาบาล ที่ห้องฉุกเฉิน
หลายคนมีธุระต้องลากลับก่อนกำหนด
ทำให้เราได้ทั้งปฏิบัติธรรมไปด้วย ทำงานไปด้วย
พวกเราได้พระอาจารย์ไก่ เป็นพระอาจารย์ที่ฝึกและพัฒนาจิต
พระอาจารย์เก่งทั้งสอน ทั้งมีจิตวิทยาในการสอนน้องใหม่ให้ฝึกได้ ถือว่าเป็นสุดยอดพระอาจารย์ พระอาจารย์ไก่ เคยจบ ป. ตรี วิศวกรรมศาสตร์ จบปริญญาโท จิตวิทยา
Day1 ...
เราได้รับการอบรมมารยาททั่วไป ในการเดิน นั่ง การไหว้ การประเคนของ การพูดกับพระสงฆ์
ฝึกการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเบื้องต้น (การยืน เดิน การกลับตัว การนั่ง)
การนั่งสมาธิ การแผ่เมตตา การทำวัตรเย็น กิจกรรมวันนี้เราฝึกถึง 3 ทุ่ม
การนั่งสมาธิ เอาสติจับที่ท้องพอง ยุบ กำหนดหองหนอ ยุบหนอ หลักการคือให้สติจับที่การพอง ยุบของท้องเท่านั้น อย่าดูลมที่จมูก อย่าตะเบ็งท้อง กำนดไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลาที่กำหนด
น้องๆหลายคนบอกว่า.. รู้สึกแน่นท้องไปหมด หายใจไม่สัมพันธ์ กัน เหนื่อยมาก ตัวราเองก็รู้สึกแบบน้องๆ
ถึงเวลาพักพระอาจารย์อนุญาติให้นอนสมาธิ น้องๆ ชอบมาก
ต่อมา..เราก็ลองทำตามหลักที่พระอาจารย์สอน ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เพราะจิตเราแว๊บไปคิดเรื่องอื่นๆ
พระอาจารย์แนะนำให้
กำหนด..ถ้าคิดเรื่องอื่น
โดยกำหนดที่ลิ้นปี่ และคิด รู้หนอ รู้หนอๆๆๆ
จนจิตกลับมาแล้วกลับมากำหนดที่ท้อง พองหนอ ยุบหนอต่อ พอไหว
แต่ไม่ผ่าน เพราะต้องเปลี่ยนท่าก่อนเวลา
คติธรรมในวันแรก พระอาจารย์สอน
ให้กินน้อย นอนน้อย พูดน้อย ทำความเพียรให้มาก
สวดมนต์เป็นยาทา วิปัสสนาเป็นยากิน
คนเรามี 3 หน้า
หน้านอกบอกความงาม
หน้าใน บอกความดีและ
หน้าที่บอกความสามารถ
การฝึกสมาธิในวันนี้
เรา..ไม่สามารถกำหนดความทุกขเวทนาจนครบเวลาที่กำหนดไว้ 20 นาที เพราะปวดขาระหว่างนั่งสมาธิได้ ต้องเปลี่ยนท่านั่ง เพราะความรู้สึกเหมือนขาจะบวม ชา ปวดมาก พระอาจารย์ให้หายใจลึกๆในช่วง 5นาทีสุดท้าย แต่ผ่านไม่ได้
แต่การเดินจงกลมสามารถปฏิบัติได้
ว่างจากการปฏิบัติต้องทำงานพิเศษ
ล้างจานหลังทานอาหาร
กวาดใบไม้
Day 2
ตื่นตี 4 มาสวดมนต์เช้า เดินจงกลม นั่งสมาธิ ฟังพระอาจารย์สอนธรรมมะ การเดินจงกลม
วันนี้ยังนั่งสมาธิได้ไม่ครบ เปลี่ยนท่าใน 5 นาทีสุดท้าย แต่การฝึกอย่างอื่นผ่านได้
Day 3
ตื่นตี 4 มาสวดมนต์เช้า แล้วพระอาจารย์พาเดินธุดงค์ไปตามสวนปฏิบัติธรรม
