ทัวร์ชะโงกวันครึ่ง และ โคมลอยที่...พนมเปญ
หลังจากใช้เวลาสั้นๆแต่ประทับใจที่เสียมราฐ เราบินไปพนมเปญ เพื่อทำสิ่งที่เป็นจุดหมายหลักของการเดินทาง คือไปให้กำลังใจและร่วมเป็นเกียรติในการเปิดภัตตาคารฝรั่งเศสของเพื่อนชาวเขมร คือคุณ พอเล็ง แวน ที่พนมเปญ
ก่อนอื่นต้องเริ่มด้วยการทำตัวแบบนักท่องเที่ยวที่เพิ่งเคยมาพนมเปญเป็นครั้งแรก แน่นอนค่ะ ต้องไปชมพระบรมมหาราชวัง นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นที่กัมพูชา แล้วจับผู้เขียนมาปล่อยที่ตรงนี้ ก็คงนึกว่าอยู่ในเมืองไทย ดูศิลปะ และได้ยินเรื่องราวประวัติศาสตร์ของเขมร อดคิดไม่ได้ว่าแท้จริงเราก็มีความเกี่ยวพันกันเหมือนเครือญาติ
เห็นธงไทยปลิวไสว มาทราบภายหลังว่า สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯเสด็จในวันนั้นตอนสาย เขาเตรียมสถานที่ พวกเราเลยไม่ได้เข้าชมพระที่นั่งองค์นี้ซึ่งใช้เป็นที่ประกอบพระราชพิธีต่างๆและรับแขกบ้านแขกเมือง ชื่อพระที่นั่งนี้ก็คือ Preah Tineang Tevea Vinichhay (The Throne Hall)
เห็นทหารมาตั้งขบวนเตรียมตัว มีทั้งแต่งกายแบบตะวันตก และแบบประจำชาติ ดูทหารเขาโดยเฉพาะที่แต่งแบบประจำชาติ เดินแบบไม่ค่อยมีแรงเท่าไหร่
จากนั้นได้ไปพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ เจ้าหน้าที่สาวซึ่งทำหน้าที่อธิบายเขาทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยม เห็นความภูมิใจในชาติ ในงานที่ตนทำ ออกมาทางนัยน์ตา น้ำเสียง และท่าทางที่สุภาพแต่องอาจ พิพิธภัณฑ์ที่นี่คนละอารมณ์กับที่เสียมราฐค่ะ
เจ้าของภัตตาคารรู้จักกับอดีตท่านทูตกัมพูชาประจำประเทศไทย (ปัจจุบันท่านก็ยังมีตำแหน่งทางการทูตในประเทศกัมพูชา เป็น Ambassador At Large) ท่านเคยมาอยู่เมืองไทยห้าปี ชอบเมืองไทยและคนไทย พอทราบว่าคณะเรามา ท่านแจ้งว่าพาไปชมหมู่บ้านหัตถกรรมทอผ้าขาวม้า ที่อยู่ห่างใจกลางเมืองออกไป ไปทางบ้านท่าน เลยได้โอกาสไปแวะพักดื่มน้ำชากาแฟและชมบ้านท่านด้วย สวยมากและสงบเงียบ ออกแบบโดยนักออกแบบฝรั่งเศส สร้างด้วยไม้เป็นส่วนใหญ่ มีสระว่ายน้ำด้วย อยู่ริมแม่น้ำโขง ท่านปลูกผักสลัดทานเองด้วย
