คนเราไม่ได้อยู่คู่กันตลอดไป
วันนี้กลับไปเยี่ยม บ้านพ่อแม่แฟน หลังจากที่ไปได้กลับไปนานประมาณ 10 เดือนแล้ว
ทุกครั้งที่ไปจะต้องร้องไห้ แต่ครั้งนี้รู้สึกว่า เราเข้มแข็งขึ้น
บรรยากาศเก่ายังหลงเหลือ สิ่งของต่างๆยังมีให้เห็น ให้รำลึก นับตั้งแต่จากมาก็ไม่เคยย่างก้าวขึ้นไปห้อง..ของเรา และวันนี้..ก็ยังไม่ไปอยู่ดี อยากจะให้คงอยู่อย่างนี้ มีไว้ให้เป็นที่ระลึก ถึงความสุข และ เก็บไว้ให้ลึกสุดใจ
ที่น่าดีใจ คือ แววตา ของคนชราทั้งสองเปลี่ยนไป สดใส ท้อง้าของฉันเริ่มสดใส และมีความสุขกับชีวิตที่เหลืออยู่ เวลาช่วยทำให้ผู้คนรู้จักชีวิตมากขึ้น ยอมรับความเป็นจริงที่ว่า คนเราไม่ได้อยู่คู่กันตลอดไป ขอแค่ได้มีเวลาใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เรารัก ในช่วงเวลาหนึ่งก็พอแล้ว ดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนรักของเธอ และเราอยู่ด้วยกันในวินาทีสุดท้าย แม้จะไม่มีคำร่ำลาจากเธอ เธอคงรู้ว่า ... ฉันไม่ต้องการฟัง...
และ..ในวันนี้ ..ฉันดีขึ้น..ด้วยสรรพสิ่งยังปราณีฉันอยู่...
ขอบคุณ ณ..พื้นที่นี้ที่ได้ ให้แสงสว่าง กำลังใจ และแนวทางในการใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะ
ความเห็น (30)
สวัสดีค่ะ คุณครูเอ
- ป้าแดงอาจจะรววรวมเรื่องราวไม่ได้ทั้งหมด
- แต่อยากบอกและอยากเล่าเรื่องเหล่านี้ให้ได้อ่าน
- คนเราต้องมีวันลุกขึ้นมาได้ซักวัน
- วันนี้ ป้าแดง ไปงานแต่งงานเพื่อน เขาแต่งรอบที่สองค่ะ
- มีหลายคน ที่ หม้าย หย่า แยก
- เพื่อนรักป้าแดงคนหนึ่ง หลังสามีเสีย ก็แต่งดำมาตลอดเกือบ 10 ปีแล้ว แล้วบอกเพื่อนว่า มาร่วมงานไม่ได้เพราะต้องแต่งดำไว้ทุกข์ ป้าแดงบอกเพื่อนว่า ทำไมต้องจมอยู่ความทุกข์เนิ่นนานขนาดนี้
- ป้าแดงว่า ชีวิตคนเรา คงไม่มีอะไรที่จะเหลวร้ายมากมายเกินกว่าที่เราจะรับไม่ได้หรอกนะคะ
- เข้มแข็งนะคะ ป้าแดง บอกตัวเองด้วย
- :-))
ขอความเข้มแข็ง และกำลังใจ อยู่กับครูเอครับ
พระเจ้า คงสร้างภพภูมิมนุษย์เราไว้ เป็นสนามทดสอบความอดทน
ต่างคนต่างต้องประสบเรื่องราว ความทุกข์กายใจ ในต่างรูปแบบวาระ
แต่คนดี ย่อมได้รับกำลังใจ ควมเอื้ออาทร จากมวลมิตรเสมอ
ตั้งมั่น เชื่อมั่นในความดีครับผม
สวัสดีครับคุณครู
- เข้ามาทักทาย
-
อนาคตยังเป็นความฝัน
ปัจจุบันยังเป็นภาพมายา
อดีตหรือนั้นคือปัญหา
กาลเวลายังกลืนกินตัวเอง -
มาให้กำลังใจครับ
ขอบคุณ ป้าแดง
ที่แบ่งปันเรื่องราว มีด้วยหรือค่ะที่แต่งดำนานถึง 10 ปี
ต่อให้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสดใส หรือจะดำสนิทก็ไม่อาจซ่อนความทุกข์โศกในใจได้
วันนี้ครูเอ ดีขึ้นบ้างและได้ข้อคิด บางอย่างที่อยากจะแบ่งปัน พี่ๆเพื่อนในบล็อกค่ะ จึงเขียนขึ้นมา
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อคิดเห็นและกำลังใจค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ
ขอบคุณค่ะ
สำหรับกำลังใจ
กาลเวลายังกลืนตัวเอง
อดีต..เป็นได้ทั้งจริงและไม่จริง.. อนาคตเป็นได้ทั้งจริงและไม่จริง..
