เสื้อแห่งความสุข
เช้าวันนี้สดใสเหลือเกิน เวลาหกโมงเช้าที่บ้านยังไม่สายเกินไปสำหรับสมาชิกในบ้านยังคงหลับไหล ดิฉันก้าวออกจากห้องเมื่อได้ยินเสียงไก่ขันและเสียงร้องปลุกของนกเอี้ยงที่มาอาศัยอยู่บนต้นมะพร้าวหน้าบ้าน
อากาศวันนี้ต่างกับทุกวัน สายลมที่เคยพัดเอื่อย ๆ กลับเพิ่มความแรงขึ้น ต้นมะม่วงที่พากันออกลูกห้อยย้อย ดอกลั่นทมที่ส่งกลิ่นพากันไหวเอน บ้างก็พากันร่วงหล่นจากพื้น สีขาวสะอาดของดอกลั่นทมทำให้ดิฉันเผลอเดินลงมาที่สวนเพื่อเก็บดอกลั่นทมโดยมิได้ทันลังเลใจ
ถึงแม้จะผ่านวิกฤตการณ์ที่ถือย่ำแย่ที่ถือว่าที่สุด และจิตใจก็
พลอยดีขึ้นจากคำให้กำลังใจของพี่ ๆ น้อง ๆ และเพื่อน ๆ ทุกคนใน g2k แต่จิตใจก็ยังไม่สบายมากนัก เรื่องราวคำบอกเล่าและประสบการณ์ของพี่บางทรายเป็นสิ่งที่ดิฉันนำไปปฏิบัติ "จริง" อีกทั้งยังพยายามหล่อหลอมจิตใจและหาหนังสือมาอ่านเพื่อเป็นแนวทางและจะให้ "ปล่อยวาง"
ให้ได้ตามที่พี่บางทรายได้บอก ดิฉันอ่านหนังสือหลายเล่ม ตั้งแต่ "หนังสือดึงดูด เวทมนต์ยุคใหม่แห่งความสำเร็จ"ของ Michael J.Losier "เปิดไปอ่านความสุข"ของ ส.ผ่องสวัสดิ์ ชมรมนักคิดนักเรียนเพื่อสันติภาพโลก "จัดสรรทุกข์แบ่งปันสุข"ของ ณรงค์วิทย์ แสงทอง "ให้มันเจ็บจนชินแล้วค่อยปีนให้สูงขึ้นของ ฤทธิ์ณรงค์
มีหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งดิฉันได้ซื้อตอนไป KM แห่งชาติที่กรุงเทพและไม่เคยได้เปิดอ่านเลย คือซื้อมาแล้วก็ใส่กล่องเก็บไว้และคิดว่าหากว่างก็จะเปิดอ่าน นั่นคือ เต๋า มรรควิถีแห่งการดำเนินชีวิตของท่าน ดร.ประพนธ์
นั่นเอง ยิ่งอ่านเข้าก็ยิ่งชื่นชมและชื่นชอบ ในภาวะที่จิตใจอ่อนล้าอย่างนี้การได้อ่านหนังสือฉบับนี้ที่เขียนให้กำลังใจและให้เข้าใจคนและสภาวะของคน ตลอดจนการ "ปล่อยวาง" ที่ดิฉันไฝ่หา
เสื้อแห่งความสุข เป็นนิทานที่เป็นเรื่องเล่าในหนังสือฉบับนี้ ดิฉันจะเล่าย่อ ๆ นะคะ คิดว่า เพื่อน ๆ g2k ที่ได้อ่านคงจะจำกันได้
เสื้อแห่งความสุข เล่าถึง กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งที่มีพร้อมทั้งทรัพย์และบริวาร ลูกเมียแต่กษัตริย์กลับไม่มีความสุข จึงให้ปราชญ์ค้นหาวิธีทำให้มีความสุข ปราชญ์เหล่านั้นจึงนั่งสมาธิกำหนดจิตและได้รู้ถ่องแท้ว่า
"ไม่ยากเลย เพียงแห่งกษัตริย์ได้ใส่เสื้อแห่งความสุขของคนที่มีความสุข" ก็จะสามารถมีความสุขได้
กษัตริย์จึงให้ทหารออกหาคนที่มีความสุขและให้นำเสื้อแห่งความสุขนั้นมาให้ตนใส่..
