อ่านแล้วมาเล่า "ศึกผีเดือด ในเรื่องพระลอ"
ที่จะเล่าเรื่องผีในพระลอนี้ เคยคิดไว้นานแล้ว เพราะนิยายเรื่องพระลอ มีคติความเชื่อทางไสยศาสตร์หลายเรื่อง มีบางท่านศึกษาวิจัยเป็นวิทยานิพนธ์เลยก็มี (จำไม่ได้ ไม่อ้างก็แล้วกัน อิๆ)
มีอยู่ตอนหนึ่ง เป็นฉากที่เต็มไปด้วยภูตผีปิศาจมากมายบะลั่กกั้ก เห็นว่าน่าสนใจ จึงขอยกเนื้อเรื่องช่วงนี้มาเล่ากันฟังครับ
ความเดิม
เมื่อพระเพื่อนพระแพง ออกปากให้นางรื่นนางโรยไปหาหมอ ทำเสน่ห์แก่พระลอ เพื่อจะได้เดินทางมาหาตนนั้น ในที่สุดก็ได้ปู่เจ้าสมิงพราย เป็นหมอใหญ่ ใช้อาคมเพื่อใส่พระลอ
ครั้งแรก ปู่เจ้าสมิงพราย นำไม้มาทำลูกลม เขียนรูปพระลอตรงกลาง เขียนรูปพระเพื่อนพระแพงซ้ายขวา แล้วร่ายมนตร์ให้ต้นยางใหญ่ขนาดเจ็ดคนโอบโน้มยอดลงมาติดดิน ปู่เจ้าก็เอาลูกลมปักปลายยาง พอปลายไม้เหวี่ยงกลับไป ลมพัด ลูกลมก็หมุนคว้าง พระลอใจป่วนนึกถึงแก่พระเพื่อนพระแพง ฝ่ายเมืองสรวงของพระลอ ก็เที่ยวหาหมอแก้อาถรรพณ์ จนพระลอหายคลุ้มคลั่งไป
เมื่อไม่ได้ผล ปู่เจ้าก็ใช้วิธีที่สอง เอาธงสามชายมาร่ายยันต์มากกว่าเดิม เขียนภาพพระลอตรงกลาง ขนาบด้วยเจ้าหญิง แล้วเป่าให้ตะเคียนใหญ่ขนาดเก้าคนโอบ โน้มปลายไม้ลง ปู่เอาธงปัก แล้วปล่อยขึ้นไป ไม้ก็สั่นระริก ลมพัด ธงสะพัด ส่งเสียงหวีดหวิว ปลิวไปต้ององค์พระลอ ท้าวเธอก็รู้สึกสยิวเหมือนสองนางมาลูบไล้ถึงเนื้อถึงตัวเลยทีเดียว อย่างนี้ก็ทนไม่ได้ ได้แต่มองไปทางทิศที่สองพระนางประทับ ฝ่ายเมืองสรวงก็ต้องเยียวยากันอีก เที่ยวนี้ได้หมอเก่ง (ไม่กล้าเขียนว่าหมอดี เพราะจะมีคนผวน) ชื่อ หมอสิทธิไชย
หมอทราบเรื่องก็ตั้งพิธี ร่ายอาคมให้พระลอหายหลง ให้เสวยยา ทั้งสระผม ทั้งอาบ ตั้งกำแพงสามชั้น ด้านในมียักษ์คอยรักษา ชั้นนอกมีปิศาจ ภูตนานา เป็นอันว่าพระลอหายเป็นปกติ ฝ่ายพระเพื่อนพระแพงก็รอ นานแสนนานพระเอกของเราก็ไม่มาสักที ให้สองพี่เลี้ยง นางรื่นนางโรย ไปถามปู่เจ้าอีกรอบ
ปู่เจ้าสมิงพรายเล็งแล้ว ก็ทราบทันทีว่า ทางโน้นเขาแก้อาถรรพณ์ได้ อย่างกระนั้น เที่ยวนี้เราต้องเผด็จศึกให้ได้ จึงร่ายมนตร์เป็นการใหญ่ ทีนี้แหละครับ ทวยเทพ ผีสางมากันเป็นโขยง
