ใช้ gotoKnow ต่างสมุดบันทึกผลงานและคุณงามความดี
บันทึกความดีเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง
วันนี้ได้รับหนังสือราชการฉบับหนึ่งเกี่ยวกับการบันทึกความดีที่มีใจความสำคัญว่าให้ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาและพนักงานราชการทุกคนในสังกัด กศน.บันทึกผลงานและคุณงานความดีกัน และส่งสรุปบันทึกผลงานและคุณงามความดี ปีละ 2 ครั้ง คือกลางปีครั้งหนึ่งและเมื่อสิ้นปีงบประมาณอีกครั้งหนึ่ง
วัตถุประสงค์ของการให้บันทึกผลงานและคุณงามความดีนัยว่าเพื่อให้เป็นไปตามเจตนารมย์ของวาระแห่งชาติด้านจริยธรรม ธรรมาภิบาลและการป้องกันการทุจริตและประพฤติมิชอบในราชการตามมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 19 ธันวาคม 2549 ที่ต้องการส่งเสริมให้ข้าราชการได้ประพฤติสิ่งที่เป็นคุณงามความดีในราชการให้ดียิ่งขึ้นไป และสร้างกำลังใจแก่ข้าราชการที่ได้ประพฤติดังกล่าว โดยให้ผู้บังคับบัญชานำไปประกอบการพิจารณาเรื่องการบริหารงานบุคคลต่อไป ดังนั้นข้าราชการจึงบันทึกพฤติกรรมหรือเหตุการณ์สำคัญในการปฏิบัติราชการที่เป็นคุณงามความดีทั้งระดับที่ได้ปฏิบัติตามวินัย จรรยาบรรณ งานในหน้าที่หรือตามที่ส่วนราชการกำหนดก็ได้ หรือระดับที่เกิดคุณค่าหรือคุณงามความดีที่เป็นผลต่อข้าราชการ ประชาชน หรือส่วนราชการ หรือผลสัมฤทธิ์ของทางราชการต่อไปอีกก็ได้
จะเห็นได้ว่าสมุดบันทึกผลงานและคุณงามความดีดังกล่าวถูกกำหนด หรือถูกวางน้ำหนักให้มีบทบาทสูงถึงขั้นขับเคลื่อนวาระแห่งชาติ อะไรจะยิ่งใหญ่ปานนั้น
ใครจะว่าเว่อร์ไป หรือเป็นไปไม่ได้อย่างไรก็ตามแต่ แต่ผมก็ยังนิยมชมชอบอยู่ว่าสมุดบันทึกผลงานและคุณงามความดีนี้จะสามารถทำให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่ว่าได้ ถ้าทุกคนทุกฝ่ายจะได้ร่วมกันทำอย่างจริงจัง
ที่กล่าวเช่นนี้เพราะผมเชื่อว่าคนเราจะบันทึกอะไรได้นั้นจะต้องมีผลงานหรือคุณงามความดีปรากฏมาก่อนเสมอ ไม่ใช่บันทึกส่งเดชได้ ถ้าไม่มีผลงานหรือคุณงามความดีมาก่อน ก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาบันทึกเหมือนกัน ผมเคยให้เหตุผลทำนองนี้กับหลายผู้คนมาแล้วเมื่อเขาเหล่านั้นว่ากล่าวผมว่าไม่เห็นทำงานอะไร เห็นแต่เขียนบันทึกบล็อก gotoKnow
