วันนี้ได้นั่งอ่าน blog ของคุณบ้านสวนพอเพียง ย้อนคิดถึงตัวเอง ที่จริงเราก็มีความสนใจและเป้าหมายของชีวิต ที่จะจบชีวิตที่บ้านไร่ปลายนาอย่างพอเพียง แต่ปัจจุบันได้แต่นั่งคิดวางแผนสร้างบ้านไรปลายนาในอากาศ ได้แต่นั่งอ่านหนังสือเกษตรมานับสิบปี โดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริง ซึ่งต่างจากคุณบ้านสวนพอเพียง หักดิบลาออกจากราชการมาสร้างฝันได้เร็วกว่า
หลังจากอ่าน blog ของคุณบ้านสวนพอเพียงแล้ว ทำให้ย้อนคิด ว่าทำไมเราไม่เริ่มสักที มัวแต่ได้แต่นั่งเพ้อ ๆ ฝัน ๆ วันนี้ก็เลยตัดสินลองวิชา หัดปลูกผักสวนครัวขึ้นมาจำนวนหนึ่ง ซึ่งปกติที่ดินเปล่าข้างบ้านเพื่อนบ้านผม เขาเอาไว้ปลูกดอกไม้ เพื่อให้บ้านดูสวยงาม แต่ผมกำลังจะเปลี่ยนมันจากดอกไม้สวยงามเป็นพืชผักสวนครัวที่ทานได้ เพื่อมันถึงเวลาเก็บเกี่ยว มาทำอาหารได้มันก็น่าจะมีคุณค่ามากกว่าดอกไม้ที่สวยงามได้พักถึงแล้วก็โรยราไป
วันนี้ ผมก็เลยเริ่มไปซื้อเมล็ดผักสี่ห้าชนิดจาก tops supermarket กลับบ้านมาก็เลือกปลูกผักกาดขาวในกระถางยาวพลาสติก
และนั่งตั้งตารอลุ้นการงอกงามของเจ้าผักกาดขาว จะรู้เหมือนว่าผมเองจะสามารถเอาความรู้จากการอ่านหนังสือเกษตรมาเกือบสิบปี ทำให้ผักกาดขาวให้งอกงาม สมกับความรู้ที่ได้อ่านมาหรือไม่ ^_^
ขอแสดงความยินดีด้วย
กับการเริ่มลงมือปฏิบัติจริง ช่างเสมือนกับการผลักวัตถุที่หนักอึ้งให้เคลื่อนที่ออกไป ซึ่งต้องใช้กำลังกายใจมากกว่าปกติหลายเท่า
แต่เมื่อการต้านแรงเสียดทานในการผลักครั้งแรกผ่านพ้นไปได้ วัตถุที่หนักอึ้งก็เคลื่อนที่ต่อไปได้ด้วยแรงผลักอันน้อยนิด
ขอให้เบิกบานกับผักกาดขาวที่งอกงามค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณ สติมา
ที่แสดงความคิดเห็น การปลูกผักกาดขาว ผมอยากให้เป็นสัญญลักษณ์ ของการเริ่มต้นที่ดี ในการเดินตามฝันของตัวเอง
ที่จริงผมเคยอ่านเกษตร แนวพุทธวิถี เหมือนกันนะครับ ต่อไปคงสามารถพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กันได้
ยังไงก็ขอขอบคุณในมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้นะครับ มีอะไรแนะนำก็ยินดีนะครับ
สวัสดีครับ พี่ tikapus
ขออนุญาตเรียกพี่นะครับ ก็แวะมาเยี่ยมเยียนนะครับหลังจากที่พี่ไปเยี่ยมผมมาแล้ว
มาสะดุดข้อความของพี่ที่ว่า
"แต่ผมกำลังจะเปลี่ยนมันจากดอกไม้สวยงามเป็นพืชผักสวนครัวที่ทานได้ เพื่อมันถึงเวลาเก็บเกี่ยว มาทำอาหารได้มันก็น่าจะมีคุณค่ามากกว่าดอกไม้ที่สวยงามได้พักถึงแล้วก็โรยราไป"
จะว่าผักมีคุณค่ากว่าดอกไม้ก็ไม่ถูกเสมอไปนะครับ ดอกไม้ตอนที่มันมีดอกมันก็ทำหน้าที่ของมัน เพียงแต่เราไม่ได้นำมากินเท่านั้น ปลูกดอกไม้ปนไปกับผัก เพื่อใช้ดอกไม้ล่อแมลงเพื่อให้แมลงร้ายและแมลงดี(ตัวห้ำ ตัวเบียน)จัดการกันเองตามธรรมชาติ ผักเราก็รอดจากแมลง เอาผักและดอกไม้มาปลูกรวมกันให้เกื้อกูลกันตามธรรมชาติดีกว่ามั๊ยครับ
ค่ะ ได้เข้ามาอ่านกระทู้หลายๆกระทู้แล้วตรงกับความคิดของ
ต ัวเองซึ่งความคิดที่ว่าั้นั้นก็คือการที่เรามองถึงชีวิต
ในบั้นปลายของตัวเองซึ่งหลายๆคน หลายๆความคิด
เห็นในนี้มีความคิดเหมือนกันคืออยากมีชีวิตในบั้นปลาย
อยู่กับวิถีธรรมชาติอยู่แบบพอเพียงมีความสุขกับการปลูก
ผักทานเอง หรืออาจจะเลี้ยงสัตว์ตามความต้องการที่ชอบในพื้นที่ของ
ตัวเองไม่จำเป็นจะต้องมีบริเวณกว้างใหญ่หรือเป็นฟาร์ม
ใหญ่โตอะไร แต่ก็มีความสุขและพอใจกับวิถีชีวิต
ที่เราต้องการ ก็น่าจะเป็นชีวิตบั้นปลายที่น่าอิจฉานะคะ
เราคนหนึ่งล่ะที่ได้ตัดสินใจที่จะไปใช้ชีวิตอย่างนั้น
ปลูกผัก เลี้ยงปลา อาจจะขายบ้างพอเป็นค่าใช้จ่าย
เล็กๆ น้อยๆ ประจำวันตอนนี้ ก็กำลังหาข้อมูลหลายๆ
อย่างเกี่ยวกับเกษตรแบบผสมผสานอยู่ค่ะ
คัยมีคำแนะนำดีๆหรือมีประสบการณ์ที่จะสามารถนำ
มาใช้ได้ก็กรุณาแนะนำได้นะคะ เป็นพระคุณอย่างสูง
ค่ะ ก็แอด มาคุยได้นะคะ ยินดีค่ะทุกความคิดเห็นอาจจะแลกเปลี่ยนประสบการณ์
กันได้นะคะ [email protected] ค่ะ
ผมเคยปลูกผักอย่างเดียว ได้กินได้แกงไว้เลี้ยงกระเพาะ แต่หลังจากปลูกสรรเพเหระ พบว่ากระเพาะอิ่ม แต่ใจมันยังขาดอะไรบางอย่าง พบว่าเมื่อปลูกไม้ประดับ(และไม้ดอก) พบกับความอิ่มเอมใจ จึงถึงบาง อ้อ.... ไม้ดอกไม้ประดับเป็นอาหารใจครับ