หมู่บ้านทอผ้าขาวม้าที่พากันไปชมนั้น ทอผ้าขาวม้าหน้าตาอย่างที่ตากบนราว เป็นลายตารางเล็กๆ เนื้อผ้าบางและทอไม่แน่นนัก ทำกันแทบทุกบ้าน มีคนในคณะซื้อมาเป็นตั้ง บอกว่าจะนำไปตัดทำผ้าเช็ดมือ คำนวณราคาผ้าขาวม้าหนึ่งผืนตกแค่ ๑๗ บาท ไม่เข้าใจว่าแล้วเขาจะรีบใช้เครื่องผลิตมากๆไปเพื่ออะไร มันไม่เหลือคุณค่าทางวัฒนธรรม จิตวิญญาณของผู้สร้างงานด้วยใจรักเลย แต่หากคิดว่ามาดูงานอุตสาหกรรมในครัวเรือน ก็พอรับได้
ท่านทูตเล่าว่าชาวบ้านพัฒนาเครื่องจักรที่ใช้ทอผ้านี้เอง เสียงดังกระหึ่มทั้งหมู่บ้าน สีที่ใช้ก็เป็นสีเคมีทั้งหมด
ท่านทูตชี้ให้ดูบ้านชาวบ้านแถบนี้ว่าเป็นแบบชนชาติจาม เหมือนบ้านทางใต้ๆของเราหรือไปทางแถบอินโดเนเซีย
หลังชมการทอผ้าขาวม้าเสร็จท่านกรุณาพาพวกเราไปเลี้ยงอาหารกลางแบบเขมร ที่ร้านดังของเมือง ลืมชื่อไปแล้ว อาหารอร่อยมาก
บ่ายจัดคุณพอเล็งจัดให้รถไปส่งพวกเราที่ร้านกาแฟสุดฮิปของนักท่องเที่ยว คือร้าน FCC Cafe อยู่ริมถนนเลียบแม่น้ำโขง เป็นที่นิยมเพราะ ร้านมีถึงสามชั้น ชั้นบนสุด ลมเย็นและวิวดี เขาว่าทั้งอาหารและเครื่องดื่มดีมาก แต่ผู้เขียนว่าความอร่อยของกาแฟก็ใช้ได้แต่คงไปกินบรรยากาศกันมากว่า มองลงไปเห็นผู้คนคลาคล่ำเดินริมแม่น้ำ เหมือนต่างจังหวัดเมืองไทยเลย
ดื่มกาแฟเสร็จ กลับโรงแรม เพื่ออาบน้ำแต่งตัวให้เหมาะสมกับสถานที่ที่จะต้องไปคืนนี้
นี่ล่ะค่ะ คือจุดหมายที่พวกเราต้องมาให้ได้ คือ ภัตตาคารฝรั่งเศส ชื่อ Van's Restuarant
อาคารนี้ตระกูล Van เคยเป็นเจ้าของ และเคยเป็นธนาคารในยุคก่อน พอมีเหตุการณ์ไม่สงบในเขมรเมื่อหลายสิบปีก่อน ครอบครัวนี้เขาอพยพไปอยู่ฝรั่งเศสกันหมด เพิ่งจะกลับมาเมื่อไม่กี่ปี และตอนนี้รํฐเป็นเจ้าของ จึงต้องเช่าตึกนี้จากรัฐบาล โดยได้สัญญาเช่า ๙๙ ปี
เจ้าของร้านคือคุณพอเล็ง แวน สาวสวยที่ยืนข้างเชฟ อองรี เชฟนี้มาจากมาร์เซย อาหารที่นี่เป็นอาหารฝรั่งเศสแท้ๆแบบรับประทานเป็นเรื่องเป็นราว อย่างชั้นสูงที่เรียกว่า Haute Cuisine หรือครัวใหญ่ ความจริงพวกเรารู้จักคุณหมอน้อง(เป็นสัตวแพทย์ชำนาญเรื่องม้า เธอกำลังทำงานวิจัยสายพันธุ์ม้าดั้งเดิมของเมืองไทย วันหลังจะนำมาเล่านะคะ) คนที่นั่งอยู่ซึ่งเป็นเพื่อนรักกัน คุณหมอน้องพาคุณพอเล็งมาเที่ยวเมืองไทย มาหาหมอเมืองไทย ทำให้เราได้รู้จักกัน