เมื่อเขียนมาถึงบันทึกบล็อก gotoKnow ก็ทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่าบันทึกบล็อก gotoKnow นี่แหละคือเครื่องมืออย่างดีให้กับเราที่จะเรียกผลงานและคุณงามความดีที่เราได้บำเพ็ญมาแล้วขึ้นมาใช้ประโยชน์
ใครจะบันทึกร่องรอยผลงานและคุณงามความดีเอาไว้ในรูปแบบใด ชั่งจดชั่งจำรูปแบบไหนก็สุดแล้วแต่แต่ละบุคคล ของใครก็ของคนนั้น
แต่สำหรับผมแล้วบันทึกบล็อก gotoKnow คือสมุดบันทึกผลงานและคุณงามความดีของผม ผมสะดวกที่จะใช้บันทึกนี้แกะรอยผลงานและความดีของผมครับ
บันทึกมาเพื่อ ลปรร. ครับ
ความเห็น (22)
- คิดเหมียนกันเลยค่ะ ครูนง
- ตอนนี้ งานเกือบทั้งหมด ก็ฝากไว้ใน G2K
- แต่ความดีไม่ค่อยเขียน
- เอ พูดเรื่องเดียวกัน หรือเปล่าคะเนี่ยะ อิอิ
- ลืมชม Title ยอดหญ้า (ใช่ไหมคะ)
- สวยจริงๆ
คุณหมอนนทลี ผู้มีผลงานและมากด้วยคุณงามความดี
title สวยๆข้างบน ผมก็เพิ่งเห็นเมื่อตอนเข้ามมาบันทึกนี่แหละครับ ไม่ได้ทำเอง น่าจะคุณน้องมะปรางเปรี้ยว ทีมดูแลระบบมังครับ อาจจะเบื่อฝูงปลาทูเมใท่แล้ว เขาจึงเปลี่ยนให้ ผมเปล่าเปลี่ยนเองครับ
คุณน้องมะปรางเปรี้ยวหรือเปล่าไม่ทราบ ตามแกะรอยคุณงามความดีเขาคนนั้นต่อไปครับ
ขอบคุณและคิดุงนะครับคุณหมอ
เรียนคุณหมอเพิ่มเติมนิดหนึ่งว่างานผู้สูงอายุเวิร์คมากครับ ผมมีข้อมูล ยุ่งๆอยู่เลยไม่ได้เขียน ได้ข่าวว่าคุณหมอเมลล์ไปถามหมอกำไลเจ้าของโครางการแล้วใช่ไหมครับ เดี๋ยวถอดมาเป็นเล่มแล้วจะบอ กให้ส่งให้คุณหมอสักเล่ม รับปากคราบรับปาก
- จริงๆ ด้วย มีบริการใส่ภาพ Title ให้ด้วยหรือคะเนี่ยะ ไม่บอกก็ไม่รู้เลยนะคะ เพราะว่ามัวเมา กับการใส่ภาพ blog ของตัวเองอยู่
- น้องมะปรางเปรี้ยว และทีม นี่ช่างน่ารักจริงๆ ถ้าอยู่ใกล้ๆ ก็จะไปตามประกบตัวจีบเลยละค่ะ
- ปีนี้ 2551 มีแววค่ะ ว่าจะได้ไปเมืองนครฯ ... เพราะทำโครงการลงที่ ศูนย์อนามัยที่ 11 นครฯ (หมอเอ๋) ... ถ้ามีโอกาส จะต้องไปตามเจาะลึกเรื่องเล่าของทีม ครูนงเมืองคอน แน่นอนเลยนะคะ
คุณหมอนนลี
ยินดีต้อนรับสู่นครศีธรรมราชครับ
คน ศรช.ภูดอย
เห็นด้วยอย่างยิ่งที่ ชาว กศน.หรือชาวนักจัดการเรียนรู้ใด ๆ จะใช้สื่อสารบล็อกในการบันทึกความดี และแลกเปลี่ยนเรียนรู้
