ข้อคิดจาการอ่าน ๒

·      เล่าเรื่องข้อคิดจากการอ่าน เกี่ยวกับการอ่านหนังสือ เรื่อง “เรียนรู้จากพระเจ้าอยู่หัว “ไว้ในบันทึก   148065 และ บันทึก 148809   แล้ว

·      ในบท จงอย่าทำผิดมหันต์ซ้ำซากอีก กล่าวไว้ว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเสียสละและเอาใจใส่ต่อประชากรของพระองค์

·      และมีวรรคหนึ่งที่น่าสนใจ จึงขอยกมาทั้งวรรคเลยนะคะ

·      ผมเข้าใจอย่างเต็มเปี่ยมว่าเหตุใดคนไทยจึงรักพระเจ้าอยู่หัวแต่ควรมีการควบคุม “ การชักชวนกระตุ้น” เช่นนี้สักเล็กน้อย เพื่อเน้นไปที่ข่าวสารของพระองค์ และการเรียนรู้อย่างกระตือรือร้นจากพระองค์ พระองค์ทรงสุจริตและจริงใจ ผมเชื่อว่าพระองค์อยากตรัสว่า
“จงอย่าเอาใจใส่เรา จงฟังสิ่งที่พยายามสอนเจ้าตลอดหลายปีนี้ เราซาบซึ้งต่อความรักของเจ้า และเรารักเจ้าด้วย แต่อย่าหลงใหลไป จงเน้นในการปรับปรุงชีวิตทั้งฝ่ายจิตวิญญาณและด้านเศรษฐกิจ หากเจ้าทำสำเร็จในสิ่งนี้ ชีวิตและความพยายามของเราจะไม่สูญเปล่า”

·      ผู้เขียนบอกว่ามีคนน้อยคนในประเทศไทยที่รู้จักคุณค่าที่แท้จริงของคำสอนของพระองค์และวิธีประยุกต์ใช้คำสอนนี้ในชีวิตประจำวัน

·      และในท้ายบทยังได้เตือนถึงอันตรายในการหลงใหลโดยปราศจากการเรียนรู้

·      ฉะนั้น เราควรเรียนรู้จากพระองค์และนำสิ่งที่เรียนรู้ไปปฏิบัติ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาอ่าน
• ชอบมากเลยครับพี่บุญ
• พี่หายดีแล้วหรือครับ

[ใบบุญ]

ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ขอบคุณมากที่เป็นห่วง แต่ยังไม่เต็มร้อยค่ะ ยังต้องคอยระวังตัวเวลาที่ต้องใช้กำลังค่ะ