เส้นทางสู่หมู่บ้านหลังเขา: กุญแจเปิดกระเป๋าหาย...ช่วยที

เย้........ขาดแล้วค่ะ

แต่.....ไม่ใช่กุญแจ กลายเป็นรูซิปขาดค่ะ

...แม้กุญแจจะหลุดออก แต่ก็ส่งผลให้กระเป๋าใบนี้ก็จะล็อคไม่ได้อีกต่อไป...

ดิฉัน ขอโทษ อ.พรรณี ซึ่ง อ.พรรณี ก็ดีใจหาย บอกว่า

“ไม่เป็นไรค่ะ พี่จะทิ้งกระเป๋าใบนี้อยู่ค่ะ จะซื้อใบใหม่”

ซึ่งเย็นวันรุ่งขึ้นเราก็ได้ไปซื้อใบใหม่มาหนึ่งใบค่ะ...

เมื่อกระเป๋าเปิดได้แล้ว จึงเป็นเวลาที่ อ.พรรณี รื้อเสื้อผ้าอุปกรณ์ เพื่อเตรียมอาบน้ำ และเตรียมเสื้อผ้า ชุดนอนและชุดสำหรับวันรุ่งขึ้น......ท่านทราบมั้ยค่ะ อ.พรรณี ท่านพบอะไร?

...พบกุญแจเปิดกระเป๋าค่ะ....

และทราบมั้ยค่ะ ...ใบที่ อ.พรรณีบอกว่าจะทิ้งนั้น ไม่สามารถทิ้งได้ เพราะต้องบรรจุบรรดาข้าวของที่ อ.พรรณี ช้อปกลับเมืองด้วยค่ะ แถมเป็นกระเป๋าใบที่ใส่ของมากที่สุดซะด้วย...อิอิอิ...

จากนั้นเราก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำแล้วจึงกลับมานอนหลับอย่างสนิทในที่นอนและผ้าห่มอุ่นๆ

เพื่อตื่นไปพบกับกิจกรรมเฮฮาศาสตร์ในวันรุ่งขึ้น

<p>

</p><p>ภาพนี้ถูกแอบถ่ายโดยท่าน อ.พรรณี ที่แอบย่องมาจากอีกห้องที่เห็นประตูเลื่อนเปิดอยู่</p>

สวัสดีค่ะพี่บางทราย

อยากให้ผู้ที่พลาดโอกาสไปดงหลวงคราวนี้ ได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมนี้ด้วยค่ะ

โดยให้ตั้งรางวัลสำหรับ ผู้ที่ภาพถ่ายโดนใจชาวบล็อก สัก 1 รางวัล ค่ะ

โดยที่ทางผู้รับผิดชอบ นำภาพถ่ายของแต่ละท่านที่ร่วมประกวด post ขึ้นบันทึก ซึ่งอาจจะไม่ต้องบอกนะคะว่า เป็นภาพของผู้ใด แล้วให้ชาวบล็อก ลงคะแนนโหวต ภายใต้ระยะเวลาที่กำหนด

ซึ่งรางวัลที่ตัดสินโดยคณะกรรมการ อาจจะยังไม่ต้องประกาศให้ชาวบล็อกได้รับทราบก่อนก็ได้ค่ะ เผื่อทำให้การตัดสินใจเราลังเลได้

ดีไหมค่ะ พี่บางทราย

paew