และควรเสนอภาพของ KM ในสัดส่วนที่มากกว่า Diary ส่วนตัว บางครั้งมอบงานให้ลูกทีม เรียกชื่อเล่น ครูคนนั้นคนนี้ และเขียนภารกิจตนเองในวันนั้น
ไม่ได้ผิดหวังนะคะ แต่อยากเห็นชาว กศน.แสดง KM ใน กศ.นอกระบบ กศ.ตามอัธยาศัยเพิ่มขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
คนเราจะบันทึกอะไรได้นั้น จะต้องมีผลงานหรือคุณงามความดีปรากฏมาก่อนเสมอ ไม่ใช่บันทึกส่งเดชได้ ถ้าไม่มีผลงานหรือคุณงามความดีมาก่อน ก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาบันทึกเหมือนกัน
เห็นด้วยค่ะการบันทึกเรื่องราวต่างๆในG2K สามารถบันทึกงานที่เราทำ สรุปผลงานของเราได้ด้วย เพราะได้ใช้ประโยชน์จากบันทึกของตนเองเป็นประจำค่ะ
ยังได้ประโยชน์อีกคือ อาจมีคนมาอ่านและให้ความเห็นกับเรา เรายังสามารนำข้อเสนอแนะไปปรับปรุงการทำงานเราได้อีกด้วย
ดังนั้นการพิจารณาความดี น่าจะนำมาพิจารณาความดีได้เหมือนกันนะคะ
- เอ้อ ไม่เคยเขียนเรื่องงานเลย
- หนักไปทางเรื่องเบาๆเขียนแล้วมีความสุขมากกว่า
- อิอิ ถ้าคนอ่านยิ้มได้ด้วยยิ่งปลื้มนะคะ
เรียนครูนง
ผมสมัครบล็อคนี้ แบบบังเอิญ ทราบมานานแล้ว
ไปกรุงเทพฯคราวนี้ว่างนิดหน่อย จึงเขียนมาถึงครู
แนะนำกันบ้างนะครับ เมื่อเจอกันคราวหน้า
ณรงค์
มายกมือขอเป็นพวกเดียวกับครูนงเรื่องเขียนความดีค่ะ และมายกมือเห็นด้วยกับครูนงว่าคุณหมอนนท์กำลังทำดีโดยไม่ต้องบอกอยู่นะคะ กับเรื่องราวทั้งหลายที่นำมาเขียนส่งพลังให้ผู้คนได้รับรู้เรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้น ต้องบอกว่าทั้งครูนงและคุณหมอนนท์ทำความดีกับโอ๋คนหนึ่งล่ะค่ะ ได้รับมาเต็มๆทุกครั้งที่แวะเข้ามาอ่านบันทึก ต้องขอโทษมากๆที่หลายๆครั้งอ่านโดยไม่ได้แวะทักทายค่ะ ได้แต่เก็บความสุขไปเติมพลังให้ตัวเอง
สำหรับคุณ naree แม้ไม่ได้เขียนเรื่องงาน แต่ก็สร้างความสุขให้คนอื่นจากการเขียน แค่นี้ก็ถือเป็นบันทึกความดีสำหรับโอ๋แล้วเหมือนกันค่ะ
คุณ คน ศรช.ภูดอย
ขอบคุณที่เข้ามาให้ความเห็น นับว่าเป็นความเห็นที่มีประโยชน์มาก ใครจะนำความคิดไปต่อยอดอย่างไรก็สุดแล้วแต่เถอะนะครับ จะเน้นเนื้อหา ลีลาไลฟ์สไตล์ หรือจะอย่างไรก็ย่อมได้ ไม่ผิดกติกา เพราะพื้นที่ตรงนี้เปิดกว้างให้แล้ว ผมคิดว่ามเวีตรงนี้เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ บล็อกเกอร์แต่ละคนก็ต้องเรียนรู้ เรียนรู้จากชาวบล็อกด้วยกัน หรือจะเรียนรู้จากเหตุการณ์ใดก็แล้วแต่ ยืนยันว่าจะต้องเรียนรู้อย่างแน่นอน แต่ว่าการเรียนรี้จะให้เห็นผลเร็วไวมันก็ยากอยู่ จริงไม๊ครับ ให้เวลา และโอกาสกันหน่อยดีกว่านะครับ
