หอยจี่ กับ กาแฟมอคค่า


ยามบ่ายที่เมฆทำงานหนัก 

ผมนั่งฟังเพลง หอยจี่ ของ พี ร๊อคสะเดิด พร้อมกับจิบกาแฟมอคค่านุ่มๆ ภายใต้บรรยากาศสบายๆของบ้านเกิด

ไปด้วยกันได้มั้ยนี่...

ไปด้วยกันได้ครับ เพลงจังหวะสนุกๆทำให้ หัวใจน้อยๆของผมเต้นเป็นจังหวะแดนซ์ ได้ออกกำลังกายหัวใจไปพร้อมๆกัน

ไม่กี่วันผมได้ดูแลผู้ใหญ่ที่เคารพ ท่านได้มาเยี่ยมยามผมถึงบ้าน ในโอกาสดีๆแบบนี้ ผมได้ซึมซับ แลกเปลี่ยนวิธีคิด มุมมองดีจากท่านหลากประเด็น

ผมชอบตั้งคำถาม เมื่อตั้งคำถาม ผมมีคำตอบที่คิดเอาไว้ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่ง ได้คำตอบจากผู้ที่ผมแลกเปลี่ยน ด้วยการฟังแบบลึกซึ้ง ใคร่ครวญ การรวมเอาความคิดและคั้นให้ตกผลึก ทำให้ผมเปิดมิติการเรียนรู้ไปอีกไกล

การห้อยแขวน(Suspending) น้องหมอสุพัฒน์บอกผมเสมอผม งง ครับ กับศัพท์แปลกๆ  เป็นศัพท์ของ William Isaace บอกว่า เป็นการห้อยแขวนสิ่งต่างๆหรือระงับการกระทำที่จะทำให้เกิดการจำกัดกรอบความคิด เพื่อก้าวพ้นมุมมองอันจำกัดที่แต่ละคนถือครองอยู่ ก้าวพ้นคู่ขัดแย้งที่เป็นขั้วทั้งหลาย เปิดมุมมองใหม่ที่อาจรวบความเข้มแข็งในคู่ขัดแย้งเข้ามาอยู่ในมุมมองเดียวกัน

ทำไมผมพูดถึงเรื่องนี้

ผมเริ่มต้นบันทึกด้วยความขัดเเย้งของสองสิ่งที่ดูแตกต่าง แต่ก็ไปด้วยกันได้   เพลงหอยจี่ กับ กาแฟมอคค่า ยามบ่ายของผม

หากเรามองความขัดแย้ง เป็นอุปสรรค ผมคิดว่า เราแพ้ตั้งแต่ยกแรกในการทำงานแล้วครับ ความขัดแย้งน่าจะเป็นนิมิตรหมายอันดี ในการเริ่มต้นที่มีความคิดที่ผุดบังเกิดหลากหลาย ที่อาจยังไม่ได้กรอง แต่ขอให้ยอมรับค่อยๆไตร่ตรอง ห้อยแขวนไว้ก่อน

เรามักใช้ความคุ้นชิน ประสบการณ์เดิมตัดสินใจทันที บวกกับความรู้สึก ลำเอียงนิดหน่อย สรุปรวบรัดทันที ความคิดฉันถูก (ฮา)  นี่เอง เป็นความล้มเหลวของการสร้างความรู้ผ่านความหลากหลาย เพราะอัตตากับความเคยชินแท้ๆ เลยพลาดการสร้างความรู้ใหม่ๆ

การห้อยแขวน จึงเป็นวิธีการช่วยให้เราฝึกยอมรับความหลากหลาย ฝึกยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น พยายามให้ความเห็นเราที่รู้อยู่แล้ว รวมกับความคิดชุดอื่นๆ เป็น การสร้างสิ่งใหม่ๆร่วมกัน (Make something  in common) 

พลังของการยอมรับความหลากหลาย การคิดร่วมกัน จะงอกเงยไม่มีที่สิ้นสุด ปลดปล่อยตัวออกจากสิ่งห่อหุ้ม เจาะเกราะดักแด้ออกมาผีเสื้อที่สวยงาม

ผมเขียนเรื่องนี้ทำไม...

