ตกลงว่า...ครูผิดเอง(ก็ได้)

ถ้าหมดภาระเรื่องการบ้านแล้ว นักเรียนคงมีเวลากลับไปทบทวนความรู้ กลับไปช่วยงานผู้ปกครองได้อย่างสบายใจ และคงอยากมาโรงเรียนมากขึ้น

วันนี้เป็นวันแรกที่ โรงเรียนวัดท่าไชย(ประชานุกูล) เริ่มทำการเปิดสอนพิเศษโดยไม่คิดเงินให้กับนักเรียนหลังเลิกเรียน(ปกติจะไม่มีคุณครูคนใดเปิดสอนพิเศษแบบคิดเงินอยู่แล้ว คราวนี้บังคับเรียนทุกคนค่ะ...) ถือว่าเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่จัดขึ้นเพื่อเป็นการเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน(อีก 5 % จากปีการศึกษาที่แล้ว...จะได้ไหมเนี่ยครูตุ๊กแก...เครียดจัง)

การสอนพิเศษนี้ก็ไม่ได้สอนเนื้อเพิ่มเติมจากเวลาเรียนปกติ กลัวนักเรียนจะเครียดเกินไปเพราะเรียนมาทั้งวันแล้ว แต่เป็นการสอนการบ้านอย่างเดียว โดยครูประจำชั้นจะรับหน้าที่ตรงนี้สอนการบ้านให้นักเรียนทุกวิชา (ครูตุ๊กแกแอบติวข้อสอบด้วยล่ะ..อิ..อิ..)

การสอนพิเศษหลังเลิกเรียนนี้เกิดขึ้นมาจากปัญหาหนึ่งในหลายๆปัญหาที่ทำให้ผลการเรียนของนักเรียนหลายๆคนไม่ดีคือ นักเรียนไม่ทำการบ้าน เมื่อสอบถามก็จะได้คำตอบคล้ายกันว่า

· หนูไม่มีเวลาทำ กลับบ้านต้องช่วยพ่อแม่ทำงาน (ปัญหานี้พบมากและเป็นที่น่าสงสารมากด้วย เพราะผู้ปกครองส่วนใหญ่มีฐานะยากจน มีอาชีพรับจ้าง ลูกๆกลับไปต้องช่วยงานจนมืดค่ำบางทีเหนื่อยมากก็หลับไปเลย)

· ไม่มีใครสอนหนู (นี่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งที่น่าสงสารเช่นกัน เพราะหลายๆคนอยู่กับปู่ ย่า ตา ยาย ที่ไม่รู้หนังสือไม่สามารถช่วยดูแลตรงนี้ได้)

· หนูลืมทำ,หนูทำแล้วแต่ลืมเอามา (ข้อนี้ยังพอให้อภัยได้เพราะเป็นเด็กที่เรียนดี ขยัน บางครั้งก็มีพลาดได้..ครูตุ๊กแกเป็นบ่อย มีหมอที่ไหนรักษาโรคนี้ได้บ้าง...)

· หนูลืมทำ,หนูทำแล้วแต่ลืมเอามา..อีกแล้ว (ข้อนี้ไม่น่าให้อภัยเป็นอย่างยิ่งถ้าเป็นเด็กหน้าเดิมๆที่ใช้ข้ออ้างนี้ทุกวัน สรุปว่า..ขี้เกียจ..มากกว่าลืม)

จากสาเหตุดังกล่าว(จริงๆมีมากกว่านี้ แล้วแต่ใครจะหาข้ออ้างมาแก้ตัวได้) ส่งผลให้เกิดปัญหาตามมาคือ นักเรียนจะไม่ยอมมาเรียนเนื่องจากกลัวครูทำโทษที่ไม่ทำการบ้าน ทำให้การเรียนแย่ลงตามไปด้วย (ที่ห้องครูตุ๊กแก...ถ้าไม่ทำการบ้านมาจะอนุญาตให้ทำที่โรงเรียนตอนเช้าได้ ..ดีกว่าไม่ทำมาเลย..แต่อย่าบ่อยเกินไป)

