เดินทางฟังเพลง เยียวยาตนเอง

บทบันทึกหนึ่งของการเดินทาง เมื่อได้มีโอกาสมองเห็นตัวตน มีโอกาสตั้งคำถาม ถาม และไต่ตามความคิด ด้วยการค้นหาว่า แท้ที่จริงแล้วในแต่ละวัน เราก้าวผ่านไปเพื่อสิ่งใด

อ้างอิง - ภาพ http://www.lomography.com/folkways

เพียงนับแค่บทขึ้นต้น

เฉพาะการบำบัดเยียวยาจิตใจตนเอง

อาจไม่สามารถจัดวางเป็นชื่อเรื่องได้ จึงได้เพียงนำสิ่งใกล้ตัวมาสรุปความ เพราะเนื่องมหาศาล จากหนทางแห่งการเยียวยาชีวิตของผู้คนนั้น ล้วนมากมายนัก ทั้งหลากหลายและแตกแขนง ตามแต่หนทางที่ต่างคนต่างค้นหาเรียนรู้

ความเจ็บป่วยในใจผู้คนนั้น

ล้วนเป็นเรื่องแปลก

ยากนักที่จะอธิบายได้ ว่าจะเริ่มต้นในช่วงเวลาใดของชีวิต

ผุดขึ้นในห้วงยามใด ของลมหายใจชีวิต

บ้างอาจเริ่มต้นจากความเหงา เบื่อนาย หน่ายเพื่อน เซ็งชีวิต เรียนไม่ได้ดั่งใจ ทะเลาะกับแฟน แค้นคนรัก งอนเมีย เจอพ่อด่า หมาที่รักป่วย หุ้นส่วนชีวิตมาตายจาก อีกมากมายสาเหตุ และอาการเจ็บป่วยในใจเหล่านั้น

เมื่อมีอาการ แล้วไม่เกิดความพึงพอใจ

เราจึงต้องหาทางสักอย่าง

จะแก้ไขเปลี่ยนแปลง ก่นด่า หรือวิ่งหนี ก็ต้องทำสักทาง

เพราะไม่เช่นนั้น อาการของใจจะยิ่งเลวร้าย ตกต่ำไปพร้อมกับความร่อยหรอของความอดทนภายใน มีบ้างบอกกล่าวว่า มีคำสรุปความไว้แล้ว ไม่มากไม่มายสำหรับคำพระท่าน ตีความจากเจ้าชายแขกขาวกล่าวว่า ความเจ็บไข้ได้ป่วยในใจนั้น นำมาซึ่งสิ่งเรียกว่า จิตตก

ยิ่งเจ็บป่วยใจเท่าใด ยิ่งจิตตกเท่านั้น

หนทางแห่งศรัทธาศาสนา จึงนับเป็นตัวเลือกแรกในการค้นหาพลังเยียวยาในใจตน นับเป็นหนึ่งหนทางสายหลักของชีวิต นับเนื่องได้ถึงคุณค่าในใจ หากต้องการค้นหาว่า ตนเองมาจากใด กำลังทำอะไร และกำลังจะไปที่ใด

พลังศรัทธา และการถามหาศรัทธาจึงบังเกิดขึ้น

นอกจากนั้นก็แตกต่างไปตามแต่ความสะดวกใจในชีวิต

วัตถุนิยมในวิถีชีวิตมากหน่อย ก็ผูกสัมพันธ์ตนเองกับสิ่งอื่น ยุ่งเกี่ยวกับตัวเองน้อยไป ก็นำวิธีเยียวยาไปใกล้เคียงคนอื่น อยู่กับตนเองไม่ได้ ก็พยายามย้ายที่ย้ายถิ่น หนีหายไปแหล่งอื่น เพื่อจะได้รู้สึกดีกับชีวิต

แต่สุดท้ายสิ่งซึ่งวิ่งไม่พ้นก็คือ ใจเราเอง

สำคัญที่สุดในสิ่งที่เราต้องหวนกลับมาตอบ

ทั้งตรวจสอบตอบทานใจที่กำลังเจ็บป่วยนั้น

ทั้งถามไถ่ว่าสุดท้ายแล้ว ชีวิตเราจะเป็นเช่นไร

เพื่อดำรงคงอยู่ในท่ามกลางลมหายใจนี้ และในท่ามกลางการค้นหาทางออก จากปัญหาป่วยไข้ในใจซึ่งรุมเร้า

สำหรับผม เลือกหนทางการเดินทางไกล

หากมีเวลาและมีโอกาส หรือหากเลือกไม่ได้ในแต่ละคืนวันของภารกิจชีวิต ผมจะเลือกการอ่านหนังสือ เลือกการอ่านเพื่ออยู่กับตัวเอง มากกว่านั่งถามไถ่กับเพื่อนสนิทและมิตรสหาย

ในกรณีของมิตรสหายและวงสนทนา

ล้วนเป็นการเยียวยา เพียงเพื่อให้เข้มแข็งพอสำหรับการกลับมาตอบตนเอง มีบ้างที่ตอบได้ในชั่วขณะนั้น แต่ไม่บ่อยครั้งนัก ผิดกับการอยู่กับตัวเอง นั่งทบทวนโดยมีเครื่องมือเช่นดงอักษร เป็นเครื่องนำทางความคิด

