..................
.............................................................................
....................................................................
เ
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
...จำได้ว่ามีสมุดบันทึกเล่มแรกตอนป.6 สมัยนั้น(พูดอย่างนี้แล้วดูนานจัง)เป็นภาคบังคับเลย
คือคุณครูให้เขียนสมุดบันทึกส่งหนึ่งเล่ม ...ให้เวลาประมาณหนึ่งเดือนค่ะ
ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้อยู่ เวลาอ่านก็จะขำขำตัวเอง แล้วก็นึกย้อนว่าเอ...ตอนนั้นตัวเราเป็นยังไงหนอ ..นี่เราคิดแบบนี้ตอนเด็กหรือนี้(โอ้ ช่างเด็กนัก)
แต่ว่า จะอ่านก็ทีก็จะรู้สึกดีๆเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาระลึกความทรงจำ บันทึก เล่มแรก อยู่ในช่วงของมัธยมค่ะ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์ MSU-KM :panatung
ยินดีที่รู้จักค่ะ..อาจารย์ได้เคยเอามาอ่านอีกครั้งหรือยังคะ.แล้วจะรู้สึกตลกตัวเองมากๆ..ว่าเออหนอ..เขียนไปได้...55 ตลกดีค่ะ..
ขอบคุณค่ะ..อย่าลืมแวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ..
มาฟังเพลงเพราะๆครับ
ชอบจังครับ
สวัสดีค่ะ..คุณเอก..
ดีใจค่ะ..ที่ชอบ..แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ..
ขอบคุณค่า..
ไม่ค่อยชอบการเขียนบันทึก(แบบว่าคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี) แต่ตอนนี้เริ่มเขียนถึงหลานซนๆสองคน ก็กะไว้ว่าพอหลานโตขึ้นอ่านหนังสือคล่องจะเอาให้เป็นของขวัญวันเกิดปีใดปีหนึ่งค่ะ
แอะ..แอ้..มีหลักฐานนะ..ติดน้องอยู่ห้าบาทน่ะ..ใช้ยังล่ะตัวเอง555
บันทึกนั้นแอบเอามาให้อ่านก่อนเจ้าสองตัวได้ปะ...
จะลองไปค้นบันทึกเก่าๆ มาดุ จะได้ ย้อนไปฝันกับวันเยาว์อีกค่ะ
สวัสดีอีกครั้งค่ะ..อาจารย์ อัญชลี อุชชิน
อ่านแล้วแอบยิ้มค่ะ..พี่ชายอาจารย์น่ารักจังค่ะ..ใจดีจริงๆอุตส่าห์ซื้อสมุดบันทึกสีหวานให้น้อง..แสดงว่าอาจารย์ไม่ชอบสีชมพู..ก็ไม่ใช่คนหวานใช่มั๊ยค่ะ..55 หายากนะคะ..ผู้หญิงที่ไม่ชอบของหวานๆเนี่ย...
ว่าแล้วต้องลองไปสืบหาเรื่องพี่น้องคารามาซอฟ..อ่านบ้าง.จะได้รู้ว่าเป็นยังไงน่ะค่ะ..เอ..น่าสนใจจริงๆ
ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยมยามดึกนะคะ..
อรุณสวัสดิ์...ค่ะพี่ศศินันท์.. Sasinanda
ลองเอามาอ่านดูนะคะ..รับรองว่า..เป็นยาอายุวัฒนะที่ดีมากเลย..เลือดจะไหลเวียนดีเชียวล่ะค่ะ...
แอ๊วเอามาอ่านทีไรก็ยังขำได้ทุกครั้ง...มีหลายเล่มค่ะ..เป็นช่วงๆค่ะ..ย้ายบ่อยก็เลยได้บันทึกเรื่องราวเพื่อนๆหลายๆที่..แล้วได้ย้อนไประลึกถึงอีกครั้ง..มีหลากอารมณ์มาก..อ่านแล้วมีความสุขค่ะ..