คิดว่าเป็น..เป็นได้ทุกอย่าง...คิดว่าไม่เป็น.ไม่เป็นสักอย่าง..
ผ่านมาให้กำลังใจคะ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจค่ะ เวลา..จะช่วยได้ค่ะ สู้ๆนะคะ
ศน.อ้วนค่ะ...
ครูเอจ๋า...
ขอชมเชย..สำหรับความเข้มแข็งที่ครูเอมี ณ วันนี้
ครูเอเก่งแล้วค่ะ... นี่ไง ..ครูเอ KM ชีวิตได้เยี่ยมแล้ว
..คนเราอาจใช้เวลาเพียงชั่วนาที..ที่จะปิ๊งใครสักคน
..และใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง..ที่จะชอบใครสักคน
..และอาจใช้เวลาเพียงชั่ววัน..ที่จะรักใครสักคน
แต่...อาจต้องใช้เวลาชั่วชีวิต..ในการลืมใครคนนั้น
เพื่อนที่ดีก็เหมือนดวงดาว คุณจะไม่ได้เห็นพวกเขาตลอดเวลา
แต่ก็รับรู้ได้ว่ามีพวกเขาเสมอ..
ศน.อ้วนเชื่อว่า ในโลก G2K ใบนี้ ทุกคนพร้อมเป็น "ดวงดาว"สำหรับครูเอค่ะ..
น้องสาวที่น่ารัก..
สวัสดีค่ะ ครูเอ
- เราโชคดีที่เรามีคนรัก และมีคนที่เรารัก
- เราไม่มีวาสนาที่จะอยู่กับคนที่เรารัก และคนที่เรารักตลอดไป
- ขอเพียงเรามีลมหายใจอยู่ เพื่อรำลึกถึงคนที่เรารัก และคนที่เรารักชั่วชีวิต..อิอิ .. งงมั้ยเนี่ย !
- วัน..เวลา อาจจะทำให้เราพบกับความสุขในชีวิตคู่อีกครั้ง อยู่ที่ทางเลือก จิตใจที่เข้มแข็งของเรา และความเหมาะสมค่ะ
- พี่ขอให้กำลังใจครูเอนะคะ
- มาส่งกำลังใจให้ครูเอค่ะ
- สู้ ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะ ครูเอ เข็มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ผมเชื่อว่าคุณค่าของความสุขอยู่ที่คุณภาพไม่ได้อยู่ที่ปริมาณครับ ช่วงเวลาเพียงเล็กน้อยของคนสองคนที่มีความสุขที่ควรค่าแก่การทรงจำไปตลอดชีวิตนั้นมีค่ามากมายนักครับ คนหลายคนอยู่กับไปตลอดชีวิตแต่ไม่ได้มีช่วงเวลาเล็กน้อยแห่งความสุขนั้นครับ
ถ้าเมื่อไหร่นึกถึงช่วงเวลาแห่งความสุขแล้วยิ้มได้ ก็ขอให้นึกถึงแต่ช่วงเวลานั้น และไม่เสียดายว่าทำไมเราไม่ได้มีเวลานั้นมากกว่านี้ เพราะช่วงเวลาเท่าที่มีนั้นดีที่สุดแล้วครับ
เป็นกำลังใจครับ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาให้กำลังใจ
เดี๋ยวครูเอ มีเวลาจะเข้ามาตอบอีกครั้งนะค่ะ
เพราะจะเดินทางไปใต้ ( จ.ตราด )ค่ะ
อีกหนึ่งกำลังใจ....สำหรับครูเอ
- ชีวิตบางครั้งเหมือนนิยาย....จริงๆ
- เรามีคนรัก และคนที่เรารัก นะโชคดี
- ขอให้เราเก็บความรักนั้นไว้ให้ยาวนาน...
ขอเป็นกำลังใจให้นะ.....ครูเอ
*วันเวลากำหนดความเป็นไปของชีวิต
ในแต่ละช่วงแต่ละวัยมีสีสันดุจฉากละคร
มีทุกข์บ้าง มีสุขบ้าง คละเคล้ากันไป
จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต...
