เพื่อนร่วมทางผู้อารี (1-1)
นับเป็นครั้งแรกที่สามารถเข้ามาจนถึง หน้าของการบันทึกนี้ ได้
วัยรุ่นคงจะเรียกว่า โก๊ะน่าดู...
เข้าโรงเรียน เปิดเทอม จะต้องรู้จัก โรงเรียนใหม่ ครูใหม่ คนไม่มีรากถูกสอนจากคุณแม่ว่า ต้องไหว้ครู
ขอขอบคุณ เพื่อนร่วมทางผู้อารี ที่ต้องทน อาการเซ้าซี้ พิรี้พิไร เอาแต่เข้าไปแจมในบล๊อคคนอื่น ฝากเนื้อฝากตัว เป็นน้องใหม่ พี่ ๆ เขาก็ให้กำลังใจ แนะนำ ... ดูสิ... ก็ยังไม่ทำ... คนมันกลัวนี่นา...กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวจะโก๊ะต่อสาธารณชน
ขอบคุณ อ.พนัส คุณใบบุญ อ.อ้วนพี่สาวแสนดี อ.ขจิต ที่ช่วยผลักดัน และเป็นเพื่อนร่วมทางที่ได้ให้อาหารทิพย์แก่ผู้หิวโหย
บางครั้ง อยากพูด อยากทำ แต่ไม่กล้า เอาแต่เงื้อง่า ราคาแพงอยู่นั่นแล้ว
ตอนนี้จะเริ่มต้นแล้วค่ะ แม้จะโก๊ะ ๆ หน่อย จากการเฝ้าสังเกตการณ์อยู่พักหนึ่ง ก็พบว่า ชุมชน Gotoknow นี้ น่ารักนะ เป็นสังคมเอื้ออาทร แบ่งปันความรู้ ให้กำลังใจกัน
อยากให้สังคมไทย เป็นแบบนี้มาก ๆ และนานเท่านาน
ความเห็น (18)
- มายินดีต้อนรับครับคุณวัลภา
- ฮ่าๆๆ
- อาจเป็นคนแรกของ สกศ ก็ได้
- อิอิๆๆ
- ดีใจๆๆ
- เขียนมาบ่อยๆๆนะครับ
- อยากทราบเรื่องครูภูมิปัญญาไทย
- การทำงาน การเรียน ฯลฯ
- อิอิๆๆ
ดีมากครับขอเป็นกำลังใจ ลองถามท่านอำรุง สนใจเวทีนี้ผมจะจัดทีมไปให้คำแนะนำครับ
- ชวน รองฯ นพพร ผอ จิราพรรณ ผอ ศศิธร
- มาด้วยก็ดีนะครับ
- อิอิๆๆ
ขอบคุณคุณลุงเอกที่แวะมาให้กำลังใจมือใหม่ แล้วหนูจะไปเรียนถามท่านอำรุงเมื่อมีโอกาสนะค
ขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับอ.ขจิตค่ะ ตื่นเต้นมากที่ทำได้เป็นครั้งแรก ด้วยความอารีของคุณขจิตเป็นสำคัญ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
เรื่องจะชวนรอง ฯ นพพร ผอ.จิรพรรณ พี่ศศิธร อาจต้องใช้เวลาอีกหน่อยค่ะ
....ยินดีต้อนรับ..สมาชิกใหม่ของบ้านทรายทอง..โอ๋ยโย๋..บ้านแห่งการเรียนรู้ GOTOKNOW ..ค่ะ
....ดีใจและภูมิใจแทนน้อง ๑๒ ค่ะ..ที่ท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ..เช่น คุณลุงเอก กรุณามาต้อนรับน้อง ๑๒ ด้วย
....พยายามทำตัวเป็นเจ้าของบ้านด้วยค่ะ...อายจัง...พี่ก็เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ก่อนหน้าน้อง ๑๒ ได้ ๓ เดือนกว่า ๆ นี่แหละค่ะ...
....ความรู้สึกกลัวมากค่ะในตอนแรก..เก้ ๆ กัง ๆ อยู่นาน...ค่ะ
....น้อง ๑๒ เก่งกว่าพี่อีก...เข้าไปฝากเนื้อฝากตัวทั่ว G2K แล้ว...
....พี่เคยน้ำตาตก..หลายหยดเชียวค่ะ...ในช่วงแรก ๆ เมื่อทำผิด...
....แต่ไม่ท้อค่ะ...เพราะคิดว่าเป็นหนทางแห่งการเรียนรู้...
....GOTOKNOW มีความมหัศจรรย์หลายอย่างเชียวค่ะ...ที่พี่ค้นพบด้วยตัวเอง...
....เก่ง ๆ อย่างน้อง ๑๒ แป๊บเดียว รับรอง well known เหมือน อ.ขจิต ..เหมือนพ่อครู...และ อีกหลายท่าน..เลยค่ะ..
....พี่พอจะช่วยอะไรได้...บอกได้เลยนะคะ..เวลาของพี่ส่วนมากดึก ๆ อย่างนี้แหละค่ะ..เพราะเป็นนกฮูก..ค่ะ
....ปรบมือดังๆ ให้คนเก่งอีกครั้งก่อนกลับบ้านตัวเอง...
....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ....