หอยทากฝรั่งอบเนยและเครื่องเทศ(Escargot) กว่าจะได้รับประทานแต่ละตัวต้องใช้เครื่องมือพิเศษคีบจับให้แน่น แล้วใช้ส้อมเล็กแหลม จิ้มลากตัวหอยออกมาใส่ปาก ทำดีไม่ดี หอยจะกระเด็นไปโต๊ะอื่นได้โดยง่าย คงจำในหนัง Pretty Woman ที่Julia Robert เป็นนางเอกกันได้ แต่ขอบอกว่าหากไม่สวย ไม่หล่ออย่างนางเอก พระเอก คงไม่มีใครอยากให้อภัย เพราะมันเนยผสมเครื่องเทศนั้นเปื้อนเสื้อแล้วซักยาก
เป็นอาหารจานเรียกน้ำย่อย ของผู้ที่ชื่นชอบอาหารฝรั่งเศสเลยค่ะ (ผู้เขียนนั้นว่าหอยแมลงภู่ลวกจิ้มบ้านเราอร่อยเด็ดกว่าอีกนะคะ)
หลังจากจัดการอาหารจานย่อย จานหลัก และไวน์เยี่ยมที่คุณพอเล็งจัดมาให้ ก็ขึ้นไปดาดฟ้า เพื่อปล่อยโคมลอยที่พวกเรานำมาจากเมืองไทย ตามคำขอของคุณพอเล็ง
แขกทุกคนได้ขึ้นมาช่วยจุด ช่วยปล่อย แรกๆก็กลัวกัน พอปล่อยได้สักสองสามลูก ไม่ยอมเลิก
ลากันด้วยงานแกะสลักหิน(คงเป็นของจำลอง) ศิลปเขมร ที่สนามบินพนมเปญ ที่พวกเราได้เห็นเป็นชิ้นสุดท้ายก่อนขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย หลังบรรลุภารกิจ
สัดส่วน ลวดลาย สวยงามมาก
เวลาเพียงแค่วันครึ่งที่พนมเปญ ก็พอได้เก็บสิ่งเล็กๆน้อยๆมาเล่าสู่กันค่ะ
เป็นอันว่าการเดินทางไปเขมร แบบสั้น กระชับ ฉับไว ครั้งนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ค่ะ
ความเห็น (30)
กระชับ ฉับไว แต่เนื้อหายังแน่นไปด้วยคุณภาพการบรรยายเหมือนเดิมค่ะ ^ ^
ตอนนี้กำลังหิวข้าวเย็นอยู่ เห็นเอสคาร์โก้แล้วหิวเลย แต่ไม่ได้อยากกินหอยทากฝรั่งหรอกนะคะ คิดถึงหอยแมลงภู่ลวกจิ้มก็อร่อยมากๆ แล้วค่ะ
ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ คุณนายด๊อกเตอร์
- มาตีตั๋วเที่ยวพนมเปญค่ะ
- ภาพแจ่ม ๆ ทั้งนั้น แล้วสายตาก็ปักไปเจอของกินค่ะ
- น่ากิน มั่ก ๆ ว่าแต่ดูไม่เหมือนหอทากนะคะ
- เหมือนหอยโข่ง หรือ หอยเชอรี่มากกว่า
- หรือหอยแบบนี้ ที่นั่นเรียกหอยทากคะ ?
เห็นภาพ พนมเปญเมืองที่งดงามราวกับภาพฝันนะคะ
ไม่น่าจะเป็นเมือง ที่ประสบกับความยุ่งเหยิงมาก่อนเลย มีโอกาส คงต้องไปบ้างแล้วค่ะแต่ก่อน อาจมีทัศนคติ ที่ไม่ค่อยดี กับ ประเทศนี้อยู่บ้าง แต่ตอนนี้ อะไรก็เปลี่ยนไปนะคะ
สวัสดีครับพี่นุชครับ
แหมไปวันครึ่งยังได้ทานได้เที่ยวมากกว่าผมไปอยู่ที่นั่นสามเดือนครึ่งอีกครับ
พระที่นั่งเทวาวินิจฉัย เหมือนของบ้านเรานะครับ ยังมีวัดพระแก้ว (ที่องค์พระเป็นแก้วหล่อมาจากยุโรป) ครับ
ชนชาติจามนี่ในกรุงเทพฯ น่าจะเป็นพี่น้องแถวชุมชนบ้านครัว และแถบมีนบุรี หนองจอกครับ
