ชอบจังประโยคนี้...
...............
สิ่งที่คิดได้จากข้อนี้ก็คือว่า นี่ขนาดไม่รู้ภาษา ไม่รู้สถานที่ ฯลฯ แค่ในโลกดุนยานะเนี่ย หลงทางกันมั่วขนาดนี้ แล้วถ้าไม่รู้อิสลามไม่หลงผิดเรื่องอาคิเราะฮฺกันแย่ละหรือ ..
................
ให้ข้อคิดดี (^_^)
จ้า ...
บก. ออนหัจญ์ 1428
มาทำ(งานพิเศษ)ในหัจญ์ .. และเห็นสิ่งใหม่ๆ หลายอย่าง
เดือนนี้ไม่ค่อยได้มีเวลามาันั่งกดแป้นเขียนบันทึก เพราะู่ต้องบินมาช่วยเป็นล่ามให้กับกระทรวงกิจการอิสลามซาอุฯ ที่มักกะฮฺช่วงหัจญ์ครับ ..
คนเยอะมาก ขนาดหุจญาตไทยก็เพิ่มจากปีที่แล้วเก้าพันเป็นหมื่นห้า ของประเทศอื่นอีกล่ะ .. เคยมาทำหัจญ์หลายครั้ง รู้สึกว่าแต่ละปีคนยิ่งจะเยอะขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ทำไมทั้งๆ ที่ค่าใช้จ่ายก็ต้องออกเยอะกว่าเมื่อก่อน แต่จำนวนผู้แสวงบุญไม่ลดลงเลย
ทางการซาอุฯ ก็มีมาตรการหลายเรื่องเพื่อกำหนดจำนวนหุจญาต และปรับปรุงอาคาร สถานที่ ฯลฯ อะไรต่อมิอะไรมากมายเพื่อรับมือกับคนจำนวนล้านๆ แต่ก็ดูเหมือนว่าความลำบาก ปัญหา อุปสรรค ฯลฯ ได้กลายเป็นปัจจัยจำเป็นสำหรับหัจญ์ไปซะแล้ว ใครทนได้ก็รับหัจญ์มับรูรไป
จะว่าไป ผมเองก็รู้สึกว่ามีอะไรหลายอย่างที่เป็นข้อสังเกตสำหรับตัวเอง .. ตั้งคำถามในสมุดจดว่า "หัจญ์สอนอะไรเราบ้าง?" พยายามจดคำตอบเรื่อยๆ ทุกวันพอมีอะำไรแวบเข้ามาในสมองก็จดไว้
บางข้อที่เห็นชัดเจนมากก็คือ "ความไม่รู้เป็นโรคภัยอันร้ายแรง" เพราะบางทีเวลาที่เห็นหุจญาตบางคนหลงทางนี่ น่าสงสารมาก คนแก่ๆ หลงในฝูงชนเป็นแสนเป็นล้าน สื่อสารใ้ช้ภาษาไม่รู้เรื่อง หลายครั้งหลายคราก็ต้องเลยตามเลย ไม่รู้ว่าไปตายเอาดาบหน้าที่ไหนต่อ ขนาดหุจญาตไทยเองก็มีเหมือนกัน หายไปจากที่พักไปสี่วัน ! วนเวียนอยู่ในมัสยิดหะรอมกินแต่น้ำซัมซัมนั่นแหล่ะ ...
สิ่งที่คิดได้จากข้อนี้ก็คือว่า นี่ขนาดไม่รู้ภาษา ไม่รู้สถานที่ ฯลฯ แค่ในโลกดุนยานะเนี่ย หลงทางกันมั่วขนาดนี้ แล้วถ้าไม่รู้อิสลามไม่หลงผิดเรื่องอาคิเราะฮฺกันแย่ละหรือ ..
จริงๆ นะ หุจญาตบางคนจากบางประเทศมาแสวงบุญเพื่อทำหัจญ์ ์ในขณะที่ตัวเองไม่ได้มีความรู้เรื่องหัจญ์เลย .. พูดไปแล้วรู้สึกสงสาร อุตส่าห์ออกค่าใช้จ่ายมาตั้งมากมาย ซ้ำทั้งชีวิตนี้อาจจะได้มาแค่ครั้งเดียวด้วย มาถึงดินแดนหะรอมแล้วยังมิอาจแน่ใจว่าจะพาหัจญ์มับรูรกลับไปได้ไหม ?
อย่าว่าแต่คนทั่วไปเลยครับ ขนาดคนมีการศึกษาก็ยังจับผิดจับถูกด้วย หัจญ์นี่ครับ ไม่มาเองไม่รู้ว่าอึกกะทึกขนาดไหน .. บางทีรู้แต่ทฤษฎีแต่จะมาปฏิบัติจริงนี่ ถ้าไม่เห็นกับตาก็ทำผิดๆ ถูกๆ เหมือนกัน
(มีหุจญาตหลายคน สะแอ ระหว่างเศาะฟากับมัรวะฮฺ สิบสี่เที่ยว เพราะเข้าใจว่าจากเศาะฟาไปมัรวะฮฺแล้วกับไปเศาะฟาอีกครั้งนับเป็นหนึ่งเที่ยว ทั้งๆ ที่จริงแล้วมันคือสองเที่ยวแล้วต่างหาก ! สะแอ เบิ้ลฟรีๆ เจ็ดเที่ยวเลย)
เอาล่ะครับ .. ฝากไว้เล็กๆ น้อยๆ ก่อน ถ้ามีเวลาจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องๆ ไปนะครับ อินชาอัลลอฮฺ
ปล. เว็บอิกเราะอ์อาจจะซาๆ บ้าง แต่ในฟอรั่มยังครึกครื้นดี ต้องขอบคุณสมาชิกผู้ดูแลบอร์ดทั้งหลายที่ช่วยกันเป็นหูเป็นตาให้ .. ชุกร็อน
ฟังเสียง บก. พูดในแค้มป์ที่มินาได้ ที่นี่ (ขนาดไฟล์ 2.5 MB)
URL: http://gotoknow.org/file/iqraeditor/hajj28.mp3
หมายเลขบันทึก: 153219เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 03:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:57 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (11)
ท่าน บก คงต้องทํางานหนักซินะ... อย่างไร ก็มีเพื่อนนักศึกษารุ่นน้องๆ เข้ามาช่วยอยู่เเล้ว ...
.... ขอบจัย นะ ที่เเนะเวปนี้ให้ผม...
ชอบจังประโยคนี้...
...............
สิ่งที่คิดได้จากข้อนี้ก็คือว่า นี่ขนาดไม่รู้ภาษา ไม่รู้สถานที่ ฯลฯ แค่ในโลกดุนยานะเนี่ย หลงทางกันมั่วขนาดนี้ แล้วถ้าไม่รู้อิสลามไม่หลงผิดเรื่องอาคิเราะฮฺกันแย่ละหรือ ..
................
ให้ข้อคิดดี (^_^)
ท่าน บก คงต้องทํางานหนักซินะ... อย่างไร ก็มีเพื่อนนักศึกษารุ่นน้องๆ เข้ามาช่วยอยู่เเล้ว ...
.... ขอบจัย นะ ที่เเนะเวปนี้ให้ผม...
...
อ้าว เป็นสมาชิก G2K ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ยักกะบอกให้รู้ .. ยินดีครับ จะไ้ด้แลกเปลี่ยนความรู้กันเยอะๆ ยิ่งขึ้น ..
- แวะเข้ามาอ่านครับ
- อืม...ท่าน บก.กรำงานหนักขนาดนี้ ก็ระวังรักษาสุขภาพดวยนะครับ ขออัลลอฮฺทรงตอบแทนความดีครับ
- แวะเข้ามาอ่านครับ
- อืม...ท่าน บก.กรำงานหนักขนาดนี้ ก็ระวังรักษาสุขภาพดวยนะครับ ขออัลลอฮฺทรงตอบแทนความดีครับ
ขอบคุณครับ แต่ทำหัจญ์ปีนี้ไม่มีอาการเจ็บป่วยมาก แค่เจ็บคอนิดๆ หน่อยๆ อาจจะเป็นเพราะเคยชินกับอากาศแล้ว อีกอย่างพกยามาเต็มกระเป๋าเลย ฮา .. ปีนี้ อากาศไม่หนาวมากด้วย อัลหัมดุลิลลาฮฺ .
มาเิพิ่มไฟล์เสียงให้ลองฟังครับ .. เช็คที่ ปล. ท้ายบันทึกด้านบนเลยครับ ..
ฟังแล้วช่วยคอมเมนต์ด้วยก็ได้ครับ เอาแค่เบาๆ พอ ถ้าแรงเกิน กลัวจะรับไม่ไหวเหมือนกัน แหะ แหะ .. :-)
ชุกร็อน
ขอความสันติจงมีแด่ท่าน
เรื่องฮัจย์ความไม่รู้มีมากจริงๆ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
บางคนไปยืนกินน้ำรางทอง บางคนไปเกาะแปะเป็นจิ้งจกที่อัลกะบะฮฺ ...
คนแก่ๆไปก็เหนื่อยยากลำบาก น่าสงสารมากๆ จะเดินก็ไม่ไหว
จะตอวาฟก็แย่ จะไปขว้างเสาหินก็ไปกันใหญ่ที่พักก็แสนไกล
มาทั้งทีได้ไปละหมาดที่มัสยิดทั้ง 2 ไม่กี่หน เพราะเดินไม่ไหว
G2K คนใช้แยะดีจัง ความรู้ที่นี่ แยะมาก
แต่ถ้า kindness มาใช้มั่งคาดว่าต้องแบ่งร่างกันพอดี - -"
มาลายู ปนไทย ก็ยังดีกว่า ฟังไม่รู้เรื่องเลยแฮะๆ (หมายถึง เสียงพูดที่มีนา)
เรื่องฮัจย์ความไม่รู้มีมากจริงๆ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
บางคนไปยืนกินน้ำรางทอง บางคนไปเกาะแปะเป็นจิ้งจกที่อัลกะบะฮฺ ...
คนแก่ๆไปก็เหนื่อยยากลำบาก น่าสงสารมากๆ จะเดินก็ไม่ไหว
จะตอวาฟก็แย่ จะไปขว้างเสาหินก็ไปกันใหญ่ที่พักก็แสนไกล
มาทั้งทีได้ไปละหมาดที่มัสยิดทั้ง 2 ไม่กี่หน เพราะเดินไม่ไหว
G2K คนใช้แยะดีจัง ความรู้ที่นี่ แยะมาก
แต่ถ้า kindness มาใช้มั่งคาดว่าต้องแบ่งร่างกันพอดี - -"
มาลายู ปนไทย ก็ยังดีกว่า ฟังไม่รู้เรื่องเลยแฮะๆ (หมายถึง เสียงพูดที่มีนา)
มาลายู ปนไทย ก็ยังดีกว่า ฟังไม่รู้เรื่องเลยแฮะๆ (หมายถึง เสียงพูดที่มีนา)
...
จำใจต้องพูดสองภาษาตามความจำเป็น เพราะหุจญาตบางท่านฟังมลายูไม่เป็น (เวลาพูด บก. ถนัดมลายู แต่เวลาเขียนถนัดไทยมากกว่า แหะ แหะ)
..................
ถ้าบก. ทั่งพูดและเขียนมาลายูด้วย
kn ก็อาการหนักเลย - -"