ผ่านไปตามถนนคอนกรีต เข้าป่าหิน ดิน ทราย พวกเราไม่ใส่รองเท้า
พระอาจารย์...ให้เรียนรู้การกำหนดทุกขเวทนาระหว่างที่เท้าเหยียบดิน หิน ให้เดินเรียงเป็นแถวยาว รู้สึกจะไม่มีปัญหาอะไร กลับมาเดินจงกลมต่อ
วันนี้พระอาจารย์ให้ทนให้ได้ ระหว่างนั่งสมาธิ ให้นั่ง 30 นาที ระหว่างนั่งเราแทบจะทนไม่ได้ รู้สึกว่าขาบวมใหญ่ ชา เหมือนไม่มีขา เราก็สูดลมหายใจลึกๆ
กำหนด ปวดหนอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นึกถึงแม่เรา..ที่ขาชาจากโรคเบาหวานทั้งชีวิต เรารู้สึกว่าขาชาแค่ 30 นาที เราต้องทนได้
ตอนเหลือ 1 นาทีสุดท้าย เกือบไม่ผ่าน แต่ก็ผ่านไปได้
หลังจากนั้นพระอาจารย์พาแผ่เมตตา
ความรู้สึก...ที่นั่งจนครบเวลาได้ครั้งแรก
จิตเรามีความสุข รู้สึกดีมาก จนเกือบน้ำตาไหล
พอช่วงบ่าย...พระอาจารย์ให้ปฏิบัตินานขึ้น
ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี
โดยเฉพาะ การนั่งสมาธิตอนบ่าย
หลังจากที่ขาไม่รู้สึก หลังนั่งสมาธิ
พระอาจารย์ให้ทำฤาษีดัดตน
โดยให้ใช้มือกดหัวเข่าลงไปลึกๆ แล้วโน้มตัวจนศีรษะจรดพื้นด้านหน้า ทำหลายรอบ แล้วเงยหน้า ดัดตัวไปด้านหลังและด้านข้าง
ปรากฏการณ์พิศวง ขาที่ชา รู้สึกหายปวดเป็นปลิดทิ้ง
ดังนั้นคนที่นั่งขัดสมาธิเป็นเวลานาน
ฤาษีดัดตนน่าจะช่วยได้ดีค่ะ
แต่เราต้องนำมาฝึกต่อ...ไปอีก
ใครมีประสบการณ์ต่างๆเหล่านี้ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
ความเห็น (37)
มาเรียนรู้ครับ คณะแพทย์ก้าวไกลไปกับ สมาธิ สติ และ ปัญญา นำพาสร้างสรรค์ ครับ
กราบขอบพระคุณอาจารย์ JJ มากค่ะที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ
พระอาจารย์ไก่ บอกว่า การนำน้องใหม่ไปปฏิบัติธรรมก่อนทำงาน จะทำให้เขาปรับตัวได้ดีค่ะ
เวลาทำงานต้องพบกับความเครียดต่างๆ
อาชีพที่มีโอกาสทำบุญ ทั้งแพทย์ พยาบาล มีโอกาสดีมาก พระอาจารย์ให้กำลังใจพวกเราค่ะ
มาซึมซับครับ
สวัสดรคาะคุณสิทธิรักษ์
ขอบคุณค่ะที่สนใจและเข้ามาซึมซับค่ะ
ฝึกเสร็จ พระอาจารย์อนุญาตให้เหยียดขา น้องๆเราเหยียดตัวและทำเหมือนนอนสมาธิค่ะ
เหมือนมากค่ะ
ประสบการณ์การรับประทานอาหาร เราได้ทานอาหาร 2 มื้อ คือ ตอนเช้า และก่อนเที่ยง ทุกคนจะต้องเข้าแถว เรียง..ไปรับถาดอาหาร
ก่อนทานอาหาร.. ทุกคนต้องมานั่งพร้อมกัน
แล้วต้องกล่าวคำ...ขอบคุณข้าว ปลาอาหารก่อน
จะต้องกล่าวคำ ...ที่ไม่ยึดติดกับรสชาดอาหาร
แล้วเริ่มทานอาหารอย่างมีสติ
ปรากฏว่า.. อาหารที่เราทานเข้าไป ก็ดูดี ไม่รู้สึกว่าไม่อร่อย
