ปฐมบทการเป็นแพทย์ : นิสิต ฟังพี่ๆ เล่าเรื่องราวการทำงานในโรงพยาบาล

อยากให้ทุกคนเป็นแพทย์ ที่ไม่เป็นเทวดา มีหัวใจความเป็นมนุษย์ เห็นอกเห็นใจคนอื่น เก่งอย่างเดียว อนาคต อยู่ไม่ได้ กุศลผลบุญ อยู่ได้ ตลอดไป

 

นิสิตปี 4 ม นเรศวร ที่เชียงราย 24 คน ตอนนี้ เรียนวิชาเวชศาสตร์ชุมชน เป็นเวลา 1 เดือน เต็มค่ะ โดยมีอาจารย์ ศุภเลิศ อาจารย์ สมศักดิ์ และ อาจารย์ รวิวรรณดูแลจัดหลักสูตรให้ 

 

เนื่องจาก แผน การเรียนการสอนนิสิตชั้นปีที่ 4  ม นเรศวรในวิชาเวชศาสตร์ชุมชน ได้ มีจุดประสงค์ ให้ นิสิตได้รู้จัก และเข้าใจงานของ ระบบสาธารณสุข และระบบงานในโรงพยาบาลที่หลากหลาย 

กรรมการหลักสูตรจึงให้ คัดเลือก หน่วยงานตัวอย่าง ในรพ เชียงรายฯ    ให้มานำเสนองานให้นิสิตฟังโดยตรง เพื่อให้นิสิตได้เข้าใจระบบงาน การทำงานของเจ้าหน้าที่ ตลอดจนเบื้องหลังการทำงาน ในระบบของโรงพยาบาล

           เราขอ กรรมการงานเวทีสัญจรคัดเลือกตัวอย่างมา 4 หน่วยค่ะ เลือกได้  รปภ เปล โอพีดี กุมาร และ ตึกสูติกรรม 2  เพื่อ เป็นหน่วยงานตัวอย่าง เป็นตัวแทนของระบบงานในโรงพยาบาลทั้งหมดให้นิสิต ได้ เรียนรู้ ภาพรวมการทำงานในโรงพยาบาลเชียงรายฯ  

  พี่เอ๋ แห่งศูนย์ แพทย์ ททท ทำทันที ส่งหนังสือถึงหน่วยงานทั้งสี่ที่ได้รับคัดเลือก  ขอเชิญสมาชิก ประมาณ 2-4 คน  ให้มาช่วยแนะนำ หน่วยงาน และเล่าเรื่องราว แห่งความภาคภูมิใจใน การทำงานที่ดี ที่ประสบความสำเร็จของทีม   ให้นิสิต ได้รับทราบ       

ณ ห้องเรียน ศูนย์แพทยศาสตร์ ศึกษา ชั้น 4 อาคารสูติกรรม   ใน วันที่ 21 มค 2550 เวลา 1330 -1530  ในหัวข้อ  

 “ หน่วยงานตัวอย่าง ในโรงพยาบาลเชียงรายฯ “   

 

เริ่มด้วย ตึกสูติกรรม 2  ตามด้วย หน่วย  รปภ บริการเปล และห้องตรวจกุมาร 

  

เรื่องที่ พี่ๆ เจ้าหน้าที่ เล่า เชิญ ติดตามใน บล็อกเวทีสัญจร ต่อไป นะคะ

บล็อกนี้ ขอเล่าเรื่องราวของน้องหมอรุ่น ใหม่ ก่อนว่าเมื่อโยนคำถามน้องนิสิต

 ตอนช่วงสรุป ตอนท้าย ซึ่ง มีเวลา แค่ ประมาณ 20 นาที

 ว่ารู้สึก อย่างไรบ้างเมื่อฟังพี่ๆ ผู้ปฏิบัติงานเล่าแล้ว

นิสิต ผลัด กันตอบทีละคน ๆ เวียน ไปจนรอบวง ครบ 24 คน ดังนี้

ผมเคยโดนรปภกั้นไม่ให้เข้าโรงพยาบาลตอน ตี 1ตี 2 ตอนนั้น โกรธนะว่า   ตูเป็นนิสิต นะเฟ้ย !!! 

