บางครั้งคนเราก็ไม่รู้สึกตัวเองว่าคิดอะไร ทำอะไร แสดงความเป็นตัวตนออกมาเช่นไร ทุกอย่างที่แสดงออกมาเป็นธรรมชาติล้วน ๆ ดังนั้นบางครั้งท่วงท่า ทำนองเหล่านี้อาจไม่สวยงาม สวยสง่าดังที่เราหวังไว้ แต่หากการแสดงออกมานั้นออกมาจากกุศลจิต หัวใจที่บริสุทธิ์ที่ปรารถนาดีต่อผู้คนแล้ว ท่วงท่าทำนองเป็นเช่นไรหาใช่สิ่งสำคัญไม่ นี่คือความคิดอันดั้งเดิมที่ผมเป็นอยู่ นานนับสิบปี ที่อาศัยแต่ความจริงจังและจริงใจเท่านั้น
ผมไม่เคยสนใจท่วงท่าทำนองของตนเองทีแสดงออกมาเท่าใดนักตามประสาผู้ที่มีสัญชาตญาณดิบ ๆแบบกระทิง คิดอย่างไร เห็นอย่างไรก็แสดงออกมาอย่างนั้น คิดอย่างเดียวว่าเรามีความจริงใจ มีกุศลจิตที่ดีเท่านั้น....ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว...ท่วงท่า ทำนอง ที่แสดงออกมาอาจเป็นสิ่งที่ขัดต่อสายตาของผู้คน เป็นอุปสรรค เป็นขวากหนามให้ตนเองให้ไม่สามารถก้าวเดินต่อไป ผมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นดั่งการแสดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความจริง ความถูกต้องที่เห็นอยู่กับตา ยิ่งไม่สามารถปรุงแต่งท่วงท่าทำนองให้สวยงามได้ จึงได้แต่แสดงท่วงท่านนั้นอยู่เสมอมา มีแต่ผู้ที่มองลึกลงตรงจิตใจเท่านั้นจึงจะสัมผัสจิตอันเป็นกุศลนี้ได้
ตราบจนวันนี้หลังจากที่ผ่านคืนวัน ผ่านการคิด ผ่านการสอน กล่อมเกลามาบ้าง ทำให้ต้องติดตามควบคุมอารมณ์ ความรู้สึกตนเองคิดให้ช้าลง ทำให้ช้าลง และมองท่วงท่า ทำนองของตนเองและทำให้ช้าลง ถึงแม้บางครั้งต้องฝืนธรรมชาติตนเองบ้าง แต่ไม่ได้เสแสร้งให้เกิดท่วงท่าทำนองดั่งนั้นแน่นอน แต่กำลังฝึกฝนต่างหาก !!
ขอขอบพระคุณผู้ที่มีกุศลร่วมกันทั้งท่านสุพัฒน์และอาจารย์ ดร.นิภาพร ลครวงค์ มาโอกาสนี้ครับ
สวัสดีครับ....พี่กระท้อน
โห..มิบังอาจนะครับ เดี๋ยวบาปจะรับประทานนะครับ....
ต้องออกตัวก่อนเช่นนนี้ เพราะว่า....
ย้ำประเด็นสำคัญเดิมๆ คือ...ไม่มีพี่เป็นผู้ประคับประคองจิตนี้..
ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนแปลง เติบโต ขัดเกลาได้หรือเปล่านะครับ
พี่เป็นทั้งผู้ร่วมทาง เป็นครู..เป็นผู้ดูแลวาระ ของจิตยามที่ต่ำลงๆ
กุศลกรรมที่พี่ได้แสดงออกและกระทำที่ผ่านมานั้น...
กำลังเผยออกถึงการแสดง..ที่เป็นทางบวกต่อความดีงามที่พี่ให้กับผู้เดินทางคนหนึ่ง ที่ก็เปี่ยมไปด้วย โลภะ โทสะ โมหะ มากมายเช่นกันครับ....
พี่และผมต่างกำลังเอาโคลนออกจากตัวเรา เรากำลังขัดตัวเอง...
เพราะว่าตอนนี้มันเริ่มบาง..
พี่เริ่มเห็นธรรมชาติภายในที่บริสุทธิ์ ซึ่งท่านอาจารย์บอกว่าเรามีกันทุกคนนะครับ
จิตเดิมแท้นั้นดีงาม บริสุทธิ์ ....
แต่เพราะว่าเรามีอกุศล มีกิเลสมาครอบงำไม่รู้กี่มื่น แสน ชาตินะครับ...
เรากำลังชวนกันทำความดีครับ
เรากำลังชวนกันเขียนโลกใบใหม่ให้กับตนเอง....เหมือนผมที่มาเรื่อยๆครับ...
พี่ครับ พี่กำลังพุ่งไปสู่ทางสายเอกนะครับ....
ทุนเดิม ฐานเดิมที่พี่มีนั้นอาจจะหนุนส่งให้พี่ได้เข้าถึง ไปถึงสภาวะที่บริสุทธิ์
ทางจิตใจได้เร็วกว่าผมก็ได้นะครับ....^_^
ขอบคุณมากๆครับที่ถอดบทเรียนออกมาครับ...
เป็นการถอดบทเรียนที่สื่อถึงความเปลี่ยนแปลงภายใน....
เป็นการเปลี่ยนแปลงไปสู่สภาวะใหม่ สภาวะที่สูงขึ้น และเบาขึ้นของจิตนะครับ...
ขอให้ปฏิบัติให้มากๆ ไม่ต้องอ่านมากนะครับ เหมื่อนที่ท่านอาจารย์ว่าไว้...
สุดท้ายกราบขอบพระคุณมากๆครับ...^_^
ต่อไปนี้ถ้าผมชวนพูด แลกเปลี่ยนและผลของการปฏิบัติคงจะง่ายขึ้น และดีขึ้นนะครับ ผมเองก็จะได้เรียนรู้ร่วมกันนะครับ....
ขอโทษครับ ยาวไปหน่อย...
ใครนะนั่งอยู่ตรงกลางหน้าคุ้น ๆ
ดร.กระปุ๋ม นั่นเอง
- พอดีเพชรน้อย เป็นประเภท หนู คะ
เป็นกำลังใจให้ท่านกระทิงนะค่ะ
ให้กำลังใจทุกท่าน คนดีศรีสังคมครับ
-------------
ต้องทำงานร่วมกันอีกยาวไกลครับ
ท่านสุพัฒน์ครับกระผม
ท่านเป็นกระทิงที่เปลี่ยนแปลงได้มาก ๆแล้ว มาช่วยกระทิงอีกตัวหนึ่งให้รู้จักตัวเองมากขึ้น ก็ถือว่าเป็นกุศลนำกันแล้ว
ไม่รู้ว่าธรรมต้องอย่างไรบ้าง
แต่เริ่มรู้ว่าเราควรคิดอย่างไรหรืออาจต้องปรุงแต่งบ้างอย่างไร
เท่านั้น
สวัสดีครับ อ.เพชรน้อย
ได้สนทนาถึงอาจารย์กับท่านกะปุ๋มบ้างเล็กน้อย
ขอบคุณและยินดีรับทั้งน้ำใจและกำลังใจครับ
สวัสดีครับเอก
ขอบคุณจริง ๆ
ยินดีรับ
ยินดีที่จะขอ
และร่วมทำงานด้วยจิตอันเป็นกุศลต่อไป