ขอบคุณข้าวปลาอาหาร.. ของศูนย์ปฏิบัติธรรมเวฬุวัน
- มาซึมซับด้วยคนค่ะ
- เอ..ว่าแต่..เขามีช่วงใดอีกไหมคะพี่
- สนใจเหมือนกัน แต่ต้องดูเวลาก่อน
- อยากไปฝึกสมาธิ ตั้งจิต อธิษฐาน แผ่เมตตาจิต ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องบัว
เราสามารถไปสมัครได้ทุกวัน ถ้าจะไปฝึกปฏิบัติธรรม เราไปติดต่อที่ศูนย์ฯ และเริ่มปฏิบัติเย็นวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ได้เลย
พระอาจารย์แนะนำว่า ถ้าจะฝึกได้ดี จะต้องใช้เวลา 5 วัน ค่ะ
- สวัสดีค่ะพี่แก้ว แหววเคยเข้าฝึกปฏิบัติธรรมแบบนี้ตั้งแต่ 3 วัน, 5 วัน และ 7 วัน มาหลายปีแล้วค่ะ...ในช่วงแรกๆ สำคัญมากๆ ที่ต้องไปตามหลักสูตรแบบนี้ ซึ่งบางที่จะหนักไปทางด้าน สมถะกรรมฐาน บางที่จะหนักไปทางวิปัสสนากรรมฐาน(เน้นการเจริญสติ) ซึ่งแหววว่าในขั้นต้น สมาธิ หรือสมถะกรรมฐานเป็นฐานที่สำคัญที่จะนำไปสู่การเจริญสติที่ดีขึ้นได้ หลังๆ เมื่อเราเริ่มรู้สติดีขึ้น ก็สามารถมาทำในชีวิตประจำวันได้อย่างสบายๆ ต่อเมื่อลึกซึ้งขึ้น พบกับความไม่รู้ที่ต้องมีครูอาจารย์ช่วยก็ค่อยไปหาครูอาจารย์ที่มีความรู้เด่นในขั้นที่เราปฏิบัติและติดขัดในขั้นนั้นๆ
- ด้านกายแหววใช้โยคะ ซึ่งก็ไม่ต่างจากฤษีดัดตน ซึ่งทำเป็นประจำ ทุกสัปดาห์ ๆ ละ 3 วันๆละ ชั่วโมง จะช่วยเรื่องระบบไหลเวียน ทำให้อาการปวดเมื่อยต่างๆ ที่เราเคยมีในชีวิตประจำวันหายไปโดยไม่ต้องไปนวดที่ไหนๆ ส่วนหลังการนั่งสมาธินาน ๆ แหววก็ต้องทำตอนนั้นเลย เพราะระยะหลังๆ แหววจะนั่งอย่างน้อย 1 ชั่วโมง ซึ่งตอนหลังนี้ไม่มีเวทนาแล้ว หรือบางครั้งอาจจะมีช่วง ไม่ถึง 5 นาทีสุดท้ายโดยที่เราจะไม่ทุกข์ทรมานด้วยพิจารณาเวทนาได้แล้ว
- ส่วนการเดินจงกรมเป็นการเดินเพื่อฝึกวิปัสสนากรรมฐานในขั้นต้นพระอาจารย์ส่วนใหญ่จะมีกลอุบายให้เราทำช้าๆ เพื่อสติรู้ทันกายและลมหายใจ ซึ่งบางคนอาจเพ่งมากที่เท้าจนกลายเป็นการปฏิบัติสมถะกรรมฐานไป ซึ่งก็ไม่เสียหายในช่วงแรก เพราะอย่างไรเสีย ก็ได้เรื่องสมาธิ หลังๆ ที่เริ่มปฏิบัติดีขึ้น ก็จะค่อยๆ รู้กาย ด้วยอิริยาบถ ยืน เดิน กลับตัวแบบมีจิตตามรู้ตามดู ซึ่งเราก็นำมาทำที่บ้านได้เป็นอย่างดี เพียงแค่การเดินช้าๆ มีช่วงกลับตัวช้าๆ คิดฟุ้งซ่านก็รู้ว่าคิด เท่านี้ก็พอจะทำได้ในช่วงที่ยังไม่ได้ไปปลีกวิเวกที่วัด ซึ่งเราคงไปกันได้ไม่บ่อยนัก เมื่อรู้สติเก่งขึ้น ก็จะเริ่มตามรู้ เวทนา จิต ธรรม ขณะนั่งและเดินต่อไปเรื่อยๆ ...สิ่งเหล่านี้ทำให้ใจเราใส เย็น สงบ โกรธน้อยลง มีเมตตากับคนอื่นมากขึ้นแม้ผู้ที่ทำไม่ดีกับเรา
