ยอมที่ที่ก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว เพื่อที่จะก้าวไปข้างหน้าหลายๆก้าวนะค่ะ...
การยอมก็ต้องมีเหตุผลด้วยใช่มั้ยค่ะ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องหว่านล้อมเขาให้เขายอมเราแทน....ได้มั้ยค่ะ
ยอมมากก็ว่าหงอ
ยอมน้อยก็ว่าอ่อนข้อ
ไม่ยอมก็ว่าแข็งกร้าว...อ้าว แล้วกันสิ ??
แล้วจะเอาไงกันดี--ยอมได้ขอรับแต่ไม่ย่อท้อ ขอเพียงเข้าใจสถานการณ์อย่างทะลุปรุโปร่ง แม้ยอมก็เหมือนไม่ยอม อย่างไรอย่างนั้นเลย
อ้อ..ลืมไปเลย
ขอบคุณขอรับที่แวะไปเยี่ยมเยือนทักทาย (รับขนมจีบซาลาเปาทานเพิ่มมั้ยครับ)
เรียน อาจารย์ ต้อม
สวัสดีครับอาจารย์
ผมบอกกับคู่บ่าวสาวว่าชีวิตสมรสจะยั่งยืนได้คู่สมรสต้องรู้จักยอม ที่ต้องเลิกกันก็เพราะไม่ยอมนี่แหละ อย่าคิดลึกไปกว่าที่ผมเขียนนะครับ อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์
กะซ่าง…กะซ่าง น่าจะดีกว่า “ยอม” ไหมคะ