*ครูดอยขอเป็นกำลังใจครับ
มาเยี่ยมนะคะ
- ครึ่งหนึ่งของชีวิต
- เหลืออีกตั้งครึ่งชีวิต...ที่ยังต้องดำเนินต่อไป
- เป็นกำลังใจครับ
- ไร้กังวลครับ
ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ
ดีใจที่ได้สัมผัสความอบอุ่น จากพี่ๆเพื่อนน้องในบล็อกแห่งนี้
พอคลายความคิดถึงเขาได้มากค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับความห่วงใย
วาระสุดท้ายของชีวิต ถ้ารู้ก่อนคงจะดีนะค่ะ จะได้ทำใจ
ขอบคุณ คุณพี่ที่แวะมาเยี่ยมกันบ่อยๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ ท่านเกษตร ( อยู่ )
กำลังพยายามอยู่ค่ะ
สู้อยู่แล้ว อิอิ
สวัสดีค่ะคุณครูเอ
เบิร์ดตั้งใจเดินเข้ามาที่บันทึกนี้โดยเฉพาะ เพราะเข้ามาหลายครั้งแต่ยังไม่มีคำพูดที่ถูกใจตัวเองทำให้ชะงักทุกครั้งก่อนที่จะโพสต์ อยากบอกว่า..
การพบเจอ กับ การจากลา มาด้วยกัน
แต่สิ่งที่อยู่กลางระหว่างนั้น
ก็คือ
" ระยะเวลา ".. จะยาว หรือ จะสั้น
ที่ว่างตรงกลางนั้นก็เปรียบเหมือนกระปุก
ที่ให้ได้หยอดความสุข
หยอดความรู้สึกต่าง ๆ ที่ดีดีมากมายลงไปเป็นกระปุกแห่งความทรงจำ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันของชีวิตนะคะ..
ขอบคุณค่ะ ศน.อ้วนพี่สาวที่น่ารัก
ครูเอรู้สึกดี เมื่อ ศน.อ้วนเข้ามาทักทายเสมอค่ะ
ครูเอ ไม่ต้องการลืมเรื่องราวของเขา
แต่ จะพยายามไม่ให้ อดีตมาทำร้ายจิตใจอีก และได้เรียนรู้ว่า เมื่อใดที่เราเหงา เดียวดาย เศร้า มันจะเข้ามา ทำร้ายเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วย..อารมณ์ของเรา...นั้นเอง
พูดได้นะค่ะ แต่ทำ...ยากจังค่ะ...
ขอบคุณสำหรับ ดวงดาวทุกดวงที่ส่องแสง เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูอ้อย
ดีใจที่เราได้รู้จักกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ดวงตะวัน ยังคงส่องแสง
ครูเอต้องสู้ เพื่อคนที่เรารัก และที่รักเรา
ดีใจที่ ท้องฟ้าวันนี้ ยังเปลี่ยนครูเอได้
วันพรุ่งก็ต้องเปลี่ยน ชีวิตใหม่ได้ใช่ไหมค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ
ขอบคุณ คุณธวัชชัย
การมีชีวิตอยู่กับคนที่เรารัก แม้เสี้ยววินาที ก็มีความสุขไปตลอดชีวิตค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่เบิร์ด
มีความรู้สึกอบอุ่นทุกครั้ง ที่คุยกับพี่เบิร์ด
ครูเอ พยายามที่จะศึกษาธรรมะและพาตัวให้เข้าถึงสัจธรรม เพื่อหลุดพ้น บ่วงกรรม
แต่เป็นไปอย่างเชื่องช้า ด้วยยังมีเรื่องราว ที่เกี่ยวข้องกับอดีตอีกมากมาย คอยตอกย้ำ บางครั้งหัวใจก็เข้มแข็งได้บางเวลาเท่านั้น
ขอบคุณสำหรับถ้อยคำทุกถ้อยคำ
และในโลก แห่งความคิด เราไม่ได้อยู่เดียวดาย
ขอบคุณเวลา ที่ทำให้ ชีวิตดีขึ้น
เหตุเกิดจากความเหงา..ที่ให้รู้ว่า...รักเธอเท่าใด
ความห่างไกล มันทำให้ฉันคิดถึงเธอ......
ความอ้างว้างเดียวดาย... คอยตอกย้ำ อยู่..เสมอ...
...คิดถึงเขา...เพราะเราเหงา...นั่นเอง เฮ้อ
ขอบคุณค่ะ ครูปู
สำหรับหัวใจใหญ่ สีชมพู
เข้ามาพรวนบันทึกค่ะ
เวลา....
....กับ....ความทรงจำ