คำถาม ความคิดเห็น และ "เห็นความคิด"
ในการประชุมสัมมนา ถือเป็นเรื่องธรรมดา ที่มักจะมีคนตั้งคำถาม หรือแสดงความคิดเห็นกันมากมาย ผมก็เคยเป็นหนึ่งในคนพวกนั้นด้วย ในระยะหลังๆ มีพวก "ช่างสงสัย" ตั้งข้อสังเกตว่าผม "เปลี๊ยนไป๋" ทำไมดูเงียบผิดปกติ? ไม่ค่อยได้ถาม ทั้งๆ ที่แต่ก่อนก็จัดอยู่ในพวก "ช่างถาม" ด้วยเช่นกัน
. . .ผมเริ่มสังเกตตัวเอง แล้วก็เห็นว่าตัวเองนั้นเปลี่ยนไปจริงๆ มีคำถามน้อยลง พบว่าแต่ก่อนที่ถามไปมากมายนั้น หลายคำถามนั้นไม่จำเป็นเลย ....ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร . . . เอาเป็นว่าขอถ่ายทอดความรู้สึกบางส่วน ออกมาเป็นถ้อยคำ ดังนี้ครับ . . .
". . . คำถามคือผลผลิตของความคิด
ถามมากแสดงว่าคิดมาก
ถามน้อยแสดงว่าคิดน้อย คิดมากคิดน้อยไม่ใช่ประเด็น
สิ่งที่จำป็นก็คือได้เห็นความคิด
ตระหนักรู้ตามดูความคิดได้ทัน
ได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในหัวนั้น
เข้าใจได้เองโดยไม่ต้องการคำตอบ"
