บทความจากใจของศิษย์

ความประทับใจที่มีต่อครูและตราตรึงอยู่ในความทรงจำของศิษย์คนนี้ กลายเป็นแรงผลักดันให้ฉันเลือกที่จะเป็นครู ...

            เป็นบันทึกความประทับใจที่ศิษย์มีต่อครูของ น.ส.อภิญญา นามวิชา นักศึกษาปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ครับ...
        ...หลายเรื่องราวในตัวของครูที่ฝังอยู่ในความรู้สึกของฉันมาจนถึงทุกวันนี้ วันที่ครูเจ็บท้องไม่สบาย ครูก็ยังกัดฟันสอนนักเรียน บางวันที่ครูงานเยอะ เม็ดเหงื่อที่ไหลบอกให้รู้ว่าครูเหนื่อยครูก็ไม่เคยละทิ้งต่อหน้าที่ ภาพเหล่านี้ยังคงติดอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอ
           วันที่ฉันไปแข่งขันความเป็นเลิศทางวิชาการก็มีครูคอยนั่งเป็นกำลังใจ ท่ามกลางผู้คนที่ไม่คุ้นสายตา วันที่ฉันไม่มีใครเลย ความรู้สึกในขณะนั้นเพิ่งรู้ว่าครูทำหน้าที่แทนพ่อกับแม่ก็ตอนนั้น ครูเข้ามาแทนที่พ่อกับแม่ในตอนที่ฉันกำลังโหยหากำลังใจ ความประหม่าบวกความตื่นเต้นในช่วงเวลานั้นบอกได้เลยว่าถ้าไม่เห็นหน้าครูที่ไปด้วย ฉันอาจคว้าเรียนทองมาไม่ได้ ครูทำหน้าที่ดูแลฉันทุกอย่าง ซื้ออาหารขึ้นไปให้ กลัวว่าฉันจะหิว อยู่เป็นกำลังใจตลอดการแข่งขัน วันนี้ฉันบอกได้เลยว่าครูให้ฉันมากกว่าความรู้ อยู่ที่โรงเรียนครูจะคอยบอก คอยเตือน คอยว่า นักเรียนเสมอ ให้นักเรียนได้ทำกิจกรรมที่ครูจัดให้บ่อย ๆ หลาย ๆ ครั้งที่เด็กนักเรียนไม่ชอบและค้านในใจ
       ประโยคเดียวของครูที่ติดหูมาจนถึงทุกวันนี้ ครูพูดว่า “วันนี้เธออาจไม่เห็นค่าในสิ่งที่ครูทำ แต่ถ้าจบออกไปแล้วเธอถึงจะเห็นค่าของมัน” และมาวันนี้สิ่งที่ครูพูดไว้ก็เป็นจริงสิ่งที่ครูให้วันนั้น ...มาวันนี้มันช่วยฉันได้มากทีเดียว ฉันคิดเสมอว่าสักวันฉันจะกลับไปขอบคุณครูสำหรับทุก ๆ สิ่งที่ครูเคยหยิบยื่นให้ ทุกภาพแห่งความประทับใจและความเสียสละอันยิ่งใหญ่เป็นแรงผลักดันให้ฉันเลือกเรียนคณะศึกษาศาสตร์ในวันนี้ อาชีพที่ไม่ได้สูงส่งด้วยเก้าอี้หรือมั่งมีด้วยเงินทอง แต่สูงนักในความรักและห่วงใยลูกศิษย์ทุก ๆ คน อาชีพที่ไม่ได้วัดความสำเร็จจากเงินเดือนหรือขนาดของรถยนต์ แต่วัดจากความเสียสละและคุณภาพของงานเพื่อรับใช้สังคมศิษย์ก็เปรียบเสมือนดินเหนียว หากขาดช่างปั้นอย่างครูก็คงเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาไม่ได้
            ความประทับใจที่มีต่อครูและตราตรึงอยู่ในความทรงจำของศิษย์คนนี้ กลายเป็นแรงผลักดันให้ฉันเลือกที่จะเป็นครู ...