ตอนหลังมาส่องกระจก ก็สมควรแล้ว ดูหน้าเรายังกับโจร  ขอบคุณ รปภ ที่ทำหน้าที่อย่างดีครับ

ผมฟังแล้ว รู้สึกเป็นคนมากขึ้น ปกติ   ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจคนอื่นๆ พอฟัง เข้าใจคนอื่นๆขึ้นมาก

ชอบคนเล่า เรื่อง ได้ทราบความรู้ ที่ไม่เคยได้มาก่อน

ขอบคุณ พี่ๆ ที่มาเล่าให้ฟัง ทำให้ทราบว่า ไม่ใช่เราเป็นจุดศูนย์ กลาง ต้องศึกษาจิตใจของคนอื่นๆ ด้วย

เป็นมุมมองของการทำงาน ทุกคนมีความสำคัญ ทุกมือทุกไม้ในโรงพยาบาลช่วยเรา ดูแล คนไข้

ทราบแนวทางการสร้างความเป็น Unity จะนำไปใช้กับตนเอง และครอบครัว

เป็นมุมมองใหม่ เป็นการให้กำลังใจคนในองค์กร ความรู้สึก เล็กๆ น้อยๆ

ฟังแล้วรู้สึกดีมาก คนทำงานรักงาน รัก หน้าที่ของตนเอง ชอบที่นี่มากๆเลย

รู้ว่างานจะดำเนินไปได้ ต้องทุกฝ่ายช่วยกัน เพิ่งทราบว่าสูติ 2 บริการทุกระดับ ประทับใจ

ประทับใจ ขอบคุณ ที่นำประสบการณ์ ดีๆ มาแบ่งปัน

ฟังจุดประสงค์ เก็บเอามาใช้กับงานตัวเองได้ ประทับใจทีม จิตอาสา ที่ไปเยี่ยม ฟังความดี 

ฟังคนทำดี รู้สึกดีไปด้วยมากๆเลย

ทราบว่าองค์กรใหญ่มาก  คนมาก คนในองค์กร ทำงานไม่ใช่เพื่อเงิน แต่ด้วยความรัก และผูกพัน

ขณะทำงานมีความสุข ได้สร้างความดี มีความสุขไปด้วย

จากที่ผ่านๆมา  แพทย์ไม่ได้ทำงานคนเดียว เราทำ ดีใจมากที่คนทำงานโรงพยาบาลภูมิใจในหน้าที่ ทำให้การทำงานที่อื่นๆ ดีไปด้วย

การทำงานเป็นทีม ไม่ใช่เฉพาะทีมเดียว ทำให้ โรงพยาบาลเรา ก้าวไปสู่ โรงพยาบาลที่ยิ่งใหญ่ต่อไป

รู้สึกดีมาก สร้างรอยยิ้ม ตั้งแต่เริ่ม รู้สึกดี ว่าทุกคน มีความภูมิใจ ทำด้วยความรัก

ทุกคนทำงานหนัก ทุกฝ่ายเลย ไม่ใช่หมอ ที่ทำงานหนัก คนเดียว ฟังแล้วรู้สึก เห็นใจ

ผมมาที่นี่  รู้สึกใกล้ชิดอาจารย์ พยาบาล ผู้ช่วยเหลือ คนไข้ วันนี้ ได้มาฟัง พี่ รปภ เข้าใจชีวิตเขา ว่าทำงานด้วยใจ ภูมิใจที่ทำงาน

ตอน แรก ไม่รู้จักการทำงานที่พี่ๆ เล่า เลย มองแต่ตนเอง ไม่มองคนอื่นๆ

ผมมองแล้วรู้ เข้าใจว่า พี่เขาทำอะไร  ทำให้ มีใจอยากทำงานให้ดีที่สุด

ดีใจค่ะที่ได้มาฟัง นึกถึง ตอนอยู่เวรของนิสิตแพทย์ ก็ รู้ว่า หมอทำงานเหนื่อยมาก ไม่คิดว่าคนอื่นๆ เขาก็ เหนื่อย  มีคนที่ เหนื่อยมาก ก็ มีคนช่วยเราไปพร้อมๆ กัน

ขอบคุณ พี่รปภ ที่เคยช่วยเหลืออย่างดี ตอนหนูทำกะเป๋าตังค์หาย พี่ รปภ เป็นห่วงเป็นใย ปลอบใจว่าถ้าเจอ จะเก็บไว้ให้

ขอบคุณ พี่ๆ พูดอย่างภาคภูมิใจ ที่งานแม้จะหนัก ทนได้ มุ่งมั่นทำให้คนไข้  เป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ

 

รู้จัก เวทีสัญจรเป็นครั้งแรก ทุกคน เอาเรื่องเล่ามาแลกเปลี่ยนกัน  พี่ รปภ เคยช่วยบอกทางไปในเมืองให้ผม  ใจดีมากเลย

รู้สึกดีมาก ได้ฟังประสบการณ์ มองโลกในแง่ดีขึ้น องค์กร จะก้าวหน้าไปได้ ด้วยมือทุกคน

เห็นความสำคัญ เห็นคนที่ทำงาน เหมือนฟันเฟืองตัวเล็กๆ ทำไมงานถึงหมุนไปได้ ก็เพราะทุกคนมีใจช่วยเหลือ

 

 

ตอนท้ายที่สุด

อาจารย์ หมอ สมบูรณ์ศักดิ์ ญานไพศาล

 อดีตผู้อำนวยการ ที่ขณะนี้ ท่านมาช่วยเป็นผู้อำนวยการหลักสูตร วิชา นี้ สรุปว่า

นี่เป็นปฐมบทของการเป็นหมอ สิ่งที่ได้เรียนรู้คือต้องเป็นผู้รับฟังที่ดี

การฟังเป็นประโยชน์ รับรู้รับทราบเป็นประโยชน์ เราไม่มี การเรียน เรื่องการฟัง มีแต่โรงเรียนสอนพูด

ผมอยากให้ทุกคนเป็นแพทย์ ที่ไม่เป็นเทวดา มีหัวใจความเป็นมนุษย์     ต้องเห็นอกเห็นใจคนอื่น ผู้ช่วยคุณ คนไข้ คนรอบตัว คนในสังคม และคนในประเทศชาติ

ปรับตัวเข้ากับสังคม ทำไม่ได้ เทวดานี่แหละจะตกนรก

 มีความรู้อย่างเดียว อยู่ไม่ได้ ต้องมีความรู้ มีจิตใจที่ดี มีความสมาร์ท เป็นที่ยอมรับในสังคม

เก่งอย่างเดียว อนาคต อยู่ไม่ได้   กุศลผลบุญ อยู่ได้ ตลอดไป

 

พี่ๆ จิตอาสาทีมเวทีสัญจร ประทับใจ ความคิด ความอ่านน้องนิสิต

สรุปกันอย่างชื่นหัวใจว่า

น้องๆเก็บประเด็นสำคัญ ได้มากกว่าที่คาดไว้เยอะเลย  

[ติ้ง]

 ดีใจ ชื่นใจ แทนผู้จัดกระบวนวิชานี้ค่ะ เสียงสะท้อนของนิสิตแพทย์บ่งบอกถึงก้าวแรกของการเป็นหมอที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์ บรรลุวัตถุประสงค์ทีเดียวนะคะ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

 โอ อยากให้คุณหมอติ้งมาฟังด้วยจังเลย

เพราะ คัดเลือก มาเองกับมือนะ ติ้งนะ

ดีใจ ชื่นใจแท้ทีเดียว เจียวค่ะ

นิสิต เขาบอกเองว่า   เขาเป็นคนเลย พอได้ฟัง

ตรงกับที่ แนวการเป็นหมอที่มีหัวใจของความเป็นมนุษย์ ที่ อาจารย์ประเวศ และอาจารย์ โกมาตร อยากให้ แพทย์สมัยนี้เป็น ค่ะ

[ติ่ง]

ขอชื่นใจด้วยคนค่ะ เพราะหลายๆครั้งที่เห็นแพทย์จบใหม่ เค้าจะมีความเป็นหมอ(ที่มี ego ในตัวเองม๊ากมาก และไม่เคยนึกถึงคนรอบข้างซักเท่าไหร่) อย่างน้อยที่สุดนิสิตที่ผ่านกระบวนวิชานี้คงจะน่ารักและเป็นที่รักของคนรอบข้างนะคะ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

น่ารัก จริงค่ะ คุณหมอติ่ง

แต่ จะเป็นทีรักของคนรอบข้างหรือเปล่านั้น ต้องรอ เวลา พิสูจน์ ค่ะ

[นสพ.พรรวษา ค่ะ]

ขอบคุณมากเลยค่ะอาจารย์ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆค่ะ

 

^____________^

 

นู๋ดีใจที่ได้เรียนที่ รพ.ชร.ค่ะ อบอุ่นและทำงานกันเป็นทีมมากๆ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ขอบใจนู๋ พรรวษามากเลยค่ะ  

นอกจากมาอ่านแล้ว ยังเมนท์ ให้กำลังใจกัน ด้วย

เหล่าอาจารย์ และพี่ๆ ก็ดีใจมากนะคะ ที่ตัดสินใจถูก รับเอาหนูๆ ทั้ง 24 คน มาอยู่ด้วย

