ชีวิตจริง..ยิ่งกว่านิยาย
เมื่อวาน วันที่ 15 มีนาคม 2551 ฉันไปสอนนักศึกษา มสธ ที่หอผู้ป่วย ที่ฉันทำงานอยู่
น้องพยาบาลรายงานว่า.. มีผู้ป่วยชายไทย อายุประมาณ 50 ปี เป็นมะเร็งกระดูก แขนซ้ายถูกตัดมาหลายปีแล้ว ให้ยาเคมีครบคอร์สแล้วแต่ยาเคมีบำบัดไม่ตอบสนองต่อโรค
อาจารย์แพทย์...จะสั่งยาตัวใหม่ให้ ยาเคมีตัวนี้ไม่มีขายในประเทศ ต้องสั่งจากต่างประเทศ แต่ รพ ยืมยามาจาก รพ ศิริราชให้ เภสัชกร รพ ดูแลให้แล้วและยามาถึงแล้ว
แต่ยานี้จะต้องซื้อเอง เพราะเป็นยาพิเศษไม่มีจำหน่ายในประเทศไทย ราคา 1ขวด ประมาณ 600 บาท ไม่ทราบว่าหมอจะใช้ทั้งหมดเท่าไหร่
ฉันก็ต้องไปคุยกับคนไข้ เพื่อประเมินภาวะเศรษฐกิจ สังคม จะได้ไม่เกิดปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย
คนไข้ของฉันเล่าว่า เป็นชาวบ้านธรรมดา เคยแต่งงานหญิงหม้าย อายุน้อยกว่าตน 8 ปี มีลูกติดแม่มา 2 คน พอแต่งงานกัน มีลูกตัวเองเพิ่มมา เป็นลูกสาว 1 คน ตอนนี้เรียนอยู่ ม.3
ตอนป่วย..เป็นมะเร็งกระดูก ต้องตัดแขนซ้าย อารมณ์หงุดหงิด ต่างคนต่างอารมณ์ไม่ดี
ทั้งไม่อยากเป็นภาระของภรรยา แขนก็ไม่มี งานก็ทำไม่ได้
เกรงใจพ่อตา แม่ยาย ก็เลยหย่ากัน
หลังจากนั้น...ผมไม่มีบ้าน ก็เลยไปขออาศัยวัดในหมู่บ้านอยู่ พระอาจารย์ทำบ้านหลังเล็กๆให้อยู่ในวัด ทำงานช่วยวัดไป ถึงเวลามาหาหมอ พระก็ให้ค่ารถมา
ฉันถามต่อ แล้วลุงทำอะไรที่วัด
คนไข้ตอบ ก็ช่วยงานเล็กๆน้อยๆ
ฉันถามต่อ แล้วภรรยาไม่สงสารให้กลับไปอยู่ด้วยหรือ
คนไข้ตอบ เขามีคนอื่นแล้วล่ะ เราอยู่กับเขา เราก็ทำอะไรให้เขาไม่ได้ อารมณ์ก็ไม่มี
ฉันคิดว่า... ปัญหาคนไข้ของฉันซับซ้อนมาก กว่าที่จะให้ชีวิตครอบครัวเขากลับมาเหมือนเดิมได้
สิ่งที่จะต้องแก้ปัญหา ก็คือ...
1. ยาเคมีบำบัดที่ได้มา ใครจะจ่ายเงิน เพราะคนไข้ของฉันไม่มีรายได้
คำตอบ.. เภสัชบอกว่า อาจารย์แพทย์เจ้าของไข้จะช่วยจ่ายเอง เพราะยาชนิดนี้ไม่อาจขอสังคมสงเคราะห์ได้ คุณหมอของฉันคนนี้ดีมาก และเก่งมากด้วยน่าสรรเสริญจริงๆ
2. คนไข้ของฉัน นอนรอยาเคมีบำบัด มาประมาณ 1 สัปดาห์แล้ว รอไหวไหม
ฉันจึงต้องไปให้กำลังใจ... ให้รออีกหน่อยเพราะ กำลังดำเนินการ เรื่องยา ถ้าให้กลับบ้านไปก่อน ลุงก็ไม่มีเงินค่ารถกลับไป กลับมา
ลุงคนไข้ ของฉันเข้าใจและบอกว่า... ไม่เป็นไร รอได้ เพราะกลับบ้านที่วัด ก็นอนอ่านหนังสือเฉยๆไม่ได้ทำอะไร ปัญหานี้ก็หมดไป คนไข้รอได้
3. ปัญหาครอบครัวของคนไข้
ฉันคิดว่า ...คนไข้ทำใจยอมรับได้แล้ว อยู่วัด คิดถึงลูกสาวก็ไปเยี่ยม ภรรยาเก่าก็ไม่ว่าอะไร
4. ปัญหาด้านจิตใจ
ตอนนี้สังเกตเห็นว่า.. คนไข้จิตใจค่อนข้างสงบ สีหน้าไม่วิตกกังวล จากการพูดคุย ตั้งแต่ลุงอยู่ที่วัดก็ปฏิบัติธรรมมาตลอด ช่วยงานวัด พระอาจารย์ก็ดี บอกว่าให้พักผ่อนมากๆ
ชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง... ทั้งป่วยเป็นโรคมะเร็ง ถูกตัดแขน ภรรยาก็เลิก บ้านไม่มีอยู่ ต้องอยู่วัด รายได้ไม่มี ไม่มีเงินซื้อยาแพงๆ
เขาอยู่ได้อย่างไร???