ทหารไปเจอกับ พ่อค้าคนหนึ่งที่มีฐานะมั่งคั่งและน่าจะมีความสุข ทหารได้ไปขอเสื้อกับพ่อค้าคนนี้
พ่อค้าคนนี้บอกว่า " เราให้เสื้อท่านได้แต่เราขอบอกว่า ถึงแม้ว่าเราจะร่ำรวยแต่เราก็ไม่มีความสุข และดีใจที่ทราบว่า ถ้าใส่เสื้อของคนที่มีความสุขแล้วก็จะมีความสุข เราจะส่งคนไปตามหาคนที่มีความสุขและจะขอเสื้อนั้นมาใส่บ้าง " ...
ทหารพากันตามหาคนที่มีความสุข แต่ก็พบว่าความผิดหวัง ไม่มีใครเลยที่มีความสุขที่สุด ทุกคนต่างก็มีทุกข์กันทั้งนั้น
วันหนึ่ง...มีผู้บอกกับทหารว่า มีผู้หนึ่งอาศัยอยู่ริมแม่น้ำ เขาเป็นคนมีความสุขเขามักเป่าขลุ่ยเสียงดังตลอดเวลา เขาช่างเป็นคนที่มีความสุขจริง ๆ ...
ทหารได้ยินดังนั้น พากันดีใจ รีบไปพบกับชายคนนั้น....
ณ. ที่ริมน้ำเวลาค่ำคืน ชายคนนั้นได้นั่งเป่าขลุ่ยอยู่ริมน้ำ น้ำเสียงของดนตรีทำให้ผุ้คนที่ได้ฟังมีความสุขยิ่งนัก
ทหารได้ตะโกนถามชายหนุ่มคนนั้นว่า "ท่านคือคนที่มีความสุขใช่หรือเปล่า"
ชายหนุ่มตะโกนบอก "ใช่ ข้าคือคนที่มีความสุขที่สุด "
"งั้นท่านจงให้เสื้อแห่งความสุขแก่เราด้วยเถิด เราจะนำไปให้กับกษัตริย์ของเราเพื่อกษัตริย์ของเราจะได้มีความสุข ...
ชายหนุ่มตอบว่า "ข้าไม่มีเสื้อหรอก ท้องฟ้ามืดอย่างนี้ท่านคงไม่เห็นเรา เราไม่มีเสื้อใส่ เรามีเพียงกางเกงเก่า ๆขาด ๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น "
ทหารจึงตะโกนถามว่า "แล้วท่านมีความสุขอย่างไร" ชายหนุ่มตอบว่า "การที่เราไม่ยึดติดกับสิ่งใด และปล่อยวางในทุกสิ่งนั่นแหละคือความสุขที่สุด" ทหารได้ทราบดังนั้นจึงนำคำพูดเหล่านั้นไปบอกแก่กษัตริย์ของตน
.................
ดิฉันแปลกใจเหลือเกินว่า การที่ดิฉันได้อ่านนิทานเรื่องนี้ ทำให้ดิฉันเข้าใจ "การปล่อยวาง" อย่างประหลาด ดิฉันพยายามค้นหาและปฏิบัติ "การปล่อยวาง" ตามที่ ท่านบางทรายบอก โดยการอ่านหนังสือนับไม่ถ้วน แต่กลับมาเข้าใจคำสอนโดยผ่านการสื่อโดยนิทานของท่าน ดร.ประพนธ์ นี่เอง
ดิฉันจึงขอนำเรื่อง "เสื้อแห่งความสุข" นำมาบอกเล่าให้เพื่อน ๆ g2k ให้อ่าน อาจจะดูไร้สาระสักนิดหนึ่ง แต่ดิฉันเชื่อว่า คงมีประโยชน์อย่างมากมายสำหรับผุ้ที่เจอะเจอปัญหาหรือมีภาวะการณ์ที่เหมือนกับดิฉัน
ขอบคุณสำหรับหนังสือดี ๆ ของ ดร.ประพนธ์และนิทานที่ดี ๆ ของ " เต๋า" และอย่างยิ่งยวดขอขอบคุณทุกกำลังใจของพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ใน g2k ทุกคน...
ความเห็น (13)
- ตามมาดูคนมีความสุข
- ฮ่าๆๆๆ
- ไปดูน้องนก นะครับ
- รับรองว่าต้องชอบ
- อิอิๆๆ
ขอบคุณน้องขจิตค่ะ คิดถึง ๆๆ ค่ะ ไม่ไรน๊า จะได้พบกันอีกทีค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- ป้าแดงตกข่าวอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย....