- พี่แก้วเบื่อรึยังค่ะ..เป็นการทบทวนที่แหววไปปฏิบัติไปด้วยเลย บันทึกสุดท้ายของแหววมีเรื่องการนั่งสมาธิแบบยอมตายเพื่อแลกธรรมะ ที่พึ่งผ่านไป ประมาณ 2 สัปดาห์นี่เองค่ะ
- ร่วมอนุโมทนาบุญ กับการตั้งใจในการปฏิบัติธรรมะด้วยความเพียรนะคะ รวมทั้งจิตเมตตากรุณาที่มีต่อน้องๆพยาบาลด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแหว๋ว
พี่ได้คุณครูคนใหม่แล้ว
พี่ก็รู้สึกดีมากค่ะหลังจากฝึกมา แต่ยังไม่ได้มาฝึกต่อ แต่ก็ทำให้สมาธิเราดีขึ้น ทำงานได้ดีขึ้น
แต่อย่างไรก็ตาม ก็ขอขอบคุณที่นำประสบการณ์ของน้องแหว๋วมาเล่าให้ฟัง เพราะบางครั้งเราก็พบปัญหาในใจที่อยากรู้ แต่ไม่รู้จะถามใคร พี่คงมีคน ลปรร ได้ดีทีเดียว
ขอบคุณค่ะ
พระอาจารย์
"ดีนะมีการคอมเมนต์แลกเปลี่ยนความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่ดี แต่จะขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไม่ว่าจะเป็นการฝึกแบบใดก็แล้วแต่ จะเป็นสมถกรรมฐานหรือวิปัสสนากรรมฐานก็ตาม ต้องอาศัยความต่อเนื่อง ต้องทำเป็นประจำจึงจะเห็นผลที่แท้จริง แต่สำหรับคนที่ไม่ค่อยมีเวลา พระอาจารย์ขอแนะนำว่า ลองหลับตาแล้วตั้งสติด้วยการหายใจเข้าลึกๆ กำหนดที่ลิ้นปี่ ไว้ตลอดเวลา ช่วงที่เราคิด เราดีใจ เราเสียใจ เราโกรธก็ใช้ได้เหมือนกันนะ ความทุกข์ความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา หลายคนกลัวที่จะต้องฝึกเพราะต้องมาทนปวดทนเมื่อย แต่ถ้าเราทำทุกวันบ่อยๆ เราจะสามารถกำหนดรู้มันได้อย่างไม่ทรมานเลยนะ...อีกอย่างขอแนะนำคือท่านอนกำหนดอย่าลืมทำทุกวันนะ จับท้องพองยุบได้ ก็สามารถนำมาปรับใช้การนั่งได้เลย...ไปแล้วววว"
กราบนมัสการพระอาจารย์
ตามคำแนะนำของพระอาจารย์ ได้คำตอบเป็นอย่างดี
ขอแนะนำว่า ลองหลับตาแล้วตั้งสติด้วยการหายใจเข้าลึกๆ กำหนดที่ลิ้นปี่ ไว้ตลอดเวลา
ช่วงที่เราคิด เราดีใจ เราเสียใจ เราโกรธก็ใช้ได้เหมือนกันนะ ความทุกข์ความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา
หลายคนกลัวที่จะต้องฝึกเพราะต้องมาทนปวดทนเมื่อย
แต่ถ้าเราทำทุกวันบ่อยๆ เราจะสามารถกำหนดรู้มันได้อย่างไม่ทรมานเลยนะ...
อีกอย่างขอแนะนำคือ ท่านอนกำหนดอย่าลืมทำทุกวันนะ จับท้องพองยุบได้ ก็สามารถนำมาปรับใช้การนั่งได้เลย."
