ตา ยายและหลานๆรอคำตอบจากเจ้าอยู่…

บันทึกของนักศึกษาปริญญาเอกภาษาอังกฤษเกี่ยวกับเรื่องสะเทือนใจ

    

   แสงแดดที่สาดส่อง  

 เหมือนแสงทองที่ส่องสาด 

 เรียนเพียงเพื่อเศษกระดาษ 

 แล้วประเทศชาติจะได้อะไร  

   

<p>        </p><p></p><p align="left">      ตา ยายและหลานๆรอเจ้ามานาน… </p><p align="left">            </p><p align="left">      กว่าเจ้าจะจบ…    </p><p align="left">         </p><p align="left">     หมดเงินไปหลายแสน…  </p><p align="left">                      </p><p align="left">     หมดวัวควายไปหลายตัว… </p><p align="left"></p><p align="left"></p><p align="left">     หมดนาไปหลายแปลง…</p><p align="left"></p><p align="left"></p><p align="left">     เจ้าจบการศึกษาแล้ว…  </p><p align="left"></p><p align="left"></p><p align="left">     เจ้าจะทิ้งบ้านเราไปไหม…   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="left">            </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="left">   ตา ยายและหลานๆรอคำตอบจากเจ้าอยู่…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="left"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p></p><p></p>

[ครูเสือ แซ่เฮ]

แล้วใครจะเป็นคนบอกเขาเหล่านั้นหละครับ เมื่อคนสอนเอง ก็จากพ่อแม่มาเหมือนกัน อิอิ

[นายช่างใหญ่]

สวัสดีครับอาจารย์ขจิต

      ฉานทิ้งแน่...แล้น้องบ่าวเหอ

      ผันแลทางซ้าย...หมันถ้ายิง

      ผันแลทางขวา...หมันถ้าตัดคอ

      ไม่โร้ไปอ๋ออยูทำไหร...ยางก็ตัดไม่ได้..

       เบี้ยก็หาหม้าย...ไม่โร้อิตายต่อใด

       เลยแขบ...พาตาพายายพาหลาน...

       ไปหางาน...ที่บางกอก

        ถ้าให้บอก...เท่านั้นแหละ...ฉานบายดี....

                                                ไปก่อนหน้ะครับ

                   

[naree suwan]

• น้องขจิตคะ เบื้องหลังความสำเร็จบางครั้งมาจากหยาดเหงื่อและหยาดน้ำตา
• รอยยิ้มและความสำเร็จในวันนี้เป็นได้แค่ใบเบิกทาง จะอยู่ จะรอดในโลกแห่งความจริง อยู่ที่ความทุ่มเท และใจล้วนๆ
• ต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อน กระดาษแผ่นนี้ ไม่ได้ช่วยให้อิ่มท้อง และอาจไม่คืนประโยชนฺ์กลับสู่ชุมชน
• บางครั้งเรียนรู้ไปตั้งมากมายอาจไม่ได้ใช้ แต่สิ่งที่ใช้อาจเป็นสิ่งตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง
• เป็นกำลังใจให้เล่าบัณฑิตใหม่และครอบครัว ให้ก้าวข้ามบททดสอบนี้ไปให้ได้นะคะ

[พิสูจน์]

• ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
• ฉันจึง มาหา ความหมาย
• ฉันหวัง อะไร ไว้มากมาย
• สุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว

                                วิทยากร เชียงกูร

• ฉันแก่ ฉันเก่ง ฉันเก่า
• ฉันเข้า มาหา สิ่งใหม่
• ฉันหวัง กระดาษ เพียงหนึ่งใบ
• สุดท้าย ฉันได้ มวลประสบการณ์

                               พิสูจน์  ใจเที่ยงกุล

[ขจิต ฝอยทอง]

• ขอบคุณพี่
• ครู
• มากครับ
• ย้ายกลับโลด
• อิอิอิอิ
• ขอบคุณพี่
• มากครับ
• บ้านพ่อบ่าวน่ากลัวจังหู
• ย้ายมากรุงเทพก็ดีครับ
• ขอบคุณพี่
• มากครับ
• บางอย่างเรียนแล้วยังไม่ได้ใช้
• เลยงง ว่า สิ่งที่เรียนเรียนไปเพื่ออะไร
• รอยยิ้มและน้ำตากว่าจะได้มา
• แต่มีน้ำตามากกว่าครับ
• ขอบคุณพี่ครู
• มากครับที่เอากลอนมาฝาก

[OOHOOH]

อือ..จริงด้วยค่ะ..ยินดีด้วยกับทุกท่านที่จบมาแล้วคับผม

[เนปาลี]

• ท่านพี่ คะ ..

ไม่ได้หมดวัว - หมดควาย/ไม่ได้หมดที่นา....น้องถึงไม่ได้กระดาษสักใบ  ^^

[แผ่นดิน]

ผมชอบทุกภาพเลยครับ อ.ขจิต

เสียดายที่ตนเองไม่มีเวลาไปสัมผัสและท่องแวะบันทึกภาพเหล่านี้ไว้เป็นของตนเอง


ภาพเหล่านี้น่าจะเตือนตัวและหัวใจของผู้ที่สำเร็จการศึกษาได้บ้างกระมัง....

 

[กล้วยไข่]

บันทึกนี้ชอบมากๆค่ะ 555