การ "เปลี่ยนแปลง "

 ตั้งแต่วันเสาร์ที่ผ่านมาแทบจะเขียนได้ว่าเกิด "การเปลี่ยนแปลง" ครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์การทำงานของผู้เขียน เป็นการเปลี่ยนแปลงระบบโปรแกรมภายในหน่วยงานเคมีคลินิก แม้ผู้เขียนไม่ได้เขียนความรู้สึกและความเป็นจริงไว้ตั้งแต่แรก แต่ก็ยังกะเพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ

 

จำได้ว่าเช้าวันแรกวันเสาร์ที่ 8 มี.ค. 51 โปรแกรมเปิดไม่ได้ ต้องเรียก พี่กิตติภูมิ เมื่อ เปิดได้ก็ทำไม่ถูก เรียกพี่เขาอีกแล้ว ใบ print บ้างไม่ print บ้าง การทดสอบหาย ผลการทดสอบไม่ครบ การรายงานผล ลงผล  เรียกพี่เขาตลอด และอื่น ๆ อีกมากมาย วันแรกทำไปปรับกันไป แต่โชคดีว่าพี่เขาอยู่กับเราเกินครึ่งค่อนวัน พี่เขามาก่อนผู้เขียนทำงานซะอีก ยอมรับว่าเมื่อพี่เขาจะกลับชักปอดแหก จึงอดขอสายตรงพี่เขาไม่ได้ (โชคดีที่พี่เขาไม่ให้) แต่ต่อมาไม่นานก็รู้ว่าพี่เขาก็ไม่ได้ไปไหนไกล แต่กลับไปสังเกตุการณ์ที่หน่วยงานพี่เขาเอง และตั้งแต่วันนั้นผู้เขียนก็เก็บรวบข้อมูลและสังเกตุการณ์การเปลี่ยนแปลง..ไปเรื่อย ๆ 

 

จะเรียกว่า “หน้ามือเป็นหลังมือ” ก็ยังน้อยไป  แม้แรกๆ  อาจไม่มีใครพอใจถูกใจไปซะทั้งหมด แต่ผู้เขียนบอกตามตรงว่าไม่เคยกลัวการเปลี่ยนแปลง และอดที่จะชอบ ไม่ได้ เพราะคิดเสมอว่า สิ่งที่เปลี่ยนก็ต้องเป็นสิ่งที่ดีขึ้นแน่นอน การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ประมาณว่า “ได้หลาย ๆ อย่างไม่เสียสักกะอย่าง ” 

 

สิ่งที่ได้ มีอะไรบ้าง

 

