ทำบุญปีใหม่

สวัสดีครับ

หลังจากเขียน " พรปีใหม่ " แล้วก็ไม่ได้เข้ามาเขียนอะไรอีก
วันนี้หลังจากไปทำบุญตักบาตรปีใหม่เมื่อตอนเช้าแล้วก็มีเวลา จึงตั้งใจบันทึกเหตุการณ์วันนี้ไว้ในความทรงจำ

ผมตื่นเช้าเป็นพิเศษ หลังจากทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จแล้วก็หยิบอาหารแห้งที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานขึ้นรถ วันนี้ขับรถออกจากบ้านมาด้วยจิตใจที่แจ่มใส ไม่มีอะไรเข้ามารบกวนให้ขุ่นมัว ถนนว่าง ถึงแม้จะมีรถหลายคันแต่ต่างก็มุ่งหน้าไปสถานที่เดียวกัน คือสวนสองทะเล และแต่ละคนที่ขับรถก็เต็มไปด้วยบรรยากาศถ้อยทีถ้อยอาศัย

สวนสองทะเล เป็นสวนสาธารณะของเทศบาลเมืองสงขลา ตั้งอยู่ปลายสุดของแหลมสมิหลา เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของผู้มาเยือนสงขลา ถ้าเรายืนอยู่บริเวณเขื่อนที่กั้นน้ำทะเลมิให้กัดเซาะชายฝั่ง เราก็จะเห็นทะเลทั้งสองได้ชัดเจน ด้านตะวันออกจะเป็นทะเลฝั่งอ่าวไทย ด้านตะวันตกก็จะเป็นส่วนของทะเลสาปสงขลา ส่วนข้างหน้าก็คือท่าเรือน้ำลึก และร่องน้ำที่เรือประมง เรือขนสินค้าขนาดเล็กวิ่งเข้าออกตลอดทั้งวัน

ผมไปถึงบริเวณพิธีที่ทางเทศบาลเมืองสงขลาจัดไว้ ก็คงสายแล้ว ผมจอดรถไกลมาก  ต้องใช้เวลาเดินอีกพักหนึ่งกว่าจะมาถึง ผู้คนมากมายยืนเข้าแถว โดยมีอาหารแห้งวางบนโต๊ะอยู่ตรงหน้า ผมมองหาโต๊ะว่างๆตัวหนึ่งพอจะวางของได้ หลังจากได้วางของแล้วก็ยืนสำรวจรอบๆบริเวณซึ่งมีปะรำพิธี และพอตั้งใจฟังก็ทราบว่าผู้ว่าราชการจังหวัดกำลังอวยพรปีใหม่ให้กับผู้ที่มาร่วมทำบุญ หลังจากนั้นก็เป็นคำอวยพรของท่านนายกเทศมนตรีเมืองสงขลา แล้วก็พระสงฆ์สวดอวยพร เสร็จแล้วก็เป็นการใส่บาตร

สิ่งที่สังเกตได้ในวันนี้คือ ทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้ทุกคนมาด้วยความตั้งใจ ดูได้จากการแต่งเนื้อแต่งตัวเรียบร้อยตามสภาพท้องถิ่น ทุกคนคงต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพื่อมาให้ทันร่วมกิจกรรม อาหารแห้งที่เตรียมมานั้นก็จัดเตรียมมาอย่างดี ตั้งใจบรรจุ ห่อ เรียบร้อยสวยงาม

นอกจากนั้นผู้คนที่มาร่วมบุญในครั้งนี้ มีทั้งเด็กเล็กๆ วัยรุ่น จนถึงผู้สูงอายุ ก็คงเป็นภาพประทับใจ อิ่มบุญในวันเริ่มต้นปีใหม่

ในระหว่างที่กำลังคอยพระภิกษุจะมาถึงที่ที่ผมยืนอยู่ ใจมันก็คิดไปถึงอดีตว่า ผมอาจเคยทำบุญใส่บาตรบ้าง แต่ความรู้สึกวันนั้นกับวันนี้ช่างต่างกันมาก เพราะเดิมนั้นใจผมมักจะต่อต้าน ไม่ค่อยยอมรับประเพณีนี้สักเท่าไร โดยคิดไปว่าวันเทศกาลปีใหม่ มีคนทำบุญมากมายอาหารคงเหลือเยอะ ทิ้งๆขว้างๆ เราคงทำไม่ถูกต้อง จึงไม่ควรทำ ใจมันคิดไป  แต่นิดเดียว ก็ระลึกรู้ว่าเราเริ่มเข้าไปในความคิดอีกแล้วหรือนี่ เราหลุดจากปัจจุบันอีกแล้ว ถ้ายังครุ่นคิดต่อไปทุกข์ก็จะตามมาอีก พอมีสติกลับมาความคิดเรื่องนั้นมันก็หยุดลง

ผมก็กลับมาอยู่กับปัจจุบันอีกครั้ง พอดีพระภิกษุท่านมาถึงตรงหน้าโต๊ะที่ผมยืนอยู่ เราก็ช่วยกันใส่บาตรจนหมด ยืนสำรวจบริเวณรอบๆพักหนึ่งจึงเดินกลับมาขึ้นรถ ด้วยจิตใจที่อิ่มเอิบ ช่วงเดินกลับดูเหมือนระยะทางใกล้มาก โอ้.. นี่เองที่  หลวงพ่อชา สุภัทโท เคยกล่าวไว้ในหนังสือนอกเหตุเหนือผล ว่าใกล้-ไกล หรือสั้น- ยาว มันอยู่ที่ใจเรา โอ้ อย่างนี้นี่เอง

ทาน ศีล ภาวนา ยังก้องอยู่ในความทรงจำ ประกอบกับตอนเช้าก่อนออกจากบ้านได้ยิน พระพยอม กัลยาโน ให้พรในโอกาสปีใหม่ สรุปสาระได้ว่า พรนั้นจะไปขอใครได้ ถ้าจะเอาพรคงต้องทำเอง ท่านคงเน้นเรื่องของ พรทำ(ธรรม)  มากว่าพรขอ  นั่นก็คือการปฏิบัติบูชา ย่อมจะได้ผลมากกว่าอามิสบูชา แต่อามิสบูชาก็ยังคงต้องทำเพื่อบำรุงศาสนาไว้ ให้สืบต่อไป เหมือนกับที่คนรุ่นก่อนได้ช่วยกันบำรุงรักษาไว้ให้ผมและคนรุ่นนี้ได้มีโอกาสพบกับธรรมะดีๆของศาสนาในวันนี้

ปู่หลง

[กมลวัลย์]

สวัสดีค่ะคุณปู่หลง

อ่านบรรยากาศการไปทำบุญปีใหม่แล้วชื่นใจจังค่ะ

ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังนะคะ วันนี้ไม่ได้ไปทำบุญที่ไหน แต่ได้ทำความสะอาดบ้าน กับชำระกิเลสในใจค่ะ

ขอบคุณนะคะ 

[ปู่หลง]

สวัสดีครับ คุณ กมลวัลย์

ตามที่คุณปฏิบัตินั่นแหละผมว่าเป็นบุญแท้ๆ ส่วนผมนั้นทำตามประเพณีครับ

และขอแก้ไขคำพูดที่อ้างถึงหลวงพ่อชา สุภัทโท ด้วยเพราะผมเขียนบันทึกโดยมิได้ดูจากหนังสือแต่จำได้ว่าความหมายน่าจะอย่างนั้นแหละ

ข้อความ จากหนังสือ นอกเหตุเหนือผล ของหลวงพ่อชา  สุภัทโทมีดังนี้

"ดู ท่อนไม้นี้ซิ สั้นหรือยาว  สมมุติว่า คุณอยากได้ไม้ที่ยาวกว่านี้ ไม้ท่อนนี้มันก็สั้น แต่ถ้าคุณอยากได้ไม้สั้นกว่านี้ ไม้ท่อนนี้มันก็ยาว หมายความว่า ตัณหาของคุณต่างหาก ที่ทำให้มีสั้น มียาว มีดี มีชั่ว มีทุกข์ มีสุข์ ขึ้นมา "

ขอบคุณครับ

ปู่หลง

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

อาจารย์ครับ

โชคดีจังครับ ปีใหม่ได้อ่านบันทึกที่ชุ่มชื้นจิตใจ

ผมเองก็ได้ปฏิบัติภารกิจหลายอย่างทีเดียวครับ กับการให้

เป็นปีใหม่ที่เริ่มต้นอย่างงดงาม

ผมขออนุญาตนำบันทึกท่านเข้า Planet ด้วยครับผม

 

ขอบคุณครับ

[ปู่หลง]

ขอบคุณ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ครับ ก็ดีใจที่บันทึกนี้ทำให้จิตใจคุณรู้สึกชุ่มชื่น และคำพูดคุณก็ทำให้ผมมีกำลังใจด้วย
อนุญาตตามที่ขอด้วยความยินดีครับ ท่านยังมีโอกาสสร้างความดีอีกมากมาย ขอให้โชคดีตลอดไป

ปู่หลง

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาทักทาย
• อ่านแล้วคิดถึงสงขลา
• วันที่ 27- 30 มกราคม
• จะอยู่แถวๆโรงเรียนเทพานะครับ
• มาทักทายก่อนนะครับ

[ปู่หลง]

ที่สงขลา ! คนไหนนะที่อาจารย์คิดถึง....
หนุ่ม-สาว เทพา คงดีใจจะได้รับความรู้ใหม่จากอาจารย์
ส่วนผมแก่เกินการ สังขารไม่อำนวย จะไปช่วยก็ลำบาก ได้แต่ฝากคำอวยพรให้กำลังใจ ขอให้ปลอดภัย และประสบความสำเร็จตามที่ปรารถนาครับ

ปู่หลง