สวัสดีค่ะ ได้อ่านแล้วรู้สึกอยากที่จะไปปฏิบัติธรรมเพราะตอนอยู่มัธยมได้ไปบ่อยมากช่วงนี้เรียนที่ใหม่ และคนละจังหวัดเลยยังไม่ได้ไป แต่ก็จะหาโอกาสไปปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวันอีกครั้งค่ะ
We are 4/17
สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูเรียนอยู่ชั้นม.4 รร.ขอนแก่นวิทยายน วันนี้หนูเพิ่งกลับมาจากการปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน ในวันแรกก็รู้สึกเหนื่อยมากๆ เพราะไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้ แต่วันต่อๆมาก็เริ่มปรับตัวได้มากขึ้น และก็ทำให้จิตใจสงบได้มากๆเลยค่ะ
แม้จะสัปงกบ้าง พระอาจารย์สอนให้เรียนรู้หลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ได้ช่วยงานวัดซึ่งทำแล้วรู้สึกมีความสุขดี หนูชอบฟังธรรมะนะค่ะ พระอาจารย์เล่าสนุก ไม่น่าเบื่อ เพื่อนหนูยังอยากไปปฏิบัติอีกเลย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะได้มาแบบนี้อีก ก็อยากให้จัดกิจกรรมดีๆอย่างนี้ขึ้นอีกนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณวรรณภา
การฝึกปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ ทำให้ได้เรียนรู้แต่ต้องนำมาทำต่อที่บ้านค่ะจะมีประโยชน์เป็นอย่างมากนะคะ
We are 4/17
ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนกับน้องนักเรียน การฝึกปฏิบัติธรรม ทำให้เรามีสมาธิมากขึ้นจะเรียนรู้ได้มากขึ้นและเรียนหนังสือเก่งค่ะ
ถ้ามีโอกาสก็ฝึกที่บ้านได้นะคะ
พระอาจารย์
"มารายงานตัว เป็นยังงัยกันบ้างสบายดีกันมั้ย อย่าลืมสวดมนต์ นั่งกรรมฐานกันบ้างนะ"
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว...ชอบบันทึกพี่มากค่ะ
หน้านอกบอกความงามหน้าในบอกความดี หน้าที่บอกความสามารถ
หน้านอกแต่งให้พอดี หน้าในและหน้าที่แต่งให้มากๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะพี่แก้ว....
นมัสการ..พระอาจารย์
-ขอรายงานความประพฤติ ให้พระอาจารย์ทราบค่ะว่า ต้องฝึกปฏิบัติมากๆ เพราะช่วงนี้เริ่มจิตไม่ปล่อยวางเท่าที่ควรค่ะ
น้องพอลล่า อ่านแล้วจะทำให้เราดี ถ้าปฏิบัติจะดียิ่งขึ้นค่ะ
เป็นลูกศิษย์เวฬุวันเช่นกันคะ การได้ฝึกสมาธิทำให้จิตใจเราพัฒนาขึ้นเป็นเรื่องจริงที่ประสบกับตัวเองทำให้เป็นคนใจเย็นขึ้น สุขุมขึ้น เคลียดน้อยลง มองโลกในแง่ดี ข้อสำคัญจะทำอะไรก็ตามมักจะระลึกบอกตัวเองเสมอว่า"มีสติเข้าไว้" การที่ระลึกได้เช่นนี้ก็เพราะเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 51 ได้ไปฝึกสมาธิแบบเจริญกรรมฐานที่ศูนย์เวฬุวันฯมีพระอาจารย์พุฒินาท(หลวงพ่อไก่)เป็นพระอาจารย์ผู้ฝึกฯและคุณยายยุพิน ตอนเช้าพระอาจารย์พาเดินพิจารณาฯเริ่มเดินเท้าเปล่าจากหน้าอาคาร72ปีผ่านถนนคอนกรีตที่แข็งกระด้าง และในระหว่างที่เดินไปด้วยความสำรวมและกำหนดขวาหนอซ้ายหนอนั้นเท้าสัมผัสกับผิวดินที่แข็งกระด้างในบางครั้ง บางครั้งเท้าก็สัมผัสกับพื้นทรายที่นุ่มเท้า บางครั้งเท้าก็สัมผัสกับหินที่แหลมคม และบางครั้งเท้าก็สัมผัสกับพื้นหญ้าที่อ่อนนุ่ม ในความรู้สึกขณะนั้นไม่รู้สึกเจ็บเท้ามากนักเนื่องจากการที่เรากำหนดเดินไปทุกย่างก้าวนั้นเราระลึกรู้อยู่เสมอว่าเราจะเจอกับอะไรทำให้มีความระมัดระวัง คือเรา "มีสติ" นั่นเอง
ทำให้ย้อนนึกถึงการใช้ชีวิตของเราแต่ละวันถ้าเราระลึกรู้อยู่เสมอหรือมีสติอยู่เสมอเราก็คงจะมีความผิดพลาดในการดำเนินชีวิตน้อยที่สุดเจ็บปวดน้อยที่สุด คะ! นี่คือ"ปรัชญาชีวิต" ที่ดิฉันค้นพบด้วยตัวเองที่เวฬุวันฯโดยการชี้แนะของพระอาจารย์ ปัจจุบันดิฉันก็สวดมนต์และนั่งสมาธิก่อนนอนทุกวันวันละ30-50 นาที โดยไม่ได้ตั้งเวลาแต่กำหนดจากความชาของเท้าเป็นเกณฑ์ ไม่เหมือนกับตอนที่ฝึกที่เวฬุวันฯซึ่งเจ็บและชาทรมานมาก! ลองฝึกให้ต่อเนื่องนะคะความเจ็บปวดจะหายเอง พูดซะยาวเชียว...แต่ก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่มีค่าสำหรับดิฉันคะ...
