หนังสือปีใหม่เมืองปีเปิกใจ้(ปีชวดสัมฤทธิศก)จ.ศ.๑๓๗๐ ปกติมาส ปกติวาร อธิกสุรทิน
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">มังคลวุฑฒิสิริศุภมัสตุ จุลสกราชได้ ๑๓๖๙ ตัว กุญช์ฉนำ กัมโพชพิสัย เข้ามาในคิมหันตอุตุจิตรมาส สุกรปักษ์อัฎฐมี รวิวารไถง ไทภาษาว่าปีเมืองใค้ เดือน ๗ ขึ้น ๘ ค่ำพร่ำว่าได้วันอาทิตย์ วันไทวันก่าเม็ด วันที่ ๑๓ เมษายน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">
</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ยามนั้น ระวิสังขานต์มีตนเรื่อเรืองงามประดุจดั่งคำสิงคีประดับตนดีด้วยรัตตอาภรณ์สีแดง ใส่เครื่องประดับอันงามเลิศแล้วด้วยแก้วปรุวาฬปทัมราค มือขวาถือดอกบัว มือซ้ายถือผาลา คือว่า “หอก” ยืนบนเศวตอาชาสินธพ คือ ม้าตัวขาวพรรณพิลาศ ยัวริยาตย้ายตนไปจากมีนราศี โดยโคจรวิถีไปสู่เมษราศีหนปุพพตะวันออกในยาม เวลา ๑๘ นาฬิกา ๕๕ นาที ๔๘ วินาที ตนทั้งหลายจิ่งเรียกว่า “สังขานต์ล่อง” </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ยามนั้นยังมีนางเทวดาชื่อ ธังสี ยืนถ้ารับเอาขุนสังขานต์ด้วยเหตุปีนี้ สังขานต์ไปวันอาทิตย์ จักเดือดร้อนแก่ชาวเมือง บ้านเมืองจักมีข้าศึกและสงคราม ฝนจักมีปานกลางหัวปีมีมาก กลางปีหล้าปีบ่มีหลาย เคราะห์เมืองจักมี ด้วยข้าวของจักแพง คนจักวิวาทผิดเถียงกัน คนมีทรัพย์มากจักเดือดร้อน ของแดงลายจักมีราคา ของขาวจักถูก ปีนี้เสาร์ตกภูมิ คนเกิดวันอังคาร จักมีเคราะห์ คนเกิดวันเสาร์จักมีโชคลาภ ในวันสังขานต์ไปนั้นจุ่งหื้อพากันไปสู่แม่น้ำ ทางไคว่ เค้าไม้ใหญ่ อว่ายหน้าไปสู่ทิสะวันตกแจ่งเหนือ พากันสระเกล้าดำหัวอาบองค์ สรงเกศด้วยคาถามนต์วิเศษว่า “สัพพะทุกข์ สัพพะโศก สัพพะโรค สัพพะภัย สัพพะอันตราย ทั้งมวลจุ่งตกไปด้วยปีเดือนวันยามนี้เทิอะ โอมทุเรทุเร เภทะสวาหาย”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> 
</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ปีนี้ศรีอยู่ลิ้น กาลกีณีอยู่อก จังไรอยู่สะดือ เอาส้มป่อยเช็ดคว่างเสีย ผีหัวหลวงอยู่ทิศพายัพ ดำหัวอย่าเบ่นหน้าไปทางนั้นแล้วมานุ่งผ้าผืนใหม่ เหน็บดอกไม้นามปี ปีนี้ดอกแก้ว ไทยว่าดอกพิกุลเปนพระญาดอก ควรเอามาเหน็บเกศเกล้ามวยผม และเหน็บไว้ประตูบ้าน ประตูเรือน เปนมังคละจักอยู่สุขสวัสสดี ชะแล</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ในเดือน ๗ ขึ้น ๙ ค่ำ ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๔ เมษายน ไทได้วันกาบสัน เปนวันปูติ คือวันเน่า ปีนี้เน่าวันเดียว อย่าไปทำมงคลในวันนี้ อย่าได้วิวาทผิดเถียงเดือดด่าจักบ่ดีตลอดปี หื้อได้พากันขนทรายเข้าวัด กวาดข่วงไม้สรี พระเจดีย์วิหาร จักได้พ้นเคราะห์กับตน กับบ้านเมืองพระพุทธศาสนา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ในวันเดือน ๗ ขึ้น ๑๐ ค่ำ ตรงกับวันอังคารที่ ๑๕ เมษายน วันไทวันดับเร้า เปนวันพระญาวัน พระสุริยะอาทิตย์เสด็จสถิตทิพยวิมาน ในเวลากาลได้ยาม เวลา ๒๒ นาฬิกา ๕๓ นาที ๒๔ วินาที </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ยามนั้นจุลสกราชขึ้นแถม ๑ ตัว เปนจุลสกราช ๑๓๗๐ ตัวชวดฉนำกัมโพชพิสัย ไทภาษาว่าปีเปิกใจ้ หื้อได้พากันได้กระทำบุญหื้อทาน ทานเจดีย์ทราย ช่อทุง ไม้ค้ำสรี พากันสระสรงองค์พุทธรูปเจ้า ครูบาสังฆะ พ่อเถ้าแม่อุ้ย และพ่อแม่จักเปนปารมีกับตนไปไจ้ใจ้ อยู่สุขสวัสสดีแล</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ปีนี้ได้เศษ ๒ ไก่รักษาปี งัวรักษาเดือน เสือรักษาป่า เป็ดรักษาน้ำ รุตตจักก์รักษาอากาศ ปชุนเทวบุตรรักษาดินสมณพราหมณาจารย์เปนใหญ่แก่คน งัวเปนใหญ่แก่สัตว์ ๔ ตีน นกยางเปนใหญ่แก่สัตว์ ๒ ตีน ไม้พร้าวเป็นใหญ่แก่ไม้จิง ไม้บงเปนใหญ่แก่ไม้กลวง หญ้าปล้องเปนใหญ่แก่หญ้าทังหลาย ไม้ไผ่เปนพระญาแก่ไม้ทั้งมวล ดอกแก้ว (พิกุล) เปนใหญ่แก่ดอกไม้ทังหลาย ขวัญเข้าอยู่ไม้ไผ่ ผีเสื้ออยู่ไม้มูก จักมีอันตรายแก่สัตว์ ๒ ตีน ๔ ตีน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">นาคหื้อน้ำ ๘ ตัว บันดาลหื้อฝนตก ๔๐๐ ห่า ชื่อภูมมาธิปติ ตกในมหาสมุทร และเขาสัตตบริภัณฑ์ ๑๙๑ ห่า ตกในป่าหิมพานต์ ๑๓๓ ห่า ตกในมนุษย์โลก ๗๖ ห่า</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ปีนี้เทวดาวางเครื่องประดับหนอุตระ ปาปะเคราะห์ปาปลักขณะ อยู่หนพายัพ ทิสะเหล่านี้เปนอัปปมงคลบ่ดีไป เมื่อกระทำมงคลแก่เมือง อย่าเบ่นหน้าไปทิสนั้น บ่ดีปกเสามงคลทิสนั้น จักเสียสรีเตชะ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">อตีตวรพุทธศาสนาคลาแล้ว ๒๕๕๐ พรรษาธิกาปลาย ๑๐ เดือน ปลาย ๒๕ วัน นับแต่วันพระญาวันคืนหลังอนาคตศาสนา อันยังจักมาภายหน้าค้างอยู่บ่น้อยยังแถม ๒๔๔๙ พรรษาธิกาปลาย ๑ เดือน ๕ วัน บ่มีเศษ เหตุนับแต่วันปากปีไปเอามาบวกสมกัน ก็เต็ม ๕๐๐๐ ถ้วนบ่มีเศษเหตุตามฎีกาวิมัตติวิโนทนี อันยังจะมาภายหน้าค้างอยู่บ่น้อยยังแถม ๒๔๔๙ พรรษาธิกาปลาย ๑ เดือน ๕ วัน บ่มีเศษ เหตุนับแต่วันปากปีไปเอามาบวกสมกัน ก็เต็ม ๕๐๐๐ ถ้วนบ่มีเศษเหตุตามฎีกาวิมัตติโนทนี อันมหาพิลางคสัมมิหรสีเจ้าหากวิสัชชนาแต่งแปลงสืบๆ มาก็ปริปุณณาแล้วแล</p> พระครูอดุลสีลกิตติ์ วัดธาตุคำ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ (เปนผู้วิสัชชนาปล่านแปลง แต่งแต้มทำนายพยากรณ์แลฯ)
ความเห็น (8)
อ่านแล้วดีใจ คนวันเสาร์จักมีโชคลาภค่ะ รอมานานแล้วค่ะ
ขอบคุณนะคะ
อ่านยากสักหน่อยนะครับพี่ศศินันท์ เพราะเป็นภาษาเหนือโบราณครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณลุงเอก
คิคิ แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ โห ภาษาเหนือ อู้บ่เป็นกะเจ้า คิคิ ...อ่านแล้ว งงๆ คิคิ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^
สวัสดีปีใหม่ครับคุณลุงเอก
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงตลอดปีครับ
สวัสดีปีใหม่ครับ....ลุงเอก
มาสมัครเป็นลูกศิษย์อีกสักคนครับ
สวัสดีปีใหม่ พร้อมด้วยมากราบเนื่องในวันครู
นานพอสมควรที่ไม่ได้เข้ามาที่นี้ รู้สึกว่าอะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปพอสมควร เชียงเช่นวันนี้ ที่มีโอกาสได้มา สวัสดีคุณครูคนนี้ ครูคนแรกของโอ้ที่สอนให้โอ้รู้จัก g2k ลูกศิษย์คนนี้ขอให้คุณครูจงมีสุขภาพกายและสุขภาพใจแข็งแรง สุข สุดชื่นตลอดไปนะคะ......ลูกศิษย์