ปูเจ้าอาราธนาเทพยดา ทั้งในป่า ในน้ำ ในถ้ำ ทุกทิศ รวมทั้งเจ้าปู่ทุกถิ่น พร้อมบริวาร พระพนัสบดี พหรมยักษ์ ปิศาจมากมาก เทวดาชั้นผู้ใหญ่ขี่ช้าง ขี่เสือ สี่ราชสีห์ ขี่หมี ขี่หมู ขี่งู ขี่เงือก ขี่ม้าเผือกก็มี ยังไม่หมดครับ ขบวนนี้ยังมีที่ขี่ควายขี่แรด ร้องดังกึกก้องโกลาหล ภูตก็มากันหลากหน้าหลายตา ตัวแปลกๆ หัวเป็นกา หัวเป็นแร้ง (คือว่า หัวล้าน) แปลงกายเป็นเสือ เป็นช้าง เป็นกวาง เท่านั้นยังไม่พอ เอาอาวุธยุทธภัณฑ์กันมาครบมือ กระโดดโลดเต้นกันยกใหญ่ เสียงดังครึกครื้น ทั้งป่า ทั้งเขาสะเทือนสะท้านไปทั่ว พลผีมากันครบถ้วนกระบวนความ ปู่ก็บังคับให้ไปถอนมนตร์ทางโน้น (พระลอ) ให้หมด ถ้ามีเทพยาดาอารักษ์ ก็ไปขับไปไล่ หรือโห่ให้หนีกระเจิงไป พอพวกอารักษ์หนีไปหมดแล้ว “กูจึงจะใช้สลาเหิร เดิรเวหาไปสู่” ว่าแล้ว อมนุษย์ทั้งปวงก็รีบตาลีตาเหลือกปฏิบัติตามคำสั่งปู่เจ้าสมิงพรายโดยพลัน
</tbody></table><p>ทีนี้ผีต่อผีก็รบกันยุ่ง ชุลมุน อยากให้อ่านร้อยกรองตรงนี้ครับ เด็ดจริงๆ </p>
<p>"มากลากลาศกันแดน ผีแขกแค้นเข่นขุก ผีแดนรุกรบพุ่ง แล่นไล่ยุ่งโลดเต้น บ้างหลบบ้างหลีกเร้น บ่ได้ตอบตี</p>
<p></p>
<table border="0" align="center" style="width: 354px; height: 143px"><tbody>
</tbody></table>
"ผียยุ่งรบกัน ครชิตฤทธิราวี ผีทุ่มผีไล่แทง รบแรงผันเผ็งแผด ผีเจ้าแจดจ้ายจ้าย ร้องเร่งพลคล่ำคล้าย ผาดร้ายรุกราญฯ"
ผีของฝ่ายปู่เจ้าบันดาลให้มีไฟโหม ควันคลุ้ง จนผีฝ่ายพระลอทนไม่ได้ รีบหนีไป ได้แต่ฝากให้ลมช่วยบอกข่าวแก่พระเสื้อเมืองว่าแย่แล้ว อาการอย่างนี้ “ใจเมืองบ้าดังจะผก หัวอกเมืองดังจะพัง เทพดาฟังฟั่น ตกใจสั่นระรัว” สู้ไม่ได้ หมอสิทธิไชยเห็นแล้วก็รู้แน่ว่าแพ้เด็ดขาด จึงทูลพระแม่เจ้านางนาฏบุญเหลือ </font></font></font></font>
<p>"ผีภายในแล่นออก แลนา ผีภายนอกแล่นเข้า แลนา เทพยดาปู่เจ้าสั่ง แลนา มาทำดั่งปู่สอน แลนา ให้ย่อหย่อนทุกสิ่ง แลนา จิ่งให้สารไปกล่าว แลนา จิ่งให้ข่าวไปถึง แลนา สมิงพรายผู้เถ้า แลนา ปู่เจ้าฟังแล้วไส้ แลนา ปู่จึ่งใช้สลาเหิร แลนา เดิรเวหาไปสู่ แลนา ตกลงอยู่รคน แลนา ปนหมากเสวยท่านไท้ แลนา ครั้นท่านได้หยิบเสวย แลนา บนานเลยลอราช แลนา ใจจะขาดรอนรอน แลนา ถึงสายสมรพี่น้อง คิดบลุเลยข้อง ขุ่นแค้นอาดูรฯ" </p><p>ร่ายสอดสร้อยบทนี้อ่านสนุกครับ ต้องช่วยอ่านสองคน คนหนึ่งคอยใส่สร้อย แลนา อีกคนอ่านแต่ส่วนร่าย ให้ทอดสัมผัสถึงกันอย่าให้หลุด ก็จะให้ความไพเราะได้อีกแบบหนึ่ง หรือไม่อ่านสร้อย “แลนา” ก็จะได้ยินสัมผัสชัดเจนครับ</p><p>เป็นอันว่าปู่เจ้าสมิงพรายใช้ผีจากทุกสารทิศ ไปกำราบผีทางฝ่ายเมืองสรวง และส่ง "สลาเหิร"ไป พระลอก็เสร็จแหงแก๋ ต้องเดินป่าตามไก่ต่อไป ดังที่เราๆ ท่านๆ ทราบเรื่องกันดีอยู่แล้ว พูดถึง สลาเหิร แล้วนึกถึงอาจารย์คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านเล่าเรื่อง โอยสลา ได้สนุกมาก ใครเคยอ่าน ถกเขมร ก็คงนึกออก ;)</p>
