"เหนื่อยนักกก..พักเสียบ้างเถอะค่า"
1.ควรเลือกจอภาพที่มีการกระจายรังสีต่ำเพื่อถนอมสายตา วิธีทดสอบง่ายๆ ทำได้โดยลองปิดสวิตช์จอภาพ แล้วเอามือหรือแขนไปจ่อไว้ใกล้ๆ จอภาพให้มากที่สุด จอภาพที่มีการกระจายรังสีต่ำจะแทบไม่รู้สึกถึงไฟฟ้าสถิตตามขนที่ผิว
2.ปรับแสงและความคมชัดของหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้รู้สึกสบายตา รวมทั้งความสว่างภายในที่ทำงาน ลดแสงสะท้อนรบกวน เช่น ปิดไฟดวงที่สะท้อนจ้าลงบนจอคอมพิวเตอร์ หากทำงานกับคอมพิวเตอร์ในสภาพแวดล้อมที่มีแสงจ้าและจอภาพมีความสว่างมาก ก็จะยิ่งส่งผลเสียต่อดวงตาได้ง่ายและรวดเร็ว จะรู้สึกว่ามีอาการปวดร้าวดวงตาเร็วและแสบตาอย่างรุนแรง
3.ตำแหน่งของจอภาพควรห่างจากดวงตาประมาณ 18-24 นิ้ว หรือประมาณช่วงแขนเอื้อม และปรับให้ต่ำกว่าระดับสายตาประมาณ 15-20 องศา หากระยะห่างระหว่างตากับจอภาพไม่สัมพันธ์กัน จะทำให้เกิดอาการเมื่อยล้าและปวดตาได้ง่าย
4.การใช้แผ่นกรองรังสีติดไว้ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ แม้ว่าจะช่วยลดการกระจายรังสีจากจอคอมพิวเตอร์ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แล้วแต่คุณภาพของสินค้า แต่อย่างน้อยๆ ก็ช่วยลดแสงจ้าจากจอคอมพิวเตอร์ลงได้
5.ทำความสะอาดหน้าจอคอมพิวเตอร์อยู่เสมอ เพราะฝุ่นจะทำให้เกิดการสะท้อนมากขึ้น
6.การหยุดพักหรือเปลี่ยนตารางเวลาการทำงานใหม่ จะช่วยให้สายตาคลายความเมื่อยล้าจากการจ้องเพ่งคอมพิวเตอร์ได้ The National Institute of Occupational Safety and Health (NIOSH) แนะนำให้หยุดพักสายตาครั้งละ 15 นาทีทุกๆ 2 ชั่วโมง ผู้เชี่ยวชาญบางคนก็แนะนำว่าควรจะหยุดพักบ่อยๆ โดยแต่ละครั้งใช้เวลาเพียงเล็กน้อย เช่น พักสายตาทุก 30 นาที โดยหลับตาหรือมองไปไกลๆ สัก 5-10 นาที แล้วจึงเริ่มทำงานต่อไป ก็จะช่วยถนอมสายตาได้
7.อาจใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ วางไว้บนเปลือกตา และหลับตาสัก 2-3 นาที หรือจะให้ดีกว่านั้นก็คือ ปิดไฟ นอนพักสักครู่
8.สำหรับผู้ที่ใส่คอนแท็กเลนส์ อาจจะเกิดอาการตาแห้งเพราะขาดน้ำหล่อเลี้ยง เพราะห้องที่มีคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ ก็มักจะมีเครื่องปรับอากาศอยู่ด้วย เมื่อบวกกับความร้อนจากเครื่องคอมพิวเตอร์ จะทำให้อากาศแห้ง การหยอดน้ำตาเทียมจะช่วยได้
9.ควรกะพริบตาให้บ่อยครั้งกว่าปกติ เพื่อให้มีน้ำหล่อเลี้ยงดวงตาอยู่เสมอ ภายใน 10 วินาที ลองพยายามกะพริบตาสัก 1-2 ครั้ง จะช่วยลดความอ่อนล้าของสายตาได้มาก
10.ผู้ที่ใส่คอนแท็กเลนส์ และมีอายุมากกว่า 40 ปีขึ้นไป ซึ่งใช้คอมพิวเตอร์เป็นประจำ ควรตรวจเช็กสุขภาพตาบ้าง
นอกจากนี้ การนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ 
ทิ้งเรื่องเครียดๆ ไว้ที่ทำงาน ก็จะช่วยให้ร่างกายสดชื่น หายเหนื่อยเมื่อยล้า พร้อมสู้งานในวันถัดไปได้
วันนี้ OOHOOH มะไหวจริง ๆ ค่ะ ขอไปพักผ่อนก่อนล่ะค๊า
"ค่าของคน..อยู่ที่ผลของงานนะคะ..นะคะ"
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะคุณโอ๋
- ว๊าว....ขอโทษค่ะ เห็น oo แทนสระ อุ ไงคะ เลยไปไกลโน่นเลย กลายเป็นอุ๊ ไปได้เลยเนอะ โทษทีค่ะๆ
- ยังไงก้อเจตนาเดิมค่ะ...ขอให้คุณโอ๋โชคดีปีใหม่นี้นะคะ คิดหวังสิ่งใดสมปราถนาทุ๊กอย่างเลย
- อ้อ...ตะกี๊...เพิ่งคุยโทรศัพท์กับพี่สาวน่ะค่ะ เขาบอกว่าคุณโอ๋ทำงานฝ่ายบริหารงานบุคคลนี่คะ สงสัยต้องคารวะหนึ่งจอกซะแล้ว...เผื่อย้ายเข้า เขต 2 (เอ..จะเกี่ยวไหมคะเนี่ย)
- อา....ค่ะ...บางทีเป็นหมีแพนด้าประจำเลยค่ะ (เวลาปั่นข้อสอบต้นฉบับส่งอัดสำเนาน่ะค่ะ แล้วต้องนั่งหน้าจอนานนน......มากกกก) จะลองทำตามที่นำเสนอมานะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับที่แนะนำ อ่านแล้วได้ความรู้ทำให้สายตาคนแก่กลับฟื้นคืนมาบ้าง...ฝากกะโลงล้านนาไว้เป็นของแถมครับ.......