การมีทีมของนู๋   เพิ่มคุณค่าให้ความเป็นแพทย์  และ ความเป็นโรงพยาบาลเชียงรายฯที่มีการเรียนการสอน

ด้วยการเป็นนักเรียนที่ดี ที่ตั้งอกตั้งใจ

อาจารย์ ก็ดีใจ และ ภูมิใจจะแย่แล้ว พูดถึงนิสิต ก็หน้าตาเบิกบานเลยล่ะ

[นสพ.พรรวษา ค่ะ]

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ ยิ่งหนูได้อ่านที่อาจารย์เขียน หนูก็ยิ่งรู้สึกดีใจที่มาอยู่ที่นี่ หนูเลือกไม่ผิดจริงๆค่ะ ที่จริงแอบเสียใจ หนูขึ้นวอร์ดเด็กวอร์ดแรก อาจารย์ยังอยู่ที่ อเมริกา ก็เลยไม่เคยเรียนกะอาจารย์ตอนที่อยู่วอร์ดเด็กเลยค่ะ แต่ปีหน้า หนูจะไม่ยอมพลาดแล้วนะคะ

 

พวกหนูยังกลัวที่จะทำให้อาจารย์ผิดหวังอยู่เลยค่ะ ถ้ามีอะไรที่พวกหนูทำไม่ดี หนูก็ขอโทษนะคะอาจารย์ อาจารย์ช่วยแนะนำหนูด้วยนะคะ

 

พวกหนูทุกคนที่มาเชียงราย ไม่มีใครผิดหวังเลยค่ะ มีแต่ความภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ แถมเอาเรื่องราวดีๆ การทำงานเป็นทีม การสอนของอาจารย์ บรรยากาศทุกๆอย่างไปเล่าให้เพื่อนๆฟัง เพื่อนๆอยากมากันใหญ่เลยค่ะ ^____^

 

ขอเป็นกำลังใจให้เวทีสัญจรด้วยนะคะ ^____^

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ยินดี ต้อนรับ ค่ะ

ดีใจที่ นิสิต ทุกคน ไม่ผิดหวัง

มีโอกาส จะเรียนให้ อาจารย์ ทุกท่านทราบ คงจะยิ่งดีใจ และภูมิใจใหญ่เลยค่ะ

[ชัชฎา พิมพ์ปรีชา]

มีโอกาสเข้ามาดู อาจช้าไปหน่อย แต่ดีใจ ชื่นใจและรู้สึกขอบพระคุณอดีตท่าน ผอ.รพ.ชร. อ.หมอรวิวรรณ และอาจารย์แพทย์ทุกท่าน ตลอดจนทีมงานทุกคนใน รพ.ชร.ที่มุ่งมั่นสร้างลูกหลานให้เป็นแพทย์ที่ดี แค่หัวข้อนี้หัวข้อเดียวก็สร้างความประทับใจได้มากมายเหลือเกิน และหากลูกๆ นิสิตแพทย์ทุกคนเปิดใจรับและซึมซับสิ่งดีๆ ที่อาจารย์มอบให้ได้มากที่สุด ดิฉันเชื่อแน่ว่าลูกๆ ทุกคนต้องเป็นคุณหมอที่แสนดีเหมือน อาจารย์แพทย์ทุกท่านที่ รพ.ชร.แน่นอน (ลูกสาวปลื้มอาจารย์ทุกท่านมากค่ะ)

ขอบพระคุณอย่างสูงอีกครั้งค่ะ

[กวิน]

แวะมาเก็บข้อมูล ครับ อิๆ

[คุณแม่นู๋ออม]

ขอแวะเข้ามาชื่นชมกับ ตอนท้ายที่สุด ของอ.หมอสมบูรณ์ศักดิ์ ที่กล่าวสรุป ปฐมบทของการเป็นหมอ ....สุดยอดค่ะ...ไม่แปลกใจเลยที่ท่านนำ รพ.ชร. ผ่านการรับรองคุณภาพและผ่านการ Reaccredit แล้ว....ขอบคุณและประทับใจค่ะ

ดีมากค่ะ

[จึง]

แวะเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ มีความรู้สึกดีดีเกิดขึ้น หลายอย่าง แต่อยากบอกและยืนยันตรงนี้ว่า การพูดคุยกันทำให้เราเข้าใจซึ่งกันและกัน ไม่ว่าระหว่างทีมงานด้วยกัน หรือเรากับคนไข้