...เหมือนผึ้งแตกรัง...จะไปทางไหนดี...ซ้ายหรือขวา


สถาบันเทคโนโลยีเพื่อการศึกษาแห่งชาติ

 

 

               

          ชะโงกหน้าออกไปมองนอกหน้าต่างระเบียงทางเดินของตึก ให้รู้สึกถึงความเย็นบาง ๆ ที่มากระทบ อากาศยามเช้ายังไม่ร้อนนัก ตามองทอดยาวไปข้างหน้า แลเห็นต้นไม้หน้าตึกแล้วให้นึกฉงน ต้นโน้นยังมีใบเขียวเต็มต้น แต่ทำไมต้นนี้กลับมีใบแห้งสีน้ำตาลที่รอการร่วงหล่นสู่เบื้องล่าง  เป็นเพราะอะไร... ใครนะไปทำให้เขาแตกต่างกันอย่างนั้น หรือเป็นธรรมชาติของสรรพสิ่งที่ถือกำเนิดมาบนโลกใบนี้ ที่ต้องมีเกิด เจริญ และสูญสลายไปในที่สุด และจะกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งวนเวียนอยู่เช่นนี้เรื่อยไป

    

            กวาดสายตามองไปทางซ้ายเจอกับร่องรอยของอดีตที่ตั้งของรังผึ้งหลวงขนาดใหญ่ตรงชายคา ภาพการทำงานของหมู่ผึ้งงาน จำนวนพันจำนวนหมื่นที่บินเข้าบินออก อย่างมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย เพื่อนำน้ำหวานสู่ราชินีเมื่อหลายปีก่อน ก็ปรากฏขึ้นในห้วงความคิด ทำไม...อะไร...ทำให้ผึ้งทิ้งรังไปสร้างรังใหม่ในถิ่นใหม่...          

        หรือจะเหมือนชีวิตเหล่าข้าราชการศูนย์เทคโนโลยีทางการศึกษาที่ขณะนี้ต้องเตรียมใจเพราะ...พระราชบัญญัติเทคโนโลยีทางการศึกษาแห่งชาติ ผ่านวาระที่ 1 ในการพิจารณากฎหมายของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) และพระราชกฤษฎีกา จัดตั้งสถาบันเทคโนโลยีเพื่อการศึกษาแห่งชาติขึ้นเป็นองค์กรมหาชนตามกฎหมายว่าด้วยองค์กรมหาชน ก็ผ่านวาระ ๑ แล้วเช่นกัน...

       พวกเราจะทำอย่างไรดี ??? 

      จะย้ายไปรับราชการที่หน่วยอื่น หรือจะถือตามคติของคนโบราณ ที่เขาถือว่าเป็นสิ่งที่ดี ที่จะมีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นในที่ที่อยู่นั้น แต่จะเป็นจริงดังเขาว่าหรือไม่...คนโบราณบอกกล่าวสืบสานกันมานานแล้ว เชื่อว่าคำพูดของเขาต้องมีที่มาและเหตุผล...

                           สวัสดีครับ

                   (อีกไม่เกิน ๗ วันรู้ผล).. 

 

หมายเลขบันทึก: 153524เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2007 12:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีค่ะนายช่างใหญ่

  เมื่อใจเราละเอียดขึ้น เราสามารถมองความเปลี่ยนแปลงได้ ด้วยใจอันมั่นคง ไม่หวั่นไหว ที่จริงการเปลี่ยนแปลงมีทุกอนุวินาที ที่เราจับไม่ทัน

   ขอเพียงเราเฝ้าดูด้วยใจเป็นกลาง ก็ไม่มีอะไรมากระทบเราได้ไม่ว่า จะดีขึ้น หรือเลวลง

   เชื่อโบราณก็ดีค่ะ ทุกการเกิดใหม่ เป็นสิ่งที่โลกให้โอกาส เหมือนคนได้มาเกิด โลกให้โอกาสใหม่ เท่าๆกันทุกคน เพียงแต่ว่า ใครจะทำลายโอกาสตัวเองต่างหาก

 ได้บ้านใหม่เมื่อไหร่ จะไปเยี่ยมค่ะ

สวัสดีครับคุณบุญรุ่ง

             อายุมาขนาดนี้แล้ว ก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไรเท่าไหร่หรอก แต่ก็เหงา ๆ เท่านั้นเอง เพราะต้องลุกขึ้นมาเริ่มเต้นใหม่...บนเวทีใหม่ครับ...อีกประมาณ ๑ อาทิตย์รู้ผล จบไม่จบครับ