เพราะผมได้รับความคิดที่หลากหลายจากปราชญ์หลายท่าน การซึมซับความคิดที่ตกผลึกแล้ว นำมาผสมกับความคิดของผม วิเคราะห์ สังเคราะห์ ทำให้ผมเห็นเส้นทางในการก้าวเคลื่อนของวิธีคิดตนเอง ที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ผมกำลังเติบโตครับ

 

หมายเลขบันทึก: 140310เขียนเมื่อ 20 ตุลาคม 2007 14:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)
  • สวัสดีค่ะ คุณเอก
  • แวะมาเยียมค่ะ

 

เพิ่งพบกันไม่ทันข้ามคืน

รู้สึกมีเรื่องมากมายที่อยากเล่าสู่กันฟัง

เพื่อให้ตัวเองเติบโต(ทั้งอารมณื สติปัญญา)

ชีวิตที่สบายเกินไปไร้อุปสรรค เหมือนขับรถบนถนนที่ไม่มีคลื่นไม่มีโค้ง แล้วจะรู้ซึ้งถึงสมรรถนะทั้งคนและรถได้อย่างไร จริงม๊ะ !!

ok ห้องใหญ่ conecting rooms

จะเตรียมไก่อบภูเขาไฟไว้รอครับ

  • สวัสดีครับอาจารย์เอก
  • ปีนี้ตั้งใจว่าลาพักร้อนจะแบกเป้ไปเที่ยวอีสานซะหน่อย แต่ฟังอาจารย์เอกเล่าเรื่องเมืองปายแล้วสงสัยว่าต้องเปลี่ยนเป้าหมายไปกินกาแฟแถวปายซะแล้วครับ

สวัสดีครับครูมิมP

วันนี้เป็นวันสบายครับ

เลยออกมาสนทนาแบบไดอะล็อคกับน้องหมอที่

คลีนิก คนไข้ว่างๆก็คุยกันออกรสพร้อม ออนไลน์ด้วย

สุข สบาย ดีมั้ยครับ

 

 

 

สวัสดีครับ พี่กระท้อนปาย

P

เก็บเรื่องที่อยากถ่ายทอดออกมาทางบันทึกก็ดีครับ เพื่อจะได้แลกเปลี่ยนกับมิตรเราทั่วโลก

และฝึก "ห้อยแขวน"

ชีวิต กับ อุปสรรค เป็นการทดสอบกำลังใจ ได้เติบโต ได้เรียนรู้ ยิ่งเจอมากยิ่งได้เรียนรู้มาก มีภูมิคุ้มกัน

วันที่ ๒๒ ผมจะพาแขกไปทักทายที่สวนกระท้อน นะครับ

สวัสดีครับ คุณ

P

ยินดีต้อนรับเสมอนะครับ จะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ที่ปายมี บลอกเกอร์เยอะพอสมควรครับ นับได้ร่วม ๒๐ คน

ตอนนี้ปลายฝนต้นหนาวแล้ว ถือว่าเป็น ช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวของที่นี่ หากมีโอกาสและเวลา ผมขอเชิญมาเยี่ยมครับ

แบกเป้มาเลย

สวัสดีครับ

ผมชื่นชมความคิดครับ

ขอให้โตเร็วๆนะครับ อิอิ

สวัสดีค่ะคุณเอก

ขอขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่ให้ทั้งสาระ  และแง่คิดดี ๆ ค่ะ

หอมกาแฟไปด้วยค่ะ

รีบลุกไปชงมาจิบเป็นเพื่อนแล้ว!!!

น้องเอกพี่มาถึงเมืองเว้  เวียตนามเรียบร้อยแล้ว

สวัสดีครับ ท่าน

P

ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม พร้อมกำลังใจให้ผมครับ บางทีก็คิดไปเรื่อยเปื่อยครับ เขียนไป คิดไป หลากหลาย

ผมจะเติบโตครับ  :)

สวัสดีครับ คุณครูP

เขียนตลอด หาอ่านได้ตลอดครับผม ขอบคุณที่มาเยี่ยม มาอ่านครับผม

 

สวัสดีครับพี่ศศินันท์P

หอมกาแฟ ...จิบกาแฟด้วยกันครับ

------------------------ 

สวัสดีครับพี่เอกครับP

ดีใจครับที่ได้ทราบข่าวคราว...เที่ยวให้สนุก และอย่าลืมเก็บเกี่ยวเรื่องราว รูปสวยๆมาฝากด้วยครับ

คุณเอกครับ บางคำ อาจไม่เหมาะจะนำมาลงในที่สาธารณะนะครับ โดยเฉพาะคำจั่วหัวเรื่อง เป็นคำที่สาวอีสาน "บ่มัก" เลยครับ เพราะถือว่าดูถุกกัน และมักจะตอบกลับว่า "ซิ่เบิ่งบ๊อ" "กัวนายซิบ่แน่" อิอิ

อิอิ  กราบ อ.  ดร. แสวง รวยสูงเนิน ครับ

ด้วยความเคารพครับ  ด้วยชื่อเพลงเป็นแบบนี้จริงๆครับ

หากสาว ตอบกลับว่า "ซิ่เบิ่งบ๊อ"  ผมควรเฮ้ดจั๋งได ครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท