รอยเท้าที่หายไป ................
รอยเท้าที่หายไป ................
- ใกล้วันคริสต์มาสแล้วนะคะ
- หลายปีก่อนหน้านี้ ดิฉันมิได้ยินดียินร้ายกับวันคริสต์มาสเลย เนื่องด้วยมิใช่วันสำคัญ หรือเทศกาลของคนไทย
- แต่ช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมานั้น วันคริสต์มาสเป็นวันสำคัญในชีวิตให้ได้คิดถึงค่ะ นอกจากการเตรียมการ์ดอวยพรให้กับลูกค้าชาวต่างชาติแล้ว ยังมีอะไรให้ดิฉันได้คิดถึงในวันนั้นค่ะ
- 27 ธันวาคม 2005
- คืนวันที่ 26 ธันวาคม 2005 ดิฉันไปงานเลี้ยงของกรุงเทพประกันชีวิต รับประทานอาหารผิดสำแดง อาหารเป็นพิษ ปวดท้องมากมาย และล็อคตัวเองอยู่กับบ้านทั้งวันในวันที่ 27 ธันวาคม 2005 ไม่ไปตระเวนหาลูกค้ารอบเกาะอย่างที่เคยทำทุกวัน ดิฉันจึงรอดพ้นจากสึนามิ
- หลังเวลา 10 โมงเช้าของวันนั้น ดิฉันได้รับโทรศัทพ์สอบถามข่าวคราวของดิฉันมากมาย
- เหตุการณ์ครั้งนั้น ดิฉันได้ยินเสียงของเพื่อนรักหลายคนที่จากกันไปนานกว่า 10 ปี
- เหตุการณ์ครั้งนั้น ดิฉันได้ยินเสียงโทรศัพท์จากมิตรภาพต่างแดนหลายหมื่นไมล์
- เหตุการ์ครั้งนั้น ทำให้ดิฉันทราบว่าครอบครัวดิฉันนั้นห่วงใยกันปานใด
- ในคืนวันคริสต์มาส
- คืนแห่งความหวัง คืนแห่งความสุขของผู้คนได้ผ่านพ้นไป
- เสียงหัวเราะ สังสรรค์เฮฮา มีให้ได้ยินริมชายหาด
- เพียงไม่กี่นาที ทุกอย่างก็เงียบวัน พร้อมกับรอยเท้าหลายพันคู่ที่หายไปบนชายหาด กับเกลียวคลื่น .....
- ขอไว้อาลัยให้กับผู้ประสบภัยสึนามิทั้งชาวไทย และอาคันตุกะแดนไกลด้วยค่ะ
ขอขอบคุณภาพสวยๆ จาก http://www.diaryhub.com/home/puk-pik/images/24078.jpg และ www.thailandflorist.org ด้วยค่ะ
ความเห็น (17)
สวัสดีค่ะ
หายไปนาน คิดถึงค่ะ
เหตุการณ์สะเทือนขวัญของคลื่นยักษ์สึนามิ ได้ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างมากของคนไทยนะคะ
แต่ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงพลังน้ำใจล้นหลาม ว่าคนไทยจะไม่ทิ้งกัน โดยเฉพาะในยามคับขัน
ยิ่งได้อ่านเรื่องของคุณ Bright Lily แล้วยิ่ง ตระหนักถึงความจริงที่ว่า คนที่รักเราจริง จะไม่ทอดทิ้งเรา เมื่อยามเรามีทุกข์ หรือคิดว่า เราอาจจะกำลังมีทุกข์ค่ะ
ตามไล่แวะอ่านทุกบันทึกหลังจากที่คุณอรหายไปจากบล็อกเสียนาน พี่โอ๋บอกแล้วว่ามีแต่คนคิดถึง จริงๆด้วยใช่ไหมคะ คุณอรมีเสน่ห์พิเศษด้วยความเป็นตัวเอง ที่ดึงดูดผู้คนได้ทั้งในการเขียนและตัวตนจริงๆที่ได้พบ (แม้เพียงแป๊บเดียวก็สัมผัสได้ค่ะ)
เหตุการณ์สึนามินั้น สอนอะไรให้เรามากมายจริงๆค่ะ พี่โอ๋ยังอยู่ที่ออสเตรเลียตอนเกิดเหตุการณ์ จำได้ว่าซาบซึ้งใจกับเพื่อนคนหนึ่งมากๆจนน้ำตาร่วงเลยค่ะ เธอเป็นนักวิจัยระดับ Postdoctoral และสามีเป็นวิศกร โทรมาถามแต่เช้าว่า อยากจะมาช่วยที่เมืองไทย ควรจะติดต่อกับใคร ทั้ง 2 คนบอกความสามารถพิเศษที่ตัวเองจะทำได้และบอกว่าอยากช่วยแบบที่ได้ช่วยจริงๆไม่ใช่แค่การบริจาคเงินหรือสิ่งของ และทุกคนที่ทราบข่าวก็ไต่ถามและพยายามจะช่วยเท่าที่จะทำได้ โดยที่เราเป็นคนไทยเองยังขวนขวายไม่มากเท่าพวกเขาเลยค่ะ ขอบคุณที่มาทำให้นึกถึงเพื่อนดีๆคนดีๆที่ภารกิจรัดตัว ทำให้เราลืมเลือนไปบ้าง
รักชาติ ท. บ. พล ทหาร
- เป็นครอบครัวที่มีความอบอุ่นมากครับผม
- ขอบคุณครับผม
คิดถึงครับ....
ในวันที่พี่กลับมาทักทาย...
กลับเป็นวันที่ผมดูประหนึ่งกำลังจะเงียบหายไป ...
คิดถึงตลอดเวลา ครับ !
มาเยี่ยม
ใช่เดือนธันวาคมและวันนั้นช่วงเช้าผมเห็นคุณหมอพยาบาลและคนป่วยในตึกเฉลิมพระเกียรติ รพ. มอ. หาดใหญ่ ต่างออกมายืนนอกตึก เพราะแผ่นดินไหวและเกือบสองชั่วโมงผมก็อยู่ริมทะเลอ่าวไทยที่อำเภอหัวไทร ยืนมองดูคลื่นกระทบฝั่งเป็นปกติ อยู่ ๆ ก็ได้รับโทรจากคนสนิทว่า..เมืองภูเก็ตหายไปครึ่งเมือง..ตลกหรือเปล่า..คือไม่เชื่อที่เขาโทรมาบอก...ละแล้วก็รู้เรื่องราวสึนามิ...
สวัสดีด้วยความระลึกถึงค่ะคุณBright Lily
ดิฉันยังจำวันที่บานกระจกตู้หนังสือสั่นอย่างแรงในตอนเช้าได้ดีเลยค่ะ เพราะนั่นเป็นครั้งแรกที่รู้สึกได้ที่นครศรีฯ และเราทุกคนที่บ้านไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น แต่โดยสัญชาตญาณ เรารู้สึกว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้นบางอย่าง เมื่อดิฉันไปถึงโรงเรียนแล้วถึงได้รู้เรื่องในตอนบ่าย
และนับจากวันนั้น ดิฉันก็มองชีวิตต่างออกไปจากมุมมองเดิม..... รู้สึกว่าเห็นคุณค่าในอะไรบางอย่างที่ละเอียดขึ้น
คุณBright Lily เขียนบันทึกนี้ด้วยมุมมองที่ดี น่าประทับใจนะคะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- เมื่อแต่ละคนมีภาระหน้าที่ ก็ห่างเหินกันไปบ้างค่ะ แต่พวกเราจะกลับมาที่นี่เสมอเมื่อสะดวกและมีเวลาค่ะ
- มีความสุขกับทุกๆ วันค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ที่กรุณาแวะมาทักทายค่ะ
- หลายๆ คนมีประสบการณ์แตกต่างกันค่ะ แต่พวกเราโชคดีตรงที่เราได้มีโอกาสมาเล่าประสบการณ์ให้คนอื่นๆ อ่านค่ะ
- น้ำใจคนไทย เมื่อถึงเวลาก็หลั่งใหลมาจากทุกสารทิศค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณดอกไม้ทะเลแสนสวย
- ค่ะ พวกเรายังโชคดีค่ะ ที่รอดพ้นอันตรายมาได้
- วัน เวลา ทุกนาทีมีคุณค่ามากค่ะ หากจะใช้ให้หมดไปด้วยความสุข และอิ่มใจด้วยคุณงามความดีค่ะ ซึ่งคุณดอกไม้ทะเลก็คงเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว
- นอนหลับฝันดีนะคะ
สวัสดีค่ะ..แวะมาทักทาย
- หายไปนาน...สบายดีนะคะ
- คิดถึงค่ะ
- สวัสดีค่ะน้อง
- แม้ว่าระยะหลังมานี้ พี่อรจะห่างเหินไปบ้าง
- แต่ยังไงแล้ว เราก็จะมาเจอกันที่นี่เสมอจ๊ะ
- พี่อรสบายดีจ๊ะ เดี๋ยวสักพัก ก็จะออกเดินทางไปเยี่ยมคุณพ่อที่บ้านเกิดแล้วล่ะค่ะ
- ขอบคุณน้องมากที่แวะมาทักทายกันเสมอค่ะ
- นอนหลับฝันดีนะคะ
สวัสดีคะพี่อร
คิดถึงพี่อรมาก
ได้เห็นภาพแต่งงานแล้ว รู้สึกยินดีกับพี่อรด้วย