ขอบคุณมากๆค่ะ..กับการแวะมาเยี่ยมเพื่อนพ้องน้องพี่..อย่างทั่วถึงจริงๆ
สวัสดีค่ะ คุณ suksom
ยินดีที่รู้จักค่ะ...อยากให้ลองบันทึกดูค่ะ..วันไหนมีเรื่องดีๆเข้ามาก็บันทึกเก้บไว้..ไม่ต้องทุกวันก็ได้..แต่ถ้าทำได้จะดีมาก..เพราะเวลาผ่านไป..แล้วเราหยิบมาอ่านอีกครั้งเนี่ย..คุณค่าของมัน..เกินจะบรรยายเลยค่ะ..
ลองดูนะคะ...
ขอบคุณค่ะ..เพลงมันฟังดูเศร้าๆ..นะคะ..แต่ก็ดีใจที่มีหลายๆคนชอบค่ะ..
.....
เป็นความท้าทายอย่างมหาศาลที่ผมอยากพบเจอ
ผมรักและเคารพอดีตไม่แพ้ปัจจุบัน แต่ก็ยังยินยอมที่จะอยู่กับปัจจุบันมากกว่าอดีตที่ผ่านมา
ดังนั้น ผมจึงมักพูดเสมอว่า ผมมีพิพิธภัณฑ์ชีวิตของตนเองเสมอ
สวัสดีค่ะ..คุณพนัส..
จำได้ว่าเคยอ่านบันทึก..ความรักครั้งแรกของคุณพนัส..ที่เขียนนานมาแล้ว..ชอบนะคะ..อ่านไปยังอินไปด้วยเลย..(อืม..แปลกจริง..แล้วไปยุ่งอะไรด้วยเนี่ย...อิอิ)คนเราก็จะมีความหลัง..สิ่งที่ประทับใจที่แตกต่างกันนะคะ..แต่ยังไงก็แล้วแต่..บางครั้ง..การได้คิดถึง..บางทีมันก็มีความสุขแล้ว..
แม้ว่าวันเวลาเหล่านั้นจะผ่านมาเนิ่นนาน..แต่ความรู้สึกในวันเก่าๆนั้นก็ยังไม่เคยจาง
ขอบคุณค่ะ..ที่เข้ามาแวะทักทายเสมอเลย..
หวัดดีจ้า..เจ้าป้า..อิอิ
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่า..พี่ตุ่นบันทึกทุกวันเนี่ย..แอ๊วชอบเวลาที่เอากลับมาอ่านอีกครั้งเนี่ย..มันตลกมากเลย..บางทีก็มีเรื่องหวานๆ..ก็แอบยิ้มกรุ้มกริ่ม..ได้กลิ่นไอบรรยากาศเก่าๆอีกครั้ง..ก็ดีไปอีกแบบนะจ๊ะ..อันที่ตลกมากที่สุดก็บันทึกว่าแม่ฬหญ่แอ้.งยืมตังค์บ่อยๆเนี่ย..5 บาท 10 บาทเนี่ย..ไม่ลืมเลยนะขอบอก..เอิ๊กๆๆ
หวังว่าเจ้าป้ากะลูกชายหมูหยองคงสบายดีนะจ๊ะ..
สวัสดีค่ะ..คุณครูแอน.. Lioness_ann
ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้และกำลังใจที่นำมาฝากในวันนี้ค่ะ..
แอ๊วแวบเอาดอกไม้ไปส่งถึงบ้านแล้วนะคะ..มีความสุขมากๆค่ะ..
สุขทุกวัน..ทุกเวลาไม่มีวันหยุดราชการเลยนะคะ..
สวัสดีค่ะ..พี่ศศินันท์.. Sasinanda
ถูกใจจังค่ะ..ช่อดอกไม้สีชมพูเนี่ย..ขอบคุณนะคะ..ที่อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมถึงบ้านเลย อิอิ...
มีความสุขกับทุกวันนะคะ..ระลึกถึงเสมอค่ะ..