หลายคนที่ทำงานแนวการจัดการความรู้บอกว่าเข้าใจและรู้เรื่อง KM ได้ดีที่สุดก็จากวิธีการเขียนบันทึกบล็อกนี่แหละครับ การพัฒนาตนเอง การเรียนรู้ตนเองอย่างที่คุณ คน ศรช.ภูดอย บอกมา ก็ข้อเป็นบทเรียนหนึ่งที่ชาวบล็อกเกอกร์ โดยเฉพาะชาว กศน.และการศึกษาตามอัธยาศัย ที่คุณ คน ศรช.ภูดอย ระบุมา จะต้องเรียนรู้และปรับปรนตนเอง
ขอบบคุณ คน ศรช.ภูดอย ที่บอกบทเรียนให้ แต่บล็อกเกอร์ท่านใดจะนำพาหรือไม่ก็เป็นอิสระของเขาเหล่านั้นครับ
อยากให้คุณ คน ศรช.ภูดอย เปิดบล็อกด้วยจังเลยจะได้แลกเปลี่ยนกัน หรือว่าเปิดแล้ว อยู่ที่ไหนบอกหรือลิ้งค์มาก็ได้
ขอบคุณมากครับ
อ.อุบล ครับ
ครับ ถูกต้องเลยครับและเห็นด้วยทุกประการครับว่าบันทึกมีประโยชน์มากมายจริงๆ
อ. naree suwan ครับ
เขียนยากนะครับในแนวที่อาจารย์เขียนนะ ผมอ่านแล้วเพลิดเพลินเลย
สิ่งที่สะท้อนออกทางบล็อกมันได้หลายอย่างนะครับแล้วแต่จุดมุ่งหมายของแต่ะละคน จะเป็นความรู้ หรือความรู้สึก หรือ....
มีประโยชน์ทั้งนั้นแหละครับ
ขอบคุณที่อาจารย์ส่ง สคส.มาให้
น้องดำ ณรงค์ คงมาก
ดีใจที่เปิดบล็อกแล้ว
เจอกันค่อยคุยกันนะครับ
ไม่ทราบไปกรุงเทพเสร็จภารกิจกลับนครวันไหนครับ
สวัสดีครับ อ.โอ๋
เห็นด้วยทุกประการเลยครับว่าถ้าเจตนาดีตั้งใจดีที่จะหยิบยื่นอะไรให้ใครจะเป็นสิ่งของหรือความรู้ มีประโยชน์ทั้งนั้นแหละครับ
ขอบคุณที่เข้ามาให้พลังใจทำความดีต่อไป
สวัสดีครับครูนง
ห่างหายกันไปนาน แต่ครูนงยังคงอยู่ในใจผมตลอดเวลา เรื่องนี้ครูนงไปไกลกว่าผมมาก ผมคิดแค่เพียงจะนำบันทึกที่เป็นประโยชน์ไปใส่ไว้ในหนังสือที่ระลึกวันเกษียณอายุราชการ แต่ครูนงลงลึกถึงการบันทึกความดี ตามโครงการข้าราชการไทยใสสะอาด คิดได้อย่างไร
ส่วนตัวเห็นด้วยครับ เพราะไม่ว่าเราจะใช้
เรียนครูนง
เกิดการผิดพลาดทางเทคนิค ต้องขออภัย ต่อเลยนะครับ เพราะไม่ว่าเราจะใช้ Blog หรือเขียนด้วยรายมือ หรือจานด้วยใบลาน เราก็ต้องทำอยู่ดี ข้อดีอีกประการหนึ่งคือการใช้ Blog บันทึกความดี คนอื่นสามารถเข้ามาอ่านได้ แสดงความคิดเห็นได้และนำไปเป็นแบบอย่างได้ ถ้าเขียนเรื่องไม่จริงก็จะได้รับการต่อว่าต่อขานและมีความละอายเกิดขึ้น