ไปคราวหน้าลองไปทานร้าน มารีส (แปลว่ามะลิ) นะครับ บรรยากาศดีมากๆ โปรยดอกมะลิ หอมฟุ้งทั้งทางเดิน ทั้งบนโต๊ะทานอาหาร
ห่อหมกแบบเขมรก็อร่อยครับ ทางโน้นเรียก ออหมก คล้ายบ้านเราครับ
เก็บรายละเอียดได้ดีครับเห็นทั้งภาพแถมได้รสชาดอาหารครับ
- ตามเที่ยวต่อค่ะ
- อิอิ แหมอาหารก็น่าลองนะคะ
- หากเขมรสงบสุข คงเป็นคู่แข่งทางการท่องเที่ยวที่น่ากลัวของไทยนะคะ
- สวัสดีค่ะอาจารย์
- อ่านเรื่องราวนี้แล้วราวกับว่า อ้อได้ไปเที่ยวพนมเปญกับอาจารย์ยังไงยังงั้นเลย เรื่องราวและภาพประกอบสอดประสานกันได้ดี
- มีการปล่อยโคมลอยเหมือนยี่เป็งที่เชียงใหม่เลย น่าสนุกมากนะคะคะ อาหารก็น่าอร่อย แต่ว่านึกถึงตอนทานจังเลยค่ะ คงหมดท่านางเอกไปเลย ไม่งั้นคงไม่อร่อยใช่ไหมคะ
- ขอบคุณค่ะ
- เรื่องเล่า ภาพถ่าย และของกิน
- ทำให้สนุกสนานกับบันทึกของพนมเปญ
- ขอบคุณ คุณนายดอกเตอร์ ที่ช่วยเล่าเรื่องนะคะ
อาจารย์กมลวัลย์
ใจเดียวกันเลยค่ะ อาหารฝรั่งเศสนั้นพี่ก็ลิ้นไม่ค่อยมีระดับหรอกค่ะ มีไม่กี่จานที่พูดได้ว่าชอบรสชาติมากๆ คือส่วนใหญ่ชอบเพราะเขาจัดสวยงาม และมีวิธีการพิถีพิถันกว่าจะปรุงแต่ละจาน อย่างเอสคาร์โก้อบเนยนี่ เมื่อได้หอยมาจากธรรมชาติแล้วต้องทำความสะอาดมันอย่างมีกรรมวิธีและกระบวนการอยู่ราว๙วัน ถึงจะเอาไปต้ม ไปปรุงขั้นต้น ก่อนนำไปปรุงตามสูตรอาหารชนิดต่างๆ
ได้อ่านวิธีการที่เขาทำความสะอาดหอยเอสคาร์โก้ มาเทียบกับการที่เราทำความสะอาดหอยชนิดต่างๆที่เราชอบทานกันแล้วรู้สึกว่า เราไม่ได้คิดอย่างพิถีพิถันในการกินหอยเท่าไหร่ ซึ่งทราบมาว่าหอยนั้นสะสมสารพิษไว้ค่อนข้างมากกว่าสัตว์น้ำชนิดอื่น ลองตามไปอ่านดูซีคะแล้วคงคิดเหมือนกัน
สวัสดีค่ะคุณสาวกาแฟ
หอยชนิดนี้ภาษาอังกฤษใช้คำว่า Snail ซึ่งก็คือหอยทาก แต่หอยทากก็มีมากมายหลายชนิดนะคะ พี่ก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพันธุ์หอยนัก แต่เห็นหอยเชอรี่ที่ท่าน้ำยังนึกว่า ก็มีเปลือกคล้ายๆกันนะ แฮ่ะ แฮ่ะ แต่ไม่กล้าลองกินหรอกค่ะ
ลองตามไปอ่านที่ลิงค์ที่พี่ให้อาจารย์กมลวัลย์ไว้ซีคะ เป็นหอยทากจริงๆด้วย อ่านวิธีทำความสะอาดหอย มันคือการดีทอกซ์หอยนั่นเอง แถมยังมีการให้อาหารเป็นพวกผักชีลาว(dill) หลังจากที่มันคายสิ่งสกปรกออกหมด เพื่อให้มีรสชาติดีขึ้นอีก
พนมเปญก็พอมีที่ให้ไปชมมากอยู่ แต่เราไม่มีเวลานักค่ะ แต่โดยรวมไม่ประทับใจในตัวเมืองพนมเปญนักค่ะ
ดีใจที่ภาพชัดแจ่มถูกใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์ ตัวเมืองพนมเปญที่ได้เห็นนั้นกำลังมีการพัฒนาและเติบโตอย่างสมัยใหม่มากทีเดียวค่ะ โรงแรมห้าดาวเต็มไปหมด ย่านริมแม่น้ำโขงที่เห็นในภาพมีร้านกาแฟ ร้านอาหาร ภัตตาคารแบบตะวันตกมากมายเป็นแนวยาวเหยียด ฝรั่งเดินกันให้ว่อน
และที่เห็นมากอีกอย่างคือ เด็กสาวอายุไม่เท่าไหร่ อุ้มเด็กมาขอสตางค์นักท่องเที่ยว เห็นเด็กแบเบาะถูกนำมาใช้หากินแบบนี้เต็มไปหมด ทุกที่ที่มีนักท่องเที่ยวไป มีคนบอกว่าเป็นการหากินเป็นแกงค์ที่มีหัวหน้าคอยควบคุม เห็นแล้วเศร้าใจเหมือนกันค่ะ
อย่างไรก็ตามการไปเที่ยวนั้น สะดวกมากค่ะ
คุณ
paleeyon ไปอยู่ตั้งสามเดือนครึ่ง ได้เห็น ได้ซึมซับความเป็นจริง ดีกว่าพี่ไปแบบผู้ไปเยือนสั้นๆแน่นอน โชคดีที่มีคนรู้จัก มีเครือข่ายดีค่ะ เป็นอานิสงส์
ได้ลิ้มรสอาหารเขมรแท้ๆที่ท่านทูตพาไปทาน อร่อยมากค่ะ โดยเฉพาะพวกยำ และการปรุงอาหารประเภทปลา พี่ยังไม่เคยทาน ออหมก เลยค่ะ รสชาติอาหารคล้ายคลึงกันมากเลยค่ะ
หากได้ไปอีกครั้งจะลองไปร้าน มารีส ตามที่แนะนำ สร้างบรรยากาศด้วยมะลิ ไปนั่งทานอาหารคงได้นึกว่าเป็นพวกเจ้าเขมร มีบริวารมาปรนนิบัติ
ชาวจาม นี่คงเป็นแขก แบบชาวอิสลามนะคะ
ขอบคุณคุณอุบล
ที่แวะมาค่ะ
การเยี่ยมเยียนเพื่อนบ้าน ได้ความรู้ความเข้าใจ และเกิดมุมมองที่เราอาจไม่เคยได้มองทางนี้มาก่อน ที่จริงการท่องเที่ยวอุษาคเนย์ให้ความหมายกับการเป็นคนไทยของตนเองและความรู้สึกเป็นเครือญาติกันอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลยค่ะ
ลุงเอก ที่มาท่องเที่ยวไปด้วยกันค่ะจริงอย่างที่อาจารย์
นารีรัตน์ว่าค่ะ หากประเทศเขมรและประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆเขามีความสงบ ปกติ ย่อมเป็นคู่แข่งที่น่ากลัว เพราะเขายังคงมีความเป็นคนพื้นถิ่น ไม่ใช่เป็นคนทันสมัยของโลก และทรัพยากรการท่องเที่ยวของเขาก็สมบูรณ์ ยังไม่เสื่อมโทรมถูกทารุณกรรมอย่างในเมืองไทย ที่คิดจะรีดทำเงินจากแหล่งท่องเที่ยว ซึ่งที่พูดว่าจะทำอย่างการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ดูแลทรัพยากรการท่องเที่ยว สิ่งแวดล้อมและชุมชน ก็พูดไปอย่างนั้น ไมได้เข้าใจว่าคืออย่างไร
ที่จริงเขมรเขาก็อาศัยการจัดการและเทคโนโลยีต่างๆจากไทยหลายด้าน หากร่วมมือกันได้ จะดีมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
อ้อ คุณพอเล็ง เจ้าของภัตตาคาร ชอบเมืองไทยมาก เขาเคยมาเห็นการปล่อยโคมลอยที่เมืองไทยและประทับใจ และทราบว่าเรามักทำในโอกาสมงคล เธอจึงคิดปล่อยโคมในคืนเปิดร้านวันแรก คนเขมรทั่วไปคงไม่เคยเห็น เราขึ้นไปปล่อยที่ดาดฟ้า ปรากฏว่าคนจอดรถที่กลางถนนหน้าร้าน ดีว่าไม่ใช่ถนนเส้นหลัก และยังมีคนแถวนั้นยืนแหงนคอดูกันเป็นกลุ่มค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
ขอบคุณคุณ
tuk-a-toon ที่มาร่วมบรรยากาศเที่ยวพนมเปญด้วยกันและได้มาทำความรู้จักกันค่ะ
คงได้พบกันอีกนะคะ
สวัสดีครับคุณนายดอกเตอร์
- ตามมาเที่ยวพนมเปญด้วยคนครับ
- และอยากชิม หอยทากฝรั่งอบเนยและเครื่องเทศ
- ว่าจะเหมือนกี่หอยบ้านเฮากับสมตัมไหม
- ขอบคุณครับ
หนูชอบบ้านแบบจามนะคะ สวยดี เคยเห็นบ้านคล้ายๆ แบบนี้ที่มาเลย์ด้วยค่ะ แต่มีสีสันมากกว่านี้
ตอบคุณ
คนเดินดิน ได้เลยว่าเจ้าหอยทากอบเนยเนี่ยไม่มีวันอร่อยเด็ดโดนใจคนไทยได้เท่าเมนูหอยหลากหลายที่บ้านเรามีค่ะ
มีรุ่นน้องคนหนึ่งเป็นคนไทยเธอแต่งงานกับหนุ่มฝรั่งเศส และสอนสามีให้ทานอาหารไทย สามีนั้นติดใจอาหารไทยมาก ชอบทานน้ำพริกเผา เอาทาขนมปังบาแกตต์เฉยเลย ขวดหนึ่งป้ายขนมปังไม่กี่ทีหมดแล้ว และเขาบอกว่าอาหารไทยมีรสมีชาติมาก ตอนนี้ทั้งคู่ลงทุนเปิดร้านอาหารไทยในปารีส ชื่อ Voyage Au Siam หรือ การเดินทางสู่ประเทศสยาม เพิ่งเปิดได้ราวๆปีหนึ่ง นี่คงเป็นสิ่งที่แสดงว่าอาหารไทยนั้นอร่อยจริงๆ
ขอบคุณที่มาเที่ยวด้วยกันค่ะ
- เห็นแล้วอยากไปบ้างครับ
- นึกถึงหอยทาก ตอนเรียนภาษาฝรั่งเศส
- ที่พนมเปญน่าไปมาก
- ตั้งใจว่ามีโอกาสจะหาทางไปให้ได้ครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ป้าแดงจองโปรศูนย์บาท ไปพนมเปญแล้วก็พลาดโอกาสได้ไป
จะตามอ่านบันทึกของอาจารย์ ก็คงพอแทนกันได้ค่ะ
ชอบเรือน ของชาวเขมรจังค่ะ คล้ายเรือนทางปักษ์ใต้บ้านเรารึป่าวคะ
ขอบคุณค่ะ
เพิ่งจะรู้นะนี่ว่าน้องซูซาน
ได้เล่นบทนางเอกไปแล้ว อิ อิ พี่ก็เคยค่ะ ในร้านที่ปารีสซะด้วย เป็นร้านไม่ใหญ่ โต๊ะชิดๆกันมาก ที่จริงก็ระวัง แคะเนื้อหอยทานหมดแล้ว และพยายามทำเปลือกหอยให้วางสวยอยู่ในถาดหลุมๆ มันกระโดดกลิ้งไปที่โต๊ะข้างๆเลยค่ะ อายชมัด โชคดีทานเนื้อไปแล้ว ไม่งั้น ทั้งอาย ทั้งเสียของ
อาหารฝรั่งเศสที่พี่เคยชอบคือฟัวกราส์ แต่ตั้งแต่รู้ว่าเขาเลี้ยงด้วยวิธีพิสดารให้ตับมันใหญ่พิเศษ เลิกทานเลยค่ะ แต่ที่ยังคงชอบอยู่ด้วยมันไม่ได้ทรมานเป็ด(ยังไงเป็ดมันก็หมดอายุขัยแล้ว) คือ Confit de Canard เป็นขาเป็ดทอดให้ค่อยๆสุกด้วยไขมันของเป็ดเอง หนังเป็ดจะกรอบเป็นสีทอง เนื้อข้างในจะสุกนุ่ม แล้วเขาก็จะเอามันผรั่งหั่นเป็นแว่นๆลงไปทอดให้กรอบนอกนุ่มในเหมือนกัน อิ อิ เห็นแล้วแพ้ ยังไม่เคยสั่งทานในเมืองไทยเลยค่ะ เสียดายตังค์ ขอทานไก่ทอดกรอบสมุนไพรดีกว่า
พี่ก็ต้องการนำเที่ยวแบบเบาๆ เพราะปกติเอาสาระอะไรมากๆทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ไม่ได้อยู่แล้วค่ะ
บ้านแบบชาวจาม สวย มีเอกลักษณ์ดีค่ะ พี่ก็ชอบ
หมู่นี้ไม่ค่อยได้ทักทายกันนะคะอารย์ขจิต
คิดถึงอยู่เสมอ และติดตามว่าอาจารย์กำลังทำอะไรอยู่เป็นครั้งคราว
ได้ไปพนมเปญเมื่อไหร่ ต้องเล่าถึงที่ที่พี่ยังไม่ได้ชมให้อ่านกันบ้างนะคะ
สวัสดีค่ะคุณป้าแดง
การเดินทางนั้นเป็นจังหวะของชีวิตเหมือนกันนะคะ บางทีตั้งใจอย่างดี วางแผนอย่างดี ต้องมีเหตุให้ไปไม่ได้ซะอย่างนั้น แต่บางทีไม่คาดคิด มีคนมาชวนปุปปั๊ปไปกันเลย ก็บ่อยค่ะ
คิดว่าคุณป้าแดงต้องได้ไปเห็นเองเมื่อได้จังหวะ ตอนนี้เก็บข้อมูลไปก่อน ถึงเวลาพร้อมเที่ยว ลุยได้เลยค่ะ
เรือนที่เห็นเป็นแบบเฉพาะของกลุ่มชนเชื้อสายจาม ไม่ใช่บ้านชาวเขมรทั่วไปค่ะ เขาว่าชาวจามนั้นเป็นคนที่มาจากดินแดนทางใต้ของอุษาคเนย์ ในสมัยขอมโบราณ กษัตริย์ขอมก็สู้รบกับชาวจามอย่างหนัก บ้านเรือนของชาวบ้านหมู่ที่เห็นนี้ดูคล้ายๆกับบ้านทางใต้ๆของเรามากค่ะ น้องซูซานก็ได้เห็นบ้านคล้ายกันนี้ในมาเลเซียเช่นกัน
มาเยี่ยม...
ผมพึ่งมาถึงสงขลาหลังจากไปอยุธยาใกล้บ้านคุณ...
เมืองไทยเรายังมีที่กว้างนะครับ เห็นท้องทุ่งนาเขียวขจี หมอกลงมากที่นั้น หนาวเย็น สบาย ๆ
เมืองเขมรมีสิ่งน่าสนใจเยอะนะครับที่เป็นของโบราณ ๆ
- หวัดดีค่ะ...พี่นุช
- แวะมา...Happy Valentine Day ค่ะ
- ขอให้มีความสุข สมหวัง และมีสุขภาพแข็งแรงนะค่ะ
สวัสดี ค่ะ อาจารย์ พี่นุช
มามอบความรัก ให้ค่ะ 
สวัสดีค่ะอาจารย์ยูมิ
น้องอ้อยควั้น และคุณป้าแดง
ขอโทษที่มาตอบช้าค่ะ
ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมและนำความรู้สึกดีๆมามอบให้