หลังจากเล่าเรื่องความเป็นมาของชมรมกับน้องๆ ชมรมอีสานในบันทึกที่แล้ว น้องๆ ก็ชวนคุยในประเด็น "ชมรมให้อะไรกับเรา" ซึ่งพี่ทุกๆ คน ได้ถ่ายทอดประสบการณ์ช่วงของการทำกิจกรรมต่างๆ มากมาย เช่น การออกค่าย การจัดกิจกรรม การเปิดหมวกหางบประมาณ การเรียนกับการทำกิจกรรม การบริหารจัดการงาน การทำนเป็นทีม ฯลฯ ซึ่งโดยสรุปผมได้สรุปไว้ว่า "อย่าให้การเรียนทำให้กิจกรรมเราเสีย"
เพราะผมเชื่อว่าในเรื่องของการเรียนนั้น เป็นหน้าที่ที่เราต้องทำ และต้องทำให้ดีที่สุด แต่คนที่สามารถใช้เวลาที่เหลือในการทำกิจกรรมนั้น นั้นแหละ คือ "บทเรียนที่ไม่ได้อยู่ในห้อง" และเป็นบทเรียนที่ไม่เพียงให้ความรู้เท่านั้น แต่เป็นเรียนที่ให้ประสบการณ์ ให้ทักษะชีวิต ให้เพื่อน ให้อะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย......แต่อย่างไรก็ตาม การเข้ามาสู่ชีวิตการทำกิจกรรม สิ่งที่ต้องเริ่มต้น คือ ควมรับผิดชอบต่อตัวเอง แบ่งเวลาให้เป็น แล้วการเรียนและการทำกิจกรรมจะเป็นบทเรียนให้เราก้าวสู่ชีวิตการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ด้วยรัก
มาเยี่ยม...
คงต้องแบ่งเวลาให้เป็นนะครับ...ในเรื่องนี้
ขอบคุณท่าน umi ครับที่เข้ามาเยี่ยมและแนะนำ
เรื่องนี้ถ้าน้องๆ รู้จักการแบ่งเวลา หรือใช้เวลาที่ทำกิจกรรมเพื่อความบันเทิงส่วนตัว เช่น ดูหนัง ฟังเพลง มาทำกิจกรรมบ้าง ผมว่าจะเป็นบทเรียนที่สำคัญทีเดียวครับ
ด้วยความเคารพรัก
กิจกรรมทำให้การเรียนเสียด้วยเหมือนกันครับ
อย่างเช่น เล่นเกมส์
สมัยนี้เด็กเอาเวลาไปเล่นเกมส์หมดแล้วครับ
เห็นร้านเกมส์ออนไลน์ทั่วบ้านทั่วเมืองเลย
สวัสดีครับ คุณaonjung
ขอบคุณครับ