ก่อนตั้งคำถามคนอื่น เคยตั้งคำถามพฤติกรรมตัวเองบ้างไหม
ก่อนจับผิดคนอื่น เคยมองเห็นข้อบกพร่องของตัวเองบ้างไหม
ก่อนจะเรียกร้องการดูแลเอาอกเอาใจและไม่ตรีจากคนอื่น เคยถามตัวเองไหมว่ามีไมตรีกับใคร
ก่อนจะตำหนิว่าคนอื่นอัตตาสูง เคยอ่านอัตตาของตัวเองหรือยัง
เมื่อบอกว่าเปิดใจให้กว้าง แต่ไฉนคอยจะเรียกร้องให้คนอื่นใจกว้าง
เมื่อเรียกร้องความเสมอภาค แต่ไฉนจึงเป็นคนเคร่งครัดและคอยควบคุมคนอื่น
แท้ที่จริงแล้วการแสดงออกต่างหากถึงจะบอกได้ชัดเจนกว่า
....
วาทกรรมในมือคนที่มักใหญ่ใผ่สูงย่อมซ่อนเร้นความก้าวร้าวไม่มิดและย่อมทดสอบได้ไม่ยากเย็นเท่าไหร่นัก
มีแต่คนที่ถ่อมตัวอย่างแท้จริงจึงจะยังร่าเริงและไม่หวั่นเกรงต่อการทดสอบ
....
บทบันทึกภายหลังการทดสอบ"คน"
เรานั้นมักคอยแต่มอง...นอกตัว
การมองน้อมเข้ามาภายใน...นั้นน้อยยิ่งนัก
....
ขอบคุณนะคะสำหรับบันทึกนี้
"ใจ"...นี้...ของไร้นามอ่อนโยน...ยิ่ง
(^____^)
กะปุ๋ม
ดีใจจังที่ได้เจอ ดร.กะปุ๋มคนสวย
ไร้นามห่างหายไปเป็นระยะๆ เพื่อไปล้างใจของตัวเอง อายุมากขึ้นใจก็เหมือนตะแกรงร่อนที่ใช้งานมามาก ย่อมมีฝุ่นมีตะกรันติดได้ง่าย ไม่ชำละบ้างอาจจะอุดตันหม่นมัวต่อไปเจออะไรก็อาจจะร่อนทุกข์ทิ้งไม่ทันการณ์
พอใจโล่งว่างก็กลับมาแวะแถวๆนี้ เห็นความหนักอึ้งของใจคนอีกไม่น้อย
ไร้นามก็ปรารภไปตามประสา อาจจะไม่ถูกต้องตามความคิดของใคร แต่ไร้นามก้ไม่นำมาแบกให้ยุ่งยาก
ในความเป็นกัลยาณมิตร สุดท้ายคือปล่อยวางและให้โอกาสเพื่อนร่วมทุกข์ได้เรียนรู้ความเติบโตของจิตวิญญาณของเขาเอง
ใช่ไหม ดร.กะปุ๋ม