ต้องเดินมากขึ้นนะหมอ....
สวัสดีครับ
ต้องเดินมากขึ้นนะหมอ
เป็นคำแนะนำที่ทรงคุณค่าและมีฟลัง และให้สติต่อคนทำงานพัฒนาอย่างผมมากครับ
เป็นคำแนะนำหลังการประชุมวาระคุณภาพครั้งที่สาม
เมื่อท่านผู้อำนวยการซึ่งเป็นนักพัฒนาองค์กรที่มีความสามารถหลากหลายและไม่ติดกรอบ ได้เข้าร่วมสังเกต และเฝ้ามองผู้คนที่สื่อสารกัน มีเนื้อหาและวาระการประชุมหลายเรื่อง และเราก็นั่งล้อมวงกัน แบบสบายๆ
แต่สิ่งที่สัมผัสได้และท่านได้ปรารภขึ้นคือ...
หมอ(ผมและทีมฟา) ต้องเดินเข้าไปทำความเข้าใจ และทำงานเชิงรุกมากกว่านี้
เพราะท่าน Dx แล้วจากเรื่องราวที่ประชุมว่า วาระความเข้าใจต่อกระบวนการพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาลนั้นยังไม่เพียงพอ ยังอยู่ในระดับที่ยังไม่สามารถเคลื่อนไปเองได้
จริงๆแล้วแม้ว่าเราจะผ่านบันใดขั้นที่สอง หรือทำมาหลายปีก็ตาม
ตาสว่างขึ้นครับ และเป็นบทสรุปที่ทำให้เราผู้ปฏิบัติงานชัดเจนมากขึ้น
แม้ก่อนนี้บางครั้งเราจะรู้บ้าง แต่ทักษะการมองจุดสำคัญและภาพรวมอาจจะไม่ดีพอ
ผมถือว่านี่เป็นการสะท้อนข้อมูลที่ทรงคุณค่า และเป็นบทบาทที่สำคัญของผู้นำ
เป็นการสั่งงานแบบไม่รู้ตัว เหมือนบอกเล่า และเป็นกัลยาณมิตร
หลายวันผ่านไป ผมขบคิดและมุ่งมั่น
จะเดินมากขึ้นด้วยตนเอง....
เป็นการเดินเพื่อให้กำลังใจ ให้แนวทางและรับทราบปัญหาในเรื่องที่เกี่ยวข้องทั้งหมดต่อกระบวนการทำงานและกระบวนการพัฒนา ซึ่งเป็นหน้าที่โดยตรงของผู้ประสานงานครับ
เพราะว่าที่ผ่านมาเรามัวแต่ด้อมๆมองๆไม่กล้าเข้าไปทักทายหน่วยงาน เพราะความไม่มันใจ ไม่แน่ใจ
แต่ตอนนี้บรรยากาศขององค์กรน่าจะพร้อมแล้ว ต่อการเเลกเปลี่ยนเรียนรู้นี้
ได้ผลอย่างไร จะมาเล่าสู่กันฟังครับ...
ความเห็น (5)
สวัสดีคะคุณหมอ ขออนุญาตแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในเรื่องการเดินทางสู่โรงพยาบาลคุณภาพ ของโรงพยาบาลหนองจิก
... เราเป็นโรงพยาบาลที่เดินไปสู่โรงพยาบาลคุณภาพ ด้วยความสับสนพอสมควร ถ้าเปรียบเทียบกับการเดินป่า ก็ไม่มีคนนำทาง อาจมีเข็มทิศติดตัวอยู่บ้าง แต่ก้สอบตกวิชาลูกเสือ และเนตรนารี เราจึงดูเหมือนว่า วังวนที่เราเดินไปสู่โรงพยาบาลคุณภาพ น่าปวดหัวพอสมควร
.... เราใช้วิธีทำเท่าที่รู้จากหนังสือ , จาก Internet จากการอบรมบ้าง แล้วทบทวน ประเมินตนเอง ... เดินเข้าหาทีมเยี่ยมสำรวจ ขอการเยี่ยมสำรวจจาก พ.ร.พ ท่ามกลางความไม่พร้อม และเราก้ได้พบว่าเรายังมีเส้นทางอีกยาวไกล
.....ค่อนข้างเสียขวัญ พอสมควร แต่ก็ยังเดินตามเส้นทางที่คิดเว่าใช่ ตั้งเวลาให้กับตนเอง แล้วเดินเข้าหาทีมเยี่ยมสำรวจซ้ำ ขอรับการ เยี่ยมสำรวจ ในครั้งที 2 มีการบาดเจ็บกันพอสมควร ยิ่งทำ ยิ่ง ไกล ต้องหาซื้อผ้าเช็ดหน้า แจกทีมงานเพื่อซับน้ำตากันไปหลายโหล แล้วเราก็เดินเข้าสู่การรับรอง ... ซึ่งครั้งนี้ ทีมเยี่ยมสำรวจคงเห็นได้ว่า เราเริ่มเข้าใจถึงกระบวนการคุณภาพ บ้างแล้ว ซึ่งนั้นไม่ได้หมายความว่า โรงพยาบาลของเรา จะมีคุณภาพ จริงแท้แล้วหรือ หลังจากที่เราได้รับการรับรอง ฯ เราก็พบว่า มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นสำหรับการเดินทางที่แท้จริง สำหรับคำว่าคุณภาพ
... โรงพยาบาลคุณภาพ กับความคาดหวังของผู้ป่วยในพื้นที่ที่ยังมีช่องว่างอีกมากมาย ความยากยิ่งกว่า ...คือการรวมความเป็นคุณภาพ กับความเป็นมนุษย์ของผู้ป่วยเข้าด้วยกัน ....
-บางที่หลงป่า
-บางที่ขึ้นเขา
-บางที่ตกเหว
-บางที่กำลังปลูกป่า ล้อมเมือง
แต่ถึงอย่างไร "ทุกหนทางย่อมมีทางออก"
เชื่อมั่นในศรัทธาและความมหัศจรรย์ของมนุษย์ค่ะ
น้องหมอเป็นคนเรียนรู้จริงๆ ดีมากเลย อย่างนี้ก็ไม่มีอะไรเป็นปัญหาที่ใหญ่อีกต่อไป ครับ
สวัสดีครับอาจารย์
ขอบคุณมากๆครับ
ใช่แล้วครับ กับ
โรงพยาบาลคุณภาพ กับความคาดหวังของผู้ป่วยในพื้นที่ที่ยังมีช่องว่างอีกมากมาย ความยากยิ่งกว่า ...คือการรวมความเป็นคุณภาพ กับความเป็นมนุษย์ของผู้ป่วยเข้าด้วยกัน ....
