เริ่มต้นเช้าวันใหม่ของแต่ละวันด้วยสิ่งดีๆกันเถอะ
วันนี้ผมมีสิ่งดีๆมาฝากเป็นข้อคิดกันครับ
หัดพูดแต่ด้านบวก แล้วจะรู้ว่า มีคนอีกมากมายที่รักเรา
หัดยิ้ม แล้วจะรู้ว่า เราคือคนที่น่ารัก
หัดฟาดฟันกับอุปสรรค แล้วจะรู้ว่า เราคือคนที่เข้มแข็ง
ลองทน แล้วจะรู้ว่า เรามีความอดทนยิ่งกว่าใคร
ลองออกกำลังกายทุกวัน แล้วจะรู้ว่า เราคือมนุษย์เจ้าพลังคนหนึ่ง
ลองคิดเอาชนะ แล้วจะรู้ว่า เราสามารถเอาชนะตัวเองได้ไม่ยาก
ลองคิดให้ใหญ่ แล้วจะรู้ว่า เรามีความสามารถอย่างน่าแปลกใจ
นักพูดที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่ง ได้เริ่มหยุดการสัมมนาของเขา โดยการหยิบแบงค์ 1,000 ขึ้นมาในห้องที่มีผู้เข้าร่วม 200 ท่าน แล้วเขาก็พูดว่า
"ใครอยากได้แบงค์ 1,000 นี้บ้าง"
มือได้ถูกยกขึ้นเป็นจำนวนมาก และเขาก็พูดต่อว่า
"ฉันจะให้เงินแบงค์ 1, 000 นี้แก่หนึ่งในพวกท่าน แต่ครั้งแรกนี้ฉันจะทำอย่างนี้"
เขาเริ่มที่จะขยำ ๆ เงินนั้นแล้วเขาก็ถามอีกว่า
"ใครจะยังต้องการมันอีก" ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก
"ดี" เขาตอบ
"แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ"
และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้นและเริ่มที่เหยียบย่ำมันด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก
"ตอนนี้ใครยังต้องการมันอีก" ก็ยังคงมีคนยกมืออีก
"เพื่อน ๆ คุณได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า ไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน คุณก็ยังต้องการมันอยู่ เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย มันก็ยังคงมีค่า 1, 000 บาทอยู่นั่นเอง
เหมือนกับ หลาย ๆ ครั้งในชีวิตของเรา ที่ถูกทิ้ง ถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรก โดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ ทำให้เรารู้สึกว่าคุณค่าของเราลดน้อยลง แต่ไม่ว่าอะไรที่ได้เกิดขึ้น หรืออะไรที่จะเกิดขึ้น คุณไม่เคยสูญเสียคุณค่าของคุณ คุณเป็นคนพิเศษ… อย่าลืมมันตลอดไป”
" อย่านำความผิดหวังของเมื่อวานมาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้ "
หัดพูดแต่ด้านบวก แล้วจะรู้ว่า มีคนอีกมากมายที่รักเรา
หัดยิ้ม แล้วจะรู้ว่า เราคือคนที่น่ารัก
หัดฟาดฟันกับอุปสรรค แล้วจะรู้ว่า เราคือคนที่เข้มแข็ง
ลองทน แล้วจะรู้ว่า เรามีความอดทนยิ่งกว่าใคร
ลองออกกำลังกายทุกวัน แล้วจะรู้ว่า เราคือมนุษย์เจ้าพลังคนหนึ่ง
ลองคิดเอาชนะ แล้วจะรู้ว่า เราสามารถเอาชนะตัวเองได้ไม่ยาก
ลองคิดให้ใหญ่ แล้วจะรู้ว่า เรามีความสามารถอย่างน่าแปลกใจ
นักพูดที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่ง ได้เริ่มหยุดการสัมมนาของเขา โดยการหยิบแบงค์ 1,000 ขึ้นมาในห้องที่มีผู้เข้าร่วม 200 ท่าน แล้วเขาก็พูดว่า
"ใครอยากได้แบงค์ 1,000 นี้บ้าง"
มือได้ถูกยกขึ้นเป็นจำนวนมาก และเขาก็พูดต่อว่า
"ฉันจะให้เงินแบงค์ 1, 000 นี้แก่หนึ่งในพวกท่าน แต่ครั้งแรกนี้ฉันจะทำอย่างนี้"
เขาเริ่มที่จะขยำ ๆ เงินนั้นแล้วเขาก็ถามอีกว่า
"ใครจะยังต้องการมันอีก" ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก
"ดี" เขาตอบ
"แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ"
และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้นและเริ่มที่เหยียบย่ำมันด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก
"ตอนนี้ใครยังต้องการมันอีก" ก็ยังคงมีคนยกมืออีก
"เพื่อน ๆ คุณได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า ไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน คุณก็ยังต้องการมันอยู่ เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย มันก็ยังคงมีค่า 1, 000 บาทอยู่นั่นเอง
เหมือนกับ หลาย ๆ ครั้งในชีวิตของเรา ที่ถูกทิ้ง ถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรก โดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ ทำให้เรารู้สึกว่าคุณค่าของเราลดน้อยลง แต่ไม่ว่าอะไรที่ได้เกิดขึ้น หรืออะไรที่จะเกิดขึ้น คุณไม่เคยสูญเสียคุณค่าของคุณ คุณเป็นคนพิเศษ… อย่าลืมมันตลอดไป”
" อย่านำความผิดหวังของเมื่อวานมาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้ "
คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิดข้อเตือนใจ#คุณค่าของคน
หมายเลขบันทึก: 141571เขียนเมื่อ 24 ตุลาคม 2007 21:47 น. ()ความเห็น (5)
ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ และดีใจที่ได้เข้ามาอ่านค่ะ คนเราต้องเห็นค่าของตัวเองก่อน แล้วคนอื่นจึงจะเห็นค่า ถ้าเราไม่รู้จักที่จะรักตัวเอง ไม่คิดแต่สิ่งดี ๆ ให้ตัว อย่างหวังที่ใครเขาจะมารัก (ไม่ใช่เห็นแก่ตัวนะค่ะ)
ขอบคุณเช่นกันที่ยังติดตามอ่านกันเสมอ
ปิดเทอมทำงานตลอดสำหรับครูและร.ร.ที่ยังไม่ได้รับการประเมินรอบสองของสมศ บางทีก็เซ็งแต่มาเจอเช้าวันใหม่กับสิ่งดีๆ ของคุณ ธเนศ ก็รักตัวเองมากขึ้นรักคนอื่นทำให้ปวดหัวใจ
มีคำแนะนำอะไรดีๆจะเข้ามาอ่านนะคะ
คุณครูเดี๋ยวนี้ทำงานหนักมาก น่าเห็นใจจริงๆ น่าแปลกนะ ในยุคกระจายอำนาจทำไมมีงานเชิงนโยบาย(สำเร็จรูป) ส่งมาที่เขตและโรงเรียนมากจัง ทำให้ครูไม่เป็นสุข ต้องเจียดเวลาสอนไปทำงานที่ไม่ตรงกับภารกิจ เมื่อไรจะแก้ได้ก็ไม่รู้ ต้องกลับไปทำเหมือนสมัย ร.5 ดีไหม ที่ให้โรงเรียน(ครูใหญ่)เป็นใหญ่ที่สุด