1. เราไม่ต้องลงทะเบียนเองอีกต่อไป แพทย์สั่งตรวจอย่างไรก็จะขึ้นรายการทดสอบตามนั้น เราไม่ต้องเลือกการทดสอบตามคำสั่งแพทย์ซึ่งเดิมก็มีปัญหาขาด ๆ เกิน ๆ และรายละเอียดอีกมากมาย แต่ถ้าถามว่าลดงานรึเปล่า ก็ขอบอกว่าเปล่า แต่เราต้องเพิ่มความระวังมากขึ้น ในการตรวจสอบความถูกต้องของการให้ Lab. No. เพราะโปรแกรมใหม่ run No. โดยอัตโนมัติ และถ้าถามว่าคนว่างงานหรือไม่ก็เปล่าอีก (แต่ก็อาจพูดได้ว่ามีเวลาเหลือบ้างเป็นช่วง ๆ  และช่วงบ่ายอาจมีเวลาว่างมากขึ้น) เพราะ patch barcode 1 คน ตรวจสอบ Lab. No. และให้ Lab. No 1 คน)
2. เราได้หลาย ๆ สิ่งหลาย  ๆ อย่างที่เราอยากได้มานาน พูดอะไร ขออะไร ก็ได้ นับว่าเกินคาด เพราะไม่คาดคิดเลย อย่าง Note บอกการทดสอบพิเศษทำวันไหน (ซึ่งพี่กิตติภูมิบอกจะทำให้) ตั้งแต่เปลี่ยนระบบ รู้สึกว่าพวกเป็นลูกช่างขอเหลือเกิน ดีว่าไม่เหลือขอ ขอโน่นขอนี่ จนชักกลัวว่าคนทำจะโกรธ  ถึงโกรธเราก็ขอไว้ก่อนล่ะ ได้ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่สรุปว่าที่ขอมาได้เกือบทั้งนั้น
3. เราได้ระบบ interface ของเครื่อง ๆ อีกหลาย ๆ ตัว อย่างน้อยก็เครื่องใหม่ Modular และ Elecyse แม้ยังไม่สมบูรณ์ดีนัก เข้าบ้างไม่เข้าบ้างก็เถอะ อาจเพราะระบบโปรแกรมของบริษัทก็เป็นได้ และบางการทดสอบที่เมื่อก่อนเรา key in เอาเอง อย่างปัสสาวะ และ LDL-c เป็นต้น
4. เราได้เครื่องคอมพิวเตอร์สำหรับจุดลงผลเพิ่มขึ้น รวมแล้ว 6 เครื่อง แบบว่าสะใจมาก จากเดิมต้องเข้าคิวรอลงผล เล่นเก้าอี้ดนตรี ตอนนี้จะใช้เครื่องไหนดีหนอ !!!
5. เราได้พูดคุยโต้เถียง เอ๊ย ระดมสมองกันแทบทุกวัน บางวันอาจหลายหน เพื่อสิ่งที่ดีกว่า เป็นการปฏิสัมพันธ์ที่ดี 
6. ได้ปัญหา จึง ได้เรียนรู้ ทุกวัน เพราะมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลง เพิ่มเติม (สิ่งที่ดีขึ้น) ขาดหาย (สิ่งที่ไม่จำเป็น) โดยเฉพาะช่วงแรก ๆ เรามีปัญหาแทบไม่ซ้ำกันแต่ละวันจนถึงขณะนี้ก็มีบ้าง บางคนมีวิธีการแก้ไขก็นำมาแลกเปลี่ยนแนะนำให้กันและกัน

***สิ่งที่เปลี่ยนแปลงสำคัญสุด ๆ นั่นก็คือ "เปลี่ยนแปลงความรู้สึก" ที่มีต่อระบบโปรแกรม แต่ที่สำคัญมากกว่ามาก ๆ ก็คือความรู้สึกที่มีต่อโปรแกรมเมอร์ คุณกิตติภูมิ เพราะพี่เขาอดทน ใจเย็น ฟัง ฟัง รับฟัง แล้วก็ทำให้อย่างไม่คาดคิด จนพวกเราหลายคนอดชื่นชมไม่ได้ ***

 

ยอมรับว่ากว่าจะถึงวันนี้ เหมือนได้ผ่านวิกฤตการณ์วันสิ้นโลก  โดยเฉพาะวันเสาร์แรก  ได้ยินผู้ใช้บริการท่านหนึ่งบอกว่า ฟ้าจะถล่ม แผ่นดินจะทลาย ทำไมต้องเปลี่ยนแปลงในวันนั้น (ผู้เขียนรับโทรศัพท์พอดี) เผอิญว่าวันนั้นเปลี่ยนระบบ ประกอบกับเครื่องอัตโนมัติมีปัญหา ทำให้ผู้รับบริการรอคอยเป็นเวลานาน เมื่อเปรียบเทียบวันนั้นช่างต่างจากวันนี้ แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นมาได้ทั้งหมดก็เกิดจากการพูดคุย กับคุณกิตติภูมิเจ้าของโปรแกรม ซึ่งฟังและพร้อมจะให้ และเข้าใจ อย่างมีเหตุและมีผล  ชื่นชม และชื่นชอบ กับ "การเปลี่ยนแปลง" นี้

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ยินดีด้วยค่ะกับระบบใหม่ ระบบดี งานเดินดี ทุกคนสบายใจค่ะ :-)

[รศ.พญ. ปารมี ทองสุกใส]

ขอบคุณคุณแหม่มมากค่ะ ที่รายงานอย่างละเอียด และ สัมผัสได้ถึงบรรยากาศ จะเรียกว่า "สมานฉันท์" จะหนักไปไหม?

ยินดีด้วยค่ะ