ปลูกบ้าน....ปลูกรัก

ผมได้รับการเชิญชวนให้ร่วมโครงการสร้างบ้านดินแก่ผู้ยากไร้ที่จังหวัดชัยภูมิ จาก อ.ฝน แห่ง ม.อ.ปัตตานี ผมตอบรับทันทีเพราะในใจลึก ๆ ก็อยากมีบ้านดินของตัวเองสักหลัง การไปสร้างบ้านดินครั้งนี้คงทำให้ผมรู้เทคนิควิธีการไม่น้อย

คณะจาก ม.อ.ปัตตานีประกอบด้วย ผม พี่ฝน และพี่ใหม่ ทุกคนล้วนเป็นอาจารย์คุณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.อ.ปัตตานี ออกเดินทางถึง อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ เมื่อวันที่ ๑๙ ตุลาคม ที่ผ่านมา ซึ่งพวกเราไปถึงคณะแรก ๆ ในขณะที่คนอื่น ๆ เริ่มทะยอยมาถึงอย่างครบถ้วนในเวลา ๐๓.๐๐ ของวันที่ ๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๐ โดยมีทีมงานโครงการอาสาทำบ้านดินมาต้อนรับและนำพวกเราเข้าสู่ที่พัก ณ วัดภูเขาทอง ต.มะไฟหวาน อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ

เช้าวันรุ่งขึ้นถือเป็นวันแรกที่กลุ่มอาสาทำบ้านดินได้พบเจอกันอย่างเป็นทางการทั้ง ๆ ที่เราต่างไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ด้วยต่างคนต่างมีจิตอาสาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงทำให้การทำความรู้จักกันไม่ยากนัก

จากการบอกเล่าของคุณคุณโย....เจ้าของโครงการบ้านดินทำให้เราทราบว่า บ้านดินเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์มาตั้งแต่โบราณกาล ระยะหลังพอมีเทคโนโลยีใหม่ ๆ มากขึ้น ทำให้บ้านดินขาดความนิยมไป

ความจริงบ้านดินเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์ที่ใช้งบประมาณในการก่อสร้างไม่มากนัก แต่ปัญหาคือเราสามารถหาเพื่อนมาช่วยบ้านดินมากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง

คณะที่มาอาสาทำบ้านดินในวันนี้มาจากหลากหลายอาชีพ หลายจังหวัด หลายสถานะ ที่ที่ทุกคนมีเหมือนกันคือจิตอาสาที่จะช่วยเหลือสังคม

วันแรกของการทำบ้านดินเราเพียงแต่ก่อบล็อกดินให้ได้เพียงพอตามโครงสร้างของบ้านเท่านั้น วันุร่งขึ้นจึงได้มาฉาบเพิ่มเติมแต่ก็ยังไม่สามารถทำให้เสร็จเป็นหลังได้ในสองวัน ดังนั้นวันที่สองเราจึงไปเรียนรู้วิธีการทาสีดินกับบ้านอีกหลังหนึ่งที่ยังสร้างไม่สมบูรณ์

เสร็จโครงการ ๒ วัน เราก็ยังไม่เห็นผลงานบ้านอย่างเป็นรูปร่างเพราะต้องรอให้ดินแห้งก่อน จึงจะทำในขั้นตอนต่อ ๆ ไปได้ แต่สิ่งที่เราได้มากกว่านั้นคือมิตรภาพจากคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และเราก็ยังเป็นมิตรกันจนถึงวันนี้