ขอบคุณใจ๋เอื้อเฟื้อ แนะนำ ดีเนอ
จึ่งเอ่ยฝากน้ำคำ กล่าวไว้
ขอบุญจุ่งกระทำ ช่วยค้ำ ชีพเอ่
ความสุขจุ่งแนบใกล้ ก้านกุ่ง ฮุ่งเฮือง
ด้วยความปรารถนาดีจาก...ลุงหนาน
พรหมมา
สวัสดี ครับ
- ขอบคุณมากที่นำมาบอกกล่าว
- เดี๋ยวต้องจัดการใหม่เสียที่ เข็ดคอ จังแล้วนิ
- จอเอียง
ขอบคุณค่ะ
* คุณครูพี่แอน พลาดไปแล้วเก๊าะ ! อภัยกันได้ ทราบแล้วค่ะว่าน้องไผ..ยินดีค่ะที่ทั่นมีพี่สาวน่ารัก (รึน้องน่ารักกว่าเอ่ย)
* คุณลุงหนาน ขอบคุณกับวิถีการดำเนินชีวิตของคนภาคเหนือค่ะ..เหนือใต้..เก๊าะคนไทยทั้งน้านนนน
* คุณ เกษตรยะลา แน่ใจเหรอคะคุณตาทวด ! ว่าคอที่เข็ดน่ะเพราะจอมันเอียง..สงสัย..สงสัย (มะอยากได้คำตอบค่ะ)
ขอไหว้สาคุณอู้ฮู....ผมก็ทำงานในเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่เขต 1 คงใช้ชีวิตเกี่ยวกับการศึกษาเหมือนๆกันนะครับ ขอบคุณที่สนใจวิถีชีวิตคนล้านนา ใช่แล้วครับเหนือใต้ ตกออก ก็ไทยด้วยกันทั้งนั้นใช่ใครอื่น โดยเฉพาะร่มเศวตฉัตรของพระมหากษัตริย์เจ้าคือองค์รวมศูนย์ใจไทยทุกหมู่เหล่า.....ขอเอาใจช่วยพี่น้องชาวใต้ที่กำลังเผชิญความลำบากให้คลายทุกข์ร้อนสงบสุขเสียที.....ขอบคุณอีกครั้ง ..จากลุงหนาน
พรหมมา
สวัสดีครับ
ช่วงนี้ต้องอ่านหนังสือเยอะ
เลยห่างคอมนิดหนึ่ง
อ้อ อายุยังไม่ถึงเกณฑ์ ยังไม่ต้องเช็กสายตาใช่ไหมครับ ;)
ขอบคุณค่ะ..
* คุณลุงหนาน..OOHOOH (อ่านว่า โอ๊ะ - โอ๋ ค่ะ) เห็นด้วยกะคุณลุงหนานทู๊กอย่างเลยค่ะ
* คุณ ธ. วั ช ชั ย อายุยังมิถึงเกณฑ์อันใดฮ๊า ? แหม่เด๊ก..เด็ก เน๊าะ..อิ..อิ..
สวัสดีหลานโอะโอ๋ ....ต้องขอสุมาเต๊อะเจ้า อ่านภาษาอังกฤษไม่ค่อยเป็น หากเป็นภาษาล้านนาก็พอได้.... .ขอบคุณอีกครั้งที่บอกวิธีอ่านที่ถูกต้องว่า โอะโอ๋ อ่านแล้วฟังรื่นหูดีแฝงความน่ารักๆน่าเอ็นดูอะไรแบบนั้น อย่างไรก็ตามได้ความรู้จากหลานดีมากครับ....ขอบคุณครับจากลุงหนาน
พรหมมา
ขอบคุณค่ะ
* คุณลุงหนาน บ่เป็นหยังเจ้า (ถูกรึเปล่าเนี่ยะ) บอกไว้จะได้เรียกได้ถูกงัยคะ..เพราะต่ะไปเวลาคุยกันจะได้รู้สึกเหมือนว่าคุยกะโอ๋มะใช่คุยกะคนอื่นนนนนนงัยค๊า..ว่าต่ะว่าผีต๋ายพราย..น่ากลัวจังค่ะ..อิ..อิ..
สวัสดีครับคุณโอ๊ะโอ๋...ขอบคุณที่ให้อภัยคนแก่...เรื่องผีต๋ายพรายเป็นเรื่องน่าเอ็นดูเพราะพวกเขายากจนขาดสารอาหารที่สมบูรณ์ จึงตองตายอดตายอยากสะท้อนให้เห็นถึงการสาธารณสุขสมัยก่อนอีกนั่นแหละ เรื่องผีๆ เป็นเรื่องที่เราศึกษาแล้วต้องถอดองค์ความรู้ออกมา หาไม่แล้วผู้อ่านบางคนอาจเห็นเป็นเรื่องไร้สาระไปโน่น....
ไหว้สาลาไปก่อนเน้อลูกหลาน....จากลุงหนาน
พรหมมา
ขอบคุณค่ะ คุณลุงหนาน อยากอ่านทุกเรื่องล่ะค่ะที่เป็นวิถีชีวิตของคนภาคอื่น..จะได้เก็บเป็นความรู้ไว้โม้ต่อไปได้ไงค๊า..
