ธรรมชาติของการเริ่มคิด ที่จะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ผู้คนโดยทั่วไป มักจะติดปากด้วยคำว่า ถ้าจะทำ….. ตอนนี้เรามีอะไรบ้าง ถ้าจะทำ…. ตอนนี้เราเหลืออะไรบ้าง เช่น ถ้าจะทำต้มยำปลา ตอนนี้เรามีอะไรบ้าง ถ้าจะไปเที่ยวต่อ อีกสองวัน ตอนนี้เราเหลือเงินกี่บาท
ในการคิดเพื่อร่วมกันทำงานสักชิ้นหนึ่ง เราจำเป็นหรือไม่ ที่จะต้องตั้งคำถาม ดังที่กล่าวมาแล้ว ในทัศนะผมเห็นว่า โดยภาพรวม น่าจะจำเป็น ด้วยมันคือ คำถามแบบหยั่งเชิง
ห้วงระยะเวลานี้ พวกเราหลายๆคน กำลังคิดที่จะช่วยกันขับเคลื่อน ห้องเรียนของคนหลายวัย ในแบบฉบับของ คนอีสาน โดยได้ฤกษ์เคลื่อนตัว ในวันที่ 12 - 14 พ.ย 2550 ซึ่งเราจะใช้ชุมชนต่างๆเป็นฐาน โดยมี มหาชีวาลัยอีสาน เป็นฐานที่มั่นสำคัญ
หลายๆท่านอาจจะงง ว่ารูปแบบ กระบวนการเป็นอย่างไร ตอบได้เลยว่า ไม่มีรูปแบบและกระบวนการที่สำเร็จรูปตายตัว แต่เราจะใช้แนวทางของ มหาชีวาลัยอีสาน คือการจัดการความรู้แบบธรรมชาติ ผสานกับการทำงานแบบอิงระบบ เราเริ่มจากสิ่งที่มีควบคู่กับสิ่งที่เหลือ พลังใจอันสำคัญของพวกเรา ก็คือ เราถือว่าเราเป็นศิษย์มีครู และมีเพื่อนพ้องน้องพี่ ชาว G2K เป็นกำลังใจ
วันที่ 12-13-14
สวัสดีค่ะ คุณเม็กดำ1
พอดีว่าคุณครูเสือ แวะไปบอกว่า บล็อกของคุณเม็กดำมีปัญหา ดิฉันเลยให้น้องๆ ในทีมช่วยดู code css ให้ค่ะ
พบว่า code ส่วนที่เป็นปัญหาคือ
<div class="box">
<p>เพื่อเผยแพร่บทความเกี่ยวกับการจัดการความรู้ เริ่มนับวันที่ 25 มกราคม 2550
<table width="130" border="0" cellspacing="1" cellpadding="000000001">
<tr><td align="center"><a </p>
</div>
ดังนั้นลองเอาส่วนที่
<table width="130" border="0" cellspacing="1" cellpadding="000000001">
<tr><td align="center"><a
ลบออกไปเลยค่ะ
บล็อกน่าจะกลับมาเป็นปกติคะ
ผอ. ขา มันไกลมากไม่มีเพื่อน ก็พอดีกับมีภาระกิจ ซักวันหนึ่งจะมีโอกาสไป ชมการจัดความรู้หลายวัยแต่ได้บอกกล่าวเพื่อนฝูงไปแล้วนะคะ
ขอเป็นกำลังใจ และให้เป็นตำนาน แห่งพยัคฆภูมิสัยเลยนะคะ เปิดเทอมใหม่ วันที่ 1 ธันวาคม หวังว่าคงจะได้ไปสอนอีกนะคะ
ความฝันที่วาดไว้อนาคตต่อไป มหาชีวาลัยจะกลายเป็นสถาบันที่มีชีวิต มีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา มิใช่เป็นการจัดตั้งแต่เป็นไปอย่างธรรมชาติ
คงมีโอกาสไปร่วมด้วยช่วยเหลือครับ
สวัสดีปีใหม่ ครับ ...
ขอบพระคุณในความดีงามอันยิ่งใหญ่ที่มีให้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง...
ขอบคุณคืนและวันอันก่อนเก่า
ขอบคุณความทุกข์เศร้าอันร้าวฉาน
ขอบคุณความสุขอันชื่นบาน
ซึ่งเวียนผ่านมาทักประจักษ์ใจ
ขอบคุณที่สอนให้ชีวิต, ได้คิดฝัน
วันนี้มาจากวันนั้นที่ฝันใฝ่
อดีต ปัจจุบัน และพรุ่งนี้ที่แสนไกล
ต่างเกี่ยวโยงเป็นสายใยไม่ร้างลา
ก่อนพรุ่งนี้มาเยือนเป็นเพื่อนใหม่
อย่าลืมชวนดวงใจไปใฝ่หา
หวนรำลึกคืนและวันผ่านผันมา
กี่หยดหยาดธารน้ำตา, ให้กล้ายืน
แหละกี่ยิ้ม, แย้มงามตามวิถี
ซึ่งมากมีให้ใจได้ไหวชื่น
กี่ผู้คน, เคียงฝันทุกวันคืน
กี่มิ่งมิตรที่รู้ตื่นยืนข้างเรา
ก่อนพรุ่งนี้มาเยือนเป็นเพื่อนรัก
อย่าลืมทัก วันนี้ ที่หม่นเศร้า
อย่าลืมวันนี้ที่สีเทา
พร้อมอย่าลืมความสุกสกาวแห่งปัจจุบัน
ขอพรุ่งนี้เป็นวันใหม่ดังใจคิด
เปี่ยมพลังแห่งชีวิตดังคิดฝัน
เปี่ยมความรักนานาสารพัน
เปี่ยมความฝัน, การแบ่งปัน, นิรันดร์ไป
เป็นอะไรก็ได้ดังใจคิด
เถอะมิ่งมิตรก้าวย่างสู่ทางใหม่
ฝากแต่เพียงความหวังกำลังใจ
และฝากความเป็นไทยไว้ติดตัว !