เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2549 พวกพี่ๆ และ beeman ได้ไปรวมตัวกันที่บ้านพี่ชายคนโต เพื่อไหว้เจ้าและบรรพบุรุษ ตามธรรมเนียมของคนไทยเชื้อสายจีน ตอนหนึ่งได้มีการประชุมกันเพื่อจัดงานวันเกิดให้กับคุณแม่ คุณแม่ของผมเกิดปีมะโรง ปีนี้ปีจอ นับอายุได้ 7 รอบครึ่ง (90 ปี) พี่ชายคนโตของผมก็เกิดปีมะโรงเหมือนกัน นับอายุได้ 5 รอบครึ่ง (66 ปี)
สรุปกันว่าวันที่ 19 กุมภาพันธ์นี้จะฉลองวันเกิดครบรอบ 90 ปีให้กับคุณแม่ของผม ในโอกาสนี้ผมก็ขอบันทึกประวัติเล็กๆ ของคุณแม่ของผมดังนี้ คุณแม่ของผมเป็นบุตรของนายโปชุนและนางซาเคียม เกิดเมืองไทย เป็นบุตรคนโต มีน้องชาย 1 คน และน้องหญิง 4 คน เรียงลำดับดังนี้
คุณแม่ของผมยังนับว่าแข็งแรงสำหรับคนอายุ 90 ปี เดินไปไหนมาไหนได้ ยังสามารถเดินไปไหนได้ไกลๆ หลายร้อยเมตร หรืออาจจะถึง 1 กิโลเมตรได้อย่างสบายๆ
คุณแม่จะเป็นคนมีระเบียบเรื่องอาหารการกินต้องตรงเวลา ตอนเช้าไม่เกิน 8 โมงเช้า (ส่วนมากประมาณ 7 โมงเช้า) ตอนกลางวันต้องเป็นตอนเที่ยง ส่วนตอนเย็นไม่เกิน 6 โมงเย็น และท่านจะอาบน้ำเป็นเวลา คืออาบน้ำก่อนค่ำ
คุณแม่ผมเป็นลูกคนโต จึงต้องทำงานหนักตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ต้องช่วยแม่เลี้ยงน้องๆ 5 คน ไม่ได้เรียนหนังสือ จึงอ่านหนังสือไม่ออก แต่มีความจำดีมาก เดี๋ยวนี้ก็ยังไม่หลง เมื่อลูก ๆ โทรไปหาก็จะจำเสียงได้ทุกคน เรื่องเก่า ๆ ก็ยังจำได้ดี
คุณแม่ผมเป็นคนใจดีมาก ไม่เคยดุว่าลูกๆ เลย ถ้าทำผิดก็จะสั่งสอน และจะไม่แสดงอารมณ์โกรธให้เห็น เวลาทำบุญตักบาตรแล้ว จะกรวดน้ำให้ญาติพี่น้องที่เสียชีวิตแล้วทุกคน......
ภาพคุณแม่ของ beeman |
|||
ถ่ายเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2549 |
|||
คงตั้งใจให้มีความคล้องจองกัน หลักอันนี้ ก็ยังเอามาใช้ในคนรุ่นต่อมา
ผมสังเกตจากคนที่มีอายุยืน จะเป็นคนมีอารมณ์ดี ไม่เครียดง่าย เวลาอยู่ใกล้แล้วมีความสุข เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่เวลาเราได้โอบกอดแล้วปล่อยใจให้ว่าง จะรับรู้ถึงพลังแห่งธรรมชาติ การมีวินัยในการรับประทานอาหาร และการดำเนินชีวิตของคุณแม่ของอาจารย์เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนรุ่นหลังครับ
เรียน คุณ beeman
คุณหน้าตาเหมือนคุณแม่เลยนะคะ ลูกผู้ชายเหมือนแม่ เขาว่าคนมีบุญนะคะ
ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ
Take care***