ความเหน็ดเหนื่อยของช่างทอผ้าไทพวน

เรื่องเล่าจากเล่าเรื่อง

ช่วงเดือนที่ผ่านมากได้รับเมลล์มามากพอควร ส่วนหนึ่งมาจากท่านที่สนใจเข้ามาอ่านในบันทึกG2Kนี่เอง นี่นับว่าเป็นผลโดยตรงที่เกิดจากการเข้ามาเขียนบันทึก เพราะเราจะเกิดเครือข่ายเองโดยไม่ต้องไปเจอกัน

เหมือนกับอีเมลล์ของท่านผู้อ่านที่ส่งผ่านมายังผมในเดือนนี้ ที่คัดมาลงเอาไว้เผื่อท่านอื่น ๆจะได้ร่วมแก้ไขปัญหาและให้กำลังท่านต่าง ๆ ที่ถามและเล่าเรื่องมาครับ

อีเมล:
หัวเรื่อง: โปรแกรมออกแบบลายผ้าทอ

ข้อความ:
เรียนคุณ ออต
อยากทราบว่า คุณออตมีโปรแกรมออกแบบผ้าทอ สำเร็จรูปขายไหมค่ะ หรือว่ามีการเปิดคอร์ส สอนการออกแบบหรือเปล่า

อีเมล:
หัวเรื่อง: อยากศึกษาการทอผ้า

ข้อความ:
อยากจะรบกวนพี่ อยากจะศึกษการทอผ้าค่ะ ไม่มีความรู้ทางด้านนี้เลยแต่มีความตั้งใจจริง เพราะอยากจะมาถ่ายทอดให้คนในหมู่บ้านค่ะ เพราะพวกเขามีอาชีพทำไร่มันสัปะหลังเพียงอย่างเดียว ว่างจากงานไร่ก็ไม่มีงานอย่างอื่นทำค่ะ ใช้เวลาว่างไม่เป็นประโยชน์เลย

อีเมล:

หัวเรื่อง: ตามฮอย...กระสวยของยาย สู่ตำนานไทพวนเมืองเพชร

ข้อความ:
สวัสวัสดีคะ คุณออต ยินดี และดีเจอหลายๆที่ได้ปะคนที่ศึกษาเรื่องราวของไทพวน คุณเป็นคนพวนบ้านไหนด้วยหรือปล่าวคะ เฮาเป็นพวนเมืองเพชร บ้านมาบปลาเค้า อ.ท่ายาง จ.เพชรบุรี
ที่บ้านเฮามีไทพวนอาศัยอยู่ประมาณ 200 หลังคาเฮือน ในเขต หมู่1-4 วัฒนธรรมต่างๆได้สูญหายไปจนเกือบหมดคงเหลือแต่ภาษา เท่านั้นที่ยังพอจะเป็นหลักฐานอ้างอิงว่ามีเชื้อสายไทพวนแต่ก็นับวันที่จะสูญไปเช่นกัน อย่างเช่นการทอผ้า การแต่งกาย ที่เป็นเอกลักษณ์นั้นก็ไม่มีเหลือเลยแม้แต่ชิ้นเดี่ยว เมื่อสมัยเด็กๆ เคยถามแม่ว่า ไอ้ที่เป็นไม้ดำๆคล้ายเรือลำเล็กๆ มีช่องตรงกลางคืออะไร แม่บอกว่า มันคือ "กระสวยของยาย" เอาไว้ทอผ้า เฮาเป็นไทพวน เป็นชนเผ่าที่มีความสามารถในการทอผ้าที่มีฝีมือเผ่าหนึ่ง กระสวยของยาย ทำให้เฮามีแรงบรรดาลใจ ที่อยากเห็นมันพุ่งไปพุ่งมาถักทอเป็นผืนผ้าได้เช่นไร จากวันนั้นจนถึงวันนี้ 30 กว่าปี เฮาพยายามผ่าฟันปัญหาและอุปสรรคจนมีศูนย์ทอผ้าเกิด
ขึ้นดังใจฝัน ในหมู่บ้านของเฮา แต่ก้นเป็นฝันที่ไปยังไม่ถึงไหนศูยน์ทอผ้าเป็นได้แค่ศูยน์ศึกษาเรียนรู้สำหรับเด็กและเยาวชนเท่านั้น เฮากำลังจะหมดแฮงหมดพลังที่จะฝ่าฟันต่อไป ยากเหลือเกินคะคุณออต ที่จะเยียวยาสิ่งที่ชุมชนหลงลืมและขาดการสืบทอดให้ลูกหลานที่จะให้มันฟื้นคืนมาเป็นดังเดิมได้ ในฐานะที่คุณออตเป็นนักศึกษาวัฒนธรรม และนักอนุรักษณ์ โดยเฉพาะเรื่องการทอผ้าของทุกชนเผ่า ไทย-ลาว ขอฝากคุณออตบอกกล่าเล่าขานพวกพ้องน้องพี่ที่เขายังสืบทอดการทอผ้าที่งดงามไว้ได้ ว่า จงรักษาและสืบสานเอาไว้อย่าได้ขาดช่วงขาดตอน อย่าได้หลงลืม อย่าทิ้ง "กระสวยของยาย" ไว้เป็นแค่เพียงตำนานเท่านั้น