ความเห็น (31)
- พี่ธวัชชัย...
- แวะมาบอก code ลับค่ะ 3204186
- พี่เข้าใจหาภาพมาประกอบนะคะ ได้บรรยากาศ ภูต ผี ปีศาจมากเลย
- เห็นคำว่าพระลอ ก็รีบเข้ามา เพราะฉายาที่อาจารย์ในคณะเรียกว่า คือ "พระเพือนค่ะ ส่วนอาจารย์อีกท่านหน้าคล้ายเราเป็นพระแพง"
- เดี๋ยวนี้ยุ่งจนไม่ได้อ่านงานวรรณกรรมอะไรเลยค่ะพี่ อยากหาเวลา มุมเงียบอ่านจังเลย...
- สวัสดีค่ะ คุณธวัชชัย
- มีรบกันด้วย ..เฮ่อ..
- วุ่นวายหนอ
- รบกันทั้งโลกคนและโลกผี
- ดีนะ ที่อ่านตอนฟ้าสาง
- อิอิอิ
สวัสดีครับ อ.ธ วั ช ชั ย
มันมาก...ภาพก็ให้บรรยากาศชวนจินตนาการถึงภูติผีปีศาจเสียเหลือเกิน นึกว่าเก่งแต่เรื่องฟิวส์ อิอิ
ขอบคุณสำหรับซองน้ำตาลที่ส่งให้
ขอบคุณที่เขียนถึง
ขอบคุณสำหรับน้ำใจอันงดงามครับ
- ธุคุณธวัชชัย ค่ะ..
บรรยากาศแบบนี้ หม่นๆ มัวๆ สลัวๆ เหมาะแก่การเล่าเรื่องผีค่ะ ^_^
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
อ.น้องลูกหว้า อิๆ ยังไม่คุ้นปาก
- มีโค้ดลับมาบอกด้วย ขอบคุณครับ
- แต่ก่อนพี่ก็ชอบไปถ่ายรูปหน้า คณะ 04 นั่นแหละ
- แล้วก็คณะตรงกันข้าม
- อ้าว เป็นพระเพื่อนเหรอครับ งั้นเดี๋ยวเราหาพระลอแถวๆ นี้ก็เล่นละครกันได้เลย แต่ต้องหานายโรงก่อน ;)
- ลองหาเวลาอ่านดูนะครับ ในห้องน้ำก็ได้ครับ สงบเงียบที่สุด
- แล้วจะแวะไปบล็อกโน้นครับ ;)
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
คุณcoffee_mania
- ความจริงผีก็อยู่ส่วนผี แต่คนไปยุ่งกะเขาเอง เลยชุลมุนกัน
- เขียนตั้งแต่เมื่อคืนครับ แต่ซ่อนเอาไว้ก่อน แก้ตัวหนังสือตั้งหลายครั้งกว่าจะได้อย่างนี้ ภาพก็ตัดแล้วตัดอีก แต่ก็น่าพอใจ อิๆ
- ในนี้ผียังไม่เยอะครับ ถ้าจะอ่านผีให้จุใจ ต้องเรื่องผีของลุงหนานพรหมมา ขนมาหลายกระบุงเลย :)
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
ท่านอัยการชาวเกาะ
- ได้รับแล้วเหรอครับ นานเหมือนกัน ผมเคยได้รับจดหมายจากต่างประเทศ รอตั้งนาน ดูบนซองปรากฏว่าส่งผิดเไปมาเลเซียโน่น ถ้าสนใจจะส่งเรื่องมาแจมๆ ก็ยินดีครับ ;)
- พระเพื่อนก็มีแล้ว พระแพงก็มีแล้ว พระถูกก็มี (อ.ขจิต ไง) ท่านจะรับสมัครเป็นพระลอไหมครับ ประเดี๋ยวหาไก่เพิ่มอีกตัว แฮ่ๆๆ..