                                                  ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ  นายช่างใหญ่

  • คงไม่มีอะไร ที่จำทำให้ คนดี มีความรู้
  • ความสามารถอย่างนายช่าง หวั่นไหวได้ 
  • น่าสนุกเสียอีก..คิดเอาเอง..นะครับ
  • ขอเป็นกำลังใจ ให้พี่บ่าว
  • ขอบคุณมาก

สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา

              ขอบคุณมากครับน้องบ่าว...ก็คิดตามองค์กรไปนั่นแหละ แต่เพื่อความไม่ประมาท หยุดแลข้อกฏหมายที่เขาประกาศมาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจอีกที

                                              ขอบคุณครับผม

สวัสดีครับท่านนายช่างใหญ่

  • หวังว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะเกิดผลดีแก่ทุกๆฝ่าย
  • เป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีครับคุณข้ามสีทันดร

              ก็คิดว่าน่าจะเป็นผลดีกับทุกฝ่าย...เพราะเทคโนโลยีเปลี่ยนไปเร็วเหลือเกิน...

             ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ

                                       สวัสดีครับผม

  • สวัสดีค่ะนายช่างใหญ่

เมื่อนึกถึงการเปลี่ยนแปลงทีไรไม่ค่อยมีความสุข ต้องปรับหัวใจไปด้วยเพื่อให้ยอมรับในการเปลี่ยนแปลงนั้น เพลงนี้มีความหมายนะค่ะ จากเพลง Live and Learn ถึงคำบางคำของโสเครติส

 

สวัสดีครับอาจารย์หมู

         น้องต้อมเขาเขียนไว้ถึง...

จากเพลง Live and Learn ถึงคำบางคำของโสเครติส  ว่า...

เพราะอะไรก็ไม่รู้    หากเมื่อใดที่ฉันได้ยินเพลงๆ นี้ ขึ้นมา    ฉันจะนึกถึงคำของท่านโสเครติส  ปราชญ์แห่งกรุงเอเธนส์  ที่ว่า.. "จงจำไว้  ไม่มีอะไรในชีวิตมนุษย์เราหรอกที่ถาวร    ฉะนั้น  จงอย่าเริงรื่นเกินไปเมื่อโชคดี    และไม่จำเป็นต้องโศกเศร้าสุดซึ้งเมื่อโชคร้าย"  ขึ้นมา

คงคล้ายๆ กับให้เราจงมีสติ    ระลึกรู้  อย่างเท่าทัน กับเรื่องใดๆ นั่นเอง กระมัง

         ชีวิตที่ผ่านมาหลายฤดูฝนอย่างผม ก็รู้สึกเฉย ๆ กับการเปลี่ยนแปลงนี้ มีแต่ความคิดว่าเราจะบริหารการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดกับชีวิตเราอีกครั้งอย่างไร? ให้เป็นประโยชน์มากที่สุด...ไม่ให้เกิดความเดือดร้อนกับเราและครอบครัว...เพราะเคยคิดว่าเด็กบ้านนอกอย่างเราบินมาไกลได้ขนาดนี้แล้ว...ก็น่าจะ"พอ" แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในโค้งสุดท้ายเช่นนี้...จะต้องศึกษาถึงลักษณะของลู่ที่เท้าเราจะแตะและวิ่งไปให้ถึงหลักชัยด้วยความมั่นใจ...เราต้องรู้ทันลู่แล้ววางจิตใจของเราลงไป...ถ้าสติเราดีการถึงหลักชัยพร้อมชัยชนะแห่งชีวิต...คงไม่ไกลเกินฝัน...

                                           สวัสดีครับ

- ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาและความเหมาะสมตามยุค ตามสมัย

- มนุษย์เราต้องทำใจในการเปลี่ยนแปลง จะอยู่ที่ไหนๆ อย่างไร เราก็คือคนทำงานเพื่อให้ประเทศไทยเราเจริญรุ่งเรือง ช่วยกันเถิดนะคะอย่าท้อถอย...เพื่อลูกหลานของเราในอนาคต...

- สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ .......ต่อไปค่ะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

สวัสดีคร้บครูหล้า

                ครับ ผมคิดเหมือนครูหล้าคิด เพื่อลูกหลานเราในอนาคต สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...ได้แต่หวังว่าทุกอย่างคงดีขึ้นกว่าเดิม...

                                                    ขอบคุณมากครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท