จาก
KM ในมหาชีวาลัยอีสาน » หัวอกคนบ้าBlog (59) ตอน:ป่วนโดยไม่เจตนา ของครูบาสุทธินันท์ 3 ธค 2550
หลังที่ผ่านการเลี้ยงอาหารเย็น กรรมการหารือเรื่องที่จะประชุมพรุ่งนี้ ในโครงการประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการจัดทำเป้าหมาย และแผนงานพัฒนามหาวิทยาลัยอุบลราชธานี (พ.ศ.2551-2560) มีประเด็นเบื้องต้นเรื่องปรัชญา วิสัยทัศน์ พันธกิจ และยุทธศาสตร์ล่วงหน้า 10 ปี ผมคิดว่า..ถึงเราจะเค้นคิดคำสวยหรูดูดีอย่างไร ถ้าปฏิบัติไม่ได้มันก็ไอ้แค่นั้นแหละ จึงหยอดความเห็นพอเป็นขนมผสมน้ำยาว่า
-
เรื่องจุดแข็ง-จุดอ่อน ในการพัฒนาเปลี่ยนมาเป็นการค้นหา จุดพอดี ดีไหม
-
เรื่องอ้างเสมอว่า นักศึกษาที่รับเข้ามามีต้นทุนความรู้ต่ำ..เลิกได้ไหม ในเมื่อเราจำเป็นต้องสอนลูกศิษย์หัวขี้เลื่อยเหล่านี้ เป็นหน้าที่ของมหาวิทยาลัย ที่จะต้องหายุทธวิธีสอนเด็กเรียนอ่อนให้เรียนได้แข็งขันขึ้น ถ้าครูบาอาจารย์ช่วยกันค้นหาวิธีสอนให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ก็จะเป็นทั้งวิสัยทัศน์และยุทธวิธีที่ถือว่าเป็นผลงานชิ้นโบว์แดง
-
เลิกคุยเรื่องความเป็นเลิศทางวิชาการ มาคุยเรื่องการพัฒนาให้เด็กเป็นผู้เรียน อยากรู้ อยากเห็น อยากเรียนให้ได้ความรู้จริง แทนการเรียนเพื่อเอากระดาษดีไหม
-
ส่วนวิสัยทัศน์ น่าจะมองว่า มหาวิทยาลัยจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับประชาคมภายในและสังคมภายนอกได้อย่างไร
-
ปัญหาเชิงนโยบาย ที่คณาจารย์ส่วนหนึ่งมองว่าน่าเบื่อ ไม่อยากคิดไม่สนใจ อยากให้มองว่า หวานเป็นลมขมเป็นยา เมื่ออาการโรคกำเริบมากๆ เรายังจะหลีกเลี่ยง “ยาขม” ได้จริงหรือ ..สภาพปัญหาของนักศึกษา ผู้ปกครอง และสังคมโดยรวมเปลี่ยนไป โจทย์ของมหาวิทยาลัยจะมาซอยเท้าอยู่กับที่ได้อย่างไร