Storytelling ของ "พี่จอย" : "ทำค่ะ..ทำต่อ แต่คงต้องใช้เวลาหน่อย"

หัวใจสำคัญของการพัฒนางาน คือการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

   บันทึกนี้เป็นการเล่าต่อค่ะ จากการทำกิจกรรมกลุ่ม 5 ของการสัมมนาฯ เพราะเรากำหนดกติกาไว้ว่าให้ผู้อายุน้อยเล่าก่อนไล่ลำดับอาวุโสทีหลัง คนสุดท้ายของการเล่าเรื่องจึงต้องมาตกที่ "พี่จอย" ที่น้องๆ(รวมพี่เม่ยด้วย)ให้ความเคารพนับถือและแอบชื่นชมในความ"น่ารัก"อีกต่างหาก

   พี่จอยรวมอยู่ในทีม "ลูกหิน" จัดทำโครงการ "ควบคุมคุณภาพสิ่งส่งตรวจทางจุลชีวฯ" ค่ะ ส่วนรายชื่อสมาชิกทีมนั้นก็ต้องขออภัยที่พี่เม่ยจำไม่ได้ทั้งหมด ถ้ามีสมาชิกของทีมท่านใดเข้ามาอ่านบันทึกนี้จะช่วยเพิ่มเติมในความคิดเห็น พี่เม่ยก็ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

   พี่จอยเล่าว่า "การทำงานของทีมส่วนใหญ่ก็เป็นการเก็บรวบรวมข้อมูล ปัญหาต่างๆ เพื่อนำมาประชุมหาวิธีแก้ไข เรายังทำไม่เสร็จค่ะ แต่ก็ยังทำอยู่ เพราะปัญหาเรื่องภาระงานที่ค่อนข้างมาก ทำให้เวลาในการที่จะมาวิเคราะห์ข้อมูลและดำเนินการต่อค่อนข้างลำบาก..."  เมื่อพี่เม่ยถามว่า แล้วพี่จอยยังทำต่อไหมคะ พี่จอยตอบทันทีด้วยเสียงที่มั่นคงว่า "ทำค่ะ..ทำต่อค่ะ แต่คงต้องใช้เวลาหน่อย.."

   ตรงนี้ค่ะที่พี่จอยแสดงให้น้องๆเห็นว่า ข้อจำกัดด้านเวลาไม่ได้ทำให้ ความตั้งใจ ของพี่จอย ลดลงเลย  พี่จอยยังคงมีความมุ่งมั่นทำงานพัฒนาอย่างต่อเนื่อง (continuous improvement) ซึ่งพี่เม่ยคิดว่าความต่อเนื่องนี่แหละ คือหัวใจสำคัญของการพัฒนางาน 

   พี่เม่ยจึงขอเป็นกำลังใจให้ทีม "ลูกหิน" (แหม..ถ้าครบ 5 คนก็น่าจะเป็น"หมากเก็บ" พอดี๊..พอดี)จัดทำโครงการต่อไป จนประสบความสำเร็จในที่สุดค่ะ ขอให้ท่องไว้ในใจเสมอว่า "หนูทำได้"

[ศิริ]

ผ่านมาเลยขอแซวพี่จอยหน่อยน๊ะค๊ะ อายุเป็นเพียงตัวเลข ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจ เห็นด้วยกับพี่เม่ย ค่ะพี่จอยเป็นคนน่ารักมาก เป็นแบบอย่างที่ดีมาก ไม่ได้สนิทกับพี่จอยหรอกน๊ะค๊ะ แต่ได้ยินที่หน่วยเคยพูดชมให้ได้ยินอยู่เสมอ