สวัสดีครับ คุณเนปาลี
ก๊อปภาพมาไม่ได้ เมนูไม่ขึ้น อิๆๆ
อากาศเย็นๆ มืดๆ เล่าเรื่องผีสนุกดีครับ
ได้ข่าวว่า จะมีฝนฟ้าคะนองนะครับ ไม่ทราบแถวไหน
เอ แล้ววันนี้ลอยกระทงไหมครับ ;)
สมัยเรียนมัธยมชอบอ่านวรรณคดีมากค่ะ...แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้อ่าน ... สงสัยว่าทำมั้ยถึงเรียกว่า ลิลิต... เพราะวรรณคดีเรื่องอื่นๆ ไม่เห็นเรียกว่า ลิลิต ...หรือเรียกแต่ไม่ทราบเอง...แหะๆๆ
สวัสดีค่ะ..ครู
..ซ๊ะป๊ะผี..ทั้งผีผา ผีแขวน ผีแขก ผีเจ้า ผีแดน ที่ครูเล่า..เอ..ครบหรือยังคะ ร้ายนะคะ ก่อศึกกันพัลวัน ถ้าปู่เจ้าเรียกมามากกว่านี้ คงเป็นศึกใหญ่เลย จะส่งไปช่วยค่ะ..มีผีในตัวเองอยู่ตั้งหลายตัว..ฮิ..ฮิ..ภาพสวยมากค่ะธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
อ.paew
- วันนี้อาจารย์แป๋วมาอ่านวรรณคดีไทยด้วย
- ผมสังเกตว่า หลายๆ ครั้งนักเรียนสนใจวิชาไหน ก็เพราะอาจารย์ที่สอน โดยเฉพาะชั้นประถม หรือมัธยม ที่วิชาไม่ได้ยากมาก อาจารย์มีส่วนมากเลย ถ้าเรียนสนุก สอนสนุก เขาจะรักชอบวิชานั้นจนเลือกไปเป็นวิชาหลัก และประกอบอาชีพทางนั้นไปเลยก็มี
- ลิลิตมีหลายเรื่องนะครับ บางเรื่องก็น่าจะคุ้นหู อย่างลิลิตยวนพ่าย (อยุธยา) ลิลิตตะเลงพ่าย (รัตนโกสินทร์) ลิลิตเพชรมงกุฎ (เจ้าพระยาพระคลัง (หน)) ลิลิตนิทราชาคริต (รัชกาลที่ห้า) ทั้งหมดนี้ แต่งด้วยโคลง สลับกับร่ายครับ ;)
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ auon 10
- น่ากลัวว่าจะขนมาหมดแล้วมั้งครับ ;)
- ถ้าจะเอาแบบหวาดเสียว รออ่าน โองการแช่งน้ำ ครับ
- ชุมนุมทั้งผีทั้งเทพ มาแช่งคนคด
- ผีในตัว เอาไปปล่อยให้หมดนะครับ อย่าให้เหลือ ;)
สวัสดีครับพี่ธวัชชัย
บันทึก ลิลิตพระลอ นี้ทำให้ผมนึกถึง สาวเมืองแพร่ คนหนึ่ง ที่ผมพบเธอเมื่อเดือนที่แล้ว เธออยู่เมืองลองครับ และได้เล่าเรื่อง พระอ พระเพื่อนพระเเพงให้ผมฟัง ทำให้ผมสนใจประวัติศาสตร์เรื่องนี้ขึ้นมาทันที (เพราะผู้เล่าเร้าใจครับ)
เคยเห็นในละคร ว่า พระลอ ตามไก่...
