สวัสดีครับ
วันนี้ได้ความคิดขึ้นมาว่า การพูดคุยกับเพื่อนร่วมงาน ในเรื่องงานและปัญหาในงาน หรือการพัฒนาปรับปรุง หรืออะไรอื่นๆที่เกี่ยวกับงาน กับคนส่วนมาก ดูจะเป็นยาขม และเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมที่จะคุยกับหลายๆคน
แต่เมื่อเราลองพูดคุยกันในเรื่องราวส่วนตัว เรื่องสุขทุกข์ เรื่องทั่วๆไป กลับทำให้ทั้งคนพูด คนฟัง รวมทั้งเราเอง กลับดูสบายใจ เป็นกันเอง และคุณเคย มีความไว้วางใจ เชื่อใจ ไม่หวาดระแวงกันมากนัก
เพราะวันนี้ได้พูดคุยเรื่องลุกกับพี่สาวท่านหนึ่งซึ่งเป็นพยาม กับรู้สึกธรรมดา รู้สึกดีๆ และเชื่อมต่อกันได้อย่างไหลลื่น ทั้งๆที่ถ้าเราเริ่มคุยเรื่องงานก็อาจจะติดขัด รู้สึกกังวลไม่เป็นธรรมชาตินัก
ครับการทำความคุ้นเคย การเรียนรู้ผู้คน เพื่อร่วมงานในมุมที่เขารู้สึกดีๆ มุมที่ทำให้เกิดความเชื่อใจ อบอุ่นใจ เชื่อใจกัน และเกิดความผูกพัน ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน น่าจะเป็นฐานของการทำงานร่วมกันที่ดีต่อไป
หรือว่าเราจะต้องเริ่มต้นที่จุดนี้ จุดที่เรียบง่าย ธรรมดา ไม่ต้องคิดมาก หรือกังวล เป็นมุมสบายๆ ที่ใครๆก็เข้าถึงได้ เชื่อมกันได้
อาจจะเป็นเส้นทางหนึ่งครับ ในการก้าวไปเป็นองค์กรแห่งความสุข และเป็นฐานเพื่อการทำให้เกิดคุณภาพในองค์กรต่อไป
คิดเรื่อยๆครับ
tag คิดถึง สุพัฒน์ link นี้เลยครับ http://gotoknow.org/blog/humanized-heart/141600
ตามมาอ่านนะ ..
หมอครับขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่ปาย รวมทั้งที่ได้พักผ่อนในห้องนวดเพื่อการรักษาที่ รพ.ด้วยดีมากผมหลับไม่เป็นท่าเลย
หมอครับคนจะมีความสุขกับการที่คุยเรื่องของตัวเอง เขาถึงได้บอกว่าเจ้านายที่ดีเจอลูกน้องแต่ละวันให้คุยเรื่องใกล้ตัวลูกน้องที่สุดก่อนแล้วค่อยมาพูดเรื่องของตัวเอง เขาจะมีความสุขมาก แต่คนมักติดอัตตาเจอลูกน้องทีไรคุยแต่เรื่องงานของตัวเอง มีแต่ทุกข์มากกว่าสุขครับ คุณหมอจิตวิยาคงตอบได้ดี
ถือเป็นเทคนิคการประสานงานที่เยี่ยมค่ะ
สวัสดีครับ
พี่หมอจิ้น.
รู้สึกดีใจนะครับ จะเรียนรู้ต่อไปครับ
พี่กุ้งครับ
ส่วนหนึ่งที่เดินมาได้ทุกวันนี้เพราะความเป็นผู้ฟังที่ดี และเข้าใจคนอื่นของพี่ครับ พี่เคยอุ้มชู โอบอุ้มความคิด ความรู้สึกหลายอย่างที่ผมเคยมี แม้ว่าจะดีไม่ดีครับ
คุยกันเรื่องเบาๆ เป็นการเริ่มต้นที่ดีในการสร้างความสัมพันธ์อันดี...
ขอให้ชีวิตการทำงานมีความสุขนะคะ
---^.^---
แวะมาทักทายค่ะ
อ่านข้อเขียนของคุณหมอแล้วรู้สึกดีค่ะ
เห็นการสร้างสมดุลให้กับชีวิต ด้วย "หัว" "ใจ" และ "ร่างกาย หรือ ท้อง" ตามทฤษฏีนพลักษณ์ค่ะ
เพราะหากเราทำงานโดยแยกส่วน ใช้แต่หัว (แยกเรื่องงาน กับเรื่องส่วนตัวออกจากกัน) หรือใช้แต่ท้อง (ก้มหน้าก้มตาทำ ทำ และทำ ) ชีวิตมันก็จะออกมาในทำนอง "แห้งแล้ง" และ "ห่างเหิน" ค่ะ
การเชื่อมต่อ และปะติด (Connection) เป็นเรื่องถนัดของคนศูนย์ใจ ถ้าเราประสานสมดุลได้ทั้ง 3 ศูนย์ เราก็จะอยู่บนโลกนี้อย่าง เบา สบาย ค่ะ