คณะครูได้ปรึกษากันแล้วว่า ถ้านักเรียนหมดภาระเรื่องการบ้าน นักเรียนจะได้มีเวลากลับไปทบทวนความรู้ กลับไปช่วยงานผู้ปกครองด้วยความสบายใจ และคงอยากมาโรงเรียนทุกวัน (ผลการเรียนคงจะดีขึ้น...นี่คือความหวังของเรา)

แค่วันแรก...ก็ประสบผลสำเร็จมากว่าที่คิด เพราะลูกๆของครูตุ๊กแกดูมีความสุขและตั้งใจทำการบ้านกันทุกคน (น่าจะเปลี่ยนมาเรียก...การโรงเรียน...มากกว่าเนอะ) โดยเฉพาะลูกสาวซิน(เดอเรลล่า...ครูตุ๊กแกต่อให้เอง..คิ..คิ..) ลูกสาวคนสวยของครูตุ๊กแก ซินจะเป็นเด็กที่การเรียนอ่อนมากถึงอ่อนที่สุด อ่านหนังสือไม่ได้ คิดเลขไม่เป็น เนื่องจากได้รับความกระทบการเทือนทางสมองด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่ยังเด็กๆ(เห็นคุณแม่เขาบอกอย่างนั้น) แต่ซินเป็นเด็กขยันครูตุ๊กแกจึงดูแลเป็นพิเศษ

วันนี้การบ้านให้หาคำศัพท์ภาษาอังกฤษจากคำศัพท์ภาษาไทย ซินสะกิดครูตุ๊กแล้วพูดว่า

ซิน : ครูขาหนูคำว่าโทรทัศน์ไม่เจอค่ะ ( พร้อมกับยื่นสมุกคำศัพท์ให้ครูตุ๊กแก ครูตุ๊กแกจึงเปิดหาคำว่าโทรทัศน์ให้ซิน )

ครูตุ๊กแก : นี่ไงโทรทัศน์ (พร้อมชี้นิ้วไปที่คำศัพท์)

ซิน : ไม่ใช่ค่ะ

ครูตุ๊กแก : จะไม่ใช่ได้ยังไง ก็นี่ไง โทรทัศน์ เนี่ย Television

ซิน : ไม่ใช่ค่ะ ของหนูเป็นตัว ล แต่อันนี้เป็น ศ

ครูตุ๊กแกจึงขอดูสมุดซิน ปรากฎว่าซินลอกโจทย์ผิด โทรทัศน์ เป็น โทรทัลน์ และเนื่องจากซินอ่านหนังสือไม่ออกจึงใช้วิธีเทียบตัวหนังสือในสมุดการบ้านกับสมุดคำศัพท์ เมื่อลอกโจทย์ผิดก็เลยหาไม่เจอ สรุปครูตุ๊กแกที่ผิด..ซินไม่ผิด..คริ..คริ..

อย่างน้อยงานนี้ ซิน ก็สามารถหาทางแก้ปัญหาให้ตัวเองได้ เพราะซินสามารถหาคำศัพท์(ด้วยความตั้งใจมากๆ..)ได้ถูกต้องทั้งหมด 8 คำ จาก 10 คำ

จากวันนี้ไป...

ถึงแม้จะเหนื่อยมากขึ้น...แต่ผลผลิตที่งดงามจะรอคอยให้เราได้ชื่นชมอยู่ข้างหน้า

สู้ต่อไป...ทาเคชิ ^_^

เขียนใน GotoKnow โดย ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
ใน เก็บตกจากการสอน

คำสำคัญ (Tags): #การบ้าน#เพิ่มผลสัมฤทธิ์#เรียนพิเศษ

หมายเลขบันทึก: 161984เขียนเมื่อ 28 มกราคม 2008 21:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…