แต่ผมว่า สาวแพร่คนนั้น เธอสวยละม้ายคล้ายพระเพื่อนพระเเพงครับ ...(เห็นภาพพระเพื่อนพระเเพงในบันทึกเก่าๆของพี่เช่นกัน)
- ธุ อาจารย์ค่ะ ..
ฝนฟ้าแถวบ้านต้อมตกปรอยๆ แต่ไม่มากนัก ไม่มีผลกับต้อมเลยเพราะไม่ได้ออกไปลอยกระทงกับใครเขา อิอิ
ตอนพ่อต้อมยังอยู่นะ เวลาโพล้เพล้..นึกสนุกเล่าเรื่องผีๆ หน้าตาเฉย ไม่รู้มั่งว่าลูกขี้กลัว
เนี่ยนะ อยากให้มีวิชานั่งอ่านหนังสือทั้งวันเลย อิอิ ^_^
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
น้องเอก
- ถ้ามีแรงผลักดัน ทำให้เราสนใจมากขึ้นครับ ;) ถ้ารู้ภาษาถิ่นเหนือ หรืออีสาน จะเรียนวรรณคดีเก่าๆ ได้สนุกครับ เพราะมีคำไทยโบราณที่ยังปรากฏอยู่ในภาษาถิ่น บางทีอ่านแล้วงง แต่พอคิดอีกที ก็ร้องอ๋อ เพราะเป็นคำธรรมดา ที่ใช้กันอยู่ แต่เพี้ยนสำเนียงนิดหน่อยเท่านั้นเอง
- มีโอกาสลองอ่านฉบับเต็มๆ ดูนะครับ
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ 
คุณต้อม เนปาลี
- เวลาผมสอน พอนักเรียนเบื่อก็ชอบให้เล่าเรื่องผี
- ผมไม่ค่อยรู้เรื่องผี ก็เอาเรื่องในวรรณคดีนี่แหละมาเล่า ดูเขาก็สนใจดี น่าสนใจค้นคว้าเพิ่มเติมนะครับ เป็นปิศาจวิทยาไปเลย อิๆๆ
- เปลี่ยนรูปแล้วดูจิ๊กโก๋ดีครับ :)
ลิลิตพระลอ...เป็นวรรณคดีที่มีคุณค่ากับสังคมไทยมาก ศึกษาได้หลายมิติ ... แต่ส่วนหนึ่งที่ติดตรึงใจคนอ่านก็คือ ...โศกนาฏกรรมความรักอันเศร้าสลด กระมังครับ
- โอ้โหสู้กันด้วยไสยศาสตร์เลย
- เป็นวรรณกรรมที่สนุกมากค่ะ..ไม่ว่าจะอ่านแบบร้อยแก้วหรือร้อยกรอง
- แต่สมัยนี้ต้องสู้กันด้วยหลักฐานทางวิทยาศาสตร์..ฮ่าๆ
อ.แผ่นดิน - โศกนาฏกรรมส่วนมากจะประทับใจคน เศร้าซึ้ง และเป็นอมตะ
- มีหลายๆ ประเด็นที่น่าขยายความ ถ้ายังไม่เบื่อ คงได้นำมาเล่ากันอีกครับ ;)
สวัสดีครับ 
คุณnaree suwan
- เรื่องนิตยสาร ติดไว้ก่อนนะครับ อิๆ
- สมัยโน้น หรือสมัยนี้ คนที่มีอำนาจ ก็ไม่ต้องออกแรงเองครับ ใช้บ่าวไป ใช้บริวารไป สุดท้ายตัวเองก็ลอยนวล
- ดูอย่างสงครามโลก คนตายเป็นล้าน มีตัวการอยู่ไม่กี่คน (แต่ก็ไม่ตายดีสักคน)
สวัสดีครับ คุณพี่ sasinanda
- ผมก็เฉียดๆ จะได้ไปนครวัดสองสามครั้ง แต่ก็ไม่มีโอกาสสักที