เช่นกันสำหรับครั้งนี้ ผมเลือกเดินทางไกล

โดยการหาหนังสืออ่านเอาดาบหน้า อ่านไปเรื่อยอ่านไปดะ อ่านได้สนุกสนานในทุกอย่างที่มีตัวอักษรเขียนไว้ให้อ่าน รวมทั้งอ่านเส้นการเดินทาง ว่าทิศทางของอดีตที่กำลังก้าวไปนั้น เป็นสิ่งที่สะกิดใจให้ได้ทบทวนสิ่งใด

ครั้งนี้น่าแปลกใจอย่างมาก

สำหรับโอกาสที่ได้คุยกับเพื่อนเก่า

คบกันมานานกว่าสิบปี สนิทบ้างไม่สนิทบ้างตามแต่ช่วงเวลาและภาระ

ครั้งนี้ได้มีโอกาสกลับมานั่งพูดคุยปรึกษากัน จึงได้มีโอกาสถามไถ่ถึงงาน ถึงความฝัน เงื่อนไขภาระของชีวิต รวมทั้งถามไถ่ถึงความยากลำบากที่ผ่านมา ท่ามกลางการทำงานอยู่กับผู้คน ความระอุในความเข้าใจ อยู่ปลายเหลี่ยมของผลประโยชน์ อยู่ท่ามกลางเมีย และลูกชายสองคน

ทุกข์จนไม่รู้จะหาทางออกยังไง

เลยต้องนั่งถามหาพุทธ วะ

ผมไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากคำของเพื่อน ผู้ชื่นชอบแนววิภาษวิธี ทั้งหนทางในการทำงาน ทั้งวิธีการ อาจเพียงรู้พอเลาๆบ้างว่า ละเอียดอ่อนในการเขียน มีใจละเอียดที่จะเสพความงามของอักษร เขียนได้บ่อย เขียนได้ดี แต่ไม่ค่อยมีเวลาเขียน เพราะงานมวลชนทำให้ต้องชนกับผู้คน

แต่น่าประหลาดใจอย่างมาก สำหรับคำเพื่อน

ในท่ามกลางความยากลำบากของชีวิต

เขาสรุปบทเรียนในท่ามกลางการแก้ไขปัญหาซึ่งเร่าร้อนรุมเร้าใจ ไม่มีใครช่วยใครได้ ในท่ามกลางปัญหาในใจบางประการ หนทางเริ่มต้นที่ความเข้าใจตนเอง ตั้งใจหา และอยู่กับตนเอง ค้นหาเบื้องลึกในใจ คือหนึ่งสิ่งที่ทำให้เขามีเวลาทบทวนบาดแผลจากการทำงานได้

ผมเชื่อเรื่องพลังอันยิ่งใหญ่ ที่ยิ่งใหญ่มากกว่ามนุษย์

ผมเชื่อว่า มนุษย์เป็นเพียงเศษเสี้ยวของความยิ่งใหญ่ในจักรวาล

เราเป็นเพียงสิ่งที่เล็กน้อยมาก

แม้จะทำงานกับผู้คน แต่ก็ยังเชื่อเรื่องศรัทธาที่ยิ่งใหญ่กว่าคน

แม้จะเข้าใจและรับรู้ ว่าเนื้อหางานเขียนและความเข้าใจจากการอ่าน ล้วนมีเนื้อหาบทสรุปไม่ห่างไกลจากนี้นัก

แต่การพูดคุยสดับฟังคำตอบในสิ่งที่เขาพูด เขาปฏิบัติ

คือของจริง ที่มิอาจมองข้าม

คำของเพื่อนในพื้นที่ของการค้นหาตัวเอง กลับทำให้ผมเข้าใจ และตระหนักถึงหนทางอันแตกต่าง ยากลำบากในแต่ละโมงยามของทุกข์ ที่มีโอกาสได้ค้นหา มีวันเวลาได้ทดสอบทดลองด้วยใจตนเอง

ข้ามคืนนั้น หลังออกจากร้านสุดสะแนน

ผมได้ยินเสียงเพื่อน พูดถึงการปฏิบัติตน และจาริกแสวงบุญในแต่ละวันคืนของชีวิต ทั้งในห้วงยามของการทำงาน ทั้งนำพาแม่ยายเที่ยววัดไหว้พระ พาลูกไปดูผู้คนในท่ามกลางวัดที่งดงาม

ข้ามคืนนั้น ผมคิดว่า

การเดินทางเป็นหนึ่งหนทางในการจาริกแสวงบุญได้ไม่ยาก

หากตั้งใจกำหนดหนทางเรียนรู้ตรวจสอบตรวจทาน

ได้มีโอกาสถามหาใจตัวเอง

เขียนใน GotoKnow โดย Kati
ใน สู่ฝันอันยิ่งใหญ่

คำสำคัญ (Tags): #ความเรียง#บทความ#เดินทางฟังเพลง เยียวยาตนเอง#การเดินทาง#ความเจ็บป่วยของจิตใจ

หมายเลขบันทึก: 139943เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2007 00:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน