เมื่อคราวเป็นสาวน้อยร้อยชั่ง สมัครไปเป็น labor จะเรียกให้ดีก็
fellow ที่ Sweden 2 ปีทำงานอยู่ห้อง Lab
ไปตอนแรกก็ลำบากหน่อยเพราะไม่รู้จักคนไทยเลย ต้องผูกมิตรกับ ชาวสวีเดน
เราก็พยายามฉีกยิ้มให้พวกเขาทุกวัน คน Sweden เป็นคนค่อนข้างเย็นชา
(อาจเป็นเพราะเขาอยู่เมืองหนาวเย็น)
ต้องใช้เวลากว่าจะผูกมิตรสำเร็จ
ในช่วง Summer
ที่นักเรียนปิดเทอม มีเด็กหนุ่มหน้าตาดีลูกของ Professor มาทำงานที่ Lab
เพื่อเรียนรู้และหารายได้พิเศษ ก็เผอิญได้มานั่งทำ Lab ใกล้กัน
(คงจะเป็นพรมลิขิต)
เราก็พูดคุย ฟุตฟิตฟอไฟ ไปตามเรื่อง แลัวเราก็ยิ้มให้ประจำ
จนทำให้หนุ่มน้อยเผลอไผลชวนเราไปเที่ยวและกินข้าวด้วยกันสองคน
(จะเรียกว่ามี date
ได้ไหมเนี๊ย)
“
อุ้ยตาย…..อยู่บ้านเรามาตั้งแต่อนุบาล จนถึงมหาลัย
เรียนจบทำงานแล้ว ก็ยังไม่เคยมี date กับเขาเลย
เพิ่งจะมีรายแรกนี่แหละ รู้สึกตื่นเต้น
ดีใจชอบกล”
แต่ว่า…เราเป็นหญิงไทยต้องระวังตัวเพราะมักจะถูกมองว่า
“มาล่าผู้ชายต่างชาติ”
คิดได้อย่างนี้แล้วเราก็ต้องทำเป็นเล่นตัว อย่าเพิ่ง say yes
ในครั้งแรก จะได้ดูดี
(มีค่ามีราคา) เราก็ต้องจำใจปฏิเสธก่อน
กะว่า.........ถ้าชวนอีกก็จะ โอเค
OK
แต่รอแล้วรอเล่า……เจ้าหนุ่มนั่นก็ไม่ยักมาชวนอีก
เลยไม่มีเรื่องเล่าตอนออก date น่าเสียดายจัง
!!!