ข้อไม่ดีมีอย่างเดียวที่ผมเห็น คือไม่เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบ com หรือไม่เป็น com ก็เท่านั้นเอง เป็นกำลังใขให้ครูนงเสมอครับ
- สวัสดีครับครูนงและทุกท่านครับ
- มาช้าแต่มาทันเรื่องดี ๆ
- คิดตรงกับ คน ศรช.ภูดอย คือหมวดการศึกษานอกระบบ การศึกษาตามอัธยาศัย ที่ทาง G2k เปิดเพิ่มขึ้น ท่านบล็อกเกอร์ต่าง ๆ ได้ ลปรร KM มากหน้า สมดังคำว่า นอกระบบ และตามอัธยาศัย จริง ๆ แต่ชาวกศน.ที่อบรมบล็อกหลายร้อยพันท่าน ยังมิได้ใช้ทรัพยากรที่สำคัญส่วนนี้เท่าที่ควร
- และส่วนหนึ่งที่เขียนบันทึก (ชาว กศน.เรา) ก็เป็นดังที่ คุณคน ศรช.ภูดอย สังเกตุไว้ นั่นคือการทำนั่นทำนี่แล้วบันทึก ก็คงได้กรณีย์เรียนรู้ KM ได้ส่วนหนึ่ง
- แต่ทั้งนี้พวกเราก็ได้ชื่อว่าเป็น "มืออาชีพภาครัฐ" เป็นหน้าที่โดยตรง จึงควรที่ตัวแทนพวกเราอย่าง คน ศรช.ภูดอย จะตั้งหวังไว้
- ส่วนผมเองยังไม่ได้นำเสนอเรื่องราวในหมู่บ้าน ชุมชน ศรช. เลยครับ รู้สึกว่ายังขาด ๆ ส่วนนี้อยู่ แต่ไม่นานครับจะมีงานของ ศบอ.ซำสูง ขอนแก่น นำเสนอแน่นอน
- ขอขอบคุณครับ
สวัสดีครับครูนง
เห็นหลายคนบ่นเบื่อ...แต่ผมยิ้ม...เพราะเรานิยมจดบันทึกอยู่แล้ว...ความดีก็ทำกันอยู่ทุกวัน...ไม่เห็นยาก...เอาแบบฟอร์มมาก็เขียนได้เลย...ทุกอย่างอยู่ที่ใจที่เราเปิดยอมรับครับ
เมื่อวานผมพยายามขายความคิดในเชิงการเข้าหาตลาด ของหน่วยงานผลิตสื่อที่ตรงตามความต้องการของลูกค้า...ผมเสนอว่าทุกวันนี้มีชุมชนที่เขาร่วมมือร่วมใจกันทำให้ชุมชนกลับสู่วิถีแห่งธรรมชาติ...ถ้าไปช่วยเขาในส่วนนี้จะมีลูกค้าเพิ่มขึ้นและติดตามประเมินผลสื่อได้ง่ายขึ้นแต่ต้องลงไปหาเขา ไปช่วยเขาในด้านที่เราถนัด...ให้เขาสื่อสารถึงกันให้ได้ถ่ายทอดเชื่อมโยงกันให้ได้...เราเป็นหน่วยงานรัฐอยู่แล้วถือเป็นการช่วยประเทศชาติ...หลายคนก็คล้อยตาม...ผมจะติดตามดูต่อไปว่าเขาวางแผนการทำงานกันพันพรื้อ
โชคดีครับ
พี่น้อย ผอ.สมนึก ครับ
นี่พี่น้อยเล่นจะนำบันทึกผลงานและคุณงามความดีที่สั่งสม ซึ่งจดจารไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ไว้พิมพ์แจกในวันเกษียณอายุราชการ อย่างนั้นเลยหรือครับ