พี่อ้วนคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
น้อง 12 คงไม่เก่งได้อย่างพี่อ้วน หรือ เท่า อ.ขจิต หรอกค่ะ มันเหนื่อยนะ...คนเก่งจะต้องอดทนและเหนื่อยกว่าคนอื่นเสมอ....
เป็นสมาชิกธรรมดาที่เก่งบ้าง เกเรบ้างดีกว่า จะได้ไม่ต้องร้องเพลงปลอบตัวเอง เพลงของครูสลาแต่งไงคะ
...เหนื่อยไหมคนดีมีแฟน ...
ขอบคุณพี่อ้วนค่ะ
น้อง 12 เอา บล๊อคของพี่อ้วนกับอ.ขจิต เข้า แพลนเน็ตต้วเองแล้วด้วยค่ะ ตามที่พี่อ้วนสอน จะได้หากันเจอง่าย ๆ ไงคะ....
หวัดดีค่ะ
ดีใจจังค่ะ ที่คุณ ไปเยี่ยมที่ blog อีก จริงเหมือนที่คุณ ว่านะคะ ชุมชน Gotoknow นี้ น่ารักนะ เป็นสังคมเอื้ออาทร แบ่งปันความรู้ ให้กำลังใจกัน
ก็ถ้าเขียน บันทึกแต่ไม่มีใคร commentติชม ก็รู้สึกเงียบเหงาอ่ะค่ะ เหมือนพูดคนเดียว แต่ยัง โชคดีมีคนอ่านเรื่องที่เราเขียนหลายคน รู้สึกมีเพื่อนมาให้กำลังใจแบบเงียบๆ ไม่งั้นเหงา..เฉา..ตายแน่
comment มีประโยชน์มากนะคะ ถ้า ติชม ด้วยใจบริสุทธิ์ จะช่วยพัฒนาทักษะ การเขียน ทักษะการคิด มีมุมมองกว้างขึ้น ยิ่งได้เซียนมา เม้นท์ ยิ่งปลื้มค่ะ
ขอบคุณนะคะ
เริ่มรู้สึกผูกพัน เป็นสมาชิกได้ 10 วันล่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Morisawa
- ยินดีต้อนรับค่ะ บันทึกของคนไม่มีราก ออกจะ...รุ่นล่า..หน่อยนะคะ ...ล่าช้า..น่ะคะ ไม่ใช่ล่าสุด...เพราะเกี่ยวกับภูมิปัญญาไทย...
- ชุมชน G2K นี้ น่ารักมากๆ ค่ะ คนไม่มีรากก็เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิก ประมาณ 2 สัปดาห์ค่ะ แต่หมกมุ่นมาก เกือบไม่ทำอะไรเลย...เรียนรู้อย่างเดียว จนมีเพื่อนเต็ม G2K ค่ะ
- แล้วแวะมานั่งเล่น...บ้านนี้บ้างนะคะ
- ยินดีต้อนรับค่ะ
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องโก๊ะตาซื่อ
คิดเหมือนกัน พูดเหมือนกัน ใจตรงกัน
โกทูโน บ้านแห่งฝัน เป็นจริงได้
ร่วมสร้างสรรค์ ร่วมจรรโลง ไทยคู่ไทย
ร่วมดำรง คงเป็นไทย คู่ฟ้าดิน
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อ้อยที่รักของโก๊ะ
- รักแรกพบก็แบบนี้แหละค่ะ
- เห็นตรงกันจริง ๆ ด้วย
- รักพี่อ้อยค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ มาทบทวนเรื่องราวเก่าๆ พร้อมกับขอบพระคุณที่กรุณาไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจหลายครั้ง ต้องขออภัยที่มีภารกิจมาช้าไปหน่อย ครับ
สวัสดีค่ะคุณ หนุ่ม กร~natadee
กัลยาณมิตรพันธุ์แท้จริง ๆค่ะ ตามมาอ่านบันทึกแรกของคนไม่มีรากเลย
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
แวะมาเยียมดูบันทึกแรกของนกแห่งอรุณรุ่ง
ยินดีครบรอบ 1 ปีครับ
แวะมาทักทาย บันทึกแรกนะคะ
มีความสุข มีสิ่งดีๆ
มีรอยยิ้มในหัวใจ..เสมอๆนะคะ :)
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่คนตัดไม้ค่ะ
อ่านบันทึกแรกของตัวเอง ยังรู้สึกได้ถึง "ความตื่นเต้น" ค่ะ
(^___^)
ยินดีด้วยนะคะ ครบ 1ขวบกับการเข้าโรงเรียนอย่างเต็มภาคภูมิ
เติบโต และแข็งแรง จากนามว่าไม่มีราก
พี่ว่าวันนี้ 1 ปีผ่านไป น้องของพี่กลายเป็นไม้ใหญ่ร่มรื่น
แผ่กิ่งก้านสาขานกกาได้อาศัย ออกดอก ออกผล ทิ้งใบ
ผลัดใบ และผลิใหม่ได้งดงามสมสง่าราศรีจริงๆค่ะ
ปราถนาสิ่งใดต่อไปเสี่ยงเอาเองนะคะ อิอิ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นเพื่อน
ขอให้มีความสุข
ในการสอน...นักเรียนตั้งใจเรียน