พี่ช่วยโพส รูปภาพ หลวงพี่ไก่ได้มั้ยครับ
ท่านเก่งฉลาดเเละตลกๆมาก
ผมได้ไปเข้าค่ายปฏิบัติธรรมมากลับมาเมื่อวันก่อน
ไป5วันอ่ะครับ ของ ร.ร อุดรพิทยานุกูล
รู้สึกสบายใจประทับใจมากๆ
เคยไปเเล้ว
อยากไปเเต่ไม่ได้ไป
ไปเเล้วก็สนุกดีเพื่อนเยอะดีเเต่ปีหน้าไม่ไปอีก
ศศิประภา 4/2 L4
หนูเพิ่งกลับมาวันนี้เองค่ะพี่แก้วหนูได้ปฏิบัติเหมือนกับพี่แก้วพูดมาเลยค่ะแต่หนูได้เดินจงกลม๑ชั่งโมงเลยค่ะและได้ปฏิบัติ่ทาฟาษีดัดตนด้วย
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ หนูก้ไปปฏิบัติธรรมที่เวฬุวันหลายครั้งค่ะ ไปทีรัยก็รู้สึกดีเหมือนเดิม......
สวัสดีค่ะน้องๆทุกคน
น้องๆโชคดีมากที่มีโอกาสได้ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเด็ก
ฝากให้ทุกคนฝึกต่อนะคะ
ผลลัพธ์จะเกิดกับเราเองค่ะ
ทำแล้วเราะอิ่มสุข เป็นคนดีในสังคมต่อไปค่ะ
คนรักเวฬุวัน
ค่ะน้องก้เพิ่งกลับมาวันศุกร์อ่ะค่ะ
สนุกมากๆๆๆๆๆ
หลวงพี่ไก่ท่านเก่งมากๆๆๆๆๆๆตลกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถ้าใครมีโอกาสก็หาโอกาสไปให้ได้นะคะ
ดีมากๆๆๆๆค่ะ
คนรักเวฬุวัน
ดีจ๊ะ
เคยไปวัดนี้ค่ะ แต่อยู่ไม่ครบเพราะติดภาระกิจต้องไปๆมาๆค่ะ
phedcharad
สวัสดีค่ะ หนูไปเข้าค่ายที่เวฬุวันมา กลับมาวันที่23 ต.ค 53 แล้วก้อเอาผ้าไปซักที่เครื่องหยอดเหียญใต้หอ พอไปเอาผ้าก้อเจอที่หนีบผ้า 2 อัน ทั้ง 2 อันนั้นพังหมดแล้ว หนูกลัวว่าจะเป็นของศูนย์ปฏิบัติธรรมมาก แต่อีกใจหนึ่งก้อคิดว่าอาจเปนของคนที่เขาเอามาซักก่อน หนูจะเป็นอะไรมั่ย หนูต้องทำยังงัยค่ะ ตอนนี้กลัวมาก เครียดมากด้วย ช่วยตอบทีน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
เคยไปอยุครั้ง ไปแก่นเพรช
กลับมาอ่านอีกครั้ง รู้สึกดีจัง
ไม่ได้ไปวัด แต่เราปฏิบัติที่บ้านได้ค่ะ
ยังเจอน้องแหว๋ว เปลี่ยนชื่อใหม่เป็นน้องรุ้ง
น่ารักดี สวยด้วย
ต้องกลับมาฝึกใหม่
เราต้องไปฝึกสักครั้ง