แต่สิ่งที่ทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้ โดยไม่ทุกข์ร้อน เพราะความคิด จากการที่เขาอยู่วัดเห็นสัจธรรมของชีวิต ปฏิบัติธรรม ทำให้จิตเป็นสุข
ลุงคนไข้ คงมีบุญอยู่มาก เพราะพระยังให้บ้านอาศัยอยู่ ให้ข้าวกิน ให้เงินค่ารถมา รพ หมอเจ้าของไข้ใจดี ซื้อยาให้ แล้วยังรักษาให้เป็นอย่างดี
นิยายเรื่องนี้ ยังต้องติดตามตอนต่อไป .......
เพราะวันจันทร์นี้... จะต้องรอเรื่องยาเคมีบำบัดและแพทย์จะรักษาลุงอย่างไร
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะอาจารย์คุณพี่อุบลที่เคารพรัก
- คุณลุงยังโชคดีค่ะที่มีปัญญา"จะทำให้ไม่ค่อยทุกข์มาก..เกินไป"..และโชคดีที่มีคนช่วยเหลือ
- เคยคิดเหมือนกันนะคะว่าถ้าเป็นเราเกิดต้องเป็นโรคร้ายแบบนี้.."ถ้าทราบว่ารักษาไม่ได้..ก็อาจไม่รักษาค่ะ..นอนรอความตาย..ดีกว่า..แล้วก็ปลงชีวิตให้ได้.."อาจคิดไม่เหมือนกันค่ะ..และเขียนพินัยกรรมไว้ช่วยเอาเงินไปทำบุญให้ท่านเจ้ากรรมนายเวรด้วย..เผื่อจะหมดเวรหมดกรรมไปในชาตินี้เลย..อิๆๆ...(ความคิดและความเชื่อส่วนตัวค่ะ)
- อิๆนิตรสารเล่มนี้วางขายหรือยังค่ะคุณพี่..จะไปช่วยอุดหนุนค่ะ..แหม..ขึ้นปกได้สวยดีค่ะคุณพี่อุบล
ด้วยความเคารพรัก
หนูหมูอ้วนเองค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ทุกวันนี้ มะเร็งบางอย่างรักษาได้ค่ะ
แต่ถ้ารักษาไป โรคไม่ตอบสนองกับยาเคมีบำบัดที่ใช้ในการรักษา แพทย์จะรักษาให้เราไม่ทุกข์ทรมาน ไม่ให้เจ็บปวด
แต่ดีค่ะถ้าเรารู้ว่า..เราอยู่ในระยะสุดท้าย ก็ตอนที่แพทย์บอกว่า โรคของเราใช้ยาเคมีบำบัดก็ไม่ได้ รังสีรักษาก็ไม่ได้ นั่นแหละคือ โรคมะเร็งระยะสุดท้าย รีบเขียนพินัยกรรมไว้เลยค่ะ
นิตยสารของพี่ มีที่นี่ที่เดียวค่ะ ดูได้ไม่มีขายค่ะ
ขอบคุณ ที่มาให้กำลังใจแต่เช้าค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.อุบล
- ชีวิตของคนไข้แจ่ละราย อยากที่จะอธิบายจริงๆนะคะ
- บางครั้ง ความจริง กับสิ่งที่อยากได้ มักจะสวนทางกัน
ฝากกำลังใจมาให้ผู้ป่วย และ พยาบาลที่ช่วยประคับประจอง จิต ครับ
เป็นกำลังใจให้ คุณลุง สู้กับชีวิตค่ะ
จะรออ่านบันทึกต่อไปนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- ถ้าผมป่วยแล้วเมียจะทิ้งมั้ยเนี่ย ดีนะยังไม่มีเมียครับ
- อ่านแล้ว เสียวๆ
- สวัสดีครับแวะมาอ่านครับ
สวัสดีคะ่ พี่แก้ว
แม้ วันหยุด พี่ก็ไม่ได้หยุดทำความดี