แต่ที่ในบล็อกที่พี่น้อยเขียนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันที่พวกเราอ่าน เราก็ได้เสพได้แลกเปลี่ยน ได้ประโยชน์เห็นคุณค่า ผมอยากให้พี่นำสิ่งดีๆที่จะแจกในวันเกษียณจดลงในบล็อกนี่แหละครับ ผลงานดีๆพวกเราจะได้เข้าถึงไม่ต้องวันเกษียณ อย่างที่พี่เขียนอยู่นี่แหละครับ
บันทึกเด็ดๆก็นำไปรวมเล่ม อีดิตใหม่ แจกในงานเกษียณซึ่งถ้าพี่แจกก็จะแจกได้เฉฑาะคนเพียงไม่กี่คน เฉพาะคนที่พี่เชิญไปในงานเกษียณเท่านั้นที่ได้อ่าน ไม่แพร่หลาย ไม่ทั่วถึงครับ แต่ถ้าจดจารออนไลน์มันทันสมัยและกว้างไกลมากครับ
เออ! ผมก็ได้รู้อีกอย่างว่าบันทึกบล็อก gotoKnow นี่ก็มีประโยชน์คุณค่าต่องานเกษียณอายุราชการเหมือนกัน
แต่ ผอ.พี่น้อย เคยรับปากผมไว้ที่มุกดาหารว่าถึงจะเกษียณอายุราชการไปแล้ว ผอ.พี่น้อยก็จะยังเขียนบันทึกบล็อก gotoKnow
ไม่ทราบพี่น้อยยังจำได้อยู่หรือเปล่าครับ
ทวงสัญญาครับ
สวัสดีครับ ท่าน ผอ.ครูชา
ขอบคุณที่เข้ามาสนับสนสุนความคิด คน ศรช.ภูดอย ที่ว่าจะต้องสะท้อนความคิดความอ่าน ที่น่าจะได้นำเสนองาน กศน.และ กศน.ตามอัธยาศัย ซึ่งเป็นวิชาชีพของเราให้มากขึ้น ซึ่งผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง
แต่แหม ท่าน ผอ.ครูชาที่เคารพ คนที่ผ่านการอบรมแล้วไม่เขียนนี่ซิครับ แก้ไม่ตก ไม่รู้ทำอย่างไรให้เขาเข้ามาเขียน
การเขียนบันทึกก็เหมือนกับการฝึกทักษะอื่นๆนั่นและใช่ไหมครับ ต้องบ่อยๆ มันจะรักไปเอง
คิดถึงและขอบคุณ ผอ.ครูชา ที่เข้ามาแลกเปลี่ยน
สวัสดีครับ ท่าน นายช่างใหญ่
ผมเห็นหน้านายช่างใหญ่ทีไรแล้ผมก็นึกถึงห่านฝูงนั้นทันที นิทานเรื่องฝูงห่านครับ ไม่ใช่ห่านอื่นใด มันให้ข้อคิดที่ดีมากๆกับการทำงานเป็นทีมเวิร์ค
อย่างที่ ผอ.ครูชา บ่นไว้ในความคิดก่อนหน้าละครับ ว่า ชาว กศน.เรา ไม่ค่อยเข้ามาเขียนบันทึก ไม่ค่อยจะเข้ามานำเสนองานผลงาน คุณงามความดีกันเท่าที่ควร อบรมไปแล้ว อะไรไปแล้ว
รบกวนนายช่างใหญ่นำนิทานห่านฝูงนั้นอีกทีได้ไหมครับ ในเวอร์ชั่นที่โฟกัสมาที่ชาว กศนงและการศึกษาตามอัธยาศัยเราครับ หลายคนอาจจะยังไม่ได้อ่าน ตกลงไหมครับ
โอ ความคิดใหม่ ไอเดียใหม่ของนายช่างใหญ่เรื่องการผลิตสื่อ สุดเจ๋งจริงๆครับ
ขอบคุณนะครับ