อุเบกขา

นานมากแล้วที่ผมเคยคิดเกี่ยวกับคำว่า อุเบกขา

ในพรหมวิหาร4 ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และ อุเบกขา

ตอนนั้นก็คิดว่า อุเบกขานั้นจะทำได้อย่างไร ตัวเราก็เป็นคนธรรมดา หากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิดขึ้น เราจะอุเบกขาได้อย่างไร พระท่านก็บอกว่า ให้ทำอุเบกขาในสิ่งที่เราไม่อาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ เพราะว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

แต่ผมก็สงสัย (เคยมีคนบอกว่า มันวิจิกิจฉา) ว่ากรรมและวาระมันก็เดินไปด้วยกัน แล้วอุเบกขานั้นจะอยู่ตรงไหน คำว่าเฉยๆ นี่มันทำยากนะ ในบางเรื่องคิดว่าถ้าเป็นเรา หรือเราช่วยได้ก็มักเข้าไปยุ่งด้วยเสมอ แล้วมันก็ยุ่งจริงๆ 

ผมจะทำอุเบกขาอย่างไรดี เพราะว่าจริงๆแล้วก็อยากมีชีวิตที่สงบสุข แต่ถ้าตัดขาดโลก ก็อยู่บนโลกไม่ได้ จำไม่ได้ว่า เคยได้ยินที่ไหน ท่านว่า เดินเข้าวัดเท่ากับเดินออกจากวัด ถ้าเราไม่ได้ใช้ใจเดิน