เป็นคุณลุงที่โชคดีที่มีคนช่วย ขอให้คุณลุงมีกำลังใจต่อสู้โรคร้าย
คุณลุงต้องมีจิตใจที่เข้มแข้งมากๆ เข้าใจสถานการณ์ที่ตนกำลังเป็นอยู่
คุณลุงทำดีแล้ว ขอเอาใจช่วยอีกคน
สวัสดีค่ะป้าแดง
ชีวิตคนเรา โดยเฉพาะคนไข้ เป็นชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย น่าสงสาร น่าเห็นใจ
เราช่วยเขาได้บ้าง เป็นกุศลมากเลยค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์ JJ ด้วยค่ะ
เรามีคุณหมอดีดี ทำเพื่อผู้ป่วยน่านับถือมากค่ะ คือ อาจารย์เอ๋ นอกจากเก่งแล้วยังดีด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ jantaluck
เมื่อเช้า ดิฉันไปคุยกับลุงคนไข้อีก ลุงบอกนอนไม่หลับ ปวดหัวมาก แขนข้างที่ตัดออกแล้วยังปวดเหมือนมีแขน หนักกว่าแขนจริงเสียอีก
ดิฉันจึงบอกว่า ลุงกินยาแก้ปวดหรือยังคะ ทานข้าว ทานโอวัลติน เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ เราได้แต่ปลอบใจคนไข้ของเรา
สวัสดีค่ะ
ที่จริงผู้หญิงไทย สามีป่วยจะมาเฝ้าดูแลตลอดเวลา มีส่วนน้อยมากที่ภรรยาจะทิ้งสามี แต่กรณีนี้คนไข้ขอหย่าก่อน ภรรยาจึงยอมหย่าค่ะ
ดีนะที่ยังไม่มีคู่ ค่อยๆหาดีดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณพนอ
การดูแลผู้ป่วยเป็นงานของเราค่ะ
เราต้องทำทุกครั้งที่มีโอกาสค่ะ
ขอบคุณ ที่มาให้กำลังใจและแง่คิดดีดีค่ะ
- รอติดตามครับพี่
- ผมพบว่าพี่บลสนใจรายละเอียดคนไข้ดี
- การรักษาทางใจดูจะง่ายกว่าการรักษาทางใจนครับพี่
- เป็นคนจนนี้ลำบากจัง
- ป่วยก็รักษาลำบากไม่มีเงิน
สวัสดีค่ะ
รอติดตามนะคะ เพราะยังไม่จบ ตอนนี้คุณลุงคนไข้ กำลังรอให้ยาเคมีบำบัด
คุณหมอกำลังทำเรื่อง ขอใช้ยา ถึงแม้ว่าหมอจะใช้เงินหมอซื้อยาให้ผู้ป่วยเองก็ตาม
พยาบาล มีหน้าที่ประสานงานกับแพทย์และเภสัชฯและคนไข้ เพื่อให้ทุกอย่างดำเนินไปได้ คือ ได้ยามาแล้วฉีดยาให้คนไข้ แล้วสังเกตุอาการต่างๆค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้ มองเห็นคนอื่นบ้างค่ะ
เพียงแต่ ในความคิด เมื่อเห็นน้องชายกับน้องสะใภ้ทะเลาะกัน แยกทางกัน จะพูดเสมอว่า ก็ขอให้เห็นว่าเขามีความสุข ก็พอใจแล้ว ถึงแม้เขาจะอยู่กับเราไม่ได้ก็ตาม แต่ก็ ..ดีกว่า..จากกันชั่วชีวิต..มันเศร้ามากค่ะ
สวัสดีค่ะครูเอ
ทุกอย่างถ้าเราคิดว่า ปัญหาเราใหญ่มาก เราจะเครียดมาก
ถ้าเราไปมองปัญหาคนอื่นที่ใหญ่กว่า เราจะรู้สึกว่าปัญหาที่เราพบมันไม่มากเลยค่ะ