- คงคล้ายๆ กับท้องที่อื่นนะครับ ที่อดีตดูยิ่งใหญ่ แต่ปัจจุบันเทียบกันไม่ได้ อย่างอียิปต์ ก็มีอารยธรรมใหญ่โต แต่อียิปต์ในปัจจุบันดูเล็กไปถนัดตา
- อ่านแล้วได้ขบได้คิด เหมาะที่จะอ่านหลายๆ เที่ยวจริงๆ ครับ
- สวัสดีครับ
- ผมขอแตกประเด็นสืบเนื่องจากคุณเอกพูดถึง ไปที่ เกลียวขวั้น » การแพร่ข้ามกาลเวลา นะครับ
ธ วั ช ชั ย
คุณ 
- เล่าได้สนุกมากเลยครับ
- ไม่อยากเป็นพระลอแล้ว
- ขอเป็นไกรทองหรือลูกพระพายเทวัญย์ดีกว่า
- ฮ่าๆๆๆ
- สังเกตไหมทำไม
- พระเอกสมัยก่อน
- มีภรรยาหลายคนจัง
- ไม่เข้าใจ
- แค่ขุนแผนก็แย่แล้ว
- เหวอมาจากทางบ้านเราด้วยซิ
- อิอิอิๆๆๆ
สวัสดีครับ อ.ขจิต
- เป็นปู่เจ้าสมิงพรายก็ดีนะครับ เก่งดี
- ปู่เจ้ายังมีเทคนิคอีกเยอะเลยครับ ไว้มีโอกาสค่อยนำมาเล่ากัน ;)
- ผู้ชายมีเมียเยอะ ก็คงเป็นตามสังคมสมัยนั้นนะครับ ถ้านวนิยายสมัยนี้ให้พระเอกมีเมียเยอะ คงโดนสวดยับเลยล่ะ
- ผู้หญิงมีสามีเยอะ ก็ มหาภารตะ ไงครับ กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ เล่าไว้สนุกดีครับ
- วันที่ 30 ว่างไหมครับ
- จะชวนไปประชุมด้วยกัน
- จะเลี้ยงข้าวด้วย
- อิอิอิๆๆ
- ตามมาเลย
- จะให้รู้จักกับพี่ ดร บัญชา และ ดร วรภัทร์ นักเขียนไง
- อิอิอิอิๆๆ
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ อ.ขจิต
อยากไปครับ ด้วยใจจริง
แต่ไปไม่ได้จริงๆ
โอกาสหน้าครับ จะพยายามไม่พลาด
ขอบคุณมากๆ ครับที่มาชวน
เสียดายๆ ฮือๆ
- อดพบกันเลย
- ฮือๆๆๆ
- วัยรุ่นเซ็ง
- ฮือๆๆๆๆๆๆ
- ธุ คุณธวัชชัย ค่ะ..
[[ เปลี่ยนรูปแล้วดูจิ๊กโก๋ดีครับ :) ]]
^
^
จิ๊กโก๋น่ารักค่ะ อิอิ ไม่เชื่อไปสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมจากแผนกประชาสัมพันธ์ได้
นี่ต้อมมารออ่านอิทธิฤทธิ์ของปู่เจ้าสมิงพรายอยู่นะเนี่ย ....
ขออนุญาตแซวท่านพี่ขจิตนิดหนึ่ง.. อิอิ อาจารย์ธวัชชัยไม่ไป ท่านพี่รับประทานแห้วอีกแล้วเน้อ โฮ่ะๆๆ
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ คุณต้อม
อิๆ มีแซวด้วย
ถามฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้ว ยืนยันว่าจิ๊กโก๋ เอ๊ย ยืนยันว่าน่ารักครับ ;)
อิทธิฤทธิ์ปู่เจ้าฯ น่ากลัวนะ อ่านแล้วเดี๋ยวจะหนาว ;)