ชีวิตบนหลังคาดาดฟ้าชั้นสี่......อิอิอิ
เช้านี้อากาศที่ขอนแก่นอบอ้าวเป็นพิเศษ เป็นเพราะอยู่ในอาคารพานิชย์ ความร้อนไม่ระบายยังระอุอยู่ภายในตัวห้อง ก็เลยไปเดินเล่นบนดาดฟ้าซึ่งมีแต่หลังคา หลังคาและหลังคา โชคดีหน่อยที่ไม่มีผนังด้านทิศตะวันตก พอได้ลมโชยมาเป็นระลอก ท้องฟ้าเริ่มสว่างเห็นแสงฟ้าพราวนกเริ่มส่งเสียง ยืดแข้ง ยืดขา บิดหัวไปมา สบ๊ายสบาย แต่เอ๊ะ .....อะไรกันนี่ ……? ยาวๆ ดำๆ ขดอยู่ ลักษณะคล้ายเชือก แต่ล่ำกว่าเยอะ อ้อ คงเป็นเชือก แต่ ทำไมปลายมันเรียวเล็ก ด้านหัวอ้วนๆ ทู่ๆ เหมือน........
หรือเจ้าเชือกใหญ่อยากหลบร้อนขึ้นมาสูดอากาศบริสุทธิ์กับเรา
คนก็เริ่มทำเสียงขู่ แฮ่ๆๆๆ เฮ้ยไม่ใช่ ฟ่อๆๆๆ ไม่กระดิก ทำเสียงหนู จี้ดๆๆ เผื่อเจ้าเชือกใหญ่จะหิว ไม่สนอีก ไม่งั้นก็กำลังลอกคราบ ชัวส์ รีบจ้ำอ้าว ไปหากล้อง จัดการปีนกำแพงลงไปอีกชั้น เพราะเราอยู่ชั้นบน ดาดฟ้าชั้น 4 ต้องลงอีกหน่อย ซูมกล้องก็ไม่สวย ต้องปรึกษา อ.พี่แป๋ว ก่อนประเด็นนี้ ฮิๆๆ รีบกดชัตเตอร์ หัวจะปักลงหลังคาห้องน้ำชั้น 3 ไหมหว่า นึกได้รีบเอากล้องคล้องคอ
คนหล่นไม่เท่าไรกล้องหล่น ครูเสือกำปั้นทุบหลังแน่ อิอิอิ
ยืดแข้งยืดขาต่อ กลับเข้าห้องต้องอาบน้ำไปสัมมนาต่อ intertrader เริ่ม 08:30 ที่โซฟิเทล ทริปนี้พฤจิกาส่งไปฟูโจว
ครูเสือหรือจะกล้ากำทำกำปั้น
มีแต่จะแบมือประกบก้มพนมกร อย่างอ่อนหวาน อิอิ
ถูกต้อง..........ครับผม
พี่...นับถือมากเลย ....ที่นำรูปมาฝาก...
ถ้าเป็นพี่อาจจะหัวขมำไปแล้ว..เพราะ..ชีวิตสัตว์ที่กลัวที่สุดคือ.....เจ้าเชือกนั่นแหละ
น้ององุ่นค่ะ พี่หมูแวะมาบอกว่าคึดฮอดหลายคะ การบ้าน tag คิดถึง :ร่วมด้วยช่วยกันพรวนบทความใน GotoKnow ขอบคุณค่ะ
สวัสดีปีใหม่ครับ..พี่สาวแสนสวย
ขอพรุ่งนี้เป็นวันใหม่ดังใจคิด
เปี่ยมพลังแห่งชีวิตดังคิดฝัน
เปี่ยมความรักนานาสารพัน
เปี่ยมความฝัน, การแบ่งปัน, นิรันดร์ไป
เป็นอะไรก็ได้ดังใจคิด
เถอะมิ่งมิตรก้าวย่างสู่ทางใหม่
ฝากแต่เพียงความหวังกำลังใจ
และฝากความเป็นไทยไว้ติดตัว !