- แต่ยังไงๆๆเราก็เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
- ---
- ปล่อยวางและนิ่งเฉยกับสิ่งที่จะทำให้จิตตก
- ขอบคุณสำหรับเสื้อแห่งความสุขค่ะ
ขอบคุณป้าแดงค่ะ สบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึงเป็นที่สุดค่ะ วันนี้นกอ่านหนังสือเยอะมากค่ะ อ่านหนังสือได้สมาธิและได้มุมมองใหม่ ๆ และได้ปล่อยวาง ตามที่ท่านบางทรายสอนไว้ค่ะ...
เข้ามายิ้ม :] เป็นกำลังใจน้อย ๆ ให้กับพี่นก จ้า
เหล่านักการ
ชอบเพลงนี้ เพื่อนคนหนึ่งเปิดให้ฟังทางโทรศัพท์ตอนเธอขับรถ เห้อ
ความปิติที่เกิดขึ้นกับน้องนก
คือปิติที่เกิดขึ้นกับพี่
เมื่อทราบการเปลี่ยนแปลงขึ้นในทางดียิ่งเช่นนี้
สิ่งที่พี่ค้นพบคือ
"มีความจริงมากมายที่ถูกกล่าวถึง
แต่การบรรลุความจริงนั้น คือการปฏิบัติเอง" ครับน้องนก
น้องนกสามารถพัฒนาสภาวะเช่นนี้ต่อไปได้อีก
และสามารถก้าวหน้าต่อไปได้อีกมากครับ
พี่เองเชื่อมั่น ว่าการที่น้องนกก้าวหลุดพ้นสภาวะนั้นมาได้
มันเหมือนกับท้องฟ้าที่มืดมิดมานานแสนนานได้ถูกเปิดออก
แสงสว่าง ส่องเป็นทางยาว สว่างไสว สวยสด อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
นับแต่นี้ไปช่องแสงสว่างนั้นจะขยายออกไป กว้างขึ้น กว้างมากขึ้น
พี่ดีใจที่รับทราบความสำเร็จที่น้องนกได้พัฒนาขึ้นเอง
------
อีกครั้งครับน้องนก
"มีความจริงมากมายที่ถูกกล่าวถึง
แต่การบรรลุความจริงนั้น คือการปฏิบัติเอง"
ก้าวไปข้างหน้าเถอะ น้องนก ....
พี่ให้กำลังใจ พวกเราให้กำลังใจครับ.....น้องนก...
ขอบคุณทุกท่านค่ะที่ให้กำลังใจนกเสมอค่ะ ก๊วนคุณสะอาด คุณกวินทรากร และท้ายสุดพี่บางทราย นกกำลังเอาคำว่า"มีความจริงมากมายที่ถูกกล่าวถึง
แต่การบรรลุความจริงนั้น คือการปฏิบัติเอง" มาปฏิบัติอีกครั้งค่ะ ขอบคุณจริง ๆค่ะ
ครูเอ เคยฟัง แบบเป็นเพลงค่ะ เพราะมากค่ะ
นึกถึงเสียงเพลงก็ยังก้องอยู่ในหูอยู่เลยค่ะ
ทหารของ.พระราชา ออกตามหาทั่วทั้งแผ่นดิน
..เสื้อ...แห่งความสุข นั้น อยู่ที่ไหน ...
อิอิ จำไม่ได้แล้วค่ะ
ขอบคุณครูเอค่ะ นกเองก็เพิ่งรู้ตอนอ่านหนังสือของนี่ละคะว่าที่มาของเพลงเสื้อแห่งความสุขเป็นนิทานที่เล่าใน ลัทธิเต๋าค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
บางครั้งเราก็มักมองข้ามสิ่งเล็ก ๆ ไป
คิดว่า..ไม่มีทางออกสำหรับเรา
แต่ ..สิ่งเล็ก ๆๆ ที่เราค้นพบ อาจจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ
ก็ทำให้ เรามีความสุข สามารถจะมีรอยยิ้มให้ตัวเอง คนข้างเคียง...
ได้อีกครั้ง
สู้...สู้..
ขอบคุณคุณ คุณ Ja มากค่ะ กำลังใจที่ชาว g2k ให้ไว้จะนำไปเป็นกำลังใจให้ลุกขึ้นสู้เสมอค่ะ...
เสื้อไม่มี งั้นขอกางเกงก็ได้ อิ อิ