ขอบคุณจริงๆค่ะ..
ผมไม่มีสมุดบันทึกสีชมพูเล่มยาวให้ได้ย้อนกลับไปสัมผัสความรู้สึกในวันเก่า ๆ...
ได้แต่ย้อนระลึกไปถึงวันเก่า ๆ เหล่านั้นผ่านบันทึกของคุณครูแอ๊วนี่แหละครับ...
สำหรับผมแล้วไม่มีใครหล่นหายไปจากชีวิตผมครับ เพราะพวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางของชีวิตผมครับ...
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สดใสและงดงามบันทึกนี้ครับ...
สวัสดีค่ะ..อาจารย์ อ.อาลัม
ดีใจค่ะ..ที่อาจารย์แวะมาเยียม..
อาจารย์ได้มีโอกาสเปิดไดอารี่เล้มนั้นอ่านอีกครั้งหรือยังคะ..เอ..หรือว่า..จะยังอยู่หรือเปล่าน๊า..ถ้ายังอยู่..อาจารย์ลองเอามาอ่านนะคะ..
รับรองว่า..ถ้าไม่ยิ้มไปกับสิ่งที่ตัวเองเขียนล่ะก็...ใจหินมากๆๆๆเลยค่ะ..
ขอให้อาจารย์มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ..
"ขอบคุณค่ะ.."
สวัสดีค่ะ..คุณดิเรก Mr.Direct
เอ..ถ้าคุณดิเรกมีสมุดบันทึกสีชมพูด้วยล่ะก็..ไม่ธรรมดาแน่ๆค่ะ.อิอิ
ดีจังค่ะ..ที่มั่นใจว่าไม่ได้ทำใครหล่นหาย..ไปกับกาลเวลา..
วันเก่าๆเหล่านั้น..ยังคงชัดเจนใช่มั๊ยคะ..
เก็บรักษาความทรงจำนั้นให้งดงาม..อยู่เสมอนะคะ..
ให้เหมือนกับ"มิตรภาพ.".ดีๆที่มีให้กัน..
ขอบคุณค่ะ..
เพื่อนเก่าๆ มิตรภาพเก่าๆ ส่วนใหญ่ยังอยู่ครบค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่ศศินันท์ Sasinanda
ดีจังค่ะ..เพื่อนเก่า..มิตรภาพเก่าๆยังอยู่ครบ..แสดงว่าเป็นคนที่รักษาสัมพันธภาพได้อย่างดีเยี่ยมเลย..
ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะเยี่ยมเยียนน้องนุ่งเสมอค่ะ..
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..
สวัสดีค่ะ.. อ.อาลัม
อาจารย์คะ..เสียดายจังค่ะ..หนังสือหายไปตั้งเป็นลัง...และที่สำคัญ..สมุดบันทึกเนี่ย..ประมาณค่าไม่ได้เลยนะคะเนี่ย..แต่ไม่เป็นไรเพราะข้อมูลสำรองยังชัดเจนอยู่ในความทรงจำใช่มั๊ยคะ..
ขอบคุณค่ะ..ที่มาร่วมย้อนวันเก่าๆ..ด้วยกันอีกครั้ง..
สีสันแสบตาจริงๆ บันทึกนี้ ใส่โค๊ดเพลงได้งัยครับ สอนบ้าง
สวัสดีค่ะ..คุณกวินทรากร มาตอบช้าไปหน่อยขอโทษจริงๆค่ะ..
เพลง..ใส่โค้ดนี้ในแก้ไขบล็อกค่ะ..
<center><p align=right><STRONG><EMBED src=http://61.47.2.165/imgr/1315
width=200 height=50 type=audio/x-ms-wma autostart="true" loop="true" volume="150"></EMBED></STRONG></P></center>
ในส่วนสีชมพูก็เลือกหาเพลงที่นามสกุล wma มาใส่โดยก็อบที่อยู่ของเพลงในเว็บมาใส่ค่ะ..
ได้ผลไงบอกด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